Στις 16/4/2013 γράφαμε σε επίκαιρο, τότε, κείμενο (βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας) με τίτλο ελληνικές τράπεζες στο στόχαστρο των  γερμανών: «Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, ιταλικές ή αμερικανικές», απάντησε ο διαβόητος Προβόπουλος στη Βουλή (10/4/2013) για το αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο αφελληνισμού των τραπεζών.

Αυτό που δεν τόλμησαν όλοι οι προηγούμενοι (ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ν.Δ.), δηλ. να αφελληνίσουν τις  τράπεζες  πλην της EUROBANK (που την πούλησε ο ίδιος ο Λάτσης σε ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια) το πραγματοποιούν οι σημερινοί με το μνημόνιο που υπέγραψε την 12η Ιουλίου ο «αριστερός» πρωθυπουργός τους. Σύμφωνα με αυτό, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) θα ελέγχεται από τους «εταίρους» (ΝΟ GREEKS)  και  η κυβέρνηση δε θα παρεμβαίνει στη διαχείριση και στη λήψη αποφάσεων στις εμπορικές πράξεις των τραπεζών, που θα συνεχίσουν να λειτουργούν αυστηρά, βάσει των αρχών της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι τα δανεικά, που φορτώνονται στις πλάτες του Ελληνικού λαού και πάνε στο ΤΧΣ, θα τα διαχειρίζονται ξένοι και ότι οι μικρομολογιούχοι  τραπεζικών μετοχών και ομολόγων θα είναι απροστάτευτοι και έρμαια των τραπεζιτών. Γι’ αυτό οι ανοησίες Δραγασάκη περί παράλληλου τραπεζικού συστήματος μόνο ως ειρωνεία απέναντι στα θύματα ακούγεται.

 Το παιχνίδι με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είχε ξεκινήσει πριν ένα χρόνο. Μέχρι τον Ιούνιο του 2015 η ΕΚΤ διαπίστωνε ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα είναι φερέγγυες και επαρκώς κεφαλαιοποιημένες. Τέλος Ιουνίου το ΔΝΤ «υπολόγισε» ότι οι τράπεζες χρειάζονται 6,9 δις ανακεφαλαιοποίηση, ενώ η Κομισιόν τον Ιούλιο ανέβασε το ποσόν στα 25 δις. Ο πραγματικός στόχος όλων αυτών ήταν  ο εξαναγκασμός, μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων, στο ξεπούλημα των τραπεζών σε ξένα funds, που πίσω τους βρίσκονται γερμανικές και αμερικανικές τράπεζες, και οι πλειστηριασμοί περιουσιών με τα «κόκκινα» δάνεια. Εκβιάζανε ότι, αν αυτό δε γίνει μέσα στο 2015, μετά, από την 1η Ιανουαρίου του 2016 τίθεται σε ισχύ ο νέος μηχανισμός για τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, που απαιτεί κάθε «ένεση» χρήματος στις τράπεζες να συνοδεύεται από κούρεμα (μετοχών, ομολόγων και μεγάλων καταθέσεων, δηλ. άνω των 100.000). 

Ετσι η ανακεφαλαιοποίηση εξελίσσεται σε σ’ ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα καταλήστευσης του Ελληνικού λαού. Οι τράπεζες ως τώρα είχαν πάρει  4,5 δις  για προνομιούχες μετοχές, 127,3 δις € με τη μορφή εγγυήσεων, 10,5 δις με τη μορφή ειδικών τίτλων και ενισχύσεων, μία σειρά εγγυήσεων που δόθηκαν για να πάρουν δάνεια από την ΕΚΤ, 18 δις  με το PSI, 25,5 δις  το 2014 για την τότε ανακεφαλαιοποίηση τους, καθώς επίσης τα χρήματα για τη νέα αύξηση των κεφαλαίων τους σήμερα. Απ’αυτά η χώρα δανείστηκε ως τώρα 48 δις (4,5+18+25,5). Δηλ. ως τώρα περί τα 200 δις δανείστηκε και εγγυήθηκε το δημόσιο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν παράγουν τίποτα και λειτουργούν ουσιαστικά σαν θησαυροφυλάκια και παράγουν κέρδη μόνο για τους τραπεζίτες και τα golden boys.

Οι «θεσμοί» απαιτούν πλέον το κράτος να μην έχει την πλειοψηφία, που έχει σήμερα  στις τράπεζες μέσω του ΤΧΣ. Γι’ αυτό ουσιαστικά μηδενίζουν τις παλαιές μετοχές τους και τις αντικαθιστούν με νέες πολύ μικρής αξίας. Τράπεζα ανταλλάσσει 100 παλαιές μετοχές που πέρσι το δημόσιο αγόρασε με 170 ευρώ με μια νέα αξίας 0,30 ευρώ(!!)  που θα αγοράσουν οι ξένοι για ν’αποκτήσουν την πλειοψηφία. Τα 48 δις που δανειστήκαμε εξανεμίζονται. Οι ξένοι με  8,5 δις ευρώ σε μετρητά και ομόλογα θα αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος για τα οποία εμείς θα πληρώσουμε τα 48 δις και και πιθανότατα τα υπόλοιπα 140 δις, ενώ η χώρα θα χρωστά εκτός από τα 48δις και πιθανότατα τα πολύ μεγαλύτερα ποσά των εγγυήσεων.

Με τα λεφτά αυτά θα αγοράσουν τις τέσσερις συστημικές τράπεζες σε πλήρη λειτουργία, με πλήθος θυγατρικών στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ενεργητικό που φτάνει τα 340 δισ. ευρώ και σύνολο ιδίων κεφαλαίων άνω των 34 δισ. ευρώ και θα βάλουν χέρι στις ελληνικές περιουσίες με τα «κόκκινα» δάνεια.

Γι’ αυτό το έγκλημα, που αν λειτουργούσαν θεσμοί στην Ελλάδα θα είχαν οδηγήσει τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς ηθικούς αυτουργούς στη φυλακή, όπως στην Ισλανδία, θα τιμωρηθεί κανείς;