Εκτύπωση αυτής της σελίδας

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πριν από λίγους μήνες φαινόταν ότι υπήρχε μια γενική συμφωνία για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των μεταναστών στη χώρα μας, «νόμιμων» ή λαθραίων. Εξαιρέσεις μόνο ο ΣΥΝ της απόλυτης ανευθυνότητας και οι ομάδες που ανοικτά πολεμούν επ’ αμοιβή ή ανοήτως ο,τιδήποτε ονομάζεται ελληνικό. Και ξαφνικά, μέσα στο γενικό αλαλούμ που προκαλεί η «κυβέρνηση» του Γεωργίου (όχι, είναι αλήθεια, του ΠΑΣΟΚ), μας προέκυψε η πρόθεσή της να προχωρήσει σε γενική νομιμοποίηση των πάντων, σε χορήγηση, μετά 5ετία παραμονής, ιθαγένειας - υπηκοότητας και εκλογικού δικαιώματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (και, γενικού, αναπόφευκτα, σε λίγο).
Επόμενο ήταν, φυσικά, να ξεσπάσει σάλος, με το 85% των Ελλήνων να δηλώνουν την αντίθεσή τους στο νέο αυτό έκτρωμα (μετά από αυτό του σχεδίου Ανάν...), αδιαφορώντας για την πίκρα που προκαλούν στην …κ. Δραγώνα και τους ομοίους της.
Η γενική θέση του ΑΣΚΕ για την «ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» έχει δημοσιευτεί στο φύλλο 88 της «Ενημέρωσης», το Σεπτέμβριο του 2002. Δε μπορούσαμε, όμως, τότε να φανταστούμε τη σημερινή διόγκωση του προβλήματος (είναι ήδη πάνω από 3 εκατομμύρια οι ξένοι, «νόμιμοι» ή παράνομοι;), ούτε ότι όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη θα έχουν το δικαίωμα να εγκατασταθούν, με πλήρη δικαιώματα, στην Ελλάδα(!!!), όπως φαίνεται να πιστεύει, για την ώρα, ο πρωθυπουργός.
Το πιθανότερο είναι ότι δε θα τολμήσουν, ο Γεώργιος, οι πάτρωνές του και οι υποτακτικοί τους να το προχωρήσουν, όμως καλό θα ήταν να πούμε από τώρα κάποιες σκέψεις, επιφυλασσόμενοι για πιο λεπτομερή ανάπτυξη, αν, ο μη γένοιτο, επιχειρηθεί να θεσμοθετηθεί με νόμο ένας τέτοιος και τόσος παραλογισμός.

 

Τι θα συνέβαινε, αν κάτι τέτοιο γινόταν νόμος;

 

Μόλις θα άκουγαν κάτι τέτοιο, θα το εκλάμβαναν ως γενικό προσκλητήριο προς όλους για είσοδο στη χώρα μας χωρίς πρόσκληση, χωρίς άδεια, χωρίς «χαρτιά» και διαβατήρια ..., αφού η παράνομη (λαθραία) εγκατάστασή τους εδώ επί 5ετία θα ήταν η νόμιμη(!) προϋπόθεση για την πολιτογράφησή τους. Θα έπρεπε τότε να κατασκευάζουμε άνετους χώρους υποδοχής (για έλλειψη των οποίων διαμαρτύρονται οι λαθρομετανάστες!!), να εξασφαλίζουμε άνετη(;) 5ετή διαμονή, να εξασφαλίζουμε πόρους, να πολλαπλασιάζουμε τα αστυνομικά όργανα που (υποτίθεται) θα ξεδιαλέγουν τις χιλιάδες των πρακτόρων, θα προστατεύουν από την νομοτελειακή αύξηση των προκλήσεων και της εγκληματικότητας κ.λπ. Και αν εκλέγουν (και εκλέγονται), θα πρέπει να έχουν οι, μέχρι τώρα, Έλληνες πολίτες αυτοδιοίκητους άρχοντες αλλοδαπούς και μάλιστα σε περιφέρειες (άλλο πρόβλημα από άλλο απειλούμενο νόμο...) που πολλοί τις εποφθαλμιούν κι ετοιμάζονται για πιέσεις και διεθνείς εκστρατείες υπέρ των νέων (εάν ο Γιώργος το επιτύχει...) μειονοτήτων, διαφορετικής επικινδυνότητας και δυνατότητας αφομοίωσης, π.χ. Αλβανών και Πακιστανών. Εικόνα εφιαλτική, της οποίας τα πρώτα θύματα θα είναι οι ίδιοι οι μετανάστες.

 

Ποιοι αποδέχονται κάτι τέτοιο;

 

Εννοείται ότι μια τέτοια προοπτική προκαλεί αγαλλίαση σε όλους τους εχθρούς της Ελλάδας και είναι βέβαιο ότι θα την προωθήσουν, κυρίως με τα εδώ όργανά τους, ΜΚΟ, ΜΜΕ, ιδρύματα και «διανοούμενους». Οι υπόλοιποι, όμως, οι πολλοί πώς αντιδρούν; Δεν είναι δυνατόν, αποβλέποντες κάποιοι (ας πούμε του ΠΑΣΟΚ) σε πρόσκαιρες εκλογικές νίκες, να αποδέχονται τη διάλυση της χώρας, ούτε, βέβαια, με την ψευδαίσθηση ότι με 1-2 εκατομμύρια νέους ψηφοφόρους θα διαιώνιζε την κυριαρχία του ο Γιώργος, θα μπορούσαν να είναι ευχαριστημένοι... Ούτε κανείς θα πίστευε ότι με τη σταδιακή πολιτογράφηση (ιθαγένεια-υπηκοότητα) εκατομμυρίων μεταναστών θα ήσαν υποχρεωμένες οι χώρες της Ε.Ε. να τους δεχτούν κι έτσι ... θα λυθεί το πρόβλημα! Ούτε ότι η επίδειξη μιας τέτοιας ... φιλάνθρωπης καινοτομίας αυτοδιάλυσης της ελληνικής κοινωνίας θα λειτουργούσε αποπροσανατολιστικά μπροστά στη γενικευμένη επίθεση κατά των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Εκτός εάν κάποιοι επιλέγουν μια έκρηξη αυτοδικίας κατά των μεταναστών, αντί της αναμενόμενης κοινωνικής κατά των μέτρων της Ε.Ε. και των εδώ υποστηρικτών της.
Τελικά, από τώρα, συνασπίζονται υπέρ του απειλούμενου νόμου όλοι οι τάχα προοδευτικοί, που κατοικούν ασφαλείς στα βόρεια προάστια κι όχι στις δυτικές συνοικίες ή στο κέντρο, στην πράξη νεοφασιστοειδή (που ποινικοποιούν όσους έχουν αντίθετη γνώμη) και ρατσιστές (ενάντια σε ο,τιδήποτε θυμίζει ελληνική πατρίδα, Ελλάδα ή έθνος ελληνικό), δηλαδή ανθέλληνες κατά το ... αντισημίτες, με μοναδικό επιχείρημα ότι αυτά τα λέει ο Καρατζαφέρης, ο οποίος έτσι παίζει επιτυχώς το ρόλο που του ανέθεσαν, λες και το 85% των Ελλήνων είναι δικοί του. Θα τους δούμε καθαρά, αν επιχειρηθεί η θέσπιση ενός τέτοιου νόμου, και θα πάρουν την απάντησή τους. Από τώρα, πάντως, λέμε ότι όλοι αυτοί μόνο από ανθρωπιστικά κίνητρα δεν διακατέχονται, αφού δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν ότι σε μια κοινωνία-ζούγκλα οι πιο ανυπεράσπιστοι θα είναι οι ξένοι.
Τι θα ’πρεπε να γίνει;
Ανεξάρτητα από τα προβλήματα της κοινωνίας μας που επέφερε ο γιγαντιαίος δανεισμός που μας επέβαλαν αυτοί που τώρα μας κατηγορούν και ανεξάρτητα από το ότι πρέπει (όπως πάντα εμείς οι Έλληνες) να αντιμετωπίζουμε, όσο είναι δυνατό, με κατανόηση όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους κατατρεγμένους, τους αδικημένους και τους ανήμπορους, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι:
