Η μεγάλη δημοσιότητα που -ορθώς- πήραν οι πρόσφατες φωτιές στο δρυμό της Πάρνηθας και αλλού, με τα συνήθη ΜΜΕ να πλειοδοτούν σε εισαγγελικό ύφος, ήταν δυσανάλογη σε σχέση με αντίστοιχες στο παρελθόν. Διανύουμε άλλωστε μια οιονεί προεκλογική περίοδο, οπότε κατά κανόνα οι δασικές πυρκαγιές πολλαπλασιάζονται κι έτσι εξ αντικειμένου προσφέρουν πλούσιο ειδησεογραφικό και τηλεοπτικό εμπόριο.
Αυτά τα ίδια ΜΜΕ ήσαν που το 1995 και το 1998 επί ΠΑΣΟΚ, όταν καίγονταν πολλαπλά η Πεντέλη, ο Ταΰγετος, ο Όλυμπος, επί εβδομάδες αρκούνταν σε απλή παρουσίαση των «ακραίων καιρικών φαινομένων».
Αν εξαιρεθούν οι πυρκαγιές που υποκρύπτουν δράση ξένων, όπως αυτές σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, π.χ. οι επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές της Σάμου, η πλειονότητα οφείλεται στους καταπατητές, στις ανεξέλεγκτες χωματερές, στη ΔΕΗ και σε αγρότες, όπως εξηγούμε παρακάτω. Πάντως, ο αριθμός και το μέγεθος των φετινών πυρκαγιών δύσκολα εξηγείται μόνο με τα αίτια αυτά και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Οι καταπατητές-εμπρηστές
Στη χώρα μας όλα ευνοούν τους καταπατητές δασικών εκτάσεων, οι οποίοι είναι οι ηθικοί ή και οι φυσικοί αυτουργοί των εμπρησμών. Στα καμένα οι καταπατητές, κατά κανόνα υψηλών εισοδημάτων, χτίζουν κυρίως εξοχικές κατοικίες. Δεν πρόκειται για αυθαίρετα πρώτης κατοικίας, σαν αυτά που χτίστηκαν μεταπολεμικά στο διάστημα 1950-1970, κυρίως στα δυτικά προάστεια, από φτωχούς, που ήρθαν από την επαρχία, για να βρουν δουλειά.
Η σκόπιμη πολυνομία και η διάχυση ευθυνών σε πλήθος φορέων ευνοούν τις πυρκαγιές, τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων και τελικά τη νομιμοποίηση των καταπατητών, που τις περισσότερες φορές είναι οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Δασαρχεία, Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Συμβολαιογράφοι, Πολεοδομία, Δήμοι, ΔΕΗ και, τέλος, οι κυβερνήσεις, που νομιμοποιούν τους αποχαρακτηρισμούς, είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Οι κυβερνήσεις μετά τις φωτιές εξαγγέλλουν «αναδασώσεις» και υπόσχονται ότι δε θα επιτρέψουν να κτισθεί ούτε σπιθαμή. Στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Οι εξαγγελίες αυτές είναι για τους αφελείς.
Λάδωμα και ψήφοι είναι η αμοιβή τους. Σε προεκλογικές περιόδους η δράση εμπρηστών και καταπατητών αυξάνεται, επειδή οι πολιτικές υποσχέσεις είναι ευκολότερες. Οι καταπατητές- εμπρηστές είναι μέρος της κοινωνίας μας, η οποία, με τη σιωπή της και τη συνενοχή της σ όλ αυτά, φέρει ευθύνη για την καταστροφή του δάσους.
Οι χωματερές
Οι διάσπαρτες στον ελληνικό χώρο ανεξέλεγκτες χωματερές, που μονίμως σιγοκαίνε, αποτελούν οιονεί εμπρηστές εκ προθέσεως. Οι περισσότερες βρίσκονται κοντά σε δάση και ευθύνονται για σοβαρές πυρκαγιές, επειδή κανείς δεν τις επιτηρεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σκουπίδια όλης της Ανατολικής Αττικής πάνε σε παράνομες και ανεξέλεγκτες χωματερές, που βρίσκονται σε ρεματιές, κοντά σε δασικές εκτάσεις (π.χ. της Νέας Μάκρης στη Ραπεντώσα). Οι Δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες αποδέχονται την ύπαρξή τους, με όλες τις συνέπειες για το δάσος, τη μόλυνση των υπόγειων νερών και το μπάζωμα των ρεμάτων. Αντιδρούν, όμως, στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή τους. Προτιμούν να καταστρέφεται το δάσος και το περιβάλλον.
Η ΔΕΗ
Ευθύνεται για την ελλειπή συντήρηση και την έλλειψη προστασίας των γραμμών της, που περνούν από δασικές εκτάσεις. Το πρόβλημα έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια με την απαξίωσή της, λόγω της ντιρεκτίβας της ΕΕ (βλ. άλλο άρθρο) για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με την έλλειψη προσωπικού και επενδύσεων. Προσπαθούν να αποκρύψουν ως αίτιο των πυρκαγιών τη ΔΕΗ, ακόμη και όταν είναι ολοφάνερο, όπως στην Πάρνηθα, ώστε να μην υποχρεωθούν να δώσουν αποζημιώσεις, αποδίδοντας τα αίτια σε εμπρηστές.
Οι αγρότες
Ορισμένοι, για ν αποκτήσουν καλλιεργήσιμη γη ή λιβάδια για βοσκή, καίνε τα δάση, γνωρίζοντας ότι μετά από χρόνια κάποια κυβέρνηση θα τα αποχαρακτηρίσει.
Τα δάση δεν έχουν ούτε ψήφους, ούτε χρήματα, ούτε την προστασία της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Η προστασία τους επαφίεται στην τύχη και στους λίγους.
Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από τη μεταπολίτευση το μόνο που έκαναν ήταν να ψηφίζουν αναθεωρήσεις του άρθρου 24 του Συντάγματος (2001 το ΠΑΣΟΚ και 2007 η ΝΔ) και νόμους για τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων (νόμοι 998/1979, 1734/1987, 3208/2003), ώστε να νομιμοποιούν όλους τους οικισμούς και τις εκτός σχεδίου παράνομες οικοδομές, να παρέχουν το δικαίωμα στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίζουν ή να νομιμοποιούν όσα έχουν χτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις. Πρόσφατα το Υπουργείο ... Αγροτικής Ανάπτυξης, με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, όριζε να μην κατεδαφίζονται τα παράνομα κτίσματα σε δασικές περιοχές μέχρις ότου να ... συνταχθούν οι δασικοί χάρτες. Ευτυχώς αποσύρθηκε μετά από τη γενική κατακραυγή.
Βέβαια τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά, αν υπήρχε κυβέρνηση που να διαμόρφωνε ενιαίο νομικό πλαίσιο και ενιαίο φορέα προστασίας, διαχείρισης, κατάσβεσης και αστυνόμευσης των δασών. Θα αναγόρευε σε ιδιώνυμα εγκλήματα τους εμπρησμούς, τις καταπατήσεις και τη βάναυση καταστροφή του περιβάλλοντος. Κυβέρνηση, που θα συνέτεινε με τη στάση της στην αλλαγή της σημερινής κοινωνικής νοοτροπίας.
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Σε ερώτηση στον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πεταλωτή στη ΝΕΤ (4/3/10) για τα λεφτά που έλεγαν προεκλογικά ότι υπάρχουν, απάντησε: «Λεφτά υπάρχουν, γιατί χωρίς λεφτά δεν μπορούμε να ασκήσουμε πολιτική»!!
Τι να του πει κανείς, εκτός του ότι βρέθηκε κάποιος που συναγωνίζεται στην ευφυΐα και τη γλώσσα με τον Γεώργιο και παίρνει, αν είναι δυνατόν, μικρότερο βαθμό...
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Κατά τη δεκαετία που πέρασε η συσσώρευση του πλούτου και η άνιση κατανομή του ξεπέρασε κάθε άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.
Η αμερικάνικη "παγκοσμιοποίηση" του κεφαλαίου και η επιβολή συνθηκών οιονεί λιμού σ' ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού του πλανήτη, με πρόσχημα διάφορους κατασκευασμένους "δαίμονες", συνετέλεσε στη ραγδαία συγκέντρωση των υπερκερδών στα χέρια των λίγων σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Και, όπως είναι αναμενόμενο στον καπιταλισμό, αυτό οδηγεί στην οικονομική ύφεση και την ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση ακόμη και των κοινωνιών των πιο ισχυρών χωρών με τα εκατομμύρια των απολύσεων.
Ιστορικά, τα φαινόμενα έχουν αυτά έχουν καταλήξει βίαια σε κοινωνικές συγκρούσεις, επαναστάσεις και πολέμους ή και σε μεγάλες ανακαλύψεις. Μέσα από βίαιες, κατά κανόνα, συνθήκες πραγματοποιείται στον καπιταλισμό η αναδιανομή του συσσωρευμένου πλούτου από τους λίγους στους πολλούς.
Τότε, ακόμη και στις πιο "άγριες" καπιταλιστικές χώρες, κρίσιμοι παραγωγικοί τομείς περιέρχονται υπό κρατικό έλεγχο ώστε να διασφαλισθεί η αναδιανομή. (New deal του Ρούζβελτ μετά το κραχ του 1929 στις ΗΠΑ).
Οι οικονομίες των ισχυρών χωρών έχουν ήδη μπει σε περίοδο ύφεσης, επειδή έχει περιορισθεί παγκοσμίως η ζήτηση των βιομηχανικών και υψηλής τεχνολογίας προϊόντων που παράγουν, λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης.
Το χρηματιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο, που αποκόμισε τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των μικροεπενδυτών σ' όλο τον κόσμο, βλέπει τα χρηματιστήρια σε συνεχή πτώση παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του, με τις συνεχείς μειώσεις των επιτοκίων, να "σπρώχνει" τις αποταμιεύσεις στην αγορά μετοχών. Παρά τις μειώσεις επιτοκίων περιορίζεται και η ζήτηση δανείων, με αποτέλεσμα τα κέρδη των τραπεζών να περιορίζονται.
Η αμφισβήτηση και η αντίθεση των κοινωνιών, με επικεφαλής αυτές των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, στη σύγχρονη εκδοχή του καπιταλισμού δηλ στην "παγκοσμιοποίηση" έχει πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας με τις διαδηλώσεις σ' όλο τον κόσμο.
ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ;
Οι επιθέσεις στη Ν. Υόρκη και στο αμερικανικό Πεντάγωνο έδωσαν την αφορμή για την κήρυξη "μακροχρόνιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας" από τις ΗΠΑ απέναντι σε ακαθόριστους "εχθρούς". Έτσι έχει τη δυνατότητα το καπιταλιστικό σύστημα, με πρώτες τις ΗΠΑ, να βρει διέξοδο μιας, έστω και μικρής κλίμακας σε διαρκεια και ύψος κεφαλαίων, αναδιανομής, όπως είχε συμβεί με την εισβολή στο Ιράκ στη δεκαετία του 1990.
