Ο εργατολόγος νομικός Νικολουτσόπουλος, σύμβουλος της ΓΣΕΕ και, επομένως, της νομικής προστασίας των εργαζομένων, άσκησε αγωγές κατά συμβασιούχων πελατών του, διότι, όταν διορίστηκαν κανονικά, δεν του κατέβαλαν τη «συμφωνηθείσα» αμοιβή, δηλ. τον πρώτο μισθό τους. Οι διωκόμενοι, φυσικά, αρνούνταν να πληρώσουν, αφού διορίστηκαν σύμφωνα με το νόμο του Παυλόπουλου και όχι μετά από νομικές ενέργειες του άνω εργατολόγου!!!
Ο εν λόγω νομικός κατέφυγε σε νοσοκομείο λόγω στρες, ακόμη και «αυτοκτονικού ιδεασμού»! Γιατί όμως εμφανίζει (εάν εμφανίζει
) τέτοια συμπτώματα; Λόγω τύψεων για τις παραπάνω αγωγές ή μήπως λόγω της λεγόμενης εμπλοκής στις απόπειρες εκβιασμού του Ζαχόπουλου και των σχέσεών του με τους κρατούντες (γνωστού κομματικού χρώματος) στη ΓΣΕΕ και των ενδεχόμενων ευρύτερων επιπτώσεων;
Κατηγορία
Φύλλο 120 Ιανουαρίου 2008
Υπακούοντας στις εντολές των Βρυξελών και άλλων ξένων κέντρων για ιδιωτικοποίηση των πάντων, με σκοπό τη γιγάντωση των ιδιωτικών κερδών (με τη δυστυχία των πολλών), η κυβέρνηση της Ν.Δ. ξεκίνησε την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ των νταβατζήδων ο πραγματικός σκοπός δεν προβάλλεται και ως «μεταρρύθμιση» προβάλλονται δευτερεύοντα μέτρα, που εκτιμάται ότι θα τύχουν κοινωνικής συναίνεσης.
Με το τέλος της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την ψήφιση του άρθρου 16 ως αναθεωρητέου από την επόμενη Βουλή, με τα γνωστά αποτελέσματα, υπήρξε η ελπίδα για ύφεση και ηρεμία στο μέτωπο της (ανώτατης) εκπαίδευσης. Κάποιοι μάλιστα, μάλλον υπερβολικά αισιόδοξοι, εξέφρασαν την άποψη ότι επιτέλους αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή ειλικρινούς κοινωνικού διαλόγου για τα ζητήματα τηςεκπαίδευσης. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή όμως η κυβέρνηση αιφνιδίασε ακόμα και τους πιο καλόπιστους συνομιλητές της.
Ανέσυρε από την αναμονή το σχέδιο νόμου για τα ΑΕΙ, το οποίο είχε απορριφθεί από το σύνολο σχεδόν της εκπαιδευτικής κοινότητας πέρσι το καλοκαίρι, προκειμένου να επισπευθεί η ψήφισή του με κάποιες μικροαλλαγές.
Αιχμή του δόρατος της νέας κυβερνητικής επίθεσης είναι η αλλαγή του καθεστώτος του ακαδημαϊκού ασύλου. Ένα ζήτημα που περνάει σε πολύ κόσμο ως πρόβλημα και δημιουργεί εύκολα αίσθηση με την οπτικοποίησή του από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Αφορμή, σύμφωνα με τα επίσημα κυβερνητικά χείλη, οι οδομαχίες επί της Πατησίων με τους γνωστούς κύκλους των «αγνώστων» κουκουλοφόρων, σαν να είναι η Πατησίων πανεπιστημιακός χώρος!
Πώς θα προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση;
Η ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης προβλέπεται να γίνει με τη σταδιακή μετατροπή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε οικονομικά αυτοτελή ιδρύματα. Αυτό θα γίνει πραγματικότητα, με βάση το προτεινόμενο σχέδιο, αφού θα υποχρεωθούν να καταθέτουν τετραετή προγράμματα ανάπτυξης, τα οποία θα ελέγχονται και θα αξιολογούνται από επιτροπή του υπουργείου Παιδείας, με βάση ασαφή κριτήρια. Η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από το κράτος θα εξαρτάται από την έγκριση αυτών των προγραμμάτων. Προφανώς ένα ίδρυμα, του οποίου το πρόγραμμα δε θα εγκριθεί, θα πρέπει να αναζητήσει αλλού πηγές χρηματοδότησης, δηλ. να επιβάλει δίδακτρα, να χρεώσει τη χρήση εγκαταστάσεών του, να προσφύγει στον ιδιωτικό τομέα για συμπαραγωγές προϊόντων, προσαρμοζόμενο έτσι στην εφαρμοσμένη κερδοφόρα έρευνα. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται επίσης και η θεσμοθέτηση του οικονομικού διευθυντή (μάνατζερ) των ιδρυμάτων, αφού αυτός θα οδηγήσει σε διαχείριση με αυστηρά οικονομικά κριτήρια, αντί των ακαδημαϊκών που ισχύουν σήμερα. Τα μέτρα αυτά η κυβέρνηση τα επενδύει με την επιχειρηματολογία της αντιμετώπισης της κακοδιαχείρισης των ιδρυμάτων, πρόβλημα δυστυχώς υπαρκτό.
Η θέση του ΑΣΚΕ
Το ΑΣΚΕ πιστεύει πως το σχέδιο νόμου είναι απορριπτέο στη βάση της φιλοσοφίας του. Δε λύνει κανένα από τα προβλήματα στα οποία υποτίθεται πως στοχεύει, ακόμα και αν θίγει κάποια από αυτά. Αντιθέτως θα δημιουργήσει νέα και πιο σοβαρά με κορυφαίο την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης και όλα τα εξ αυτής παρεπόμενα, στα οποία έχουμε ήδη αναφερθεί στο προηγούμενο φύλλο της «Ε», με αφορμή την αναθεώρηση του άρθρου 16. Η καθιέρωση τετραετών προγραμμάτων και η καθιέρωση του οικονομικού διευθυντή δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα της κακοδιαχείρισης. Η λύση ή ο περιορισμός του προβλήματος άπτεται της γενικότερης δομής των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, του κορυφαίου ζητήματος της διαφθοράς. Τα πανεπιστήμια ήδη διαθέτουν οικονομική υπηρεσία, η οποία οφείλει να επιτελεί σωστά το έργο της. Στη βάση ποιας λογικής πρέπει να προσθέσουμε το θεσμό του μάνατζερ, που μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη σύγχυση αρμοδιοτήτων και ένταση της γραφειοκρατίας; Μήπως το γεγονός ότι υπάρχει κακοδιαχείριση στην κεντρική κρατική μηχανή σημαίνει κατ αναλογία ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προσλάβει κι αυτή μάνατζερ; Ο τετραετής και γενικότερα ο μεσομακροπρόθεσμος σχεδιασμός των ιδρυμάτων είναι κάτι που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία τους, υπό δύο προυποθέσεις: την ακαδημαϊκότητα των κριτηρίων και την εξασφάλιση της χρηματοδότησης.
Το πανεπιστημιακό άσυλο: Σε ό,τι αφορά στο θέμα του ασύλου, ο ήδη υφιστάμενος νόμος προβλέπει άρση του με βάση συγκεκριμένη διαδικασία, η οποία όμως σχεδόν ποτέ δεν εφαρμόστηκε στις περιπτώσεις των κουκουλοφόρων ή άλλες. Επίσης προβλέπει την αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας σε περίπτωση κακουργηματικών πράξεων. Αν ο νόμος είναι καλός αλλά δεν έχει εφαρμοσθεί, τότε γιατί να τα βάζουμε με το νόμο κι όχι με αυτόν που τον εφάρμοσε; Και τι διασφαλίζει ότι η νέα ρύθμιση θα εφαρμοσθεί; Και γιατί να επικαλείται η εκάστοτε κυβέρνηση τη δράση των προβοκατόρων για αλλαγή του καθεστώτος του ασύλου, τη στιγμή που αυτοί δρουν κυρίως εκτός πανεπιστημίων (όπου δεν υπάρχει άσυλο) και δε συλλαμβάνονται; Είναι προφανές ότι η περίπτωση των κουκουλοφόρων αποτελεί το τέλειο κυβερνητικό άλλοθι. Αυτό που οδηγεί την κοινωνία σε αγανάκτηση και υποστήριξη στις επιχειρούμενες αλλαγές, οι οποίες στοχεύουν στο σταδιακό περιορισμό της, δυνητικά τουλάχιστον ενοχλητικής για κάθε εξουσία, ακαδημαϊκής ελευθερίας. Όμως η τελευταία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε υγιή ακαδημαϊκή κοινότητα, που στόχο έχει, μεταξύ άλλων, τον ελεύθερο προβληματισμό των μελών της για όλα τα ακαδημαϊκά, επιστημονικά προβλήματα και τις εφαρμογές τους στην κοινωνία καθώς και για όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Το πρόβλημα με το άσυλο είναι βαθύτερο και υπερβαίνει τις ομάδες αυτές. Αφορά στην καθημερινή του παραβίαση από όλους εκείνους που (χωρίς κουκούλα) δρουν ανεξέλεγκτα και προσπαθούν να φιμώσουν την αντίθετη άποψη. ’ρα για εμάς το άσυλο χρειάζεται προστασία ως ιδέα και ιδανικό από το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας και περιφρούρηση από όλους τους αρμόδιους με πλήρη εφαρμογή του υφιστάμενου νόμου σε περίπτωση παραβίασής του.