Α) Μόνο η οργανωμένη σε πολιτεία-κράτος κοινωνία έχει το δικαίωμα μέσω των αρμόδιων οργάνων της να καθορίζει τους όρους απόκτησης ή χορήγησης ιθαγένειας, τους όρους εισόδου και αποδοχής όσων θα ήθελαν να επισκεφθούν ή να εγκατασταθούν εκεί. Δεν είναι αυτονόητο δικαίωμα οποιουδήποτε ανθρώπου να εγκαθίσταται σε όποια χώρα θέλει, όπως ισχυρίζονται διάφοροι «αριστεροί», «οικολόγοι» κ.λπ. Η υποκρισία τους φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι τους υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν (και τώρα υποστηρίζουν το ακόμη χειρότερο που προετοιμάζεται πάλι από τους Αγγλοαμερικάνους), που δεν επέτρεπε στους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες να εγκατασταθούν ούτε στα σπίτια τους!
Β) Μόνον αν μια πολιτεία-κράτος προασπίζει με κάθε μέσο αυτό το δικαίωμά της, που είναι συνώνυμο με την ύπαρξή της, θα αντιμετωπίζεται ως τέτοια από τους άλλους, θα έχει κερδίσει το σεβασμό και την αξιοπρέπειά της.
Γ) Απ’ όλες τις χώρες-στόχους της παράνομης μετανάστευσης μόνο η Ελλάδα αντιμετωπίζει ομολογημένες απειλές κατά της ακεραιότητάς της από γειτονικά κράτη.
Έτσι:
Α) Το ποιοι, σε ποιο ποσοστό, με ποια προσόντα και όρους και για πόσο ξένοι θα παραμένουν στην Ελλάδα θα καθορίζεται από τις ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες εξ υπαρχής, ακόμη και για τους «νόμιμους» μετανάστες, αφού λήξει η άδεια παραμονής, με βάση τις ανάγκες (και τις δυνατότητες) της κοινωνίας μας. Το ποσοστό τους οπωσδήποτε πρέπει να είναι πολύ μικρό σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό.
Β) Ιθαγένεια δε θα χορηγείται με κανένα τρόπο ή προϋπόθεση, εάν δεν προϋπήρξε νόμιμη είσοδος και μάλιστα σε ατομικό επίπεδο. Η παράνομη είσοδος είναι ήδη απόδειξη της περιφρόνησης στους κανόνες μιας ευνομούμενης πολιτείας και δεν επιδέχεται καμιά αμνήστευση. Αυτό κάνουν οι άλλες χώρες της Ευρώπης κι αυτό ξεχνούν να μας το υπενθυμίσουν οι διάφοροι «ευρωπαϊστές», που σε όλα τ’ άλλα απαιτούν να κάνουμε ό,τι μας λένε οι Ευρωπαίοι.
Γ) Για τα παιδιά που ήδη σπουδάζουν εδώ, που μετέχουν της ελληνικής παιδείας σε ολόκληρες τις δύο πρώτες βαθμίδες της τουλάχιστον, θα πρέπει να υπάρξει επιεικέστερη αντιμετώπιση, αφού ενηλικιωθούν και κριθούν κατά τα παραπάνω.
Δ) Καταγγελία και ακύρωση της συμφωνίας του 2002 με την Ε.Ε. για υποχρέωσή μας να δεχόμαστε πίσω όσους μέσω Ελλάδας έφτασαν εκεί. Να υποχρεωθούν να τους στέλνουν εκείνοι στις χώρες απ’ όπου ξεκίνησαν.
Ε) Τα σύνορά μας θα τα προασπίζουμε εμείς κι όχι η Ε.Ε. με τη FRONTEX και τη συνεργασία της ... Τουρκίας, ώστε τουλάχιστον να μη γινόμαστε γελοίοι.
ΣΤ) Και, επιτέλους, ... να αποκτήσουμε ελληνικές κυβερνήσεις και να απαλλαγούμε από γραικύλους και ανθυπάτους.