Σ' ένα έντεχνα καλλιεργούμενο κλίμα ανασφάλειας και σύγχυσης παγκοσμίως, που προϊδεάζει τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών, τα κέρδη να επενδυθούν σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για την "τρομοκρατία" δηλ. σε νέα "έξυπνα" όπλα, σε συστήματα και εταιρείες ασφάλειας για συλλογική και ατομική χρήση, για κτίρια "απόρθητα" από την "τρομοκρατία" κ.λ.π. και τελικά σε αύξηση των κρατικών δαπανών για το στρατό, την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες.
Σ' ένα έντεχνα καλλιεργούμενο κλίμα ανασφάλειας και σύγχυσης παγκοσμίως, που προϊδεάζει τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών, τα κέρδη να επενδυθούν σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για την "τρομοκρατία" δηλ. σε νέα "έξυπνα" όπλα, σε συστήματα και εταιρείες ασφάλειας για συλλογική και ατομική χρήση, για κτίρια "απόρθητα" από την "τρομοκρατία" κ.λ.π. και τελικά σε αύξηση των κρατικών δαπανών για το στρατό, την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες.
Και φυσικά η "τρομοκρατολογία" θα είναι το μέσο και η πίεση για την εξαγωγή τέτοιου είδους προϊόντων σε χώρες όπως η Ελλάδα, που τη θεωρούν και καλό πελάτη λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων (Ο νέος πρέσβυς των ΗΠΑ δήλωσε ότι η τρομοκρατία και ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων θα είναι οι προτεραιότητες του.)
Η ΕΛΛΑΔΑ
Η χώρα μας έχει τη δυστυχία με τις τυφλά υπάκουες στους ξένους πολιτικές ηγεσίες της να τα υποστεί όλα. Δηλ. και την οικονομική κρίση και τη χωρίς όρους επιβολή των αμερικανικών και εοκικών επιδιώξεων παρα την κραυγαλέα λαϊκή αντίθεση.
Ηδη συζητούν για περικοπές στον προϋπολογισμό του 2002 λόγω των μειωμένων εσόδων και της πτώσης του ΑΕΠ, του τεράστιου δημόσιου χρέους και της συζητούμενης και πάλι αγοράς νέων όπλων υπό το πρίσμα της τρομοκρατίας. Οι περικοπές θα αφορούν την Υγεία, την Παιδεία, τους μισθούς και τις κοινωνικές δαπάνες εκτός, ίσως, αυτών με τα πεντοχίλιαρά, που θεωρούν ότι προσδίδουν κοινωνικό πρόσωπο στην κυβέρνηση. Και όλ' αυτά παρά τη, με λογιστικά τρυκ, απόκρυψη μεγάλου μέρους του χρέους και τη μεταφορά του σε επόμενους προϋπολογισμούς (π.χ. δανεισμός των δημόσιων νοσοκομείων από τις τράπεζες).
Συν τοις άλλοις η εφαρμογή του ΕΥΡΩ θα προκαλέσει διεύρυνση του χρέους όπως έχουμε γράψει σε παλαιότερο φύλλο της "Ε". Είναι φανερό ότι όσο δεν αμφισβητείται η ουσία της εξάρτησης η χώρα μας υπό την απειλή πραγματικών ή εικονικών απειλών θα άγεται και φέρεται από το τι θέλουν οι άλλοι και ο ελληνικός λαός θα υφίσταται όλες τις αρνητικές επιπτώσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Επί 36 χρόνια επικεφαλής της πορείας του Πολυτεχνείου είναι το πανό και το μπλοκ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-1974. Τιμής ένεκεν! Εφέτος για πρώτη φορά, με μια απίστευτη και ακατανόητη κίνηση, το ΚΚΕ «έτρεξε» και μπήκε μπροστά από τους αντιστασιακούς, τους οποίους απέκλεισε (ηλικιωμένους ανθρώπους τους περισσότερους) με τετραπλή αλυσίδα ροπαλοφόρων! Πολλοί αντιστασιακοί δεν ανέχθηκαν την υποτίμηση αυτή του Συνδέσμου τους και αποχώρησαν, παραβαίνοντας τον όρκο τιμής πως, όσο τους πηγαίνουν τα πόδια τους, θα πορεύονται κάθε χρόνο προς την πρεσβεία.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Τα έθιμα
Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις έχουν καθιερώσει εθιμικά με την έναρξη της λειτουργίας της Δ.Ε.Θ. κάθε Σεπτέμβρη να δίνουν υποσχέσεις για νέα έργα και παροχές, που κατά κανόνα δεν τηρούνται. Αυτό έγινε και πέρσι π.χ. με την πρωθυπουργική υπόσχεση για επαναλειτουργία της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη, την οποία έκλεισαν οι Τράπεζες που την διοικούν, παρόλο που είναι κερδοφόρα, προφανώς για να ευνοήσουν τις αντίστοιχες ξένες βιομηχανίες και τους εδώ αντιπροσώπους τους.
Στη χώρα μας οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι πλέον ασύδοτες, αφού προστάτης τους είναι η Ε.Ε., μέσω της Κομισιόν. Μέσα στην Ε.Ε. κάθε κυβέρνηση είναι ανίσχυρη να επιβάλλει μέτρα σ όλους αυτούς. Έχουν άδικο οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα να διαδηλώνουν για την καταφανή κοροϊδία, προκαλώντας τις αντιδράσεις των παρατρεχάμενων της εξουσίας, επειδή η συμπεριφορά τους δεν είναι comme il faut; Τα κέρδη των επιχειρήσεων θεριεύουν, ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις βρίσκονται υπό συνεχή λιτότητα. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις έχουν δανεισθεί 22 δισ. ευρώ και δυσκολεύονται να τα πληρώνουν μετά τις συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων, που τη μερίδα του λέοντος νέμονται οι Τράπεζες. Πρόσφατα η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι τα κέρδη της το 10 εξάμηνο του 2006 αυξήθηκαν κατά 65% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2005.
