ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
«Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, ιταλικές ή αμερικανικές»,απάντησε ο διαβόητος Προβόπουλος στη Βουλή (10/4/2013) για το αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο αφελληνισμού των τραπεζών. Δεν είπε όμως όλη την αλήθεια, επειδή από την ευρωζώνη μόνο γερμανικές τράπεζες ή δορυφορικές τους μπορούν ν’ αρπάξουν τις ελληνικές. Ούτε οι γαλλικές μπορούν, αφού η Credit Agricole (Εμπορική) και η Societe Generale (Γενική) έφυγαν άρον-άρον από την Ελλάδα με τεράστιες ζημιές, καθώς και η πορτογαλική Milenium, ούτε οι ιταλικές τράπεζες, που έχουν τεράστια διαρροή καταθέσεων και αρκετές είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας, όπως πρόσφατα η Monte dei Paschi.
Γιατί βαθαίνει η κρίση;
Η απληστία των ιδιωτών τραπεζιτών και των γκόλντεν μπόις τους γέμισε με «φούσκες» όλο τον κόσμο κι έτσι χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους, προκαλώντας την παγκόσμια οικονομική κρίση. Πρόλαβαν, βέβαια, ν’ αποκομίσουν μυθώδη ποσά ως προσωπικά αμοιβές.
Οι ΗΠΑ, για να σώσουν τις τράπεζές τους, τις χρηματοδοτούν, «κόβοντας» πληθωρικό δολάριο. Στην ευρωζώνη η Γερμανία επέβαλε τη χρηματοδότησή τους από τους φορολογούμενους, είτε χωρίς αλλαγή ιδιοκτησίας, είτε με πώλησή τους σε ιδιώτες μετά από πρόσκαιρη κρατικοποίησή τους. Την Κύπρο την έχει οδηγήσει στην καταστροφή, ανατρέποντας κάθε κανόνα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, δημεύοντας τις καταθέσεις, για να «εξυγιανθούν» οι τράπεζές της, μέτρο που θέλει να εφαρμόσει και στις άλλες χώρες πλην του εαυτού της και των βόρειων υποτακτικών της, ώστε να επωφεληθεί από τη διαρροή καταθέσεων προς τις τράπεζές τους. Έτσι η κρίση συνεχώς βαθαίνει.
Με τα χρήματα του ελληνικού λαού
Οι ελληνικές τράπεζες έως το 2009 εμφάνιζαν τεράστια κέρδη. Από το 2010, όμως, άρχισαν να έχουν ζημιές, λόγω των μνημονίων, που προκάλεσαν αύξηση των μη εξυπηρετουμένων δανείων, επειδή αυξήθηκαν η ανεργία και τα λουκέτα και μειώθηκαν δραματικά τα εισοδήματα. Επέβαλαν επίσης δύο αλλεπάλληλα «κουρέματα» ελληνικών ομολόγων (PSI) το 2011 και το 2012, που μεγάλο μέρος τους κατείχαν ελληνικές τράπεζες, ενώ η κατάσταση της χώρας έχει προκαλέσει φυγή των μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό. Οι καταθέσεις των μικροκαταθετών έτσι κι αλλιώς μειώνονται δραστικά ή μηδενίζονται από τα αλλεπάλληλα χαράτσια, που έχει επιβάλει η ξένη κατοχή. Έτσι οι τράπεζες δεν έχουν ρευστά διαθέσιμα για να χρηματοδοτούν παραγωγικές δραστηριότητες. Αν δεν έχουν χρεοκοπήσει ακόμη, αυτό οφείλεται στο ότι απομυζούν τους Έλληνες φορολογούμενους με τις κρατικές εγγυήσεις που τους δίνουν οι κατοχικές κυβερνήσεις, δηλ. ρευστά και ομόλογα, που ανέρχονται μέχρι σήμερα σε 168 δις, χωρίς να υπολογίζονται τα 50 δις των ανακεφαλαιοποιήσεων. Μόνο με τις κρατικές εγγυήσεις δανείζονται από την ΕΚΤ. Εκτός από τις εγγυήσεις, στις πλάτες του ελληνικού λαού έχουν φορτώσει, με πρωταγωνιστή τον Προβόπουλο, τις «κακές» τράπεζες, δηλ. τα χρέη και τις υποχρεώσεις της Proton Bank του Λαυρεντιάδη, της ΑΤΕ (την «καλή» τη χάρισαν στο Σάλλα) και πρόσφατα του ΤΤ (η «καλή» του τράπεζα θα πουληθεί).
