ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

    Η μεταβίβαση της εξουσίας σε οποιουσδήποτε, ομογάλακτους του Κ. Σημίτη, πολιτικούς, είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, δε θα βελτιώσει σε τίποτα τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Αυτό αποδεικνύει και η ομόθυμη ψήφιση του ανατριχιαστικού τρομονόμου (με χειρότερους όσους κρύβονται δήθεν διαμαρτυρόμενοι). Η αναιτιολόγητη προσβολή της δεύτερης σε δύναμη χώρας του κόσμου, της Κίνας, και οι χαριεντισμοί του εγκάθετου των ΗΠΑ με τον εκπρόσωπο της χούντας της Άγκυρας, που προωθούν τις Τουρκικές επιδιώξεις στο Αιγαίο, είναι κινήσεις μικρών ανθρώπων, που γνωρίζουν μόνο να εκτελούν εντολές ξένων κέντρων. Η παραμονή τους στην εξουσία γίνεται πλέον επικίνδυνη, όταν δραματικά γεγονότα εξελίσσονται στην περιφέρεια της χώρας μας και οι πρώτες καταστροφικές συνέπειες της ΟΝΕ γίνονται ορατές.

Οι αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης, αφού κατανόησαν ότι οι τερατώδεις μηχανισμοί προπαγάνδας τους δεν έπεισαν τους λαούς, κατέφυγαν στο τελευταίο τους όπλο, τη μαζική καταστολή, που θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την εναντίον τους αντίσταση.
     Οι αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης, αφού κατανόησαν ότι οι τερατώδεις μηχανισμοί προπαγάνδας τους δεν έπεισαν τους λαούς, κατέφυγαν στο τελευταίο τους όπλο, τη μαζική καταστολή, που θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την εναντίον τους αντίσταση.
  
Η ΕΟΚ, ουρά της παγκοσμιοποίησης, μετά το Γκέτεμποργκ, έδειξε και στη Γένοβα με ποιό τρόπο αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή και το ίδιο πρόσωπο θα επιδεικνύει (όσο θα υφίσταται) σε κάθε χώρα -μέλος, ανεξαρτήτως του προφίλ της κάθε κυβέρνησης.

Από την κυβέρνηση Σημίτη, εντολοδόχο της G8, δεν περίμενε κανείς να προστατεύσει τους έλληνες πολίτες, ούτε ν' ανακαλέσει τον πρεσβευτή της στη Ρώμη, ύστερα από την πρωτοφανή επίθεση της ιταλικής αστυνομίας στο ελληνικό πλοίο που είναι ελληνικό έδαφος. Ισως κάποιοι περίμεναν, τουλάχιστον, μια τυπική διαμαρτυρία.

   Ανεξάρτητα από το αν οι σημερινές επιθέσεις στο κέντρο των ΗΠΑ είναι ή όχι μια νέα εκδοχή του Περλ-Χάρμπορ, η θλίψη του Αμερικανικού λαού και όλης της ανθρωπότητας για τα χιλιάδες θύματα θα βοηθήσει να γίνει κατανοητό τι σημαίνουν οι "παράπλευρες απώλειες".
     Να γίνει κατανοητό ότι η ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία και στη Ν. Υόρκη και στο Βελιγράδι και στο Βιετνάμ. Να γίνει κατανοητό ότι δεν πρέπει να οδηγούνται έθνη ή κοινωνικές ομάδες σε απόγνωση και γι' αυτό πρέπει να ενισχυθούν όλα τα κινήματα αντίστασης, για ν' ανακόψουν τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης.

   Η κατάργηση του εθνικού νομίσματος και η καθιέρωση του ΕΥΡΩ αφαιρεί και τυπικά το δικαίωμα στη χώρα μας να έχει εθνική οικονομία προς όφελος του ελληνικού λαού. Θα αποφασίζει η ΕΚΤ και το διευθυντήριο της κοινότητας.
    Οι συνέπειες θα γίνουν σύντομα ορατές.Συρρίκνωση της εναπομείνασας ελληνικής παραγωγής, αύξηση τιμών, ελλειμμάτων, δημόσιου χρέους, δανεισμού, φορολογίας και ανεργίας καθώς και μείωση πραγματικών μισθών και κοινωνικών δαπανών.
    Η διαφαινόμενη πλέον, λόγω ΟΝΕ, δυσκολία πληρωμής των υποχρεώσεων του δημοσίου μας φέρνει πιο κόντα στην τύχη της Αργεντινής.