Η απόφαση για την αγορά από την Εθνική με 2,8 δισ. δολ. της τουρκικής Finansbank, που κατέχει μόλις το 5,2% της τραπεζικής αγοράς, δηλ. μιας ασήμαντης τράπεζας για το μέγεθος της Εθνικής, είναι σκάνδαλο πρώτου μεγέθους και μυρίζει πολιτική απόφαση μητσοτακέικη, αντίστοιχη αυτής για την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας σ όλα τα Γυμνάσια της χώρας.
Οι υποσχέσεις
Οι κυβερνητικές υποσχέσεις στη Δ.Ε.Θ κορυφώνονται σε προεκλογική περίοδο για προφανείς λόγους. Φέτος ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις υποσχέσεις του για την αύξηση των αγροτικών συντάξεων και του ΕΚΑΣ σε δύο ισόποσες δόσεις: Η πρώτη στις αρχές του 2007 και η δεύτερη στις αρχές του 2008. Οι αγροτικές συντάξεις, από τα 227, θα φτάνουν τα 330 ευρώ το μήνα και το ΕΚΑΣ, από τα 160, στα 230 ευρώ το μήνα. Αν τις πραγματοποιήσουν είναι κάτι που θα βοηθήσει κάπως τους χαμηλο-συνταξιούχους, όμως το 2007 είναι χρονιά εκλογών και οι υποσχέσεις μπορεί να παραμείνουν υποσχέσεις. Εν τω μεταξύ τον Ιούλιο είχαν αυξήσει τη φορολογία στα τσιγάρα και στη κινητή τηλεφωνία, μετά τις προηγούμενες αυξήσεις ΦΠΑ και τσιγάρων, με σκοπό τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ.
Το 3%
Η οριοθέτηση του δημοσίου ελλείμματος στο 3% από την Ε.Ε. έχει τεθεί με σκοπό τον περιορισμό των κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών του δημοσίου. Έτσι ελαχιστοποιείται η παρεχόμενη από το δημόσιο πρόνοια, ιδιωτικοποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ τα έργα του δημοσίου παραχωρούνται υπό μορφή μακροχρόνιας εκμετάλλευσης σε ιδιώτες (Αττική οδός, αεροδρόμιο, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κ.λ.π.). Στην ουσία το 3% αποτελεί το πρόσχημα για τις άνευ προηγουμένου ιδιωτικοποιήσεις που έχουν γίνει, ενώ δεν έχει καμμιά πρακτική σημασία για την οικονομία, ακόμη και στα νεοφιλελεύθερα πλαίσια.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι το καθεστώς της Ε.Ε., που έχει προκαλέσει την πλήρη αποδιάρθρωση της ελληνικής παραγωγής, με συνέπεια τη συνεχή αύξηση των εισαγωγών, τα αυξανόμενα εμπορικά ελλείμματα και τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών, που δείχνουν την τελική ζημιά της χώρας . Το 2004 το εμπορικό έλλειμμα ήταν 25,4 δισ. ευρώ και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών 8,3 δισ. Το 2005 ήταν αντίστοιχα 27,5 δισ. και 12,3 δισ., δηλ. αυξήθηκαν ραγδαία.
Οι ιδιωτικοποιήσεις
Η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Σημίτη και επί των ημερών της έχει ιδιωτικοποιήσει εν όλω ή εν μέρει τα Ελληνικά Πετρέλαια, την Εθνική Τράπεζα, τον ΟΠΑΠ, τον ΟΤΕ, την Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Εμπορική Τράπεζα. Συμφωνα με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, τα χρήματα των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να πηγαίνουν για τη μείωση του δημόσιου χρέους και όχι του ετήσιου δημοσίου ελλείμματος. Είναι, συνεπώς, ψεύτικο το επιχείρημα ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος. Γίνονται κατ επιταγήν της Ε.Ε. και στα πλαίσια των αποφάσεων της συνόδου της Λισαβώνας, που ουσιαστικά προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του συνόλου σχεδόν των δημοσίων επιχειρήσεων, προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, που εκπροσωπεί η Ε.Ε., εις βάρος της κοινωνικής πρόνοιας, της ανάπτυξης, της εθνικής ασφάλειας και των καταναλωτών. Σ αυτή την περίπτωση υπάγεται η εξαγγελθείσα πλήρης ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και η πρόσφατη της Εμπορικής, που πουλήθηκε στους Γάλλους. Θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα: Την Παιδεία., την Υγεία και ό,τι άλλο που έχει συμμετοχή το δημόσιο. Προβάλλουν το επιχείρημα της αύξησης του ανταγωνισμού, άρα και της μείωσης των τιμών. Το μόνο βέβαιο είναι τα θηριώδη κέρδη τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών, η απώλεια δημοσίων εσόδων από τις κερδοφόρες αυτές επιχειρήσεις που πουλήθηκαν ή είναι προς πώληση και η αύξηση των τιμών των υπηρεσιών τους. ’λλωστε ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι ο μύθος που τρέφει τα κέρδη των μονοπωλίων, των τράστ και των καρτέλ, που λυμαίνονται τη χώρα μας, ενώ η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεν μπορεί και δε θέλει ν ασκήσει κανένα έλεγχο.
Τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ασήμαντα, ενώ το δημόσιο χρέος αυξάνεται ραγδαία. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2006, το 2004 ήταν 201 δισ. ευρώ, το 2005 215 δισ. και το 2006 υπολογίζεται σε 226 δισ.! Τα καθαρά έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις ήταν 495 εκ. ευρώ το 2005 και υπολογίζονται σε 820 εκ. το 2006.