Τα άλλα μέτρα: Η θέσπιση του ανώτατου χρονικού ορίου σπουδών μας βρίσκει σύμφωνους ως σκεπτικό. Όμως το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται, καθώς η πρόβλεψη αφορά το διπλασιασμό(!) της διάρκειας σπουδών. Το ίδιο παρατηρείται και με το μέτρο για τα περισσότερα του ενός συγγράματα, καθώς δεν προβλέπεται η αύξηση της χρηματοδότησης, προκειμένου να εμπλουτιστούν οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες. Θετικό θεωρούμε το μέτρο της καθολικής ψηφοφορίας των φοιτητών, που μπορεί να οδηγήσει στον περιορισμό της κομματικοποίησης του φοιτητικού συνδικαλισμού και στην αναζωπύρωση του υγιούς προβληματισμού στις τάξεις των φοιτητών. Όπως επίσης και ο ορισμός του αριθμού των εισακτέων από τα ίδια τα ιδρύματα, με βάση τις ανάγκες και αντοχές των ιδρυμάτων, αρκεί να συνδυαστεί και με έναν ευρύτερο κοινωνικό σχεδιασμό.
Οι αντιδράσεις μέρους της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι δικαιολογημένες και υγιείς. Όμως μεγάλο μέρος αυτής αντιδρά λόγω της ανησυχίας του ότι θα απωλέσει προνόμια που απολαμβάνει σε μια νοσηρή κατάσταση. Κάτι τέτοιο δυσχεραίνει την προσπάθεια εκείνων, έστω λίγων, που απευθύνονται στην κοινωνία, ζητώντας τη στήριξή της για την απόσυρση του νομοσχεδίου, με σκοπό τη βελτίωση της ανώτατης εκπαίδευσης.
Κατηγορία
Φύλλο 115 Μαρτίου 2007
Είναι πραγματικά το πιο θλιβερό και (απαράδεκτο) φαινόμενο στην κοινωνία μας. Παρά τους κόπους των παιδιών, των γονέων και της πλειονότητας των εκπαιδευτικών, παρά τα χρηματικά ποσά που διατίθενται, παρά τα σεμινάρια επί των σεμιναρίων, παρά τα βουνά των βιβλίων που φορτώνονται οι μαθητές, τα αποτελέσματα στη Μέση Παιδεία (για την Ανώτατη ας μη γίνεται λόγος) πλησιάζουν το μηδέν. Η Ελλάδα κατατάσσεται, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, σε όλα τα πεδία της Μ. Παιδείας στην τελευταία θέση των ευρωπαϊκών χωρών (εκτός των ξένων γλωσσών, όπου έχουμε την πρώτη θέση, γιατί φυσικά κανείς δε μαθαίνει ξένη γλώσσα στο σχολείο). Και το αποκορύφωμα: ένας στους επτά μαθητές χαρακτηρίζεται αναλφάβητος!
Είναι, βέβαια, το θέμα τεράστιο και δε μπορεί ούτε να θιγεί σε τόσο μικρό χώρο. Όμως μια ματιά στην ύλη Γυμνασίου και Λυκείου, μια ματιά στα βιβλία και τους ονομαστικούς στόχους θα μας οδηγήσει στην αποκαρδίωση. Κανένα σύστημα. Όλα φύρδην μίγδην, ανάλογα του τι ήρθε ξαφνικά στο μυαλό του διαπλεκόμενου συγγραφέα. Ύλη πανεπιστημιακή, για ειδικούς, εκσφενδονίζεται στα κεφάλια των δύστυχων παιδιών...
Ο κοινός νους, το πραγματικό ενδιαφέρον λείπουν παντελώς. Το κάνουν επί σκοπού άραγε; Δε ντρέπονται,τουλάχιστον, όταν βλέπουν νέους με 2,8 σ' αυτά τα Μαθηματικά και 3,8 σ' αυτή την Ιστορία να προάγονται και να εισάγονται στα πανεπιστήμια;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
’ρχισαν το Σεπτέμβρη οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια- Ταλάτ για την επίλυση του Κυπριακού. Ενώ οι συνομιλίες υποτίθεται πως θα άρχιζαν μόνον αν υπήρχε πρόοδος στις επιτροπές, εντούτοις αυτές άρχισαν παρά τις ομολογημένες αγεφύρωτες διαφορές σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που επεξεργάστηκαν οι επιτροπές.
Αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα γύρω από το τι ακριβώς επιδιώκει η ελληνική πλευρά κατερχόμενη στις απευθείας διαπραγματεύσεις, από τη στιγμή που επαναβεβαιώθηκαν οι απαράδεκτες τουρκικές θέσεις καθώς και οι γνωστές τουρκικές πρακτικές τορπιλισμού της διαδικασίας με δημόσιες δηλώσεις. Η έναρξη των συνομιλιών υπό αυτές τις συνθήκες συνιστά από μόνη της υποχώρηση χωρίς αντίκρυσμα της ελληνικής πλευράς από πάγιες θέσεις. Αν η νέα ελληνοκυπριακή ηγεσία υπό τον πρόεδρο Χριστόφια ελπίζει ότι θα σύρει τους Τουρκοκύπριους μακριά από το άρμα της ’γκυρας, τότε φοβούμαστε ότι πλανάται. Αν θεωρεί ότι το μέχρι τώρα αδιέξοδο οφειλόταν στο ότι η ελληνική πλευρά, υπό τον τέως πρόεδρο, δεν αποδεχόταν μεγάλο μέρος ή το σύνολο των τουρκικών παραλογισμών, τότε αυτό προμηνύει δυσάρεστες εξελίξεις.
Την ανησυχία μας ενισχύουν και τα εξής:
1) Ο Κύπριος υπουργός Παιδείας κ. Δημητρίου δήλωσε ότι η πολιτική του «δεν ξεχνώ» είναι αποτυχημένη και γι αυτό θ αλλάξει τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας (κατά τις απόψεις της κ. Ρεπούση, φοβούμαστε).
2) Ο Πρόεδρος Χριστόφιας στις 8/9/08 δήλωσε στον Ελληνικό Ραδιοσταθμό του Λονδίνου: «Μακάρι να λύσουμε το Κυπριακό με την παραμονή μόνο 50.000 εποίκων». Αν ξεκινά μ αυτή τη δημόσια δήλωση, πόσους (από τους 120.000 συνολικά) θα δεχτεί μέχρι το τέλος της διαπραγμάτευσης;
3) Ο ’γγλος Ύπατος Αρμοστής ξημεροβραδιάζεται στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας, ως νέος Πιουριφόι.
Ελπίζουμε ότι ο κυπριακός ελληνισμός θα αντιδράσει και αυτή τη φορά, όπως με το μεγαλειώδες ΟΧΙ του στο σχέδιο Ανάν και δε θα επιτρέψει στον πρόεδρο Χριστόφια να ολοκληρώσει τις παραχωρήσεις που ίσως έχει κατά νου, όπως δεν το επέτρεψε και στον πρόεδρο Κληρίδη.
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Ποιος είναι ο πιο δεξιός;
Βεβαίως στο θέμα της ξενοφοβίας ο Καρατζαφέρης έχει τις πιο δεξιές θέσεις. Αλλά στα υπόλοιπα, δηλ. την ευθυγράμμιση προς τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε., τα εθνικά θέματα κλπ. ποιος είναι πιο δεξιός από τον Τζαννετάκο και τους λοιπούς πρώην κνίτες της ΑΕΚΑ και του ΣΥΝ;
Αυτά ως προς τον πολιτικό λόγο, γιατί στην πραγματικότητα οι διάφοροι τύποι σαν το Λεπέν, το Χάιντερ, τον Καρατζαφέρη και σία παίζουν απλώς το ρόλο τους ως η βολική αντιπολίτευση, σ' ένα παιχνίδι σικέ. Ας μας λείπει, λοιπόν, ο πανικός για την «ακροδεξιά»!
Το άτιμο το χρήμα!
Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί που συγκράτησε τις εντυπώσεις το ΠΑΣΟΚ ήταν στο Λεκανοπέδιο, όπου εκτελούνται τα ολυμπιακά έργα και διοργανώνονται πάσης φύσεως εκδηλώσεις (πολιτιστική Ολυμπιάδα κλπ.). Στη Γλυφάδα, όπου ο υποψήφιος της Ν.Δ. Λανδράκης πέτυχε το 1998 συντριπτική νίκη, το 2002 4(!) δικοί του αντιδήμαρχοι προσχώρησαν στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, που στο δεύτερο γύρο κέρδισε το δήμο! Στην Καλλιθέα, απ' όπου απομακρύνεται ο Ιππόδρομος και απομένει τεράστιος χώρος για αξιοποίηση (εμπορικά κέντρα κλπ.), ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ πέτυχε άνετη νίκη, έχοντας μαζί του προηγούμενο υποψήφιο δήμαρχο της Ν.Δ. και άλλους δεξιούς!
Η Νίκαια
Αν η αποδοκιμασία του Τζαννετάκου ήταν ένα θετικό γεγονός, γιατί έδειξε ότι η ανοχή του ελληνικού λαού έχει και τα όρια της, άλλο ένα ευχάριστο γεγονός ήταν το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου της Νίκαιας, όπου προβλέπεται να γίνουν οι αγώνες άρσης βαρών το 2004.
Επί μία βδομάδα οργίασαν οι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής το Λαλιώτη, να απειλούν να εκβιάζουν, να εξαγοράζουν, να περιφέρουν ολυμπιονίκες .όπως ο αρκουδιάρης τα αξιοθέατα του, με αποτέλεσμα ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ να πάρει στο δεύτερο γύρο λιγότερες ψήφους από τον πρώτο! Μοναδικό φαινόμενο σ' όλη την Ελλάδα!
Επί τη ευκαιρία: οι αξιωματικοί των Ε.Δ. έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε προεκλογικούς
αγώνες; Γιατί, αν θυμόμαστε καλά, κάποιους από τους ολυμπιονίκες αυτούς τους έχουν διορίσει στις Ε.Δ., ανεξαρτήτως αν δεν πατάνε ποτέ σε στρατόπεδο.
Κνίτες
Για τους νεώτερους και όσους δε γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα σας ενημερώνουμε ότι πολλά από τα «αστέρια» που κρατούν στα χέρια τους την ενημέρωση μας και μας εκνευρίζουν συνέχεια στην TV διετέλεσαν φανατικά μέλη της ΚΝΕ, π.χ. Π.Τσίμας, Στ. Θεοδωράκης, Παπαχελάς και, βεβαίως, ο και δημοσιογράφος κ. Γ.Τζαννετάκος! Ακολούθησαν την πορεία του πνευματικού τους πατέρα Γρ. Φαράκου, υπεύθυνου από το Π.Γ. του ΚΚΕ για την ΚΝΕ(!) και των άλλων φανατικών, του Ν. Μπίστη, της Μ. Δαμανάκη, του Μ. Ανδρουλάκη και πολλών άλλων, που δεν καταδέχονται να πολυασχολούνται με την πολιτική, γιατί έγιναν αιφνιδίως μεγαλοεπιχειρηματίες!
Ο κ. εκπρόσωπος τύπου
’σχετο! Πριν 1-2 χρόνια ένας περίεργος ελληνοαμερικανός, ο Ουίλιαμ Αναγνωσταράς, με την ιδιότητα του εκπροσώπου τύπου της ισραηλινής πρεσβείας, είχε πάρει αμπάριζα όλους τους πολιτικούς συντάκτες εφημερίδων και καναλιών με πολλά «δωράκια» στα χέρια και πολλή διάθεση για φιλίες». Δυστυχώς, η πληροφορία μας προέρχεται από δημοσιογράφους που δε δέχτηκαν τα «δωράκια» κι έτσι δε γνωρίζουμε τη συνέχεια. Ούτε μπορούμε να τη φανταστούμε!..
Μισθοι Ελλάδας - Τιμές Ευρώπης
Ακούμε κατά καιρούς τα παραμύθια για σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη, για την άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, για τη συμμετοχή μας στο club των "ισχυρών". Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε την πικρή πραγματικότητα. Τη σύγκλιση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών στην Ελλάδα με τις αντίστοιχες της Ευρώπης, - προς μεγάλη ικανοποίηση των μεγαλοεπιχειρηματιών και χονδρεμπόρων, και την υπόκλιση των αμοιβών, μισθών και ημερομισθίων. Το κοινό νόμισμα έκανε ολοφάνερες τις διαφορές και πανεύκολες τις συγκρίσεις. Τελικά είμαστε οι τελευταίοι της Ευρώπης. Είμασταν φτωχοί, γίναμε φτωχότεροι. Καλύτερα ταμίας στην Αγγλία με 1800 , παρά καθηγητής στην Ελλάδα με 1700 , καλύτερα πωλητής στη Γερμανία με 1920 , χαρά γιατρός στην Ελλάδα (νοσοκομείου) με 1750 , καλύτερα τηλεφωνήτρια στη Γαλλία (1370 ), παρά χημικός τροφίμων στην Ελλάδα (1115 ). Όσο για το κόστος ζωής, με την αλματώδη άνοδο των τελευταίων χρόνων, συναγωνίζεται η Ελλάδα επάξια τα κόστη των πλουσιοτέρων χωρών της Ευρώπης. Αν μάλιστα υπολογίσαμε τις οικογενειακές δαπάνες για την παιδεία - υγεία -ασφάλιση, τότε γινόμαστε πρωταθλητές.
Και πολύ μικρή είναι η "παρηγοριά" ότι σε 25 περ. χρόνια (!) θα επιτευχθεί η σύγκλιση, όταν όλοι, πλέον, γνωρίζουν πως και σε απόλυτους και σε σχετικούς αριθμούς η θέση των εργαζομένων στη χώρα μας συνεχώς θα επιδεινώνεται, όσο θα συνεχίζεται η παραμονή μας στην Ε.Ε., που βλέπει τη χώρα μας (και άλλες) ως χώρο απομύζησης και όχι, βέβαια, ανάπτυξης και ανθρώπινης επιβίωσης.
Πολιτική ... Φιλάθλων
Δεν είναι, βέβαια, ευχάριστο για μια χώρα φίλαθλοι - οπαδοί (και μάλιστα όχι μόνο μιας ομάδας...) να παίρνουν στα χέρια τους την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της. Δυστυχώς, ακόμη και αυτό προετοιμάζεται να συμβεί
Οι οπαδοί του "Παναθηναϊκού", που προκλήθηκαν και προπηλακίστηκαν στην Πόλη από τους οπαδούς της "Φενέρ Μπαχτσέ" (όχι, πιθανόν, και χωρίς δική τους ευθύνη, μερική έστω), χωρίς καμία, απολύτως, προστασία ή κάλυψη από τους υπεύθυνους της ομάδας τους και τους Υπουργούς (Ελληνες, παρακαλώ) που έσπευσαν να πάρουν μέρος στο πανηγύρι και να φωτογραφηθούν (και όχι μόνο...) καταλλήλως, έχουν δηλώσει "επανάσταση". Η σύγκριση με την... πανεθνική κινητοποίηση στην Αγγλία, για
να προστατέψουν τους πολίτες τους που ασκούσαν, όντως, κατασκοπεία στην Ελλάδα, μόνο θλίψη προκαλεί για τους δικούς μας.
Το γιαούρτωμα, συνεπώς, και καρέκλωμα του Γιωργάκη απ' αυτούς (τους Βενιζέλο και Λιανή τους είχαν αφήσει όρθιους (!) σε όλο τον αγώνα οι Τούρκοι και γι' αυτό, ίσως, τους λυπήθηκαν οι εξαγριωμένοι οπαδοί), τα συνθήματα "Γιωργάκη, είσαι τρέλα με την τούρκικη σημαία!", "εσείς με τσιφτετέλι ως τα χαράματα κι εμείς γεμάτοι με ράμματα" κ.λ.π. δεν προοιωνίζουν τίποτα καλό για τη ρεβάνς στην Αθήνα, ούτε για την κατάληξη της ... συνδιοργάνωσης τουπανευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2008, ούτε, φυσικά, για το μεγάλο στοίχημα του George περί μετατροπής της Ελλάδας σε τουρκική επαρχία.
Αν ελληνική πολιτική δεν ασκείται από τους υπεύθυνους, τότε τέτοιες συνέπειες θα έχουμε, που θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνες, αν βοηθήσουν και οι... ακροδεξιοί.
Παράνομοι οι Γενικοί Διευθυντές του «2004». αλλά... κανένα πρόβλημα!
Παράνομους έκρινε τους διορισμούς των γενικών διευθυντών η ελεγκτική επιτροπή, που διενήργησε διαχειριστικό έλεγχο πεπραγμένων του έτους 2000 στην οργανωτική επιτροπή του 2004, όπως δημοσιεύθηκε στον «Επενδυτή» της 19 & 20-10-2002. Δεν ακολούθησαν, αναφέρει η έκθεση, τη διαδικασία προκήρυξης των θέσεων σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο της οργανωτικής επιτροπής και τους διόρισαν απ' ευθείας. Το ίδιο πρόβλημα ανακύπτει και για τα έτη 2001-2002.
Ε και, σιγά το πρόβλημα,ανέκραξαν οι χρυσοκάνθαροι με τις προκλητικές αμοιβές, που έχουν εθισθεί στη κατασπατάληση τεράστιων χρηματικών ποσών, που θα τα πληρώνει για πολλά χρόνια ο ελληνικός λαός.
'Οπως διαδίδουν «κύκλοι» του 2004, με τροπολογία σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο θα ευλογήσουν αναδρομικά τα «πεπραγμένα» τους
Το Σύμφωνο Σταθερότητας
Μία, μία οι χώρες της Ε.Ε., με προεξάρχουσες τη Γερμανία και τη Γαλλία, άρχισαν να ζητούν εκπτώσεις από το Σύμφωνο Σταθερότητας, μέχρι που τελικά ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι το χαρακτήρισε βλακώδες!!
Και ποιοι έμειναν να το υποστηρίζουν; Οι εν Ελλάδι «σοσιαλιστές», δια του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού κ. Χριστοδουλάκη!
Τόσα χρόνια τους είχαν βάλει να το υποστηρίζουν και τώρα να τους κρεμάσουν έτσι!
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Οι εκλογές στις ΗΠΑ στις 2 Νοεμβρίου δεν ήταν όπως οι προηγούμενες.. Η ανάδειξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας ως αμερικανικού στρατηγικού δόγματος επέμβασης επιβραβεύει την αλαζονεία και τον αυταρχισμό, πολώνει βαθειά την αμερικανική κοινωνία και διχάζει το κεφάλαιο.
Η επίσημη αποκάλυψη (από το πόρισμα επιτροπής του κονγκρέσου) ότι ήταν από πριν γνωστό στην αμερικανική κυβέρνηση τι θα γινόταν στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, που ουσιαστικά το προκάλεσε, δεν είχε καμμία επίπτωση στις θέσεις του Κέρι. Οι Δημοκρατικοί υιοθέτησαν πλήρως το δόγμα και πλειοδότησαν κατά την προεκλογική περίοδο για την προστασία των ΗΠΑ από τους τρομοκράτες, με αποτέλεσμα φυσικά να χάσουν από τους αυθεντικούς εκφραστές του.
Αμερικάνικη κοινωνία και Μπους
Η εκλογή Μπους το 2000 είχε αμφισβητηθεί, λόγω της εκτεταμένης νοθείας στη Φλόριδα. Αυτό δεν εμπόδισε την ομάδα που κυβερνά και αποτελείται από φανατικούς θρησκόληπτους, που πολλοί είναι εκτός λογικής, να αλλάξει άρδην την έως τότε πολιτική των ΗΠΑ, με τους προληπτικούς πολέμους και τις μονομερείς επεμβάσεις, χωρίς καμμιά διεθνή νομιμοποίηση. Η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει τις ΗΠΑ σε απομόνωση, με ραγδαία αύξηση του αντιαμερικανισμού σ όλο τον κόσμο και μεγάλη οικονομική ύφεση στο εσωτερικό, με τεράστια αύξηση της ανεργίας και δραστική μείωση της κοινωνικής πρόνοιας.
Η αμερικανική κοινωνία επί τρία χρόνια βομβαρδίστηκε από την κυβέρνηση Μπους με καθε λογής χρώματος (κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο) συναγερμούς για τρομοκράτες, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει φαινόμενα συλλογικής ψύχωσης, π.χ. μεγάλο ποσοστό να είναι υπέρ των βασανιστηρίων, να αυξάνεται ο αριθμός των φανατικών χριστιανών που αναγορεύουν σε μείζονα θέματα αποκλειστικά αυτά της ηθικής, όπως οι γάμοι ομοφυλοφίλων και οι αμβλώσεις. Μ αυτή την υποκριτική λογική επιτρέπεται οι ΗΠΑ να βασανίζουν και να σκοτώνουν ανθρώπους που έχουν γεννηθεί, όχι όμως αγέννητους. Μόνο άμα γεννηθούν θα έχουν αυτό το προνόμιο.
Το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφισε Μπους για «την ασφάλεια και τις ηθικές αξίες», αγνοώντας τα υπόλοιπα προβλήματα. Το κατεστημένο στις ΗΠΑ, όταν υπήρχαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα (όπως π.χ. το κραχ του 1929), έστρεφε, δηλ. αποπροσανατόλιζε, την κοινωνία προς ηθικές αξίες.
Δέκα εκατομμύρια παραπάνω ψηφοφόροι από τις εκλογές του 2000 και ο Μπους νομιμοποιήθηκε και υπερίσχυσε καθαρά. Τον ψήφισαν και τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού. Το μήνυμα είναι ότι η αμερικανική κοινωνία στην πλειοψηφία της έγινε πιο ακραία, πιο συντηρητική και πιο απομονωτική.
Οι ακραίες αυτές συμπεριφορές έχουν δημιουργήσει ισχυρές αντιθέσεις στο άλλο μισό της κοινωνίας, που θεωρεί την εκλογή Μπους ως καταστροφή και ντροπή για τη χώρα τους. Σχεδόν όλοι οι Αμερικανοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες είναι κατά του Μπους. Πολλοί Αμερικανοί θέλουν να μεταναστεύσουν. Στον Καναδά ήδη έχουν δηλώσει για μετανάστευση 150.000 (!). Πάντως αρκετοί Αμερικανοί αμφισβήτησαν ότι ο Κέρι θα είχε διαφορετική πολιτική.
Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί
Το μη πετρελαϊκό κεφάλαιο νοιώθει ανασφαλές και ουραγός σ ένα περιβάλλον ασταθές, όπου μειώνονται οι αγορές του, λόγω του εντεινόμενου απομονωτισμού των ΗΠΑ και του φόβου περιορισμού της ισχύος τους. Επενδύει στην Κίνα, στην Ινδία, στη Ρωσία και τις ενδυναμώνει. Αντιθέτως, οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες πιέζουν και γι άλλες αμερικανικές επεμβάσεις (Ιράν, Συρία), προκειμένου να ελέγξουν πλήρως το χώρο των πετρελαίων της περιοχής. Οι αντιθέσεις αυτές θα εμφανισθούν και στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ, πιθανόν πολύ έντονα, ακόμη και μέσα στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, μια και τα πολιτικά στελέχη εκεί εκπροσωπούν τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών.
Οι αμερικανικές εκλογές και οι άλλοι
Στη συντριπτική πλειοψηφία οι λαοί ήταν κατά της εκλογής Μπους. Οι κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Κίνας ήταν υπέρ. Στην Ε.Ε. η Βρετανία, η Ιταλία και οι λοιποί σύμμαχοι επίσης. Αυτοί που προσδοκούσαν κάποια οφέλη από τον Κέρι στο χώρο των πετρελαίων και ενδυνάμωση της Ε.Ε , όπως η Γαλλία και η Γερμανία , ήταν διακριτικά κατά.
Στη χώρα μας οι πολιτικοί, ανάλογα με τις εξαρτήσεις τους, άλλοι ήταν με το Μπους (Μητσοτάκηδες, Βαληνάκης) και άλλοι με τον Κέρι (Γιωργάκης).
Η πολιτική Μπους στη νέα τετραετία
Η πολιτική Μπους θα παραμείνει το ίδιο επιθετική και μονομερής. Θα υποβαθμίσει περισσότερο τον πολιτικό ρόλο της Ε.Ε., ιδιαίτερα της Γαλλίας και της Γερμανίας, και δε θα της επιτρέψει καμμία πολιτική ή στρατιωτική πρωτοβουλία.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας, θα διαχειρισθεί μόνη της τα Βαλκάνια, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, τη διάσπαση Σερβίας-Μαυροβουνίου και την υποστήριξη των Σκοπίων, με όλα τα επακόλουθα. Η υποστήριξη της Τουρκίας είτε με το ήπιο Ισλάμ του Ερντογάν είτε με τους στρατηγούς είναι πάγια αμερικανική θέση. Ήδη υπάρχουν αφόρητες αμερικανικές πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση, προκειμένου να μπει η Τουρκία στην Ε.Ε., χωρίς καμμιά αλλαγή του καθεστώτος της και των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Η επιβολή στο Κυπριακό σχεδίου τύπου Ανάν προέκυψε λόγω των στρατηγικών αναγκών της στη Μέση Ανατολή. Θα επιμείνει σ ένα ανάλογο σχέδιο και έχει σκοπό ν αναγνωρίσει ντε φάκτο το ψευδοκράτος. Αν επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, θα υπάρχει τεράστιος κίνδυνος για τη χώρα μας και είναι καιρός να το αντιληφθούμε.
Πάντως αυτή η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ είναι αυτοκαταστροφική και αντικειμενικά την οδηγεί σε αδυναμία ν ανταποκριθεί στο ρόλο της ως υπερδύναμης και μελλοντικά σαν πόλος αντίθεσης στις αναδυόμενες ασιατικές δυνάμεις (Κίνα, Ινδία). Είναι γνωστό ότι οι αυτοκρατορίες καταρρέουν από μέσα, δυστυχώς όχι αναίμακτα.
Κατηγορία
Φύλλο 101 Δεκεμβρίου 2004
Εδώ και πολύ καιρό προετοιμάζονται τα σχέδια για την Κύπρο, αλλά τώρα φαίνεται ότι μπήκαμε στην τελική ευθεία. Με τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο υποταγμένες στα ξένα συμφέροντα (με το αζημίωτο) και τους πολίτες απαθείς (με τις ανυπότακτες μειοψηφίες πάντα να υπάρχουν), είναι προφανές on οδηγούμαστε σε δυσμενείς συμφωνίες, που θα καθορίσουν το μέλλον του νησιού για αρκετά χρόνια.
Το Κυπριακό
Παρότι όλοι αρνούνταν μέχρι τελευταία ότι υπήρχε σχέδιο, ο Σολάνα αποκάλυψε ότι υπάρχει σχέδιο του ΟΗΕ (κατά πληροφορίες μας 2 εναλλακτικά σχέδια), που θα υποβληθεί τις προσεχείς μέρες.
Η ασθένεια του Ντενκτάς δεν επηρεάζει καθόλου τις συζητήσεις, για να αποδειχθεί άλλη μια φορά ότι επρόκειτο για ένα πιόνι.
Η «λύση» φοβόμαστε ότι θα προβλέπει την ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών. ’λλωστε η λειτουργία σ'αυτή τη φάση των δύο τεχνικών επιτροπών, από τις οποίες η μία μελετά τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν κάνει μέχρι τώρα τα 2 «κράτη» με τρίτους, ώστε να θεωρηθούν κατά το δυνατό ισχύουσες και μετά τη «λύση», σημαίνει ουσιαστικά αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Τρίτο κράτος θα είναι το ενιαίο, απογυμνωμένο από εξουσίες και τέταρτο οι αγγλικές βάσεις!
Η άσκηση "Νικηφόρος", που γινόταν κάθε χρόνο ματαιώθηκε. Έτσι εγκαταλείπεται και επισήμως το «Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα», με τη λογική ότι, αν εμείς υποβαθμίζουμε την αμυντική μας ικανότητα, η «λύση» θα είναι πιο ευνοϊκή για μας!
Η «λύση» προβλέπουμε ότι θα αγνοεί άλλες δύο αποφάσεις του ΟΗΕ: την απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής (30000 άνδρες) και την απομάκρυνση των εποίκων, που η έκθεση του Φινλανδού βουλευτή Λάακσον τους ανεβάζει σε 115000, τη στιγμή που απέμειναν 87000 Τουρκοκύπριοι και η τουρκική πλευρά κοροϊδεύει φανερά όλο τον κόσμο και η ελληνική αφήνει άλλο ένα όπλο αναξιοποίητο.
Με τα δεδομένα αυτά η προετοιμαζόμενη «λύση» θα περιπλέξει τα πράγματα, θα είναι άλλη μια (χειρότερη) Ζυρίχη και θα χρειαστούν πολλές θυσίες για να διορθωθούν τα αποτελέσματα της.
Η ένταξη στην Ε.Ε.
Παράλληλα προωθείται η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., με την οποία οι ελίτ του νησιού προσπαθούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους. Στην πραγματικότητα θα χάσουν τη θέση τους, θα μεταβληθούν (κυρίως οι αεριτζήδες) σε μεσάζοντες του ευρωπαϊκού χρηματιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου, που έχει βάλει στο μάτι την κυκλοφορία του μαύρου χρήματος που γίνεται στο νησί, τα πετρέλαια που βρέθηκαν στην Κύπρο (ήδη έχει συμφωνηθεί η υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και γίνονται συζητήσεις με το Λίβανο), τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις αποταμιεύσεις των Ελληνοκυπρίων. Οι Ελληνοκύπριοι θα υποστούν και όλες τις άλλες γνωστές συνέπειες που υφίσταται κάθε εισερχόμενη χώρα, π.χ. αύξηση ανεργίας, ενώ οι Τουρκοκύπριοι (για την ακρίβεια η άρχουσα κάστα που καταπιέζει τη Βόρεια Κύπρο) μόνο ωφελημένοι θα βγουν, αφού προβλέπεται να εισπράξουν πιστώσεις 200 εκατομμυρίων ευρώ ως το 2006.
Από την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. θα μπορούσαν να προκύψουν κάποια οφέλη για την ελληνική πλευρά (κοινοτικό κεκτημένο). Όμως, ενώ η Κυπριακή Βουλή καλείται μέχρι το 2004 να ψηφίσει 700 νόμους, για να προσαρμοστεί η κυπριακή νομοθεσία στην εοκική, για τα πιο σημαντικά θέματα θα υπάρχουν εξαιρέσεις:
Οι Κύπριοι θα μπορούν να πηγαίνουν και να εγκαθίστανται οπουδήποτε στην Ευρώπη, εκτός από τα σπίτια τους στα κατεχόμενα.
Στο τέταρτο κρατίδιο, το έδαφος των αγγλικών βάσεων, δε θα ισχύει το κοινοτικό κεκτημένο για το περιβάλλον, για να μη φύγουν οι κεραίες!
Έτσι, άλλο ένα «εθνικό όραμα», η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., όχι μόνο θα χειροτερεύσει την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στο νησί, αλλά (κατά δήλωση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη) γίνεται η αιτία (ή δικαιολογία;) για απαράδεκτες υποχωρήσεις και στο πολιτικό ζήτημα (Κυπριακό) και σε άλλα ζητήματα, π.χ. ευρωστρατός.
Οι προεδρικες εκλογές
Από το γενικό κατήφορο των πολιτικών δυνάμεων η χειρότερη εξέλιξη είναι η μετάλλαξη της ηρωικής ΕΔΕΚ στο υποταγμένο ΚΙΣΟΣ (με την απλόχερη οικονομική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ). Παρότι το ΚΙΣΟΣ είναι 4ο κόμμα, οι Αγγλραμερικάνοι προωθούν με κάθε τρόπο τον Πρόεδρο του Γ. Ομήρου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μεθοδεύοντας ακόμη και αναβολή των εκλογών. Ο ΔΗΣΥ (η κυπριακή δεξιά του Γλ. Κληρίδη) με τη συμβιβασμένη ηγεσία του αποφάσισε ομόφωνα να υποστηρίξει τον Ομήρου! Ο λόγος προφανής: αντλώντας αποθέματα από τους αγώνες της ΕΔΕΚ, προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τις αντιδράσεις.
Από τη γενική ανυποληψία της κυπριακής ηγεσίας δεν εξαιρείται η εκκλησία, που παλιότερα έρριχνε το βάρος της υπέρ μιας πατριωτικής γραμμής.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις. Η μειοψηφία που αντιστέκεται. Στελέχη της ΕΔΕΚ δε χώνεψαν ποτέ τη μετάλλαξη του κόμματος τους. ’νθρωποι απ' όλους τους πολιτικούς χώρους, π.χ. οι προερχόμενοι από τη δεξιά Ν. Ορίζοντες του Κουτσού. Αρθρογραφία σ'όλες τις εφημερίδες. Το πάντα συμβιβαστικό ΑΚΕΛ έχει ανεβάσει (έστω καθυστερημένα) τους τόνους. Ας ελπίζουμε σε μια αφύπνιση των πολλών στην Κύπρο και την Ελλάδα, που, σε συνδυασμό με την εκδήλωση κάποιων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, θα μπορούσε να δημιουργήσει εμπλοκή στις διαδικασίες και να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Του ΣΤΑΘΗ
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις Σημίτη στις εκλογές 2000 ότι «τώρα θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες»; Ποιος δε θυμάται τα κροκοδείλια δάκρυα του Καραμανλή πριν τις εκλογές του 2004 για την τεράστια αναδιανομή του πλούτου εις βάρος των εργαζομένων, με τη χρηματιστηριακή φούσκα, και τις απειλές για τιμωρία των ενόχων; Λόγια, λόγια, λόγια, για να υφαρπάζουν τη ψήφο του λαού και μετά στα κρυφά ή στα φανερά, με δικαιολογίες ή χωρίς, με δολοπλοκίες, με διαφθορά, με τον αυταρχισμό και τον κομπασμό ότι εκπροσωπούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που τους ψήφισε, για να εφαρμόσουν τα προγράμματά τους, ικανοποιούν τις απαιτήσεις, τις εντολές και τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών. Σ όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στόχος τους είναι η εξυπηρέτηση της τάξης την οποία υπηρετούν, σκοπός τους είναι να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι, ιδίως όσοι τους χρηματοδοτούν και τους δέχονται στην αυλή τους. Ίσως ο Καραμανλής πίστευε πράγματι ότι μπορεί να περιορίσει κάποιους από τους νταβατζήδες του ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε αυτούς μπόρεσε ν΄ αγγίξει, γιατί κανένας απ΄ αυτούς δεν είναι εύκολο θύμα. Όλοι έχουν θεό τους το χρήμα και μ΄ αυτό εξαγοράζουν συνειδήσεις, καθορίζουν τους κανόνες και τελικά κυβερνούν τον τόπο με τη βοήθεια και τις ευλογίες των πατρώνων τους από την ΕΕ.
Έτσι, στην υγεία ανατιμήθηκαν έως 50% 180 φάρμακα ευρείας κατανάλωσης και χαμηλής τιμής και απειλούν για νέες αυξήσεις προς όφελος των φαρμακοβιομηχάνων και φαρμακεμπόρων. Το Υπουργείο Υγείας νοικιάζει 70 κρεβάτια μονάδων εντατικής θεραπείας από ιδιωτικές κλινικές, ενώ 150 αντίστοιχα κρεβάτια δημόσιων νοσοκομείων παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι λίστες για εξετάσεις και θεραπείες, μερικές φορές σωτήριες, οδηγούν σε πολύμηνες αναμονές, που σπρώχνουν τους ασθενείς στα νύχια των ιδιωτών. Τα φακελάκια έγιναν απαραίτητα στους γιατρούς, (εκτός λίγων φωτεινών εξαιρέσεων), που με εκβιαστικό τρόπο θέτουν το δίλημμα ή πληρώνεις ή ακολούθα την τύχη σου, με την ανοχή βέβαια της πολιτείας. Οι εφημερίες κατάντησαν κολαστήρια με τριτοκοσμικές συνθήκες και για τους ασθενείς και για τους γιατρούς. Αν θέλεις να εξυπηρετηθείς πρέπει να πας σε ιδιωτική κλινική με τεράστιο κόστος, αν μπορείς να το αντέξεις. Οι ασφαλιστικές εταιρείες εκμεταλλευόμενες την κατάσταση, απομυζούν το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων, υποσχόμενες ασφάλεια, που δεν παρέχουν, όταν φτάσει η ώρα της ανάγκης.
Στην παιδεία οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων, τρίβουν τα χέρια τους με τη απελευθέρωση των διδάκτρων. Τα ξένα πανεπιστήμια και ιδιώτες πιέζουν, απειλούν μέσω ΕΕ και, δυστυχώς, βρίσκουν συνεργάτες την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση για την ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση σε εμπόρευμα της ανώτατης εκπαίδευσης. Σε αγαστή συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να κάμψουν την αντίδραση των εκπαιδευτικών και του φοιτητικού κινήματος, για να εξυπηρετήσουν το ιδιωτικό κεφάλαιο, που ζητά να πουλήσει φρούδες ελπίδες στους νέους και τις οικογένειές τους για εκπαίδευση, κατάρτιση και μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση.
Στην οικονομία η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο, με τους εργοδότες να ζητούν από τους εργαζόμενους, για ένα κομμάτι ψωμί, να δουλεύουν με εξαντλητικό ωράριο, σκλάβοι των συμφερόντων τους. Καταπατούνται κατακτήσεις δεκαετιών και με τον εκβιασμό της ανεργίας απαιτούν περισσότερη δουλειά και λιγότερα λεφτά, με την ανοχή του κράτους. Στην εφορία οι μόνοι σίγουροι πελάτες που απέμειναν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Ακόμα και η πολυδιαφημισμένη φορολογική μεταρρύθμιση υπέρ των μικρομεσαίων αποδείχθηκε απάτη, αφού οι φόροι εισοδήματος φυσικών προσώπων αυξήθηκαν από 7,8 δισ. ευρώ το 2004 σε 9,7 δισ. ευρώ το 2006, ενώ των επιχειρήσεων μειώθηκαν, αφού μειώθηκαν οι συντελεστές φορολόγησης από 35% στο 25%. Η φοροδιαφυγή, κυρίως των μεγάλων επιχειρήσεων, ήταν και παραμένει εθνικό σπορ μέσα σε κλίμα βαθιάς σήψης των κρατικών λειτουργών και της κυβέρνησης. Τα κέρδη των τραπεζιτών, που αυξάνονται ιλιγγιωδώς, φορολογούνται με 29% για το 2006 από 32% το 2005. Με την επιχειρούμενη κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και την επιβολή ενιαίου φόρου για τα ακίνητα ωφελούνται οι 50.000 μεγαλοϊδιοκτήτες και επιβαρύνονται 4.000.000 πολιτών με οποιοδήποτε ακίνητο! Με βάση τις νέες φορολογικές κλίμακες μισθωτός με εισόδημα 20.000 ευρώ ετησίως θα πληρώσει 123 ευρώ πρόσθετο φόρο, ενώ κάποιος που δηλώνει 100.000 ευρώ θα επιβαρυνθεί μόνο με 70 ευρώ φόρο επιπλέον! Τα πολυκαταστήματα έχουν καταλάβει την αγορά, τα μικρά και μεσαία χωρίς την προστασία της πολιτείας κλείνουν ή φυτοζωούν, στερώντας θέσεις εργασίας και επιπλέον βοηθούν στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους ντόπιους και ξένους κεφαλαιούχους στο βωμό της ελεύθερης αγοράς, που τελικά μόνο ελεύθερη δεν είναι, αφού κυβερνάται από ολιγοπώλια και μονοπώλια, όπως π.χ. οι γαλακτοβιομηχανίες, τα καύσιμα κλπ.
Στις μεταφορές και τον τουρισμό μεγάλοι όμιλοι επιχειρήσεων καθορίζουν όλο και μεγαλύτερα ναύλα-κόμιστρα, όλο και μεγαλύτερες τιμές στις υπηρεσίες, όλο και λιγότερες εισφορές στα ταμεία των εργαζομένων (ΝΑΤ, ΙΚΑ, κλπ). Ο λαός όλο και περισσότερο δυσκολεύεται να κάνει διακοπές, όλο και λιγότερο μπορεί να ξεκουράζεται.
Τώρα ο Γ. Παπανδρέου υπόσχεται αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των κατώτερων οικονομικά τάξεων. Όμως, ποιος δημιούργησε τα «νέα τζάκια»; Τι έκανε με το αίσχος του χρηματιστηρίου; Ποια πολιτική υπηρετούσε τόσα χρόνια στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ξέχασε εντελώς το ΣΟ στο λογότυπό του;;
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε λίγο θα ζητήσουν και πάλι τη ψήφο μας, για να κυβερνήσουν. Το κάθε κόμμα έχει διαφορετικά συμφέροντα και διαφορετικούς πολιτικούς, όμως έχουν την ίδια πολιτική, αυτήν που ευνοεί τους έχοντες και κατέχοντες. Όλοι εμείς, που δεν ανήκουμε σ΄ αυτήν την κατηγορία, μπορούμε και πρέπει να τους απαντήσουμε κατάλληλα.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007
Τα «έργα» της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Στο κύριο άρθρο αναφερόμαστε στις δικαιολογίες περί οικονομίας που προέβαλε ο Καραμανλής για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών. Η Ν.Δ. και ο Καραμανλής εφάρμοσαν πλήρως τη νεοφιλελεύθερη οικονομική και κοινωνική πολιτική που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, δηλ. συνέχισε με συνέπεια την πολιτική Σημίτη.
Α) Ξεπούλησε πλήθος δημόσιων επιχειρήσεων (ΟΤΕ, Ολυμπιακή, λιμάνια, τράπεζες κ.λπ.), όσες δεν πρόλαβε ο πρώτος διδάξας Σημίτης.
Β) «Μεταρρύθμισε», όπως είχαν προδιαγράψει οι προηγούμενοι (Γιαννίτσης, Σπράος), το ασφαλιστικό, με συνέπεια τα ασφαλιστικά ταμεία να βρίσκονται υπό κατάρρευση, αφού λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά τους με τα «δομημένα» ομόλογα του Υπουργείου Οικονομίας.
Γ) Μείωσε ακόμη περισσότερο τη φορολογία όλων των επιχειρήσεων, άρα και των πλουσιότερων, και αύξησε τη φορολογία των ασθενέστερων οικονομικά πολιτών, όπως π.χ. με την κατάργηση του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και την επιβολή σε όλους του ΕΤΑΚ.
Δ) Νομιμοποίησε τη φοροδιαφυγή των χρυσοκάνθαρων, μεταξύ των οποίων και ο Βουλγαράκης, με τις υπεράκτιες εταιρείες και άλλες δαιδαλώδεις διαδικασίες απόκρυψης του πλούτου, στις οποίες πρωτοστατούν οι τράπεζες.
Ε) Όχι μόνο άφησε τις τράπεζες ασύδοτες, δηλ. να είναι υπεράνω του νόμου και να εκμεταλλεύονται ληστρικά την κοινωνία, αλλά και τις χρηματοδότησε, για να αυξήσουν εν μέσω κρίσης τα κέρδη τους .
ΣΤ) ’φησε ανεξέλεγκτους τους εργοδότες να παρανομούν. Με πρόσχημα την κρίση, μειώνουν μονομερώς και αυθαιρέτως μισθούς και λοιπές αμοιβές, απολύουν και, με επικεφαλής τους τραπεζίτες, επιχειρούν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις και να επιβάλουν ατομικές, για να πληρώνουν μισθούς πείνας και να έχουν υποχείριο τον εργαζόμενο, χωρίς ωράρια, ασφάλιση και προστασία, με μόνιμη την απειλή της απόλυσης, σύμφωνα με το πρότυπο του προγράμματος STAGE της Ε.Ε. (εποχικός, μισθός 400 ευρώ, χωρίς ένσημα). Τώρα ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού, για να το νομιμοποιήσει κι αυτό. Την ιδέα την είχε «εμπνευσθεί» για τους νέους ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ από το 2004 προεκλογικά στο Λαύριο.
Ζ) ’φησε, όπως και το ΠΑΣΟΚ, ανενόχλητους τους επιχειρηματίες, πέραν της νόμιμης φοροδιαφυγής, να φοροδιαφεύγουν και να εισφοροδιαφεύγουν. Μάλιστα, όπως και επί ΠΑΣΟΚ, τους επιβράβευε εξαγγέλλοντας κατά καιρούς ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα χρέη, τις οποίες αγνοούσαν. Όταν, τελευταία, οι φορολογικές αρχές άρχισαν να κάνουν στοιχειώδεις ελέγχους, διαπίστωσαν ότι οι συνεπείς επιχειρήσεις είναι ελάχιστες. Τώρα ο Καραμανλής ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού, για να «πατάξει» τη φοροδιαφυγή!
Η) Με πρόσχημα την κρίση, το 2009 πάγωσε τους μισθούς και τις συντάξεις σε 670.000 δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους, δηλ. αφαιρεί από αυτούς περί το 1 δισ. ευρώ. Παράλληλα επέβαλλε και έκτακτη εισφορά (σωστά) σ όσους δηλώνουν ετήσιο εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ. Τράπεζες και επιχειρήσεις έμειναν εκτός αυτής της υποχρέωσης για να μην «πληγεί» η «επιχειρηματικότητα» εν μέσω κρίσης, δηλ. να μην πληρώνουν αυτοί που με τα υπερκέρδη τους προκάλεσαν και επιτείνουν την κρίση. Τώρα ζητά να συνεχίσει το πάγωμα για άλλα 2 χρόνια.
Θ) Δεν αντιδρούσε όταν οι τιμές των τροφίμων και των καυσίμων αυξάνονταν ραγδαία, στα πλαίσια του «ελεύθερου» και «ανόθευτου» ανταγωνισμού που μας επιβάλλει η Ε.Ε., και το βιοτικό επίπεδο των πολλών υποβαθμιζόταν συνεχώς.
Ι) Το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα ξέφυγαν από κάθε έλεγχο, αφού έχει αποδιαρθρωθεί ό,τι είναι παραγωγικό στη χώρα μας. Επιδοτούν τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες κι αυτές των κλιματιστικών με τις ευλογίες των Βρυξελών, ενώ τις επιδοτήσεις της ελληνικής παραγωγής μας τις απαγορεύει η Κομισιόν, όπως π.χ. τις ενισχύσεις των αγροτών.
Η ΝΔ στήριξε τα κέρδη των ολίγων εις βάρος των πολλών, αφαιρώντας από τους πολλούς αγοραστική δύναμη, κι έτσι συνέτεινε στην επιδείνωση της οικονομικής κρίσης. Τώρα ο πρωθυπουργός ζητά από τον ελληνικό λαό να εφαρμόσει εις βάρος του ακόμη σκληρότερη πολιτική, δηλ. ταχύτερη αναδιανομή υπέρ των ολίγων, πράγμα που θα επιδεινώσει περαιτέρω την κρίση.
Οι υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ δια του αρχηγού του εξάγγειλε στη ΔΕΘ οικονομικά μέτρα, που τα ανέσυρε από τα διαφημιστικά τρικ του 1981 του πατέρα του και που μόνο αφελείς πιστεύουν ότι θα τα εφαρμόσει και μάλιστα σε 100 μέρες. Αυτά τα περί αναδιανομής υπέρ των μικρομεσαίων, περί διατήρησης των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων άνω του 7% επί χρόνια ή περί επιβολής περιορισμών στις τράπεζες και άλλα «επαναστατικά», πέραν του υψηλού κόστους, που φυσικά μόνο από πρόσθετο δανεισμό θα μπορούσε να καλυφθεί, θα συναντούσαν την απαγόρευση της Κομισιόν, η οποία δε μας επιτρέπει δημόσιες χρηματοδοτήσεις, ούτε να θίξουμε τις ιερές της αγελάδες, τις τράπεζες. Αν δεν κάνουμε λάθος, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν είπε ότι θα αποχωρήσει από την Ε.Ε., άρα γνωρίζει ότι τίποτα από όσα λέει δε θα κάνει. Στόχος αυτής της παραπλάνησης είναι η άγρα αναποφάσιστων ψηφοφόρων και μόνο. Ως και σύνταξη στις νοικοκυρές υποσχέθηκε ο αθεόφοβος!
Τα οικονομικά μέτρα που τελικά θα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ, αν εκλεγεί κυβέρνηση, δε θα διαφέρουν στην ουσία τους από αυτά της Ν.Δ. ’λλωστε έχει δώσει για δεκαετίες δείγματα γραφής και υποταγής στην Ε.Ε. Τοποτηρητής των ξένων και αρχιτέκτονας της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής του θα ήθελαν να είναι ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, πουλέν του Σημίτη. Αρκούνται όμως και στο νεοφιλελεύθερο οικονομικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ από τραπεζίτες και άλλα στελέχη του οικονομικού κατεστημένου (Στουρνάρας, Χαρδουβέλης, Ράπανος, Πολεμαρχάκης κ.λ.π.). Δεν αποκλείεται να εμφανιστούν ως κομήτες και κάποιοι άλλοι, υπάλληλοι των υπό αμερικανικό έλεγχο διεθνών οργανισμών.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, πριν από την ομιλία του αρχηγού τους στη ΔΕΘ, ανάλογα με το χώρο και τους παριστάμενους, διατύπωναν διαφορετικές θέσεις, π.χ. ένας κατηγόρησε τη ΝΔ επειδή μείωσε τη φορολογία των επιχειρήσεων, ενώ άλλος ισχυρίσθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να την αυξήσει. Ακούστηκαν ακόμη και ανέξοδοι λεονταρισμοί κατά των τραπεζών, τους οποίους επανέλαβε και ο αρχηγός τους. Όλ αυτά σημαίνουν βέβαια ότι δεν έχουν πρόγραμμα ευρέως γνωστό στα μέλη. Αυτό είναι υπόθεση ενός στενού επιτελείου, που δασκαλεύει τον αρχηγό τους, ο οποίος αρέσκεται και στην εισαγόμενη, εν πολλοίς, «πράσινη» ανάπτυξη ως το ελιξίριο της χώρας.
Κανείς δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες. Οι πολίτες έχουμε δει πολλές φορές το ίδιο έργο και τις συνέπειές του εις βάρος μας. Είναι στο χέρι μας να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα και ο καθένας από εμάς μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη μοίρα.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Την τελευταία 10ετία, όπως πολλές φορές έχουμε ξαναπεί και ξαναγράψει, το τραπεζικό και χρηματιστικό κεφάλαιο επιχειρεί, με ξέφρενο και παράλογο τρόπο, να εξασφαλίσει την παγκόσμια εξάπλωση και επικράτηση, με σκοπό κέρδη από χρήματα (και όχι την - παραγωγή) και άσκηση απεριόριστης εξουσίας. Και μάλιστα χωρίς τη μεσολάβηση της πολιτικής και των αξιόλογων πολιτικών, που θα μπορούσαν να απορροφούν ή και να κατευνάζουν τους αναπόφευκτους κραδασμούς. Επιβάλλουν πολιτικές και, στο μέτρο του δυνατού, επιλύουν τις μεταξύ τους διαφορές.
Η πτώση του Ανατολικού Μπλοκ, η διάλυση του κινήματος των Αδέσμευτων και η αποδυνάμωση και αφομοίωση των συνδικάτων στη Δύση τους έκαναν να αισθάνονται ελεύθεροι από κάθε περιορισμό και, με όργανα τους μεταλλαγμένους πρώην αριστερούς, επιχειρούν να πάρουν πίσω ό,τι αναγκάσθηκαν να "παραχωρήσουν" επί ένα αιώνα στους λαούς λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων και κινημάτων. Επικεφαλής αυτής της πορείας είναι, φυσικά, οι ΗΠΑ, με τις οποίες συστοιχούνται οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ασιατικές οικονομίες και σ' αυτές τώρα προστέθηκαν οι διαλυμένες δυνάμεις της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και, κάπως πιο δειλά, η Κίνα. Η πορεία μέχρι πριν από ένα χρόνο φαινόταν ανέφελη και οι ανά τον κόσμο μηχανισμοί στήριξης (Μ.Μ.Ε. και πληρωμένες "αριστερές" γραφίδες) θριαμβολογούσαν και υμνολογούσαν τομονόδρομο της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης.
Πολλά όμως τώρα έχουν αλλάξει, που δημιουργούν ανησυχίες στους πρωταγωνιστές και μεγάλη αμηχανία στους υποστηρικτές τους.
Ζοφερή η εικόνα των ΗΠΑ
Πρώτα-πρώτα η ηγέτιδαδύναμη, οι ΗΠΑ. δεν είναι συμπαγής. Οι εσωτερικές αντιθέσεις τους είναιτόσο μεγάλες, ώστε έστω η κορυφή του παγόβουνου βγήκε στην επιφάνεια μετις τελευταίες προεδρικές εκλογές και την επικράτηση του Μπους, δηλαδήτου παλιού εμπορικού λόμπυ και των πετρελαίων, σε βάρος της επέλασης τουεβραϊκού κεφαλαίου, που επιχείρησε να προωθήσει αστόχαστα τον καθαρόαιμοΕβραίο αντιπρόεδρο, τον Λίμπερμαν. Οι επιπτώσεις παγκόσμια και ιδιαίτεραστην Ευρώπη, στη Βαλκανική και Μέση Ανατολή (που μας ενδιαφέρει) θα είναισημαντικές.
Η εικόνα των ΗΠΑ γίνεται ακόμη πιο ζοφερή με τους μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης και το τεράστιο εξωτερικό χρέος. Τα πρώτα αποτελέσματα της αποθέωσης των ιδιωτικοποιήσεων γίνονται αισθητά. Στην Καλιφόρνια ο κόσμος μένει χωρίς ηλεκτρικό (!) και αναγκάζονται να αγοράζουν ρεύμα από το τριτοκοσμικό Μεξικό (!!). Πώς αυτή η χώρα να αποτελεί πλέον πρότυπο, ακόμη και για όσους αποδέχονται το καπιταλιστικό σύστημα;
Οι επιπτώσεις στην Ευρώπη
Οι αλλαγέςαυτές επηρέασαν αμέσως και τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Η πορεία τηςΕΟΚ κατά των λαών της και ιδιαίτερα των περιφερειακών και ασθενέστερωνοικονομικά συνεχίζεται, αλλά η συγκέντρωση δύναμης στη Γερμανία ήδη δημιουργείπροβλήματα. Την ακολουθούν μόνο η Ιταλία και η Ελλάδα του Σημίτη, όπωςήδη φάνηκε στη Νίκαια, ενώ όλοι οι υπόλοιποι, τουλάχιστον, ανησυχούν. Ταυτόχροναη νέα αυτή δύναμη έκανε τις πρώτες δοκιμές επίθεσης κατά των ΗΠΑ, με τηνανακίνηση του εγκλήματος στο Κόσοβο μέσω της τάχα ευαισθησίας για το πρόβληματου απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Τοπιο σημαντικό, όμως, πρόβλημα γι' αυτούς είναι οι ογκούμενες, σε παγκόσμιοπλέον επίπεδο, αντιδράσεις κατά της παγκοσμιοποίησης. Αρχικά εκδηλώθηκανως αμφισβητήσεις, ακόμη και μέσα στους κόλπους της, για την αποτελεσματικότητααυτής της πορείας, στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε ευθείες επιθέσεις εναντίοντης και σήμερα πλέον παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, που οδηγεί και τουςμέχρι χθες υμνητές σε απόγνωση...
Η πρώτημορφή αυτών των επιθέσεων είναι "ριζική", "συστημική", επιτίθεται τυφλάσε κάθε εκδήλωση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης με σειρά κινητοποιήσεωναπό το Σιάτλ, την Ουάσιγκτον, την Πράγα, το Νταβός, και τη Νίκαια, πουδημιούργησαν ήδη τόση αναστάτωση, ώστε αποφάσισαν οι ανέμελοι μέχρι τώρααρχιτέκτονες, να συνεδριάσουν την επόμενη φορά στην έρημο του ...Κατάρ!
Η δεύτερη,σε πρώτη ματιά πιο μετριοπαθής, εκδηλώθηκε στη σύνοδο του Πόρτο Αλέγκρεστη Βραζιλία (βλέπε άλλο άρθρο).
Τώρα πια κανένας δεν τολμά να μιλήσει για μονόδρομους και αυτό έχει ήδη τις επιπτώσεις του παντού.
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό