ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ισχυρίζονται κυβέρνηση, επιχειρηματίες, το κύκλωμα των καυσίμων ( διυλιστήρια, έμποροι και βενζινάδικά), παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος με προεξάρχουσα την ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, ότι η ακρίβεια στα καύσιμα, στα τρόφιμα και στα είδη βασικής αναγκης οφείλεται στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ουδέν αναληθέστερο. Η ακρίβεια είχε ήδη ξεκινήσει πολύ πριν από την ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία, που έγινε το Φεβρουάριο του 2022 και επιτείνεται με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που τελικά στρέφονται  κατά των ευρωπαϊκών λαών. Η λύση των ελίτ της Ε.Ε. είναι  να μειωθεί η καταναλωση ενέργειας για να...τουρτουρίζουμε. 

Στο φύλλο 186 της «Ενημέρωσης» (Ιούνιος 2021) γράφαμε  «... ενέσκηψε η εξωφρενική αύξηση τιμών στις πηγές ενέργειας, με ανυπολόγιστα, παγκόσμια, παρεπόμενα σε όλους, σχεδόν, τους παραγωγικούς κλάδους και, όπως συνήθως αναμενόμενα, οι τιμές όλων των αγαθών και των υπηρεσιών αυξήθηκαν κατακόρυφα στη χώρα μας, πριν καν η αρχική αύξηση να αρχίσει να επηρεάζει τις τιμές στην κατανάλωση».  Στο ίδιο φύλλο της «Ε» υπήρχε άρθρο με τίτλο «Ενεργειακή κρίση με πολλά παρεπόμενα».

Στην Ελλάδα σήμερα η αισχροκέρδεια και η κερδοσκοπία έχουν αφεθεί ανεξέλεγκτες. Το χρηματιστήριο ενέργειας, που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, καθιστά το ηλ. ρεύμα απο κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και καθορίζει την τιμή του όχι με βάση το κόστος παραγωγής αλλά με βάση το ακριβότερο καύσιμο, που είναι το φυσικό αέριο.  Τα κέρδη των παραγωγών είναι δυσθεώρητα. Οι κρατικές επιδοτήσεις, δηλ. τα χρήματα των φορολογουμένων, είναι η πιο σίγουρη πηγή των υπερκερδών τους!

Οι τιμές των τροφίμων και των ειδών βασικής ανάγκης αυξάνουν καθημερινά Οι εξαγγελίες Αδωνη για το «καλάθι του νοικοκυριού» για 51 είδη σουπερμάρκετ, που υποτίθεται ότι θα έχουν τη μικρότερη αύξηση(!!), μετατέθηκε για το Νοέμβριο, προφανώς για να αυξηθουν οι τιμές τους πριν από την εφαρμογή του μέτρου, αν τελικά εφαρμοσθεί ...

Η αύξηση των τιμών και ο επίσημος πληθωρισμός 12,1%  (ο πραγματικός είναι πολύ μεγαλύτερος) ευνοεί τις Τράπεζες, που δανείζουν με επιτόκιο μεγαλύτερο του πληθωρισμού, ενώ το επιτόκιο καταθέσεων είναι κοντά στο 0%.  Ευνοεί και το δημόσιο, επειδή εισπράττει αυξημένο ΦΠΑ και τέλη λόγω των αυξημένων τιμών (επι πλέον 1,5 δις από ΦΠΑ σ’ ένα οκτάμηνο).

Το δήθεν ενδιαφέρον Μητσοτάκη για «ενισχύσεις» και «καλάθια» με ποσά πολυ μικρότερα των υπεραυξημένων εσόδων από το ΦΠΑ οφείλεται και στην αγωνία  του για το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών, πρώτων και  δεύτερων, με στόχο την πολυπόθητη αυτοδυναμία της ΝΔ, ώστε να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση ως αρχηγός, επειδή σε αντίθετη περίπτωση... 