Αυτός είναι ο «μονόδρομος» που υπερασπί-σθηκε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη. Στην πραγματικότητα είναι έγκλημα εις βάρος της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας. Η απουσία του δημοσίου από κρίσιμους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας αποθρασύνει τους κερδοσκόπους και καθιστά όλο και περισσότερους πιο φτωχούς.
Η προσπάθεια εξωραϊσμού που επιχειρείται κάθε χρόνο στη Δ.Ε.Θ. προσκρούει στη σκληρή πραγματικότητα, που μας έχει επιβάλλει η Ε.Ε.. Η παραμονή στην Ε.Ε. ευνοεί μόνο τους ολίγους. Η αποχώρηση της χώρας απ αυτήν είναι όρος επιβίωσης της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Πολλοί, ακόμη και μέλη του ΠΑΣΟΚ, έχουν αγανακτήσει με τα καραγκιοζιλίκια της «εκλογής» του νέου αρχηγού και για τις παραλογικές δηλώσεις του, όπως ότι «δεν είμαι δογματικός με τα σύνορα» (!) ή ότι πρέπει να είναι ελεύθερη η χρήση ναρκωτικών (!!), όμως όλοι αγνοούν τι μας έχει ετοιμάσει για το Αιγαίο. Αγγλόφωνη τουρκική εφημερίδα έγραψε πως είναι έτοιμη ελληνο(;)-τουρκική συμφωνία για όλα τα θέματα (που μονομερώς και θρασύτατα εγείρει η τουρκική χούντα), αλλά αυτή θα ανακοινωθεί μετά τις εκλογές, ώστε να μην καταποντιστούν εκλογικά οι αρχιτέκτονες της. Και η ΝΔ σιωπά ηχηρά!
Κατηγορία
Φύλλο 96 Φεβρουαρίου 2004
Εκεί που οι κραυγές του πόνου έσκιζαν τον αέρα. Εκεί που η Χούντα αλυσόδενε τη Λευτεριά, εκεί στον τόπο του μαρτυρίου και των βασανιστηρίων των Αγωνιστών της Δημοκρατίας, στο κολαστήριο της ΕΣΑ, εκεί διάλεξε ο Δήμαρχος Αθηναίων (προφανώς ύστερα από υπόδειξη του Γιωργάκη) και η πλειοψηφία του Δημοτικού συμβουλίου να γίνει η έκθεση φωτογραφίας του Υπουργού Εξωτερικών του εγκληματικού καθεστώτος της Τουρκίας Ισμαήλ Τζέμ, για την "Οικοδόμηση Μέτρων Εμπιστοσύνης" μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Έτσι βεβήλωσαν αυτόν τον ιστορικό και μνημειακό χώρο, το ιερό άσυλο του αγώνα, τη στιγμή που στην Τουρκία συνεχώς παραβιάζονται οι στοιχειώδεις Δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με βασανιστήρια, λειτουργία λευκών κελιών και δολοφονίες αγωνιστών και συγγενών τους.
Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74, με ανοικτή επιστολή στο Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο διαμαρτυρήθηκε έντονα γι' αυτή την προσβολή του Ιερού Χώρου και ζήτησε να λαμβάνεται η γνώμη του, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον ενέργειες που αποπνέουν περιφρόνηση των αγώνων του Ελληνικού λαού για Ελευθερία.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Δεν ήταν λοιπόν οι 5 «νταβατζήδες» αυτοί που όλοι νομίζανε, αλλά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μαζί με τον ελληνικό λαό, που θα αναλάβει τα βάρη της «μεταρρύθμισης». Αυτούς τελικά υπέδειξε η Κομισιόν και η λοιπή γραφειοκρατία των Βρυξελών ως θύματα του «βασικού μετόχου», όταν ο Καραμανλής φοβούμενος μην τον απομακρύνουν αχό την κυβέρνηση αποφάσισε να αποδέχεται πλέον κάθε απαίτηση της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πάει και ο «μεσαίος χώρος».
Η αρχή από τον ΟΤΕ
Η αρχή έγινε από τον ΟΤΕ όπου ο ή οι υποψήφιοι αγοραστές (η ισπανική Telefonica, η γερμανική Deutche Telecom κ.λ.π.) απαίτησαν μείωση προσωπικού κατά τουλάχιστον 5.000. Έτσι με τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ (όπως το εννοούμε σήμερα) συμφώνησαν σκανδαλωδώς μέσω συλλογικής σύμβασης την εθελούσια έξοδο στελεχιακού δυναμικού ηλικίας από 42 ετών και άνω με πληρωμένες όλες τις αποδοχές, υψηλά εφ' άπαξ και συντάξεις, που έχουν κόστος (όπως λένε) 1,5 δις ευρώ, εκ των οποίων
(όπως λένε πάλι) το κράτος (δηλ. όλοι μας) θα δώσει τα 290 εκ. ευρώ, δηλ. το 4% της συμμετοχής του στον ΟΤΕ. Τα υπόλοιπα, δηλ. τα 1,2 δις (λένε) θα τα δώσει ο ΟΤΕ. Προφανώς παραπλανούν τον ελληνικό λαό, αφού τον ΟΤΕ τον έχουν ιδιωτικοποιήσει και ούτε οι μέτοχοι ούτε βεβαίως οι υποψήφιοι αγοραστές είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, πόσο μάλλον να δεχθούν μείωση των περιουσιακών του στοιχείων με την ανάληψη αυτών των βαρών. Το ασφαλιστικό ταμείο του προσωπικού του ΟΤΕ, το ΤΑΠΟΤΕ, είναι ήδη ελλειμματικό και με την προσθήκη τόσο μεγάλου αριθμού συνταξιούχων θα αδυνατεί να πληρώσει. ’μα κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, αργότερα, έχουν σκοπό αυτό το κόστος να το μετακυλίσουν στο κράτος, δηλ. στον ελληνικό λαό. Επιπλέον οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ στον ΟΤΕ, αφού χρύσωσαν το χάπι με τις παχυλές παροχές της εθελουσίας εξόδου, με την ίδια συλλογική σύμβαση συμφώνησαν, παρά κάθε έννοια ηθικής, σ' αυτό που ήταν από την αρχή ο στόχος δηλ. οι μελλοντικοί εργαζόμενοι να μπορούν να απολύονται οποτεδήποτε, ουσιαστικά με διευθυντικό δικαίωμα, ώστε να τους παραλάβουν οι νέοι αγοραστές. Η Κομισιόν, αυτός ο κέρβερος του «ανόθευτου ανταγωνισμού», λαλίστατη με το βασικό μέτοχο, τώρα σιωπά. Το πράγμα ευνοεί τις δικές της εταιρείες.
Με περισσό θράσος ισχυρίζεται η κυβέρνηση και πιο ψιθυριστά οι «αντικρατιστές» του ΠΑΣΟΚ ότι αυτά είναι αναπόφευκτα για την ανάπτυξη της χώρας. Δηλ. είναι κατ' αυτούς ανάπτυξη να δανεισθεί η χώρα ακόμη 1,5 δις ευρώ, για να συνταξιοδοτηθεί το ένα τρίτο του προσωπικού, του πιο έμπειρου και στην πιο παραγωγική ηλικία, σ' έναν ΟΤΕ που τον έχουν λεηλατήσει κατ εξακολούθηση.
Ο Κόκκαλης ωθούσε τον ΟΤΕ να πραγματοποιεί τεράστιες επενδύσεις σε χρεωκοπημένους τηλεφωνικούς οργανισμούς σης βαλκανικές χώρες και στην Αρμενία, για να εισπράττει τις προμήθειες, από τις οποίες επενδύσεις ο ΟΤΕ έχασε μεγάλα ποσά, δηλ. χρήματα του ελληνικού λαού. Κέρδισε μόνο ο Κόκκαλης. Υποχρέωσαν τον ΟΤΕ να απαξιώνεται με την επιβολή της κοινοτικής ντιρεκτίβας για «ελεύθερη αγορά» και στη σταθερή τηλεφωνία όπου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, διάφοροι αεριτζήδες, χωρίς καμμία επένδυση, χρησιμοποιούν τα δίκτυα του ΟΤΕ και εισπράττουν τους λογαριασμούς από τους
πελάτες τους, χωρίς να του καταβάλλσυν τα τέλη σύνδεσης. Μάλιστα η Αρχή που συστάθηκε για να εποπτεύει τον «ανταγωνισμό» στις τηλεπικοινωνίες απαγορεύει στον ΟΤΕ να τους διακόψει τη σύνδεση. Δηλ. τους διασφαλίζει τα κέρδη, απαξιώνοντάς τον.
Έτσι καλείται και πάλι ο ελληνικός λαός να πληρώσει τα κέρδη των ολίγων και των ξένων, οι οποίοι, όταν απαξιώσουν πλήρως τον ΟΤΕ, θα τον εγκαταλείψουν ως προβληματική της προηγούμενης 25ετίας. Αυτή είναι η ανάπτυξη της Ε.Ε. και των εγχώριων υποτακτικών της. Εγκλήματα κατά συρροή...
Η «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού
Τα ίδια γίνονται και με το Ασφαλιστικό, αρχής γενομένης από τις Τράπεζες, που έχουν (με συλλογικές συμβάσεις) ταμεία κύριας είτε και επικουρικής ασφάλισης (Εμπορική, Εθνική, Αγροτική, ’λφα, ΕΤΒΑ, Τράπεζα Ελλάδας κ.λ,π.). Στο στόχαστρο είναι όλα τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης. Το σχέδιο είναι να τα βάλουν όλα στο ΙΚΑ και μετά να περάσουν την επικουρική ασφάλιση «της ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να βάλουν στο χέρι ό,τι αποθεματικό τους έχει απομείνει. Για το λόγο αυτό ο Αλογοσκούφης θέλει να περιέλθουν όλες οι ΔΕΚΟ στο Υπουργείο Οικονομίας, για να υλοποιήσει τις ντιρεκτίβες της Κομισιόν (14.7.1999) με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «συντονισμένη στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνικής προστασίας». Δηλ., «τα συστήματα κοινωνικής προστασίας πρέπει να ανταποκρίνονται στην εμφάνιση νέων εργασιακών διευθετήσεων, όπως οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης». Τα συνταξιοδοτικά συστήματα ... «προϋποθέτουν την εξεύρεση σωστής ισορροπίας μεταξύ κεφαλοποιητικών και διανεμητικών συστημάτων» (δηλ. απλοελληνικά την προώθηση Τραπεζών, χρηματιστηριακών και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, για να βάλουν χέρι στα αποθεματικά και στα επικουρικά Ταμεία) και «πρέπει να αποθαρρύνουν την πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας και να ενθαρρύνουν την ευελιξία των συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων», (σ.σ. Μπα! Στον ΟΤΕ γιατί η Κομισιον σιωπά;).
Στο μεταξύ θα πουλήσουν την Εμπορική στην Credit Agricole χωρίς «βάρη». Η Κομισιον γιατί να ενοχληθεί για τη ... νόθευση του «ανόθευτου ανταγωνισμού», αφού ανοίγει έτσι ο δρόμος για τις δικές της Τράπεζες;
Η «μεταρρύθμιση» αυτή παραγράφει τις οφειλές των Τραπεζών στα Ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, τις οποίες, αντί να τις αποδίδουν στα Ταμεία, τις εμφάνιζαν ως κέρδη προκειμένου ν' ανεβαίνει η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών τους, για να πουλάνε ακριβότερα τα τμήματα των κρατικών Τραπεζών που ιδιωτικοποιούσαν και οι ιδιωτικές Τράπεζες να επωφελούνται στο χρήματιστήριο. Η ΟΤΟΕ ανεβάζει τις οφειλές σε 5 δις ευρώ. Οι Τράπεζες, σύμφωνα με τη «μεταρρύθμιση», θα πληρώσουν σε 10 χρόνια στο Επικουρικό του ΙΚΑ ό,τι οφείλουν στους σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους, αλλά με οικονομική-αναλογιστική μελέτη που ...θα γίνει τότε.. Ως τότε τζιράρουν τις οφειλές τους, που μπορεί να παραγραφούν με νέα ευνοϊκότερη «μεταρρύθμιση». Έτσι, εκτός του ότι φορτώνουν νέα χρέη στο ΙΚΑ, στο οποίο το κράτος χρωστά ήδη 8 δις ευρώ, ψαλιδίζουν τις συντάξεις των τραπεζοϋπαλλήλων και αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Το ίδιο το ΙΚΑ υπολογίζει το κόστος της ένταξης σ' αυτό των Ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης των τραπεζοϋπαλλήλων σε 14 δις ευρώ. Το προκλητικό είναι ότι οι Τράπεζες, που έχουν ιλιγγιώδη κέρδη και λειτουργούν εν πολλοίς υπεράνω τον νόμου (πανωτόκια, εργασιακές συνθήκες και αμοιβές), θέλουν τις δικές τους υποχρεώσεις να τις πληρώσει το κοινωνικό σύνολο.
Αλλά φαίνεται ότι όλ' αυτά έχουν προβλήματα νομιμότητας. Ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος το 1992 είχε γνωματεύσει σε ερώτημα του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τράπεζας Πίστεως (τώρα Alpha) για το Ταμείο τους ότι είναι αντισυνταγματική η ακύρωση συλλογικής σύμβασης με νόμο, όπως προβλέπει το τωρινό νομοσχέδιο Αλογοσκούφη. Βέβαια ο Δ. Τσάτσος (πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ) και ο Γ. Κασιμάτης (σύμβουλος του Α. Παπανδρέου) ως καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου, για να βοηθήσουν τους τραπεζίτες και την κυβέρνηση, έσπευσαν να γνωματεύσουν ότι «η υποκατάσταση ιδιωτικού φορέα ασφάλισης με αντίστοιχο κρατικό νομιμοποιείται σε περίπτωση αποκατάστασης της κοινωνικής ισότητας»! Το ΠΑΣΟΚ ποσώς ενοχλήθηκε, μια και όλα σχεδόν τα στελέχη του έχουν πλέον τις ίδιες απόψεις, όπως η κ. Διαμαντοπούλου. ’λλωστε το ΠΑΣΟΚ άνοιξε το δρόμο στις Τράπεζες με το νόμο Ρέππα, που προβλέπει την υπαγωγή των Ταμείων κύριας ασφάλισης από το 2007 στο ΙΚΑ με παρεμφερείς με τη ΝΔ όρους. Η ΝΔ, όταν ήταν αντιπολίτευση, είχε καταψηφίσει το νόμο Ρέππα, τον οποίο εφαρμόζει τώρα Η πολιτική της Ε.Ε έχει συνέχεια, είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ.
Έπεται συνέχεια
Έπεται η συνέχιση της υλοποίησης της πολιτικής αυτής. Στο στόχαστρο έχουν μπεί, εκτός του Ασφαλιστικού, οι εργασιακές σχέσεις, το ωράριο, που ήδη προωθούν προς όφελος των ξένων πολυκαταστημάτων, αδιαφορώντας για το αν θα κλείσει πλήθος μικρομεσαίων, και τις ιδιωτικοποιήσεις «νέας γενιάς», με τις οποίες ... σκέπτονται να πουλήσουν σε ιδιώτες τα δημόσια κτίρια και μετά να τα νοικιάζει το κράτος απ' αυτούς. Δεν έχουν ακόμη σκεφθεί ... να νοικιάζουν απ' αυτούς και την κυβέρνηση, ίσως επειδή αυτή έχει ήδη δοθεί δωρεά στην Ε.Ε.
Κατηγορία
Φύλλο 105 Ιουλίου 2005
Η χώρα μας είναι από τις ελάχιστες που δε γνωρίζει την ιδιοκτησία του δημοσίου, των άλλων φορέων (εκκλησία, δήμοι κ.λ.π.) καθώς και των ιδιωτών.
Οι καταπατήσεις δημόσιων εκτάσεων, η αυθαίρετη δόμηση, ακόμη και οι δασικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες οφείλονται, εκτός των άλλων, και στην έλλειψη εθνικού κτηματολογίου.
Η σύνταξη, συνεπώς, εθνικού κτηματολογίου είναι απαραίτητη, ώστε το δημόσιο και κατ' επέκταση η ελληνική κοινωνία να έχει ένα εργαλείο, για ν' αντιμετωπίσει αυτές τις πληγές. Είναι έργο μεγάλης κλίμακας και χρονοβόρο. Απαιτεί λοιπόν σοβαρό προγραμματισμό, ακριβή εκτίμηση κόστους, τήρηση χρονοδιαγράμματος, έλεγχο υλοποίησης και επανεκτίμηση δεδομένων σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Αντί λοιπόν ν' αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα το έργο, μετατράπηκε σ' ένα ακόμη "έργο πνοής" του Λαλιώτη. Μέσα σε έξι χρόνια έγινε το
21 % του έργου και απορρόφησε το 83 % του προϋπολογισμού του, χωρίς κανένα τμήμα του να λειτουργεί.
Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Ακόμη και οι αρμόδιοι της Κομισιόν μίλησαν, μεταξύ άλλων, για δεκάδες παράνομες συμπληρωματικές συμβάσεις, τροποποιήσεις, έλλειψη σχεδιασμού, υψηλό κόστος κ.λ.π. και ζήτησαν την επιστροφή 20 δις δρχ και τη διακοπή της χρηματοδότησης. Η ενέργεια αυτή της Κομισιόν είναι πρωτοφανής. Φαίνεται ότι δε θέλουν να γίνουν συνυπεύθυνοι για τέτοιου μεγέθους διαφθορά που υποκρύπτεται. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Β. Παπανδρέου ξήλωσε τη διοίκηση της "ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ" ΑΕ.
Ο θρασύτατος Λαλιώτης, κατά τα γνωστά, κατηγόρησε τη
ΝΔ και τον εισαγγελέα, προσπερνώντας τις βαρύτατες κατηγορίες εις βάρος του. Θεωρεί ότι θα μείνει στο απυρόβλητο. Για το μέλλον του ας διδαχθεί απ' τον εαυτό του, που έβγαλε τ' άπλυτα του Μητσοτάκη τώρα, ενώ τα γνώριζαν όλοι πάνω από μια δεκαετία.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Η παιδεία, καθοριστικός παράγοντας για την πρόοδο μιας κοινωνίας και πρώτο μέλημα μιας πολιτείας, αντιμετωπίζεται από κυβέρνηση, κόμματα και συνδικάτα με μια λογική ταπεινών συμφερόντων.
Ο νέος υπουργός, ορθώς, κάλεσε τους αρμόδιους φορείς σε διάλογο, όμως ο ίδιος προσέρχεται χωρίς προτάσεις και θέτει ως πρώτα θέματα στην ατζέντα τη λειτουργία του Λυκείου και τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, που κυρίως σχετίζονται με την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών, άρα επηρεάζουν βραχυπρόθεσμα το εκλογικό σώμα. Μια σοβαρή συζήτηση θα έπρεπε να ξεκινήσει από το ρόλο και το χαρακτήρα της εκπαίδευσης γενικά, να εξειδικευτεί στο περιεχόμενο των σπουδών κάθε βαθμίδας και να τελειώσει με το εξεταστικό. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο νέος υπουργός βλέπει το διάλογο περισσότερο επικοινωνιακά, δηλ. να κερδίσει χρόνο και να αποφύγει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές, που θα είχαν πολιτικό κόστος και για τον ίδιο προσωπικά και για την κυβέρνησή του, ίσως δευτερευόντως να επιδιώκει αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τη ζοφερή οικονομική κατάσταση και μερική συναίνεση στη μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική για την παιδεία, που δε φαίνεται να προτίθεται να τη μεταβάλει στους βασικούς της άξονες.
Ανεξαρτήτως αυτών, όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την παιδεία θα έπρεπε να ανταποκριθεί στην πρόσκληση και να καταθέσει τις προτάσεις του, τουλάχιστον να αξιοποιήσει την ευκαιρία, για να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του, πολύ περισσότερο αν θεωρεί ότι είναι αριστερός και αντιπαλεύει το σύστημα, το οποίο φυσικά φροντίζει να μη δημοσιοποιούνται ενοχλητικές απόψεις. Αν, μάλιστα, ο υπουργός παρέμενε αμετακίνητος σε θέσεις αντιδραστικές, θα είχε τη δυνατότητα μέσα από αυτή τη διαδικασία να τον καταγγείλει. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, όμως, προτίμησαν την αποχή, για να μην κάνουν προτάσεις και δημιουργήσουν δυσαρέσκειες, αποσκοπώντας σε βραχυπρόθεσμα μικροκομματικά οφέλη.
Ίδια στάση κράτησαν και οι συνδικαλιστικοί φορείς των εκπαιδευτικών, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, που τις θέσεις τους για την παιδεία δε γνωρίζουν ούτε τα μέλη τους, που δεν έχουν καν πειστεί, και δικαίως, ότι οι συνδικαλιστές τους έχουν ως κύριο μέλημα το συμφέρον της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Οι συνδικαλιστές δεν κατάφεραν ποτέ να αρθρώσουν έναν ουσιώδη λόγο για την παιδεία, που να ξεφεύγει από τα συνήθη αιτήματα για αύξηση δαπανών, βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής και μείωση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση, ώστε να αποσπάσουν και τη συμπάθεια της κοινωνίας.
Η αποχή των συνδικαλιστών οφείλεται και στην κομματικοποίησή τους, λόγω της οποίας κρατούν επιθετική στάση, διότι έτσι νομίζουν ότι προκαλούν μεγαλύτερη φθορά στο κυβερνών κόμμα και οι ίδιοι αναβαθμίζονται μέσα στα κόμματά τους, ίσως φιλοδοξώντας και να πολιτευτούν.
Το ΠΑΣΟΚ προσήλθε στο διάλογο με εκπρόσωπό του την τέως επίτροπο των Βρυξελών, την κ. Διαμαντοπούλου, η οποία, μέσα στα πλαίσια της εθελοδουλίας της, έφτασε στο σημείο να προτείνει να καθιερώσουμε ως δεύτερη επίσημη γλώσσα την αγγλική!
Με αυτά τα δεδομένα, το μόνο που θα μπορούσαμε να περιμένουμε από αυτό το διάλογο είναι κάποιες καλές ιδέες από κάποιον εκπαιδευτικό που ενδιαφέρεται πραγματικά για την παιδεία και ίσως μια αύξηση του ενδιαφέροντος της κοινωνίας.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό