Η ανάσυρση του πέπλου συγκάλυψης, ως αποτέλεσμα του πολέμου των διαπλεκομένων, ενός πολύ μικρού μέρους της ασύδοτης παρανομίας που κυριαρχεί σ’ ολόκληρο το δημόσιο βίο έχει αφήσει άναυδους τους, όσοι απέμειναν, έλληνες πολίτες.

   Η καινοφανής θεωρία ότι η καταψήφιση (ή υπερψήφιση, επομένως) ενός κόμματος απαλλάσει τα στελέχη του από κάθε ευθύνη παρελθούσης (ή και, αντίστοιχα, μελλοντικής !) παρανομίας καθώς και ο θρασύς κυνισμός της άποψης «αφού και οι άλλοι παρανομούν, γιατί όχι κι εγώ» θα μείνουν, τελικά, χωρίς κυρώσεις ; Τότε, όμως, θα έχουν επικυρωθεί πανηγυρικά για το μέλλον, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται...