Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Το μακελειό στη Γαλλία

Το αποτρόπαιο μακελειό (και οι άλλες αιματηρές επιθέσεις) στο Παρίσι και αλλού συνιστούν, όντως, μέγα κίνδυνο για τις δυτικές χώρες και ιδιαίτερα για την ελευθερία έκφρασης (όχι, πάντως, ασύδοτης...) και ανοχής στο διαφορετικό, που πρέπει να είναι καθολική και όχι αλά καρτ, όπως π.χ. με την απαγόρευση κάθε νύξης για οτιδήποτε βαφτίζουν αντισημιτισμό.

   Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, πιο ουσιαστική, ίσως, γιατί αναφέρεται στις αιτίες του επικίνδυνου (πολύπλοκου) φαινομένου.

Αν παρακάμψει κάποιος τις θεωρίες συνομωσίας που μιλάνε για σύμπτωση της δολοφονίας  ανθρώπων στο γαλλικό περιοδικό και αλλού με τα μέτρα λιτότητας που ετοιμαζόταν να περάσει η κυβέρνηση Ολάντ ή ότι ήταν προετοιμασία για κάτι άλλο που σχετίζεται με τους τζιχαντιστές στο Ιράκ και στη Συρία, τότε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δυτικές πρώην αποικιοκρατικές χώρες είναι σοβαρό.

Η Γαλλία έχει 5 εκατομμύρια μουσουλμάνους, το 7,5% του πληθυσμού της , που προέρχονται από τις χώρες της Β. Αφρικής,  πρώην γαλλικές αποικίες και οι περισσότεροι είναι 2ης γενιάς και με γαλλική υπηκοότητα.

   Η μετανάστευση μουσουλμάνων προς τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη και η εγκατάστασή τους σε αυτά ξεκίνησε κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Την περίοδο εκείνη είχαν ανάγκη από φτηνά εργατικά χέρια που θα κάλυπταν τις παραγωγικές τους ανάγκες.

Η Γαλλία είχε παλαιότερα πολιτική παράδοση στην ενσωμάτωση και αφομοίωση ξένων, ιδιαίτερα από τις  αποικίες, στη γαλλική κουλτούρα.                                                               Ομως, αυτό άλλαξε ουσιαστικά  μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, οπότε αναζητήθηκαν «νέοι εχθροί». Το έργο του Χάντιγκτον «Σύγκρουση Πολιτισμών»    για μια νέα μεταψυχροπολεμική παγκόσμια τάξη αναγορεύει το Ισλάμ ως εν δυνάμει εχθρό της Νέας Τάξης. Οι επεμβάσεις και οι ωμότητες  των δυτικών «προθύμων» στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη, η  εθνοκάθαρση των Παλαιστίνιων από το Ισραήλ σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έχουν προκαλέσει μίσος για τους δυτικούς και τεράστια μεταναστευτικά κύματα από μουσουλμανικές χώρες, που μεγάλο μέρος, τους δέχεται η χώρα μας, που έχει γίνει αποθήκη λαθρομεταναστών, λόγω της συμμετοχής της στην Ε.Ε. Η Ελλάδα, όμως, δεν ευθύνεται για τις θηριωδίες και τις μεταναστευτικές συνέπειες της αποικιοκρατίας και των νεότερων δυτικών επεμβάσεων.

Ολα αυτά συσπείρωσαν μουσουλμάνους με επίκεντρο τη θρησκεία τους, ενώ οι δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες έγιναν λιγότερο ανεκτικές ή και εχθρικές απέναντί τους, απωθώντας τους στο κοινωνικό περιθώριο. Σύμπτωμα αυτής της συμπεριφοράς είναι  και αυτό του γαλλικού σατιρικού περιοδικού, που, στο όνομα της ελεύθερης έκφρασης, διακωμωδούσε  τη θρησκεία τους.

Οποιος σπέρνει ανέμους …