Την παραμονή της εθνικής επετείου της εθνεγερσίας του 1821 και μεγάλης γιορτής της Ορθοδοξίας, απόντος του Πρωθυπουργού εις Καναδάν(…), ο τωρινός μεγαλοπαράγοντας και μέγας μιντιάρχης επιχείρησε ευθεία επίθεση στον μέχρι τώρα ευνοούμενό του Κυρ. Μητσοτάκη και προσωρινής στήριξης στον πολιτικά ανίσχυρο Ν. Ανδρουλάκη, ΠΑΣΟΚ!
Φυσικά, ακολούθησε «μεγάλη τρικυμία» σε μικρό ποτήρι, πρόταση δυσπιστίας στην Κυβέρνηση(!), κάτι που δεν συνέβη παλαιότερα στο πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα, όπως και στο, πρόσφατο, ολοκαύτωμα στο Μάτι, προηγούμενα «κατορθώματα» των ανταγωνιστών για Αξιωματική Αντιπολίτευση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα του τραγικού εγκλήματος στα Τέμπη. Παρ’όλα αυτά προέκυψαν σοβαρές επιπτώσεις:
Αρχισε ανώμαλα η προεκλογική περίοδος για τις Ευρωεκλογές και υπάρχει ο κίνδυνος η διαφαινόμενη πρόθεση ως κύριο αντικείμενο της προεκλογικής ρητορικής, να είναι το τραγικό «ατύχημα» (έστω), οπότε να προκληθεί η εντύπωση κομματικής εκμετάλλευσης αυτού και, άδικα, κορεσμός, σε βάρος του φοβερού αυτού γεγονότος.
Προκάλεσε αυτοαναιρούμενες πολιτικές ανοησίες του κ. Κασσελάκη, τις ανάλογες του υποψηφίου, για υποψηφιότητα ευρωβουλευτή κ. Φαραντούρη και συνακόλουθα την αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ στις προσπάθειες τους να τα «δικαιολογήσουν», όπως και το πάθημα του κ. Ν. Παππά… για προσυνεννόηση για την κατάθεση της «δυσπιστίας»…
Θα μπορούσαμε να κλείσουμε με ένα κ.λπ άλλα, πολλά, όμως απαιτούνται δύο πολύ σοβαρές παρατηρήσεις, μία θετική με επιφύλαξη και δεύτερη δυνητικά πολύ αρνητική.
1) Για πρώτη φορά μετά την απόπειρα που παρέμεινε απόπειρα μόνο, την καταγγελία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή να «τα βάλει» κατά των 5 νταβατζήδων, με τους περιορισμούς στο βασικό μέτοχο σε εκδοτικές επιχειρήσεις. Η αφετηρία για την «πρόταση δυσπιστίας» ήταν η επέμβαση του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη και η «βίαιη» αντίδραση του Κυρ. Μητσοτάκη! Δεν μπορούμε να προεικάσουμε την εξέλιξη, όμως, κατ’αρχήν έστω, είναι κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί θετικό γεγονός για την εσωτερική πολιτική, παρ’όλο που δεν αναφέρεται και στους εξωτερικούς πάτρωνες…
2) Η δεύτερη και σοβαρή αφορά στο ότι, ενώ σύμπασα η Αντιπολίτευση ξεσπάθωσε κατά πάντων των αρνητικών πολιτικών του, ούτως ή άλλως, «στριμωγμένου» πρωθυπουργού, δεν ακούστηκε λέξη για τη πολιτική «του κατευνασμού» στα εθνικά θέματα, Βόρεια Ηπειρος, Κύπρος και Αιγαίο, όπου ήδη άρχισαν οι παραχωρήσεις (π.χ. τα 10 νησιά τα ονομάζει γέφυρα ανάμεσα στους 2 λαούς!!). Και τώρα, παρά τις προκλητικές παραβιάσεις της «διακήρυξης των Αθηνών» του Δεκεμβρίου, ετοιμάζεται να συναντήσει τον ήδη αποδυναμωμένο Ερντογάν, που αναμένει «χειρονομία φιλίας» από τον Κυρ. Μητσοτάκη(!), ενώ ανοικτά απειλεί Κύπρο και Ανατολικό Αιγαίο!!
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα το τολμήσουν αμφότεροι.Link text...
Φυσικά, θα επανερχόμαστε συνεχώς.
Για την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ
Λεοντόπουλος Νίκος
Σήφης Στενός
Η Λιβύη ανακοίνωσε πρόσφατα την επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ και την ανακήρυξη της συνορεύουσας ζώνης των επιπλέον 12νμ πέραν των χωρικών υδάτων. Και ενώ αυτό είναι καταρχήν μια αυτονόητη άσκηση δικαίωματοςκυρίαρχου κράτους, όπως του το παρέχει το διεθνές δίκαιο, ουσιαστικά πρόκειται για μια πράξη εφαρμογής του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, από τη στιγμή που η Λιβύη έχει θέσει ως γραμμή βάσης για αυτές τις επεκτάσεις το έκνομο με βάση το διεθνές δίκαιο κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης. Η Ελλάδα, η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ και δεν έχει ανακηρύξει συνορεύουσα και αρχαιολογική ζώνη, ακόμα δεν έχει αντιδράσει σε όλο αυτό. Όπως δεν έχει αντιδράσει σε τόσα άλλα, όπως στις περίφημες επιστολές του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου Σινιρλίογλου στον ΟΗΕ από το 2020, που ουσιαστικά ξεδιπλώνουν όλη την επεκτατική τουρκική ατζέντα.
Αντ’ αυτού δέχεται τον Ερντογάν στην Αθήνα σε μια επίσκεψη πετσοκομμένη από το αρχικό της πρόγραμμα σε Θεσσαλονίκη και Θράκη και την αρχική αποστολή των 300 (!) επιχειρηματιών, που όμως κατέληξε στο περίφημο κείμενο της «Διακήρυξης των Αθηνών», μια πολιτική συμφωνία που θέτει το πλαίσιο των σχέσεων των δύο χωρών, όπως εξήγησαν οι κυβερνητικοί και όχι μόνο υποστηρικτές της. Οι υποστηρικτές της «διακήρυξης» υποστηρίζουν ότι εμπεδώνεται ένα καλό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών και ότι οι δύο χώρες υπόσχονται να απόσχουν από ενέργειες που αφίστανται από το πνεύμα της συμφωνίας. Άρα με βάση αυτούς, η Τουρκία θα απόσχει από προκλητικές και έκνομες ενέργειες. Αυτό φυσικά, αν η Τουρκία τηρήσει την υπογραφή της, όπως δεν έχει κάνει ποτέ. Αυτό, όμως, που δε λένε οι υποστηρικτές της συμφωνίας είναι ότι την ίδια στιγμή η Ελλάδα δεσμεύεται να απόσχει από ενέργειες που ενοχλούν την Τουρκία. Μόνο που όλες οι ενέργειες που ενοχλούν την Τουρκία είναι ασκήσεις νόμιμων δικαιωμάτων της Ελλάδας. Άρα η Ελλάδα συμφωνεί να μην ασκήσει νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα και εθνική κυριαρχία σε αντάλλαγμα για αποφυγή έκνομων ενεργειών της Τουρκίας. Άλλη μια λεόντειος συμφωνία…
Επιπλέον, το ερώτημα είναι τι ακριβώς μπορεί να συμφωνήσει η Ελλάδα με ένα κράτος που την επιβουλεύεται και επιζητά την εξάλειψή της; Τι μπορούμε να συμφωνήσουμε με ένα κράτος που διατηρεί στρατεύματα παρανόμως σε 3 χώρες (Ιράκ, Συρία, Κύπρος), που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο συστηματικά και απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο, αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο και μονομερές δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12νμ; Τέλος, ποια συμφωνία μπορεί να υπογράψει κανείς με ένα κράτος που δεν έχει τηρήσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ συμφωνία που έχει συνάψει από ιδρύσεώς του;
Το περίεργο είναι ότι όλα αυτά γίνονται σε μια συγκυρία που η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται στριμωγμένη και σχετικά απομονωμένη από τη Δύση. Τουλάχιστον αυτό διακηρύττουν οι της κυβέρνησης και των συνεργατών της για να μας πείσουν ότι η Τουρκία δεν είναι ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος αυτή την περίοδο. Άρα το επιχείρημα της ασφυκτικής πίεσης της Δύσης προς την Ελλάδα για υποχωρήσεις δε θα έπρεπε να ευσταθεί. Και ενώ συμβαίνουν αυτά, η Ελλάδα δίνει συγχωροχάρτι στον Ερντογάν με αυτή τη συνάντηση και διακήρυξη και ο υπουργός του Φιντάν το προωθεί στις ΗΠΑ για να λάβει την έγκριση για τα F16.
Και είναι τουλάχιστον αστείο να κατηγορεί κανείς το ισλαμιστικό κίνημα της Χαμάς ως μέλος της προσπάθειας εξισλαμισμού της Ευρώπης και να συμπαραστέκεται στο Ισραήλ στον «αγώνα υπεράσπισης της Δύσης» και ταυτόχρονα να δίνει συγχωροχάρτι στην Τουρκία, που είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Χαμάς και το κυβερνόν κόμμα του ΑΚΡ το αδελφοποιημένο τουρκικό κόμμα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Ακόμα πιο ανησυχητικά είναι τα πράγματα, διότι μια σειρά από κυβερνητικούς και συστημικούς παράγοντες, ακόμα και μέχρι πρότινος «σοβαροί και ευυπόληπτοι» διεθνολόγοι και ακαδημαϊκοί επιδίδονται συστηματικά ως «λαγοί» σε προετοιμασία του ελληνικού λαού για να δεχθεί ανήκουστες προτάσεις, όπως ότι «η Λωζάνη είναι παρωχημένη». Τους έχουμε μάθει όμως. Από τότε που μας έλεγαν ότι «πρέπει η Τουρκία να αποδεχθεί την επαναστρατικοποίηση (σ.σ.!) των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου» ως εάν να έχουν αυτά αποστρατικοποιηθεί.
Πολύ δύσκολες μέρες έρχονται μέσα στο 2024 με βάση τη σπουδή του συστήματος Μητσοτάκη για συμφωνία με την Τουρκία. Και όλοι, κόμματα, οργανώσεις και πολίτες, να είμαστε προετοιμασμένοι.
Μετά τα Τίρανα και την εθνική δράση του ΕΛΙΑΜΕΠ, ήλθε η σειρά της Θεσσαλονίκης, με την «Μυστική Συνάντηση» των «Ενωμένων Μακεδόνων της Διασποράς», δηλαδή ψευτομακεδόνων των Σκοπίων μαζί με οργανώσεις άλλων υποτίθεται εθνικών μειονοτήτων της Ελλάδας όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται, Βλάχων, Εβραίων, Τούρκων Δυτικής Θράκης υπό της πτέρυγας των Σκοπιανών Οργανώσεων, στις
22 Οκτωβρίου 2023 το «2023 Θεσσαλονίκη φόρουμ ανθρώπινων δικαιωμάτων».
Στη μυστική αυτή συνάντηση (γιατί ο έλεγχος των εισερχόμενων ήταν ιδιαίτερα αυστηρός) κατηγορήθηκε η Ελλάδα ότι δήθεν καταπατεί δικαιώματα μειονοτήτων, όπως οι Τούρκοι Δυτικής Θράκης, ενώ η ισχύουσα Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και όχι των Σεβρών του 1920, όπως ψευδώς υποστήριζαν, δεν γνωρίζει Τούρκους αλλά Μουσουλμάνους, για να μη μιλήσουμε για, δήθεν καταπιεζόμενους ανύπαρκτους Βλάχους και Εβραίους.
Οσο για τους ψευτομακεδόνες για ποια καταπάτηση ομιλούν όταν Ελληνικά Δικαστήρια τους αναγνωρίζουν δικαιώματα διδασκαλίας της ψευτομακεδονικής σε σχολεία και λοιπά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδος;
Το συμπέρασμα είναι ότι η Νομοθεσία της Χώρας είναι πολύ χαλαρή και ακόμα πιο χαλαρή η συμπεριφορά των Διοικούντων απέναντι σε εχθρικές μειονότητες εντός της Χώρας.
Είναι από την κλασσική αρχαιότητα εμπεδωμένη η αντίληψη ότι η πολιτική έχει διαπαιδαγωγικό χαρακτήρα. Και αυτό επιβεβαιώνεται διαχρονικά. Ο υπ. Εξ Γεραπετρίτης απονέμοντας τα διαπιστευτήριά του στον Ερντογάν, τόσο στο αεροδρόμιο όσο και στο προεδρικό μέγαρο, υποκλινόμενος, λειτούργησε, άθελα ή ηθελημένα, πολύ «παιδευτικά»(!) για τον ελληνικό λαό:
«Ετσι» θα έπρεπε να αντιμετωπίζει ο Ελληνας τον Τούρκο, σαν επικυρίαρχο μπροστά στον οποίο υποκλίνεται... Η φτηνή δικαιολογία ότι υποκλίθηκε μπροστά στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι μπροστά στον Ερντογάν δεν επιβεβαιώνεται από το βίντεο στο προεδρικό και εξάλλου στο αεροδρόμιο δεν υπάρχει η Πρόεδρος. Και επίσης, πότε υπουργός υποκλίθηκε σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Η απάντηση είναι ποτέ.
Ο Γεραπετρίτης ξεκίνησε την καριέρα του στην εξωτερική πολιτική της χώρας ως υπουργός Επικρατείας λέγοντας ότι «η κόκκινη γραμμή μας είναι τα 6 μίλια». Το εξαργύρωσε αναβαθμιζόμενος σε υπουργό εξωτερικών και τώρα υποκλίνεται μπροστά στον επικυρίαρχο, για να μας προετοιμάσει για τα επόμενα βήματα. Να τον ενημερώσουμε ότι ο ελληνικός λαός έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ανεπίδεκτος μαθήσεως σε τέτοιες διαπαιδαγωγήσεις σε όλη του την ιστορική πορεία…
Το Σαββατοκύριακο, στις 14-15 Οκτωβρίου 2023 διοργανώθηκε στα Τίρανα «ένα φόρουμ» από την «Κοινωνία Πολιτών» για τα Δυτικά Βαλκάνια CSF για ζητήματα διεύρυνσης της Ε.Ε. και τη διαδικασία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων σ’ αυτήν, κατά την άποψη των οποίων, η ρωσσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας υπογραμμίζει τη σημασία της διεύρυνσης αυτής.
Το «φόρουμ» οργανώθηκε από το Open Society Foundation στα Δυτικά Βαλκάνια σε συνεργασία με το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) και το Cooperation of Development Institute των Τιράνων.
Το Open Society Foundation, δηλαδή το Ιδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος που πρόσφατα πέρασε στον έλεγχο του γυιού του Αλεξάντερ, είναι γνωστό ότι έχει σκοπό την προώθηση της παγκοσμιοποίησης, κόντρα στα συμφέροντα των Εθνικών Κρατών. Ειδικά στα Βαλκάνια καταγγέλλεται ότι προσπαθεί με υπόγειες και φανερές χρηματοδοτήσεις και χορηγίες να αποσταθεροποιήσει κράτη με λαούς που έχουν βαθείςσυνεκτικούς δεσμούς όπως η Σερβία, η Αλβανία, η Ρουμανία, καθώς σχετικές καταγγελίες έχουν κάνει ο Βούτσιτς στη Σερβία, ο Ιλίρ Μέτα στην Αλβανία και ο Λίβιου Ντραγκνέα στη Ρουμανία. Κάτι παρόμοιο επιχειρεί και στην Ελλάδα, κυρίως με την οργάνωση Solidarity Now, με προεδρεύουσα την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη!Ενώ αντίθετα χρηματοδότησε στο παρελθόν το προεκλογικό αγώνα του Ζάεφ στα Σκόπια.
Οσο για το γνωστό μας ΕΛΙΑΜΕΠ έχει χαρακτηρισθεί ως «ναός ενδοτικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας», κήρυκας και απόστολος εθνικού μαρασμού και υποτέλειας, με την πρόταση για άνευ όρων αποδοχή τουρκικών αξιώσεων, «λίκνο ενδοτισμού», κ.λπ.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ λοιπόν χέρι – χέρι με το Ιδρυμα του Σόρος διοργάνωσαν το παραπάνω συνέδριο – «φόρουμ», όπως το ονομάζουν, για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων Αλβανία, Βοσνία, Ερζεγοβίνη, Κόσοβο, Σκόπια, Σερβία στην Ε.Ε.
Και ερωτάται: Ένα Ιδρυμα που υποτίθεται ότι υπηρετεί την εξωτερική πολιτικής της Ελλάδος, πώς συνεργάζεται με άλλο Ίδρυμα που σκοπό έχει τη διάλυση των Εθνικών Κρατών;
Τι συνδέει τα δύο υποτίθεται, αντιθέτων σκοπών, Ιδρύματα;
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό