ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Επιτυχημένος υπουργός εξωτερικών, λοιπόν, ο Γιωργάκης, γιατί αυτό λένε οι Αμερικανοί, αυτό λέει η Ε.Ε., αυτό λένε και όσοι Έλληνες πολίτες (δυστυχώς πολλοί) διαμορφώνουν τη γνώμη τους από τα ΜΜΕ. Τόσο επιτυχημένος, ώστε η ΝΔ, ο ΣΥΝ και, εν μέρει, το ΚΚΕ αφήνουν στο απυρόβλητο την εξωτερική του πολιτική. Γιατί;
Η εξωτερική μας πολιτική, ιδίως σε ό,τι έχει σχέση με τα γειτονικά μας κράτη, υπαγορεύεται από την Αμερική και τον ουραγό της, την Ε.Ε.. Ο Κ. Καραμανλής (ο θείος) έλεγε «ανήκομεν εις την Δύσιν». Το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρχικά ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», στα πλαίσια της γενικότερης μετάλλαξης του, έφτασε το 1987 στη συμφωνία του Νταβός και σήμερα απλώς εκτελεί τις εντολές των Δυτικών. Έτσι ο Χρυσοχοΐδης δηλώνει ότι «πρέπει, έστω και με τα όπλα, να επιβάλουμε τη δημοκρατία στο Ιράκ». Ο Βαρβιτσιώτης συμπληρώνει: «Είμαστε όλοι με την Αμερική».
Αλλά η Δύση σε κάθε διαφορά μας με τους γείτονες είναι εναντίον μας, είτε γιατί εμείς είμαστε οι πιο υποτελείς, είτε γιατί η Τουρκία έχει μεγαλύτερη στρατηγική σημασία από την Ελλάδα, είτε για άλλους (και ίσως σοβαρότερους) λόγους.
Έτσι η Αλβανία διεκδικεί την Τσαμουριά κι εμείς αφ' ενός σιωπούμε, αφ' ετέρου δεχόμαστε αβασάνιστα 1.000.000 Αλβανούς μετανάστες. Η FYROM προπαγανδίζει στα σχολικά της βιβλία τη «Μακεδονία των αδελφών του Αιγαίου» κι εμείς, επίσης, σιωπούμε.
Αλλά τα σοβαρότερα προβλήματα υπάρχουν με την Τουρκία, τη στιγμή που ο Γιωργάκης δηλώνει ότι «δεν είναι δογματικός με τα σύνορα»! Επί μήνες γίνονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μέχρι πριν λίγα χρόνια η Ελλάδα το μόνο που δεχόταν να συζητήσει ήταν η υφαλοκρηπίδα. Τώρα συζητάει τα πάντα: χωρικά ύδατα, εναέριο χώρο,
αποστρατικοποίηση νησιών και Θράκης, γκρίζες ζώνες, υφαλοκρηπίδα και, μάλιστα, ως πακέτο.
Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες του κόσμου, που δεν έχει ασκήσει το δικαίωμα, που της παρέχει το διεθνές δίκαιο, να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα (αιγιαλίτιδα ζώνη) στα 12 μίλια, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ότι θα το ασκήσει οπωσδήποτε κάποια στιγμή, αφού έτσι λύνονται στο μεγαλύτερο βαθμό τα προβλήματα του Αιγαίου. Όμως, σιωπά. Αντιθέτως, η Τουρκία θεωρεί την επέκταση ως casus belli.
Η Ελλάδα έχει από το 1931 ορίσει τον εναέριο χώρο της στα 10 μίλια. Η Τουρκία απαιτεί να τον περιορίσουμε στα 6. Η ρύθμιση για τους αεροδιάδρομους, που αναφέραμε στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» είναι βήμα προς την αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων.
Η Τουρκία αρνείται το δικαίωμα μας να διαθέτουμε στρατό για την άμυνα των ελληνικών νησιών του Αιγαίον. Κρίσιμος είναι ο ρόλος της Λήμνου. Σε δύο ασκήσεις του NATO το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2003 η Ελλάδα δεν περιέλαβε τη Λήμνο και το αεροδρόμιο της το χαρακτηρίζουμε ως πολιτικό, δηλ. δε διεκδικούμε στην πράξη το δικαίωμα που ασκεί η Τουρκία στην Ίμβρο, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μοντρέ του 1936.
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι «τα συμφέροντα της Ελλάδας συμπίπτουν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ» και είναι φυσικό να θεωρεί την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. ως έναν από τους 3 κυριότερους στόχους της ελληνικής(!) εξωτερικής πολιτικής καν, μάλιστα, χωρίς να θέτει ως όρο περιορισμούς στις μετακινήσεις Τούρκων πολιτών στα νησιά μας και τη Θράκη!
Ο Γιωργάκης έχει δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζει ως «Τούρκους» τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, δίνοντας στην Τουρκία δικαιώματα που δεν της έδωσε η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τους Μουσουλμάνους της Δ. Θράκης, όπως τους Τουρκοκυπρίους. Εμείς, όμως, συζητούμε να αφαιρέσουμε τις πολυάριθμες νάρκες που έχουμε στον Έβρο και αποτελούν κρίσιμο αμυντικό στοιχείο, δήθεν για να μη σκοτώνουν τους άτυχους λαθρομετανάστες, όπου τους οδηγούν σκοπίμως οι δουλέμποροι-πράκτορες της ΜΙΤ.
Για το Κυπριακό ο Γιωργάκης υποστήριξε με τον πιο ιταμό τρόπο το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν (βλ. ΑΣΚΕ-3) και δέχτηκε δημοσίως εντολήτρυ_ Πάουελ να πιέσει την ελληνοικυπριακή-ηγεσία να το αποδεχτεί ως έχει. Η Συνθήκη) του Μοντρέ χαρακτηρίζει το Βόσπορο, το Μαρμαρά και τα Δαρδανέλια ως «Στενά». Ο Γιωργάκης δέχτηκε τον Ιούνιο 2002 να μετονομαστούν σε «Τουρκικά Στενά», χαρίζοντας στην Τουρκία δικαιώματα που ποτέ δεν είχε.
Ο Γιωργάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας επίσημος που ονόμασε την Κωνσταντινούπολη Ινσταμπούλ. Η ΧΟΥΡΙΕΤ έγραψε θριαμβευτικά (22/10/03) ότι «ο Έλληνας υπουργός έριξε ταμπού 550 ετών»!
Στη Γ.Σ. του ICAO (Μόντρεαλ 23/9- 10/10/01) η πρέσβυς της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το παράνομο ψευδοκράτος του Αττίλα, που δεν το αναγνωρίζει κανείς, παρά μονό η Τουρκία, δημιουργεί FIR. Κανείς από την 16μελή ελληνική αντιπροσωπεία δεν αντέδρασε.
Στις 15/3/01 στη Σύνοδο των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε. ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (λευκά κελιά, δολοφονίες κλπ.). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση ούτε ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης, υποστήριξε ότι «η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς τη σωστή κατεύθυνση» και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας. Δικαίως η τουρκική ηγεσία έδωσε το όνομα του Γιωργάκη σε πάρκο της ’γκυρας. Δικαίως ο Τζεμ τον πειράζει: «Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως»!! (ΕΨΙΛΟΝ 25/1/04).
Οι οπαδοί του Γιωργάκη ισχυρίζονται ότι πρέπει να κάνουμε τις παραπάνω υποχωρήσεις, για ν' αποφύγουμε τον πόλεμο. Η τραγωδία της Κύπρου, όμως, (και όχι μόνο), βεβαιώνει ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Αλλοι βαυκαλίζονται με την ιδέα πως, αν έχουμε ως ηγέτη ένα «φίλο» της υπερδύναμης, θα εξυπηρετούμε και τα δικά μας συμφέροντα. Ας θυμηθούν με ποιο τρόπο οι «φίλοι» των Αμερικανών Μιλόσεβιτς και Σαντάμ εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα των λαών τους.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)