Στις 12 Νοεμβρίου ημέρα Σάββατο 5μμ, στα γράφεια του ΑΣΚΕ θα γίνει συνάντηση φίλων για πολιτική συζήτηση. Η καθιερωμένη συνεστίαση αναβάλλεται, λόγω ετοιμασιών για μεταφορά των γραφείων στον 4ο όροφο, συνεπαγόμενη ταλαιπωρία και έξοδα!  Σας περιμένουμε,

καλού κακού και με τις μάσκες!

Αντιδράσεις και ανακατατάξεις παγκόσμια

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου, σε αυτά που κυοφορούνται αφανώς ή και ημιδιαφανώς σε ολόκληρο τον πλανήτη και απειλούν τη διαβίωση και αυτήν την ζωή των απλών πολιτών (ή απλως «ατόμων», όπου δεν υπάρχει, έστω και στοιχειωδώς Δημοκρατία), ακόμα και στις χώρες, μεγάλες ή μεσαίες, που πρωταγωνιστούν για την παγκόσμια υπεροχή και την, άμεση ή έμμεση, κυριαρχία.

Στα προηγούμενα φύλλα της «Ε» γράφαμε ότι «οι ΗΠΑ επιστρέφουν» μετά από διαφαινόμενη αποδυνάμωση και μερική απόσυρση από καίριες περιοχές του πλανήτη. Τώρα επέστρεψαν πλησίστιες παντού (εγκαταλείποντας το σύνθημα «πρώτα η Αμερική») και επιδιώκουν ένα είδος πανστρατιάς, με αφορμή την εισβολή της (απροετοίμαστης, όπως αποδεικνύεται, γι’αυτό το μεγάλο βήμα...) Ρωσίας στην Ουκρανία, που ουσιαστικά οι ίδιες την προκάλεσαν ή έστω, την ευνόησαν. Πίστευαν ότι η Ρωσία θα ήταν ο εύκολος αντίπαλος, λόγω της «απειλής» κατά τον «ψυχρό πόλεμο» που οδήγησε στη συσπείρωση του ΝΑΤΟ, που τώρα επιχειρούν να του προσδώσουν «κύρος», με επικεφαλής, ακόμη τον θλιβερό Στόλτενμπεργκ, που όμως αυτογελοιοποιείται με τις «διαλυτικές» κινήσεις της Τουρκίας... Ο πόλεμος αυτός, πάντως, δεν μπορεί παρά να λήξει, με τον ένα ή άλλο τρόπο, με, de facto έστω, ρωσική κατοχή όλης της Ανατολικής Ουκρανίας, εξασφαλίζοντας έτσι και την ένωση της Κριμαίας με την Ρωσία, χωρίς, πιστεύουμε, να χρειαστούν «τακτικά» πυρηνικά όπλα...

Ομως η πανστρατιά αυτή δεν φαίνεται να μπορεί να υπάρξει, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι ο μεγάλος στόχος είναι η Κίνα, που ήδη καθίσταται επίκεντρο άλλων «συσπειρώσεων», και γιατί τα φοβερά προβλήματα που δημιούργησαν τα «μέτρα» κατά της Ρωσίας, που πλήττουν καίρια και την Ευρώπη, θα οδηγήσουν σε μεγάλη αμφισβήτηση.

Το πιθανότερο είναι, τελικά, ότι οι «τράπεζες σκέψης» (think tanks!) του Στέιτ Ντιπάρτμεντ οδηγούν σε άλλο ένα λάθος τις ΗΠΑ, που ήδη το πληρώνουν η Ευρώπη, και οι ίδιοι οι πολίτες των ΗΠΑ, που επανασυσπειρώνονται(!) και απειλούν ανοικτά να ματαιώσουν, ακόμη και αυτοί, το όνειρο της Αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης, που οδηγεί σε παγκόσμιο όλεθρο. Και όλα τα έθνη θα αντιδράσουν. Ειδικότερα:

Η Ρωσία ταλαιπωρείται, εξωτερικά και εσωτερικά. Οταν ξεκίνησε τον πόλεμο ο Πούτιν, φαίνεται ότι δεν είχε προβλέψει τις «δυσκολίες» που θα συναντούσε. Δεν προέβλεψε την παγκόσμια αντίδραση, που θα επιδίωκαν οι ΗΠΑ, και δεν είχε προετοιμάσει κατάλληλα τον ρώσικο λαό για ενδεχόμενα προβλήματα ούτε και τους «κρατούντες», με αποτέλεσμα να δίνει τώρα την εντύπωση ότι «την έπαθε», κάτι που, ίσως, να είναι πιθανό...

Η αντίσταση των Ουκρανών, που συντηρείται από αμερικανούς και ευρωπαίους και, τυπικά, από το, ουσιαστικά, ανύπαρκτο ΝΑΤΟ και οι εσωτερικές αντιδράσεις, που, πιθανότατα, «ευνοούνται» από εξωτερικούς «υποκινητές», ιδίως οι αντιπολεμικές, μετά την μη επιτυχή έκβαση της μερικής επιστράτευσης, δίνουν την εντύπωση (με τη θηριώδη «δυτική» προπαγάνδα) ότι γενικά η Ρωσία «χάνει».

Αυτό δεν είναι βέβαιο. Τα εδάφη που «κατέλαβε» θα τα κρατήσει, με μεγάλο όφελος, πέρα από τα κέρδη από την υπερτίμηση των ενεργειακών της πόρων. Ταυτόχρονα εκδηλώνονται (ή και αυξάνουν υπόγεια) συμπάθειες στους Ευρωπαϊκούς λαούς και όσοι μετέχουν στο νέο «Σύμφωνο της Σαγκάης», ευρύτερο των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Κίνα, Νότια Αφρική), βρίσκονται, εμφανώς ή αφανώς, στο πλευρό της. Και μάλλον αισθάνεται ότι δεν έχει αποκοπεί, οριστικά, από τη Δύση, με άγνωστες, επί του παρόντος προεκτάσεις...

- Η Ε.Ε., γενικώς, πελαγοδρομεί και σπαράσσεται.

Η Ε.Ε. (και οι συνεργαζόμενες χώρες, όπως Νορβηγία, δυτικά Βαλκάνια και... το Ισραήλ) δέχεται τα βαρύτερα πλήγματα από τον ουκρανικό πόλεμο, τουλάχιστο στο επίπεδο των λαών της, μια που οι ελίτ της, παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς των, συντάχθηκαν σχεδόν αμέσως στα υπερατλαντικά κελεύσματα, με συνέπειες απροσδόκητες εν πολλοίς, πολιτικές για την ώρα, αλλά σίγουρα και κοινωνικές σύντομα και, νομοτελειακά, διαλυτικές...

Τα συμβαίνοντα στην πάλαι ποτέ κραταιή Βρετανία (όπου η επιλογή Πρωθυπουργού εξελίσσεται σε επιθεωρησιακή φάρσα), στη Σουηδία, που η γνήσια σοσιαλδημοκρατική συγκρότησή της μεταβαίνει σε, σχεδόν, ακροδεξιά με άγνωστη έκβαση(!), στην ανάλογη πορεία σε Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Πολωνία κ.λπ(...) δείχνουν ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί κατενόησαν, πλέον, πού τους οδήγησαν οι πολιτικοί τους προύχοντες με τη σύμπραξή τους με τους παγκοσμιοποιητικούς ηγήτορες. Αυτό δεν το αντιλήφθηκαν οι «αριστεροί» και «προοδευτικοί» πολιτικάντηδες ανά την Ευρώπη και άφησαν το πεδίο ελεύθερο στους «αντιδημοκρατικούς»  κ.λπ. αγύρτες! Ελπίζουμε να μην είναι αργά.

Οσο για τη Γερμανία, που είχε κατορθώσει να κυριαρχήσει στην Ε.Ε., δεν φαίνεται να έπαψε να ονειρεύεται συμμετοχή στην (αμερικανική) παγκοσμιοποίηση, ως ηγέτης της Ε.Ε.! Ο καγκελάριος Σολτς δήλωσε ότι πρέπει να καταργηθούν τα veto για εθνικούς λόγους (και έτσι να επικρατεί η γερμανική φωνή στην εξωτερική πολιτική και στρατιωτική!!!). Αδιόρθωτοι...!

Η Κίνα είναι η νέα μεγάλη δύναμη, και όχι μόνο οικονομικά..., με παγκόσμιους σχεδιασμούς. Πρόσφατα ο πρόεδρός της Σι Τζιν Πινγκ δήλωσε: «Ο κόσμος χρειάζεται την Κίνα», με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Κάτι ανάλογο είχε δηλώσει σχεδόν αμέσως με την επώδυνη επιδρομή της πανδημίας («Πρέπει ο κόσμος να ακούει την Ασία»!), μόνο που τώρα εξειδίκευσε την Ασία με την Κίνα!! Εχει, λοιπόν, σχέδια ευρύτερα της οικονομικής της εξάπλωσης, κάτι που δεν υπήρχε στην μακραίωνη ιστορία της, με εξαίρεση την κατάκτηση του Θιβέτ, η θρησκευτική ηγεσία του οποίου ακόμη τελεί σε εξορία...

Τώρα υπάρχει, βέβαια, η απειλή της κατάληψης της Ταϊβάν, που την θεωρεί κινεζικό έδαφος, όμως δεν μπορούμε να εικάσουμε αν «δοκιμάζει» τις αντιδράσεις των αμερικανικών αρχών (δυστυχώς, για τις ΗΠΑ, δεν λειτουργούν πάντοτε ενιαία, σε αντίθεση με την ολοκληρωτική Κίνα) και αν επίκειται κάτι ανάλογο με τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία, παρά τις όποιες διαφορές μεταξύ των.

Σίγουρα η Κίνα βρίσκεται στο πλευρό της Ρωσίας, δεν γνωρίζουμε όμως αν θεωρεί την σημερινή συμμαχία τους οριστική, παρά τις καθεστωτικές και, ενδεχομένως, «εδαφικές» διαφορές τους, οπότε θα απαιτηθούν πολύ προσεκτικές κινήσεις.  Αλλωστε δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει τις πολλές ανομοιότητές της, γλωσσικές (κυρίως στην γραφή) και κοινωνικοπολιτιστικές με τη Δύση και τις προσκείμενες προς αυτήν χώρες, που θα καθιστούν την διείσδυση δύσκολη. Και σχεδόν όλες οι άλλες χώρες του Συμφώνου της Σαγκάης και οι προσκείμενες υπόκεινται σ’αυτούς τους περιορισμούς, κάτι που δείχνει πως η Κίνα θα αργήσει να κάνει την πρώτη κίνηση, περιμένοντας τις ΗΠΑ...

Πάντως, ήδη, λόγω και του αντιαμερικανισμού που αυξάνεται στις ευρωπαϊκές χώρες (ταυτόχρονα με τον ευρωσκεπτικισμό) λόγω των τραγικών συνεπειών των μέτρων και αντιμέτρων στον ουκρανικό πόλεμο (ενώ τα αμερικανικά κέρδη - και πιθανόν τα... ρωσικά(!) αυξάνονται), εμφανίζεται ενδιαφέρον για την («άγνωστη», ως τώρα) Κίνα, ακόμη και στην Ελλάδα...

  Ευχόμαστε(!) πάντως να μην οδηγηθούν τα πράγματα σε, είδος έστω, πυρηνικού πολέμου (άλλωστε τα εσωτερικά προβλήματα και ΗΠΑ και Κίνας και Ρωσίας είναι τόσο σοβαρά, που η έκρηξή τους θα τις εξουθενώσει...) και να επικρατήσει η λογική, μέχρι να αρχίσει κάποια εξέλιξη του ΟΗΕ σε κάποιο πανανθρώπινο, σχήμα, με σεβασμό στα έθνη, στη δίκαιη επίλυση διαφορών και στην Κοινωνική Δικαιοσύνη...

Και, ξαφνικά, ενώ άλλες χώρες μεγαλύτερες και ισχυρότερες (όπως Ινδία, Πακιστάν, Ιράν, Βραζιλία κ.λπ) «κάθονται ήσυχες», εμφανίζεται η Τουρκία(!) με αυτοκρατορικές οθωμανικές ονειρώξεις να υποδύεται το ρόλο της αδικημένης Μεγάλης Δύναμης(!!) και, μιμούμενη τον Μέντορά της, την Γερμανία, που δύο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκύλισε την υφήλιο, να ζητά ζωτικό χώρο γύρω της και ειδικότερα προς την Ελλάδα, και να λειτουργεί ως άγριο θηρίο της ζούγκλας.

Και το περίεργο, οι ευρωπαϊκές Γαλλία, Αγγλία κ.λπ. και οι ΗΠΑ δεν διδάχθησαν τίποτα από το προοίμιο του Β’ παγκοσμίου πολέμου, ούτε αντιδρούν στον εξευτελισμό του ΝΑΤΟ την Ε.Ε. τους και του ΟΗΕ (για το Διεθνές Δίκαιο, φυσικά ουδείς το εννοεί ως έχει...) με το ίδιο επιχείρημα, αυτό της επιχείρησης κατευνασμού(!!), με τα γνωστά αποτελέσματα.

Ευτυχώς, για την Ελλάδα, ο Ερντογάν (και οι ανταγωνιστές διάδοχοί του, που τον υπερακοντίζουν σε απειλές και διεκδικήσεις) συμπεριφέρεται και ενεργεί με τόσο εξωφρενικό (μουσολινικό ή χιτλερικό, δηλαδή παθολογικό) τρόπο, ώστε να αρχίζει να εκδηλώνεται το λεγόμενο, ελληνικό φιλότιμο! Και το αποτέλεσμα είναι όλες σχεδόν οι πολιτικές δυνάμεις, παρόλο που οι ηγεσίες τους, ως γνωστόν, είναι απόλυτα (ή, έστω μερικώς) δοτές από τους γνωστούς πάτρωνές τους, να μην τολμούν, πλέον (ή έστω για την ώρα...) να προπαγανδίζουν τον (πλουσιοπάροχα αμειβόμενο) ενδοτισμό τους. Το ίδιο συμβαίνει ακόμη και με τους Ελιαμεπίτες. Ως και ο γνωστός Ροζάκης συμμαζεύτηκε!

Κανένας δεν θέλει τον πόλεμο, φυσικά. Ομως αν στην ζούγκλα δεν αγωνιστείς, με όποιον τρόπο μπορείς, θα αφανιστείς. Και, αν είσαι πραγματικά αποφασισμένος (και οπλισμένος...), το «θηρίο» υποχωρεί, ή, αν προχωρήσεις και αγωνίζεσαι, τότε θα αναγκαστούν και πολλοί άλλοι να τηρήσουν τις «συμφωνίες» ενεργά.

Ας είμαστε αισιόδοξοι και προετοιμασμένοι για όλα, και από όλους (εξωτερικά και εσωτερικά) και τότε τα πράγματα θα πάνε καλά!

Η τρέχουσα εσωτερική κατάσταση πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά.

Η «αποκάλυψη» της παρακολούθησης του Ανδρουλάκη και δύο δημοσιογράφων ανέτρεψε εντελώς το πολιτικό σκηνικό. Ηταν προφανώς κάποιο σχέδιο, επειδή οι «επισυνδέσεις»  πολιτικών, δημοσιογράφων και λοιπών «ενοχλητικών» απ’όλες τις κυβερνήσεις ήταν και θα είναι τρέχουσα πρακτική διαχρονικά, συνήθως με την ανάμιξη «συμμαχικών» μυστικών υπηρεσιών, όπως στην εποχή της αλήστου μνήμης ΚΥΠ. Ο Μητσοτάκης, που κατηγορείται από την αντιπολίτευση γι’αυτό, συμπεριφέρεται ως ένοχος, που είναι και το πιθανότερο, κρατώντας έτσι το θέμα συνεχώς ανοικτό.  Ναυάγησαν, άραγε,  οι επιδιώξεις μερίδας του εγχώριου μεγαλοεπιχειρηματικού κεφαλαίου και του ξένου παράγοντα για κυβερνήσεις συνεργασίας, έτσι ώστε τα δισεκατομμύρια του «Ταμείου Ανάκαμψης»  να μην πάνε μόνο σε «ημετέρους» του Μητσοτάκη, ή είναι μέρος του σχεδίου για την απομάκρυνση Μητσοτάκη από την ηγεσία της ΝΔ, για να γίνει η «συνεργασία»;

   Γι’αυτό το δεύτερο λόγο φαίνεται ότι συνηγορούν οι πολλές εσωκομματικές αντιδράσεις με προεξάρχοντα τον Κ. Καραμανλή, ώστε να «στριμώξουν» το Μητσοτάκη, ο οποίος επιχειρεί απεγνωσμένα να προσεταιρισθεί το Σαμαρά. Το Σαμαρά, που στο 14ο Συνέδριο της ΝΔ (Μάης 2022) καταφέρθηκε συνολικά κατά της πολιτικής Μητσοτάκη από τα εθνικά θέματα, ιδιαίτερα για τις συνομιλίες με την Τουρκία, μέχρι και τα εσωκομματικά (...η ΝΔ δεν μπορεί να γίνει ένα κόμμα που ιδεολογικά να εκφράζει τους πάντες: «Δεν πρόκειται να γίνουμε Ποτάμι...»).

Ετσι στις επικείμενες εθνικές εκλογές με την συριζέικη «απλή αναλογική» είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη, αν και πρώτο πιθανότατα κόμμα, δεν θα έχει αυτοδυναμία, δεδομένου ότι τα δεξιότερα μορφώματα θα «κόψουν» από το ποσοστό της. Το ενδεχόμενο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Βαρουφάκη με ανοχή του ΚΚΕ μοιάζει μη ρεαλιστικό, επειδή τότε το ΠΑΣΟΚ θα επανέλθει στα ποσοστά του Ιανουαρίου 2015 (4,68%). Ο Μητσοτάκης ελπίζει ότι στις δεύτερες εκλογές θα έχει αυτοδυναμία, χωρίς αυτό να είναι βέβαιο. Αυτό θα εξαρτηθει και από το ποσοστό που θα πάρει η ΝΔ στις πρώτες εκλογές. Αν χάσει την αυτοδυναμία η ΝΔ και στις δεύτερες, τότε ευελπιστούν να τον «εκπαραθυρώσουν».

Εν τω μεταξύ η νέα οικονομική κρίση, που εν πολλοίς οφείλεται στο ευαγές ίδρυμά της, κατ’ όνομα ψευδεπίγραφης, Ε.Ε. υπαγορεύει μια κυβερνητική πολιτική που αφήνει ασύστολη την αισχροκέρδεια στα τρόφιμα, στα άλλα είδη βασικής ανάγκης, στα καύσιμα και στο ρεύμα, ενώ με «καλάθια» και και γλίσχρες «ενισχύσεις» θέλει να προλάβει τις συλλογικές αντιδράσεις μοιράζοντας τα χρήματα των πολλών. Αποψιλώνει τομείς, όπως η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, για να γίνουν βορά στα ιδιωτικά κέρδη. Η Ε.Ε. απέδειξε και πάλι ότι είναι ο φορέας επιβολής των συμφερόντων της Γερμανίας, παρά τη βούληση της πλειοψηφίας των κρατών-μελών.

Εμείς τι γυρεύουμε εκεί ;

Η τυφλή προσήλωση στις επιταγές των ΗΠΑ και της Ε.Ε με την εγκληματική αποστολή ελληνικού όπλισμου στην Ουκρανία από τα νησιά μας, κυρίως, υπηρετεί την παράταση του πολέμου και την αύξηση των θυμάτων. Αντί ανθρωπιστικής βοήθειας, όπλα. Τα συμφέροντα της Ελλάδας είναι αντίθετα με αυτά των ξένων «συμμάχων».

Η ΝΔ του Μητσοτάκη επιβιώνει, επειδή αφ’ενός μεν έχει αντίπαλο το ΣΥΡΙΖΑ και αφ’ετέρου, παρά τον ενδοτισμό Μητσοτάκη, που εκδηλώνεται με το να θέλει συνεχώς διάλογο και συνεννόηση με την άκρως επιθετική Τουρκία, ακολουθεί γενικά μια πιο δυναμική γραμμή στα εθνικά θέματα και στη λαθρομετανάστευση.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αλλάξει τροπάριο. Ασκεί αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση χωρίς αρχές. Υπονοεί χωρίς να δεσμεύεται ότι, αν γίνει κυβέρνηση, θα μοιράσει χρήμα. Τώρα παριστάνει το πατριωτικό κόμμα, ξεχνώντας το βίο και την πολιτεία του με τις Πρέσπες και τους λιαζόμενους λαθρομετανάστες, που έρχονταν κατά χιλιάδες καθημερινά. Ούτε έχουν ξεχαστεί τα προεκλογικά ψέματα για το σκίσιμο μνημονίων, για τα νταούλια των «αγορών»  και για την παραχάραξη  του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Αλλωστε είναι υπέρ της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ και τελευταία μάθαμε ότι: «Για τη σύγχρονη Αριστερά η παγκοσμιοποίηση, όπως και αν συντελείται, έχει αντικειμενικό υπόβαθρο...» (άρθρο Π. Τριγάζη στην ΕΦ.ΣΥΝ. 17/10/2022). Μάλιστα!

Εκείνο το ΡΙΖ(οσπαστική) Α(ριστερά) ισχύει ακόμη ή μήπως να προσαρμοσθεί μ’ένα νόμο κι ένα άρθρο σ’ αυτό που πραγματικά είναι, δηλ. ένα ακόμη αστικό κόμμα;

Το ερώτημα είναι η τύχη του Τσίπρα, αν χάσει και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ ευελπιστεί ν’ανεβάσει το εκλογικό του ποσοστό εκμεταλλευόμενο στο έπακρο την «επισύνδεση» του αρχηγού του. Ετσι αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν στο τι πρέπει να πράξει η Ελλάδα για την τουρκική επιθετικότητα. Παραπέμπουν μονίμως στο τι θα πράξουν οι «ευρωπαίοι σύμμαχοί μας», προφανώς για να μη  δυσαρεστήσουν τους Γερμανούς φίλους του αρχηγού, πιθανούς εμπνευστές του σχέδιου ρήξης του ΠΑΣΟΚ με το Μητσοτάκη. Μασκαρεύεται έτσι η ολοφάνερη ανεπάρκεια του αρχηγού, που παριστάνει τον υπέρμαχο της Δημοκρατίας. Δεν φαίνεται, πάντως, ότι θα συνεργασθούν ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με τη ΝΔ, όσο αρχηγός της είναι ο Μητσοτάκης.

Για τα λοιπά κόμματα ισχύουν όσα έχουμε γράψει στο φύλλο 189 (Ιούνιος 2022)

Η κοινωνική συνοχή σε αποσύνθεση ;

Ανησυχητικά σημάδια εκπέμπονται από τα αρνητικά κοινωνικά φαινόμενα που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η διαφορά με τα παλαιότερα χρόνια είναι, ό,τι κοινωνικά αρνητικό συνέβαινε  (π.χ. εγκλήματα, βιασμοί, παιδεραστία κ.λπ) είτε δεν δημοσιοποιούνταν, είτε η διακίνηση των ειδήσεων αυτών μέσω των εφημερίδων ήταν μικρής ταχύτητας σε σχέση με την σημερινή εποχή και η εκμετάλλευση για αύξηση της κυκλοφορίας τους (π.χ. «νερό» του Καματερού, Σπυριδούλα, κ.λπ.)  δεν είχε προσλάβει την αδηφαγία των σημερινών ΜΜΕ. Επιπλέον η τότε κρατούσα κοινωνική ηθική απαξίωνε τις εγκληματικές πράξεις, χωρίς ασφαλώς να εξιδανικεύεται η κοινωνία εκείνης της εποχής. Ισως τότε ο πιο συνεκτικός οικογενειακός  δεσμός να συγκρατούσε μια εκτεταμένη εγκληματικότητα σε συνδυασμό με ένα «αστυνομικό» κράτος που δρούσε αποτρεπτικά και μια Δικαιοσύνη που λειτουργούσε στα πλαίσια της κρατούσης ηθικής. Τα βράδια έξω οι περιπατητές δεν ένιωθαν ανασφάλεια σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή.

Σήμερα η κοινωνική κατάσταση έχει αλλάξει άρδην. Η χαλάρωση των οικογενειακών δεσμών, η πληθυσμιακή αλλοίωση με ξένους με διαφορετικά πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, η δημιουργία γκέτο μέσα στις πόλεις, η έκλυση των ηθών, κυρίως στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, είναι κατά βάση οι αιτίες της αυξημένης εγκληματικότητας (φόνοι, ληστείες, κλοπές, παιδικές συμμορίες, απάτες, παιδεραστίες, βιασμοί κ.λπ), που προκαλούν φοβίες, φόβο και περιχαράκωση στους υπολοίπους. Αυτές τις φοβίες τις καλλιεργούν και τις επιτείνουν τα σημερινά ΜΜΕ, ιδιαίτερα η τηλεόραση και οι διάφορες ιστοσελίδες σε συνδυασμό με τα περιβόητα μέσα «κοινωνικής δικτύωσης», που αναπαράγουν ό,τι «σερβίρουν» οι τηλεοράσεις. Τα τηλεοπτικά ΜΜΕ στη λογική της τηλεθέασης, που αυξάνει τα κέρδη τους, είναι κυριολεκτικά αδηφάγα και δεν ορρωδούν  προ ουδενός, με πρόσφατα παραδείγματα την υπόθεση Πισπιρίγκου και την δυσώδη υπόθεση των παιδεραστών, με «παρελάσεις» «ειδικών» που επιζητούν δημοσιότητα και προβολή. Προωθούν τους λεγόμενους influencers (μτφ. επηρεάζοντες)  που «ανεβάζουν» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάθε είδους προκλητικές φωτογραφίες και βίντεο. Προβάλλουν στη νεολαία  πρότυπα, μέσα από ριάλιτι, κουτσομπολίστικες εκπομπές που στοχεύουν, εκτός της τηλεθέασης, στην απονεύρωση του πιο δυναμικού και ελπιδοφόρου τμήματος της κοινωνίας μας. Ο βομβαρδισμός των τηλεθεατών από τις τηλεοράσεις με τέτοιου είδους ειδήσεις και αναλύσεις τελικά οδηγεί στην συλλογική απάθεια και την έλλειψη κοινωνικών και κατ’επέκταση πολιτικών αντανακλαστικών.

Δυστυχώς η σημερινή Δικαιοσύνη δεν είναι ούτε τυφλή ούτε ισοζυγιασμένη. Θυμίζει το ευαγγελικό ρητό «οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» Καταδικάζουν τους «κώνοπες» και αθωώνουν την «κάμηλον» και ο νοών νοείτω.

Για τη σημερινή Αστυνομία τα πράγματα είναι γνωστά τοις πάσι...

Το παρήγορο είναι ότι στην περιφέρεια και ειδικότερα στις παραμεθόριες περιοχές εκεί που ο πληθυσμός έχει ν’ αντιμετωπίσει άμεσα την τουρκική απειλή υπάρχει και ηθικό υψηλό και συλλογικότητα. Οι ακρίτες μας είναι το πιο υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

Η στάση τους  μακάρι να  παραδειγματίσει και την υπόλοιπη  Ελλάδα.