Είναι, όντως, αντίξοες οι τωρινές συγκυρίες. Αν, όμως, αληθεύουν οι δηλώσεις του αμερικανού εκπροσώπου (Μπάουτσερ) ότι η απάλειψη των ανατολικών συνόρων μας "είναι προϊόν κοινής συνεργασίας Ελλάδας Τουρκίας και ΗΠΑ", τότε ξεπεράστηκαν κατά πολύ τα όρια της καβαφικής "ποικίλης δράσης των στοχαστικών προσαρμογών"…
     Ευχόμαστε να μην επαληθευθούν οι φόβοι μας για τα αποτελέσματα της επικείμενης επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, στο βωμό της πάση θυσία παραμονής στην εξουσία, ούτε και ο τίτλος του "από το εξωτερικόν" υπουργού μας.
    

  Ο ενορχηστρωμένος θόρυβος για τον παράνομο (δηλ. από το μη ελεγχόμενο από τον Κόκκαλη) τζόγο μοναδικό στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά προβλήματα και τις εξωφρενικές «μη ανακοινώσιμες» συμφωνίες σε βάρος μας.
  Σημαντικό πρόβλημα, άλλωστε, δεν είναι αυτός αλλά ο κρατικός και ο ημικρατικός τζόγος, που με τον εκμαυλιστικό καταιγισμό διαφήμισής του κατακλύζει την κοινωνία μας διαστρεβλώνοντας τις συνειδήσεις από την παιδική, κιόλας ηλικία.

   (Η περίπτωση της 17 Νοέμβρη) Οι τρομοκρατικές ενέργειες είναι μια μορφή αγώνα που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται συχνά από εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα. Συνηθέστερες τέτοιες ενέργειες είναι οι δολοφονίες διακεκριμένων στελεχών του αντιπάλου και εκρήξεις βομβών. Το ΑΣΚΕ πιστεύει πως όταν σε μια χώρα λειτουργούν, έστω στοιχειωδώς, οι δημοκρατικοί θεσμοί, δε νομιμοποιείται από καμία άποψη οποιαδήποτε τρομοκρατική δράση.

  Όμως δεν πρέπει να δεχθούμε ότι έχει απόλυτη ισχύ η λενινιστική άποψη ότι πρέπει να απορρίπτουμε παντού και πάντα κάθε μορφή τρομοκρατίας, γιατί πολλές φορές σ'ένα λαό έχει αποκλειστεί κάθε άλλη μορφή αγώνα, π.χ. Παλαιστίνη, όπου καταπατείται κάθε δημοκρατικό δικαίωμα και ο αντίπαλος διαθέτει τέτοια πολεμική υπεροχή, που είναι στρατιωτικά άτρωτος. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε συχνά το αντάρτικο των βουνών ως μέθοδος προπαγάνδας και ενίσχυσης δυνάμεων, που κατέληγε σε αλλαγή συσχετισμών,π.χ. Ελλάδα (1821,1940). Όπου η μορφολογία του εδάφους δεν επέτρεπε αντάρτικο, απέμενε η τρομοκρατία ως μοναδική μορφή, π.χ. οι Ιρλανδοί εξανάγκασαν τους Άγγλους να ελευθερώσουν το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας τους, ασκώντας τρομοκρατία.

 

   Με την εκπληκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας (παρακολουθήσεις από δορυφόρο, κατευθυνόμενα βλήματα κ.λ.π.) από πλευράς ΗΠΑ, το αντάρτικο των βουνών αντιμετώπιζε όλο και περισσότερες δυσκολίες. Η σύλληψη και δολοφονία του Τσε στη Βολιβία το 1967 επέδρασε καταλυτικά στα κινήματα, κυρίως της Λατινικής Αμερικής, που αποφάσισαν τη στροφή προς το "αντάρτικο πόλης", που στην ουσία είναι στροφή προς την τρομοκρατία.

 

   Το ΑΣΚΕ πιστεύει πως σε κάθε περίπτωση η τρομοκρατία έχει νόημα, όταν αποτελεί συστατικό στοιχείο ενός πολύπλευρου μαζικού κινήματος και, στο βαθμό που αυτό το κίνημα αναπτύσσεται, το ειδικό της βάρος μειώνεται υπέρ άλλων μορφών πάλης, στρατιωτικών και μη, γιατί , αν ο τελικός στόχος ενός κινήματος είναι η εξουσία, αυτή η εξουσία δε θα προοιωνίζει τίποτα καλό για ένα λαό, όταν κατακτάται μόνο ή κυρίως με τρομοκρατική δράση. Ο IRA στην κατεχόμενη Β. Ιρλανδία και η ΕΤΑ στη χώρα των Βάσκων αγωνίζονται στα πλαίσια ενός ισχυρότατου μαζικού κινήματος. Το ίδιο και το Ρ.Κ.Κ. στο Κουρδιστάν, μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε τον ένοπλο αγώνα.

 

   Με τις παραπάνω σκέψεις, σήμερα στην Ελλάδα κατά την άποψη του ΑΣΚΕ δε "νομιμοποιείται" οποιαδήποτε τρομοκρατική δράση ούτε από άποψη επαναστατική, πρώτο, γιατί η δημοκρατία λειτουργεί στη χώρα μας (έστω με τον τρόπο που λειτουργεί) και δεύτερο, γιατί δε συνδέεται με μαζικό κίνημα. Το ίδιο ισχύει σε γενικές γραμμές για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες της Ιταλίας και την οργάνωση Μπάαντερ-Μάινχοφ της Γερμανίας, αν και υπάρχουν σοβαρές διαφορές ανάμεσα σ' αυτές τις οργανώσεις και τη 17Ν.

 

Οι ΗΠΑ, οι σύμμαχοί τους και η τρομοκρατία

 

Έχουμε ξαναγράψει στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του ΑΣΚΕ ότι ένα καθεστώς είναι σταθερό, όταν ελέγχει όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την (εμφανιζόμενη ως) αντιπολίτευση (όχι μόνο πολιτικά κόμματα, αλλά και συνδικάτα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εφημερίδες, επιστημονικούς φορείς κ.λ.π.). Στα πλαίσια αυτά οι ΗΠΑ, ως υπερδύναμη (και η μοναδική τα τελευταία 15 χρόνια), με τους συμμάχους τους δημιούργησαν και ενίσχυσαν τρομοκρατικές οργανώσεις, που εμφανίστηκαν ως επαναστατικές, είτε για να προκαλέσουν προβλήματα και έκρυθμες καταστάσεις, που θα "νομιμοποιούσαν" εξωτερική επέμβαση (UCK, Ταλιμπάν, ΕΟΚΑ Β), είτε για επίλυση "εσωτερικών υποθέσεων" (απαλλαγή από στελέχη του μηχανισμού τους που δημιούργησαν ή μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα σ' ολόκληρο το σύστημα ή σε μια μερίδα του), είτε για δημιουργία σύγχυσης και του απαραίτητου αντίπαλου δέους, ιδίως μετά την εξάλειψη του "κομμουνιστικού κινδύνου".

 

Όμως με την όξυνση των ανισοτήτων και των αντιθέσεων που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και την απόγνωση σε πολλούς λαούς το φαινόμενο της τρομοκρατίας πήρε ανεξέλεγκτες (γι' αυτούς) διαστάσεις, ιδίως στον αραβικό-μουσουλμανικό κόσμο. Μπροστά σ' αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο οι ΗΠΑ και σύμμαχοί τους έριξαν το σύνθημα για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας, ξεκινώντας, όπως πάντα από τα εύκολα, δηλ. τις δικές τους οργανώσεις, π.χ. Αλ-Κάιντα- Ταλιμπάν.

 

Για την περίπτωση μιας τόσο ολιγομελούς και απομονωμένης οργάνωσης, όπως η 17 Ν, με βεβαιότητα μπορεί να μιλήσει κανείς, μόνον αν έχει πληροφορίες "από μέσα". Η εντύπωση, όμως, που δίνει είναι ότι πρόκειται για μια "μικτή" οργάνωση, με ελεγχόμενη κυρίως την ηγεσία και μέλη λιγότερο ή περισσότερο ανυποψίαστα, δηλ. απορρίπτουμε την εκδοχή για κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου. Η κλίμακα ορισμένων ενεργειών (Ουέλς, Τσάντερς, Σόντερς) είναι τέτοια που με καμία λογική δε μπορεί να γίνει δεκτό ότι η οργάνωση άρχιζε και τέλειωνε με τους ανθρώπους που εμφανίζονται από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

 

Τα πολιτικά παιχνίδια και η 17 Ν

 

   Ενώ από τα ΜΜΕ αποκλείεται κάθε φωνή ουσιαστικής αμφισβήτησης (μεμονωμένες φωνές αντίρρησης τις θεωρούν ότι εντάσσονται κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη λογική του συστήματος), οι ενέργειες και οι θέσεις της 17 Ν, μιας μικρής ομάδας, προβάλλονται διαρκώς επί 27 χρόνια και κατά παράβαση της δικής τους νομοθεσίας!

 

  Εκτός από τους στόχους που προαναφέραμε και όσο η τρομοκρατία βόλευε τους Αμερικάνους, η δράση της 17 Ν ικανοποιούσε τον μέσο παθητικό πολίτη-τηλεθεατή ("καλά τους κάνανε"!) και αποτελούσε έναν άλλο λόγο για τη δική του παθητικοποίηση. Τώρα που οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να εξαρθρώσουν την τρομοκρατία, η καθοδηγούμενη υπερπληροφόρηση των ΜΜΕ (αυτό το αίσχος!) μετέτρεψε εύκολα την κοινή γνώμη.

 

   Έτσι το "σύστημα εξάρτησης", το "καθεστώς", που μόνο αντιπάθεια και οργή προκαλεί στο μέσο πολίτη, αποξενωμένο από κοινωνική στήριξη, εμφανίζεται ενισχυμένο. Αν, μάλιστα, στις δίκες που θα ακολουθήσουν τα "θηρία" της 17 Ν εμφανιστούν ως "μετανοημένοι", το "καθεστώς" θα θριαμβολογεί ότι συνέτριψε και τους πιο σκληρούς αντιπάλους του και θα προσθέτει άλλο ένα επιχείρημα στην άποψη ότι "δε γίνεται τίποτα". Οι δύο κύριες πολιτικές δυνάμεις του συστήματος περιμένουν οφέλη, το ΠΑΣΟΚ γιατί "εξάρθρωσε την τρομοκρατία" και η ΝΔ γιατί έχει θύματα από την τρομοκρατία, έχει συνεπή στάση απέναντί της και είναι ως παράταξη υπεράνω πάσης υποψίας. Θα επιχειρήσουν να δώσουν την εντύπωση ότι στο εδώλιο, μαζί με τα μέλη της 17 Ν, κάθεται ολόκληρη η αριστερά και οι ιδέες της. Το χειρότερο είναι ότι όλος αυτός ο υπέρμετρος θόρυβος γύρω από τη 17Ν (που καίει και πολλά δικά τους χαρτιά π.χ. δημοσιογράφους) δημιουργεί εύλογους φόβους ότι διάφοροι νοσηροί εγκέφαλοι απεργάζονται μέσω αυτής της υπόθεσης και άλλους ευρύτερους και σκοτεινότερους στόχους. Μια ευχάριστη εξέλιξη θα ήταν, αν στην πορεία προς τις δίκες οι οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στις ξένες μυστικές υπηρεσίες και τα παρακλάδια τους, οδηγούσαν στην αποκάλυψη ενός τουλάχιστον μέρους της αλήθειας και στην κατάρρευση του επιμελώς στημένου σκηνικού.

 

  Τελευταίο: το ΑΣΚΕ πιστεύει πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η τρομοκρατία και η 17 Ν. Τα εθνικά μας θέματα απεμπολούνται, η ένταξη στην Ε.Ε. μας οδηγεί στην οικονομική καταστροφή, ο πολιτισμός μας χάνεται, τα δημοκρατικά μας δικαιώματα συνεχώς περιορίζονται και όλ' αυτά επιχειρείται από τα ΜΜΕ να περιπέσουν σε πλήρη αφάνεια.

   Η δικαίωση του Αττίλα και των εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας Κίσινγκερ και διαδόχων ονομάζεται «χρυσή ευκαιρία»!!
   Οι Σημίτης, Γιωργάκης, Κληρίδης και ... Ροζάκης, σαν εκπρόσωποι των Ε.Ε., ΗΠΑ, Τουρκίας και Ισραήλ, ετοιμάζονται να «συζητήσουν» για το περιτύλιγμα της απαράδεκτης προειλημμένης απόφασης.
Δύσμοιρη Κύπρος, δύσμοιρη Ελλάδα, ως πότε ;

 

  Η πλήρης ευθυγράμμιση των 8 με το νέο Χίτλερ δεν εξευτέλισε μόνο τον "ισότιμο εταίρο" που προεδρεύει στην Ε.Ε., αλλά διέλυσε πέραν πάσης αμφιβολίας το μύθο ότι μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και είναι βήμα για τον εκφυλισμό και τη διάλυση της Ε.Ε. Λιγότερο προφανές είναι ότι και η υπόλοιπη "Ευρώπη" εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ και ταυτίζεται πολιτικά με τα λόμπι των ΗΠΑ, πχ Wall Street, που απειλούνται από την αρπακτικότητα των περί τον Μπους εταιρειών. Οι όποιες αντιδράσεις τους δε δημιουργούν κάποιο εμπόδιο ή κάποιο κόστος στην πολεμική προετοιμασία των Αμερικανών.
   Καλούμε τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις να αξιώσουν τώρα τη μη χρησιμοποίηση της Σούδας και των άλλων αμερικανικών βάσεων, τα συνδικάτα να αρνηθούν τις υπηρεσίες τους στη μεταφορά πολεμικού υλικού, όπως έγινε σε άλλες χώρες της Ευρώπης και στις ίδιες τις ΗΠΑ, και τον ελληνικό λαό να εκδηλώσει με κάθε τρόπο την αντίθεσή του. Ο τρόπος που ο Μπους και η παγκοσμιοποίηση εκδηλώνουν την κυριαρχία τους δείχνει την πολιτική τους αδυναμία. Ίσως το τέλος τους να μην είναι τόσο μακριά, όσο φαντάζονται μερικοί.

  Τα οικονομικά αδιέξοδα του συστήματος, τα αυτοκρατορικά όνειρα και οι απίστευτες ανοησίες της συμμαχίας της Παλαιάς Διαθήκης (ευαγγελιστών και σιωνιστών των Η.Π.Α.), με την συστράτευση των διεθνών στρατών των ορνέων, οδηγούν στην καταστροφή όσων δημιούργησε ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Οι δήθεν αντιδρώντες, λόγω διαφωνιών στα ποσοστά των "κερδών",συμπαρίστανται διακριτικά (δεν είναι πολύ μακριά οι "ειρηνικές"επεμβάσεις στην Τσεχοσλοβακία, Αφγανιστάν, στον Κόλπο, στη Γιουγκοσλαβία, και πάλι στο Αφγανιστάν) και- χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας- ετοιμάζουν σχέδια γιατην επικερδή "ανοικοδόμηση".
   Το κυβερνών κόμμα, που από τη μία διαμαρτύρεται για τον πόλεμο κι από την άλλη παρέχει κάθε είδους βοήθεια σ' αυτόν και στην "σύμμαχο" τουρκική χούντα, και το άλλο κόμμα, το άλαλο, που ετοιμάζεται για τη διαδοχή, εξευτελίζουν τη χώρα και προσβάλλουν βάναυσα τον ελληνικό λαό, ακόμη και τους φανατικούς οπαδούς τους.
   Μόνη ελπίδα οι λαοί όπου γης, που κατακλύζουν τους δρόμους εξοργισμένοι από το ανοσιούργημα. Μόνη παρηγοριά, ότι αρχίζουν να κατανοούν τι ηγεσίες-κουίσλινγκς ακολουθούσαν μέχρι τώρα και ότι πρέπει, επιτέλους, να βρουν τρόπους πραγματικής και ανακλητής αντιπροσώπευσης, που να λειτουργεί μόνο για το δικό τους συμφέρον.
   Δεν είναι, όμως, αυτά αρκετά. Πρέπει με κάθε τρόπο, ιδιωτικό ή συλλογικό, να πληγούν οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά όλοι όσοι διαπράττουν το άγος. Μόνο αν το κόστος του ανοσιουργήματος είναι μεγάλο και διαρκές, θα υπάρξει ελπίδα για το μέλλον.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)