Οι συγχωνεύσεις και η ανακεφαλαιοποίηση
Στην Ελλάδα ευνόησαν τις συγχωνεύσεις των ιδιωτικών τραπεζών (Πειραιώς-ΑΤΕ, ΑΛΦΑ-Εμπορική), επειδή α) οι μεγαλομέτοχοί τους μπορεί ανά πάσα στιγμή να τις πουλήσουν, όπως έκανε ο Λάτσης με την Eurobank, β) απορροφούν «καλές» κρατικές και γ) δεν έχουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Οι ιδιωτικές τράπεζες δεν αποτελούν κρίσιμο μέγεθος για τους ξένους. Οι ξένοι θέτουν ως όρο για την παραμονή τους στα χέρια των ιδιωτών να βάλουν οι ιδιώτες το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, δηλ. 5 δις για όλες τις τράπεζες. Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με την ευρωσυνθήκη, η συγχώνευση σημαντικών επιχειρήσεων και η κρατική χρηματοδότησή τους αντιβαίνει στον «ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό». Όμως ποια συνθήκη και ποια Ε.Ε.; Τους κανόνες ορίζει ο ισχυρός! Αυτό το χώνεψαν ακόμα και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους, όπως οι νταβατζήδες με τα ΜΜΕ τους, ένθερμα μνημονιακά φερέφωνα των συγχωνεύσεων, επειδή τα συντηρούν μόνο με δανεικά, αλιώς θα τα είχαν κλείσει. Ασπάζονται το ρητό Στουρνάρα «Οικονομία χωρίς μνημόνιο σημαίνει επιστροφή στη δραχμή...». Γι’ αυτό όλοι αυτοί αποσιωπούν το αντίθετο.
Η Εθνική Τράπεζα
Η Εθνική Τράπεζα είναι κάτι περισσότερο από μία απλή εμπορική τράπεζα. Υπήρξε ένα σύμβολο ανάπτυξης για τη χώρα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της το 1841 και, μάλιστα, είχε το προνόμιο έκδοσης του νομίσματος έως το 1928.
Η Εθνική διαθέτει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και η συγχώνευσή της με τη Eurobank θα δημιουργούσε μια τράπεζα-γίγαντα, με ενεργητικό σχεδόν όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας, με κυρίαρχη έως ηγετική θέση στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, που θα κατείχε σημαντικά τραπεζικά μερίδια αγορας και θα ήταν ανάμεσα στις 20 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η Εθνική δεν έχει μεγαλομέτοχο. Τις περισσότερες μετοχές της κατέχουν ασφαλιστικά ταμεία, η Εκκλησία, ιδρύματα και κληροδοτήματα, καθώς και ιδιώτες επενδυτές. Τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, Ο.Α.Ε.Ε. κ.λπ.) που μετέχουν (16% με μετοχές ονομαστικής αξίας 150 εκ.) έχουν χάσει περί τα 70 εκ. από το τέλος του 2012, λόγω πτώσης των μετοχών της Εθνικής στο Χρηματιστήριο, που θυμίζει μέρες του 1999. Θα χάσουν τις μετοχές τους αν η Εθνική περιέλθει στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ΤΧΣ), εφόσον η τράπεζα δε βρει το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, αδυνατώντας να πληρώνουν συντάξεις μετά και τα «κουρέματα».
Δε θέλουν τη συγχώνευση, όμως, οι ξένοι τραπεζίτες και οι Γερμανοί, που θέλουν να ελέγχουν την Εθνική, επειδή κατέχει περιουσία. Είπαν απροκάλυπτα ότι τόσο μεγάλη τράπεζα δύσκολα μπορεί να πουληθεί. Γι’ αυτό οι τροϊκανοί απαγόρευσαν με διάφορα προσχήματα τη συγχώνευση, εξευτελίζοντας πλήρως το θλιβερό Σαμαρά, που θριαμβολογούσε γι’ αυτή, ότι θα φέρει ρευστότητα και ανάκαμψη. Πρωθυπουργός υπό πλήρη κηδεμονία της νέας κατοχής.
Στη μεθόδευση των τροϊκανών συμμετέχει και ο διαβόητος Προβόπουλος, ο οποίος μια εβδομάδα πριν από την απαγόρευση των τροϊκανών εμφανιζόταν στη ΝΕΤ ως υποστηρικτής της συγχώνευσης. Όπως κατήγγειλε ο σύλλογος υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, η Τράπεζα της Ελλάδας δε δίνει άδεια για συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ευχέρεια συμμετοχής και των παλαιών μετόχων σε ποσοστό 10% επί της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της Τράπεζας υπό ελληνικό έλεγχο. Τα ασφαλιστικά ταμεία, ακόμη κι αν είχαν χρήματα για την επανακεφαλαιοποίηση, που δεν τα έχουν, θα είχαν συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, που δε θα μετρούσε στο όριο του 10% που απαιτείται για την ιδιωτική συμμετοχή, λέει ο Προβόπουλος, καθώς πρόκειται για κρατική συμμετοχή, άρα κρατική ενίσχυση κι αυτό το απαγορεύει το μνημόνιο! Στην Εθνική θυμήθηκαν την απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων, ενώ στις ιδιωτικές τις επιτρέπουν!
Θέλουν να κρατικοποιηθεί η Εθνική και μετά να πουληθεί το 20% έως 25% σε ξένους, για να ελέγχουν αυτοί πλήρως την οικονομία. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, θα ξεπεράσει ακόμα και την περίοδο της προηγούμενης γερμανικής κατοχής (1941-1944), οπότε έγιναν πολλές προσπάθειες για να λεηλατηθεί η περιουσία της Εθνικής Τράπεζας από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους. Οι υπάλληλοι της Τράπεζας και τα στελέχη της έδωσαν αγώνες τότε για να το αποτρέψουν. Θα πέσει τώρα με τη νέα κατοχή;
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ
Ο νεοναζισμός του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου, που εκπροσωπείται σήμερα από την κ. Μέρκελ, ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του πρώτου διδάξαντος: «Λέγε, λέγε ψέματα, στο τέλος κάτι θα μείνει.» Πολύ περισσότερο (προσθέτουμε εμείς), όταν τα επαναλαμβάνουν νυχθημερόν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Κατηγορούνται, λοιπόν, οι Έλληνες της Κύπρου από τους Γερμανούς ότι ξεπλένουν μαύρο χρήμα, γι’ αυτό τιμωρούνται. Η συνδικαλιστική οργάνωση, όμως, των Γερμανών ανακριτών εκτιμά ότι στη Γερμανία ξεπλένονται ετησίως 50-60 δισ. ευρώ από παράνομες δραστηριότητες, π.χ. εμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Από αυτά μόνο το 1% μπορεί ν’ ανακτηθεί από τις αρχές.
Το λόγο τον εξηγεί ο Ιταλός εισαγγελέας Ρ. Σκαρπινάτο, από τους σημαντικότερους διώκτες της μαφίας: Το γερμανικό μαύρο χρήμα περνά πρώτα από δεκάδες διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ώστε να χάνεται η προέλευσή του. «Αν ήμουν μαφιόζος, θα έκανα επενδύσεις στη Γερμανία», προσθέτει ο εισαγγελέας στο γερμανικό περιοδικό «Capital».
Η γερμανική έκδοση των «FinancialTimes» συμφωνεί: «Σε καμιά άλλη βιομηχανική χώρα το ξέπλυμα χρήματος δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση να καταπολεμηθεί αυστηρά το οργανωμένο έγκλημα.»
Τι λένε για όλ’ αυτά οι συγκυβερνώντες (την Ελλάδα) εταίροι της κ. Μέρκελ; Και ο άλλος, ο ανεκδιήγητος, που έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα; Τσιμουδιά οι εθελόδουλοι!
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Φαίνεται ότι οι Αγγλοαμερικανοί και η σύμμαχός τους Ε.Ε. θεωρούν ότι έφτασε επιτέλους η ώρα να υλοποιήσουν τα αποτρόπαια σχέδιά τους εναντίον του κυπριακού ελληνισμού, τον οποίο νομίζουν ότι μπορούν πλέον να χειραγωγούν.
Αφού οδήγησαν τεχνηέντως και την Κύπρο στην οικονομική καταστροφή, με ευθύνη όλου του πολιτικού κόσμου, που υποστήριξε ή αποδέχθηκε την ένταξη στην Ε.Ε., αποπροσανατόλισαν τους ψηφοφόρους, διοργανώνοντας έναν προεκλογικό αγώνα με κυρίαρχο στοιχείο την οικονομία κι όχι το εθνικό θέμα. Πέταξαν τον εθελόδουλο Χριστόφια (ντροπαλό υποστηρικτή του ΝΑΙ) σαν στυμμένη λεμονόκουπα και προωθούν τον αδίστακτο ΝΑΙνέκο Αναστασιάδη για Πρόεδρο.
Φαίνεται ότι θα τα παίξουν όλα για όλα, γιατί δε δίστασαν να κάψουν ακόμη και τις πολύτιμες σ’ αυτούς εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι οποίες λειτουργούν για να επηρεάζουν την κοινή γνώμη κι όχι για να την καταγράφουν. Θυμίζουμε με ποιο τρόπο «έσπρωξαν» τον Τσίπρα το 2008, δίνοντάς του πάνω από 20% (ενώ δεν είχε ξεκολλήσει από το 5%), στην προετοιμασία του «Δεκέμβρη», με τον οποίο έφθειραν τον άβουλο Καραμανλή, τον ανέτρεψαν, ακύρωσαν τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τις ελάχιστες άλλες θετικές πλευρές της πολιτικής του. Μέχρι τώρα, όμως, πρόσεχαν τουλάχιστον όσο πλησίαζε η ημέρα των εκλογών να προσαρμόζουν τα «ευρήματα» με την πραγματικότητα, ώστε να μην εκτεθούν ανεπανόρθωτα και δεν μπορούν πλέον να παίζουν το ρόλο τους. Στην Κύπρο δεν έκαναν ούτε αυτό.
Κάνοντας έναν χοντρικό υπολογισμό, αν οι εταιρείες δεν είχαν επηρεάσει το εκλογικό σώμα της Κύπρου, ο Αναστασιάδης θα είχε περίπου 40% και ο Λιλλήκας θα ήταν δεύτερος, οπότε όλα θα ήσαν ανοιχτά για το δεύτερο γύρο. Τώρα το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο, μ’ ένα σχέδιο «λύσης» έτοιμο, χειρότερο μάλλον από το σχέδιο Ανάν, ύστερα και από τις μονομερείς υποχωρήσεις που έκανε ο Χριστόφιας. Ο Αναστασιάδης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, με τον εσμό των «υπερπατριωτών» της ΕΟΚΑ Β΄ γύρω του (ο πατέρας του αστυνομικός διευθυντής Λεμεσού, πραξικοπηματίας, έκανε τις συλλήψεις στη Λεμεσό), είναι ο πρόθυμος και να «πουλήσει» το εθνικό θέμα και να χαρίσει το δημόσιο πλούτο στη Μέρκελ και τους εταίρους της.
Επειδή η κατάσταση έχει δυσκολέψει πολύ, απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη πολιτική τόλμη από τις πατριωτικές δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού. Απαιτείται συσπείρωση με καθαρές θέσεις και υπέρβαση των προσωπικών και άλλων μικροφιλοδοξιών. Η θέση του Λιλλήκα για εκδίωξη της τρόικας είναι μια σημαντική θέση, αλλά δεν είναι αρκετή. Αν πράγματι την εννοεί και δεν την υποστηρίζει εκ του ασφαλούς ότι δε θα χρειαστεί να την τηρήσει ή αν δε σκοπεύει να την στρογγυλέψει κάποια στιγμή, πρέπει να γνωρίζει κι αυτός και όσοι τον ψήφισαν ότι αυτό συνεπάγεται αποχώρηση από την Ε.Ε., πρώτη προϋπόθεση για την ανόρθωση της οικονομίας, κι ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική σε όλους τους τομείς.
Κείμενο σε pdf
Ο «ΞΕΝΙΟΣ ΔΙΑΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Εύηχος ο «Ξένιος Δίας», αλλά καθόλου αποτελεσματικός μέχρι στιγμής. Βασικός λόγος το Δουβλίνο-2, για το οποίο έχουμε γράψει σε προηγούμενα φύλλα της «Ε», αλλά όχι μόνο αυτός.
Από τα εκατομμύρια των ξένων που μπήκαν παράνομα στη χώρα μας (και δε μιλάμε για τους πολιτικούς πρόσφυγες, στους οποίους οφείλουμε αμέριστη συμπαράσταση) έγινε έλεγχος σε μερικές χιλιάδες, από τους οποίους κρατήθηκαν ως παράνομοι στους «χώρους φιλοξενίας» κάποιες εκατοντάδες. Οι περισσότεροι, δασκαλεμένοι από τους Τούρκους δουλέμπορους και τους εδώ «αλληλέγγυους», έχουν προμηθευτεί το «δελτίο αιτήσαντος ασύλου» (1500 ευρώ η ταρίφα), το οποίο επιδεικνύουν ως έγγραφο νόμιμης παραμονής. Η αίτηση συνήθως μπερδεύεται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, αλλά κι αν εκδικαστεί, κι αν απορριφθεί, κανείς δεν αναζητεί τον κομιστή του δελτίου για να το επιστρέψει.
Ένα άλλο σύστημα είναι οι εικονικοί γάμοι Αφγανών, Πακιστανών κ.λπ. (συνήθως εγκληματικών στοιχείων) με Βουλγάρες και Ρουμάνες (άλλο επάγγελμα κι αυτό), υπηκόων χωρών της Ε.Ε., με τους οποίους γάμους νομιμοποιείται η παραμονή τους.
Αλλά κι από αυτούς που κρατούνται ελάχιστοι επαναπατρίζονται, γιατί οι υπόλοιποι, επίσης δασκαλεμένοι, ή δε δηλώνουν χώρα προέλευσης ή δηλώνουν ψευδώς ότι προέρχονται από εμπόλεμη περιοχή (Σομαλία, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη).
Συνεχίζεται η εισροή
Εν τω μεταξύ, ενώ αρκετοί Βαλκάνιοι και Ανατολικοευρωπαίοι επιστρέφουν μόνοι τους στην πατρίδα τους, γιατί δε βρίσκουν πια εδώ μεροκάματο (μερικοί ξαναγυρίζουν), οι μουσουλμάνοι από την Ασία και την Αφρική συνεχίζουν να εισρέουν, με τη μεσολάβηση του τουρκικού κράτους. Κάποιοι απ’ αυτούς, αποθρασυμένοι από την κάλυψη των «αλληλέγγυων», δεν αρκούνται στο ότι μπήκαν παράνομα και παραμένουν παράνομα, αλλά χρησιμοποιούν πανεπιστημιακούς και άλλους χώρους ως αποθήκες του παράνομου εμπορίου τους ή άλλων παράνομων δραστηριοτήτων και δε διστάζουν να επιτεθούν σε όργανα της Πολιτείας, που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής
Όλ’ αυτά, βεβαίως, δε νομιμοποιούν την άσκηση βίας εκ μέρους κάποιων αστυνομικών οργάνων, ούτε τις επιθέσεις των χρυσαυγιτών κατά μικρεμπόρων (κατά τις οποίες, περιέργως, «τυχαίνει» να παρίστανται τηλεοπτικά συνεργεία), που πρέπει να τιμωρούνται, όπως επιβάλλει ο δικαιακός μας κώδικας.
Ιδιαίτερα παραδειγματική πρέπει να είναι η τιμωρία όσων «υπερπατριωτών» αφαιρούν ανθρώπινες ζωές, όπως του Πακιστανού ποδηλάτη. Η δολοφονία του προσβάλλει τον πολιτισμό μας, μας εκθέτει διεθνώς, δίνει τη δικαιολογία για απαράδεκτες εκδηλώσεις, όπως η περιφορά του νεκρού στο κέντρο της Αθήνας, και φέρνει στη μνήμη των παλαιοτέρων την εγκληματική δράση της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο και τις συνέπειές της.
Οι «ανακαταλήψεις»
Την περίοδο αυτή η κυβέρνηση προχωρεί και σε «ανακαταλήψεις» εγκαταλελειμμένων δημοσίων κτιρίων, που είχαν καταληφθεί από ομάδες «αντιεξουσιαστών», μεγάλο μέρος των οποίων είναι Αλβανοί. Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την κυβέρνηση γιατί αφαιρεί από κάποιους κάτι που παράνομα κατέχουν, αλλά το ερώτημα είναι γιατί αυτά τα κτίρια παραμένουν τόσα χρόνια αναξιοποίητα, όταν οι άστεγοι που κοιμούνται στα πεζοδρόμια πολλαπλασιάζονται κι όταν το δημόσιο ενοικιάζει κτίρια, για να στεγάσει υπηρεσίες του; Μήπως σκοπεύει τώρα να τα χρησιμοποιήσει για κοινωφελείς σκοπούς; Ή μήπως θα τα πουλήσει, για να δώσει κι αυτά τα χρήματα στους ξένους τοκογλύφους; Ή θα τα εγκαταλείψει και πάλι (το πιθανότερο, φοβόμαστε), ώστε να ανακαταληφθούν από τις ίδιες ή άλλες ομάδες;
Γιατί τώρα;
Η εκτίμησή μας είναι ότι ο Α. Σαμαράς αποφάσισε τον «Ξένιο Δία» και τις ανακαταλήψεις όχι για να έχει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, αλλά για επικοινωνιακούς λόγους, για να δείξει ότι σε κάποια τουλάχιστον ζητήματα προσπαθεί να φανεί συνεπής προς τις προεκλογικές του εξαγγελίες, αφού στα μεγάλα ζητήματα, μνημόνια κ.λπ., πράττει τα αντίθετα. Διαλέγει και τη στιγμή, για να προσφέρει αποπροσανατολιστικά θεάματα (μέσω τηλεόρασης), ενώ αφαιρεί από το λαό τον άρτο με το επαχθέστατο φορολογικό.
Κι αν, έστω, θέλει με τέτοιες ενέργειες να μειώσει την επιρροή της Χρυσής Αυγής, κατανοητή η πρόθεσή του, αλλά μάλλον δε ρώτησε αυτούς που του υπαγορεύουν τα μνημόνια και οι οποίοι χρησιμοποιούν τόσο τη Χρυσή Αυγή όσο και το αντίπαλο δέος των «αντιεξουσιαστών-κουκουλοφόρων», για να περάσουν τα απάνθρωπα μέτρα τους. Ας αποφασίσει ο κ. Σαμαράς «ποιος κυβερνά επιτέλους αυτό τον τόπο»!
Η κατάργηση του εθνικού νομίσματος και η καθιέρωση του ΕΥΡΩ αφαιρεί και τυπικά το δικαίωμα στη χώρα μας να έχει εθνική οικονομία προς όφελος του ελληνικού λαού. Θα αποφασίζει η ΕΚΤ και το διευθυντήριο της κοινότητας.
Οι συνέπειες θα γίνουν σύντομα ορατές.Συρρίκνωση της εναπομείνασας ελληνικής παραγωγής, αύξηση τιμών, ελλειμμάτων, δημόσιου χρέους, δανεισμού, φορολογίας και ανεργίας καθώς και μείωση πραγματικών μισθών και κοινωνικών δαπανών.
Η διαφαινόμενη πλέον, λόγω ΟΝΕ, δυσκολία πληρωμής των υποχρεώσεων του δημοσίου μας φέρνει πιο κόντα στην τύχη της Αργεντινής.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό