Προκήρυξη Ιανουαρίου 2000
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος
ΓΕΝΑΡΗΣ 2000
Α.Σ.Κ.Ε.
Τα γεγονότα και τα φαινόμενα που συγκλονίζουν πλέον ολόκληρο τον κόσμο και έχουν τις άμεσες και φανερές συνέπειες τους και στη χώρα μας δεν επιτρέπουν, πλέον, τον εύκολο εφησυχασμό και την εθελοτύφλωση. Όλοι, άμεσα ή έμμεσα, θα πάρουν θέση: θα συντάσσονται μ' αυτούς που (λόγω άγνοιας ή συμφέροντος) ακολουθούν το κύμα του παραλογισμού και της βαρβαρότητας της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης (και της δυτικοευρωπαϊκής ουράς της) ή θα πάρουν μέρος και θα ενισχύσουν τις ήδη υπαρκτές αντίρροπες δυνάμεις της λογικής και της ανθρωπιάς, που παντού για την ώρα αμύνονται, μέχρι να αρχίσει η αλλαγή ροής για ανεξάρτητες, δημοκρατικές και δικαιότερες κοινωνίες;
Στους πρώτους ανήκουν όσοι (ελάχιστοι) κινούνται από την
απληστία του απεριόριστου κέρδους και το πάθος της εξουσίας, όσοι θα τους στηρίζουν με κάθε τρόπο και θα τους δικαιολογούν με τις ανάλογες αμοιβές και όσοι θα εξακολουθούν να «πείθονται» για δήθεν αναγκαιότητες ανισότητας και δουλείας. Στους δεύτερους θα εντάσσονται όσοι πιστεύουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν θέση στον κόσμο, πως όλοι δικαιούνται και «υποχρεούνται» σε ολόπλευρη ανάπτυξη και δίκαιη συμμετοχή σ' ό,τι η φύση και ο πολιτισμός προσφέρει στον άνθρωπο. Και τώρα πια δεν υπάρχουν καταπραϋντικές πίστεις σε «από θεού» δοσμένες ανισότητες. Με τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία και η καθολική παιδεία κανένας πια δε θεωρεί δοσμένη «από ψηλά» την όποια δυσμενή θέση του. Αντίθετα, μάλιστα....Στο Σιάτλ μας απειλούν με την παγκοσμιοποίηση τους...
Το πού μας οδηγεί «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ» αυτή η άλογη παγκοσμιοποίηση είναι πλέον φανερό σε όλους. Η παγκόσμια κυβέρνηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ. Ν.Τ.), της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), επωφελούμενη από την πρόσκαιρη υποχώρηση των λαϊκών, σοσιαλιστικών κινημάτων, εξαπέλυσε επίθεση κατά των ανθρώπων, ακόμη και αυτών των μητροπόλεων, Αμερικής και Ευρώπης! Ονειρεύεται κοινωνίες των 2/3, δηλ. του 1/10, όσων θα χρειάζονται για τη στήριξη των «μεγάλων αδελφών». Δεν ενδιαφέρεται για κέρδη από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και την πληρέστερη ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, θέλει κέρδη από τα χρήματα μέσω των τραπεζών και των χρηματιστηρίων και απεριόριστη εξουσία. Δεν ενδιαφέρεται για την οικολογική καταστροφή, που θα κάνει τον πλανήτη μας ακατοίκητο, θεωρεί την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό χώρους επιδίωξης κέρδους και χειραγώγησης. Καταλύει την πολιτική ως χώρο δράσης και συναπόφασης όλων των μελών κάθε κοινωνίας και ορίζει κυβερνήσεις και κάθε λογής αξιωματούχους τέτοιου επιπέδου, που όλοι πια βλέπουμε.
Αυτή την πορεία στηρίζουν ο παγκόσμιος χωροφύλακας, όπως θέλουν να είναι οι ΗΠΑ, και οι υποτακτικές κυβερνήσεις της Δυτ. Ευρώπης. Πορεία τυφλή και ολέθρια ακόμη και για τους ίδιους, όταν οι πολλοί ξεσηκωθούν...
...αλλά εμείς απαντάμε: κοινωνίες ελεύθερες, συνεργαζόμενες, δίκαιες
Απέναντι σ' αυτούς ορθώνονται ακόμη και δικοί τους, για λόγους αυτοσυντήρησης. Παλιότερα ο Μιτεράν και ο Ντελόρ, πρόσφατα ο Κίσινγκερ και η Επιτροπή Ανάπτυξης του ΟΗΕ. Ακόμη και ο αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζόζεφ Στίγκλιτς (που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση) είπε: «Το κατεστημένο της Ουάσιγκτον επιδιώκει να πετύχει μετρήσιμες αυξήσεις σε ΑΕΠ, ενώ εμείς επιδιώκουμε αυξήσεις σε βιοτικό επίπεδο,
(Επιτροπή Ανάπτυξης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών)
βελτίωση της υγείας και της εκπαίδευσης.Επιδιώκουμε ισόρροπη ανάπτυξη, που να εξασφαλίζει ότι όλες οι ομάδες στην κοινωνία απολαμβάνουν τους καρπούς της ανάπτυξης, όχι μόνον οι λίγοι στην κορυφή. Και επιδιώκουμε ανάπτυξη δημοκρατική»
Τα νέα κοινωνικά κινήματα εμφανίζονται, έστω μεμονωμένα και χωρίς γενική πολιτική γραμμή, σ' όλες τις χώρες και ήδη έδρασαν στο Σιάτλ κατά των σχεδίων του Π.Ο.Ε. για διάλυση των οικονομιών των μικρών χωρών προς όφελος των ΗΠΑ και, δευτερευόντως, των δυνατών της Ευρώπης και της Ασίας. Η παταγώδης αποτυχία του Σιάτλ, και λόγω των κινημάτων και λόγω των εσωτερικών τους αντιθέσεων, σημαίνει ότι δεν είναι παντοδύναμοι. Αναδύονται παντού δυνάμεις και υψώνονται φωνές υπέρ της ενίσχυσης των κρατικών οντοτήτων απέναντι στην ασυδοσία των πολυεθνικών υπέρ της διατήρησης των εθνοτικών γνωρισμάτων (γλώσσας, παραδόσεων, θρησκείας, ιστορίας) ως προϋπόθεσης για ανάπτυξη ανθρώπινων προσωπικοτήτων και όχι μελών αγέλης· υπέρ της υπεράσπισης, διεύρυνσης και εμβάθυνσης της δημοκρατίας· υπέρ της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού για όλους και μέσα από όλους και όχι μέσα από ντιρεκτίβες ξένων οργάνων και οργανισμών. Είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, είναι η απλή λογική και ο κοινός νους!
Ελλάδα: οι υπάλληλοι της παγκοσμιοποίησης...
Η διάσταση αυτή υπάρχει και στη χώρα μας και ίσως σε πιο έντονο βαθμό, για λόγους ιστορικούς και γεωγραφικούς. Οι οπαδοί αυτής της παγκοσμιοποίησης δίνουν την εντύπωση πως έχουν κερδίσει πλέον το παιχνίδι και πως για μας είναι όλα οριστικά χαμένα. Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια.Πράγματι η παραδοσιακή και η «εκσυγχρονιστική» δεξιά κυριαρχούν πολιτικά τα τελευταία χρόνια ως Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ με τους συνοδοιπόρους τους. Η Ν.Δ. είναι πάντα δεμένη με τους «μεγάλους συμμάχους» και μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν εκπρόσωπος και του εγχώριου μεταπρατικού κεφαλαίου, άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένου με τη Δ. Ευρώπη. Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε, τουλάχιστον στις διακηρύξεις του, ως πολιτικός αντιπρόσωπος και εκφραστής των «μη προνομιούχων» Ελλήνων και μάλιστα με στόχο την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό (!) και έφτασε ... εδώ που έφτασε. Και οι συνοδοιπόροι τους απλώς οπαδοί της ΕΟΚ... Οι στόχοι τους, η υπηρεσία τους κοινοί, πλέον: πλήρης υπαγωγή της οικονομίας, της κοινωνίας, του πολιτισμού ατά κελεύσματα της ΕΟΚ, με τα γνωστά σε όλους και οδυνηρά για όλους αποτελέσματα.
• Αφανισμός της βιομηχανίας, αποδυνάμωση της γεωργίας, αλιείας, κτηνοτροφίας και ραγδαία αύξηση της ανεργίας, με άνθηση του ... χρηματιστηρίου επιδοτούμενη με κάθε τρόπο, ώστε την κατάλληλη στιγμή να ακολουθήσει η καταλήστευση των μικρών και μεσαίων επενδυτών. Πώληση των πάντων, ακόμη και πολεμικών βιομηχανιών!
• Υποχωρήσεις σε όλα τα εθνικά θέματα, όπως στο Ελσίνκι, για να εξασφαλίσουν οι χώρες της Δυτ. Ευρώπης καλύτερα συμβόλαια με Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία και οι ΗΠΑ σταθερότερη επιρροή σ' αυτές.
Έγραψε μια εφημερίδα: «Αυτός ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος του κέρδους θα βουλιάξει μέσα στις πόλεις που στήνει, στα τρόφιμα με διοξίνες και καρκινογόνες ουσίες, στα πυρηνικά της «ατυχήματα», στην ανεργία που φέρνει, στα ναρκωτικά που εμπορεύονται, στο έγκλημα που προκαλεί, στην παρανομία και την αυθαιρεσία. Γιατί δε μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά». Ποια εφημερίδα. Η Καθημερινή!
• Πλήρης κυριαρχία του κέρδους στο χώρο της Υγείας, με αποτέλεσμα χάος και οδύνη για τους πολλούς.
• Διάλυση της Παιδείας, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΟΟΣΑ, με στόχο μέσα από τη σύγχυση και τον πανικό να γίνουν οι περισσότεροι Έλληνες άνθρωποι τρίτης κατηγορίας, χωρίς γλώσσα, χωρίς ιστορία, χωρίς τη θρησκεία τους καν. Αν το πετύχουν, όλα θα είναι εύκολα πια για την πλήρη υποταγή μας, την αλλοτρίωσή μας, την εξαφάνιση των εθνικών μας χαρακτηριστικών.
• Διάλυση των ανθρωπίνων σχέσεων, που είναι και η ουσία της ζωής, απουσία συναισθημάτων και ιδανικών, αποθέωση του ατομικισμού και του χρήματος σε κάθε βήμα της καθημερινότητας. Επικράτηση των προτύπων που προβάλλουν οι σαπουνόπερες και οι ταινίες διαφθοράς, εγκλήματος και βίας. Υπεραπασχόληση για τους μεν και ανεργία για τους δε. απελπισία, μοναξιά, ναρκωτικά, περιθώριο. «Δεν είναι τα βιβλία, δεν είναι οι βαθμοί, εκείνο που μας λείπει είναι η ζωή», φωνάζουν οι μαθητές. Και όλα αυτά εκθειάζονται ως αναγκαία και νομοτελειακά, από όλα τα ΜΜΕ, που εμφανίζουν τη μειοδοσία του Ελσίνκι σαν εθνική επιτυχία, δικαιώνοντας έτσι την πολιτική ως «τέχνη να εξαπατάς τους λαούς» και τους γνωστούς «λειτουργούς» της.
Είναι φανερό, λοιπόν, από τα παραπάνω γιατί το ΠΑΣΟΚ δείχνει να υπερέχει της Ν.Δ. Εκείνη είναι γνωστή, άρα λιγότερο αποτελεσματική.
Το ΠΑΣΟΚ, δήθεν σοσιαλιστικό, περνάει τις χειρότερες αποφάσεις πιο εύκολα. Ας φανταστούμε τι θα γινόταν, αν την ΕΑΒ την πουλούσε η ΝΔ! Γι' αυτό και τα περισσότερα και ισχυρότερα ξένα καπιταλιστικά κέντρα και η μεγαλύτερη μερίδα της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα υποστηρίζουν το ΠΑΣΟΚ
... και οι δυνάμεις της Δημοκρατίας, της Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης
Απέναντι σ' αυτούς υπάρχουν και οι δυνάμεις της ελπίδας και της λογικής. Κόμματα μεσαία και μικρά, ομάδες μικρές ή μεγάλες, κινήματα, περιοδικά και μεμονωμένοι άνθρωποι πολλοί και άξιοι (λογοτέχνες, καλλιτέχνες, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι, όσοι συνειδητά εργάζονται και σπουδάζουν). Πολλές και ίσως μεγάλες οι διαφορές τους. Όμως πολλά και τα κοινά: Πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητες του. Αγώνες για την αποδέσμευση από την ΕΟΚ και το NATO και για τη δημιουργία προϋποθέσεων για ανθρώπινες, δικαιότερες κοινωνίες, για επικράτηση της λογικής. Για ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος του ανθρώπου και μέσω αυτού. Για κοινωνίες που τον έλεγχο της παραγωγής, της αγοράς και της διανομής θα έχουν οι ίδιες. Για κοινωνίες που θα συνεργάζονται ισότιμα για αμοιβαίο όφελος, που θα πορεύονται προς μια άλλου τύπου παγκόσμια κοινωνία, που θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες των εθνοτήτων και θα στηρίζεται στην πολυχρωμία, την ποικιλία, τον πλουραλισμό. Σ' αυτούς θα έπρεπε να ανήκουν (και δε θ' αργήσει η ώρα) και οι περισσότεροι από τους οπαδούς και των κομμάτων της δεξιάς, που λόγοι κοινωνικής και πολιτικής αδράνειας τους κρατούν ακόμη δέσμιους των εχθρών τους.
Τα οράματα, ο αγώνας και ο ρόλος του Α Σ Κ Ε
Το ΑΣΚΕ γεννήθηκε μέσα από την έκπληξη και την αγανάκτηση που δημιούργησε η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τις εκλογές του 1981. Δεν αποδεχθήκαμε ότι η πορεία αυτή ήταν νομοτελειακή προσαρμογή «στις απαιτήσεις των καιρών». Δε θελήσαμε να υποταχθούμε, με σκοπό το άνετο, προσωπικό κέρδος πλουτισμού και δοτής εξουσίας.
Έχουμε συστρατευτεί με αγωνιστές από ευρύτερους προοδευτικούς χώρους, ώστε να αντισταθούμε στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και να προωθήσουμε, όσο μπορούμε, τα οράματα της ανθρωπότητας. Πιστεύουμε πως η κοινωνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να πραγματωθεί χωρίς την Εθνική Ανεξαρτησία, μια και οι αντίπαλοι είναι κυρίως απ' έξω, λόγω της εξάρτησης. Πιστεύουμε πως προϋπόθεση για κάθε τι προοδευτικό είναι η δημοκρατία σε όλες τις μορφές της.
Τώρα είναι περισσότερο παρά ποτέ αναγκαίος ο ρόλος της Αριστεράς. Και αριστεροί δεν είναι, βέβαια, όσοι έχουν διαβάσει βιβλία περισπούδαστα ούτε όσοι ρητορεύουν αναλύσεις...
αντιθέσεων, αλλά όσοι με την προσωπική στάση τους στην ιδιωτική τους ζωή και την όποια προσπάθεια στο δημόσιο βίο συμβάλλουν ή επιδιώκουν μια κοινωνία ανώτερη.
Γι' αυτό το ΑΣΚΕ δεν μπορεί παρά να είναι μια αυτόνομη συνιστώσα στο μεγάλο ρεύμα, που (ελπίζουμε) συνεχώς θα ογκώνεται. Καλούμε κάθε πολίτη που τα «πιστεύω» του και τα οράματά του πλησιάζουν τα δικά μας να στηρίξει τον αγώνα μας με όποιον τρόπο μπορεί και θέλει και, τουλάχιστον, εκλογικά. Όσο πιο δυνατή είναι η φωνή του ΑΣΚΕ τόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί να αγωνιστεί για έναν καλύτερο κόσμο.
Για την οικονομική ενίσχυση του ΑΣΚΕ αρ. λογαρ.: 658/743169-49 (Εθνική Τράπεζα)
| Η Ε.Ε του ΑΣΚΕ Καργόπουλος Νίκος Κατσαβοχρήστου Αγγελική Κεφάλας Ηλίας Κοντοστέργιος Σεραφείμ Λαουρδέκης Γιώργος Λεοντόπουλος Νίκος Μητσάκη Ελένη Μπαντή - Βλαχογιάννη Λορέτα Στενός Σήφης |
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Τζώρτζ 12, 7ος όροφος, πλ. Κάνιγγος, Αθήνα 10677, τηλ. 3822315, FAX 3819887
Προκήρυξη Νοεμβρίου 2000
Γράφτηκε από τον Λευτερης ΛεοντόπουλοςΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Νοέμβρης 2000
Α.Σ.Κ.Ε.
«Και σας μιλώ γι’ αυτά, γιατί δεν ξέρω τίποτα που να μην το συνηθίσατε.
(Όμως δεν) Προσκυνώ»
(Σεφέρης)
Μέχρι πριν από λίγο καιρό λίγοι ήσαν αυτοί που αντιδρούσαν σε ό,τι κακό συνέβαινε γύρω τους. Οι πιο πολλοί είχαν φτάσει στο σημείο να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα ακόμη και τις προσωπικές ταλαιπωρίες και εξευτελισμούς, πέρα από τις κοινωνικές αδικίες και τις εθνικές ταπεινώσεις· να συμβιβάζονται με το απερίγραπτο χάος π.χ. στις συγκοινωνίες μέχρι και την έσχατη μορφή της διαφθοράς· να λένε κι αυτοί «αυτή είναι η Ελλάδα» (!) και να «προσκυνούν».
Σήμερα, όμως, πολλά σημάδια δείχνουν πως τα πάντα αλλάζουν. Και κυρίως η αντίδραση στο τραγικό, το παράλογο πολύνεκρο ναυάγιο. Λειτούργησε σαν μοχλός, που τράβηξε την πέτρα και ξεσκέπασε τη σκωληκοφωλιά. Η αγανάκτηση οδήγησε πολλούς και στη σκέψη: Μήπως για όλες τις συμφορές μας δε φταίει «η μοίρα η κακιά μας» (όπως λέει ο Βάρναλης, με θλίψη γι' αυτούς που το πιστεύουν), αλλά κάποιοι που απ' αυτά κερδίζουν και, βέβαια, εμείς που τους ανεχόμαστε και τους στηρίζουμε;
Και όταν ήλθε η αποκάλυψη για τις πράξεις και παραλείψεις αυτών που όφειλαν να προστατεύουν τουλάχιστον τη ζωή των ανύποπτων θυμάτων τους, ανέκυψαν αμείλικτα πλέον πολλά ερωτηματικά: ποιος κερδίζει από τη διάλυση της γεωργίας και βιομηχανίας μας· ποιος επωφελείται από το απόλυτο χάος στην υγεία και την παιδεία μας" γιατί αυξάνεται η ανέχεια και η ανεργία" γιατί μας «κλείδωσαν στην ΟΝΕ» και τώρα «πάνε όλα φούντο»· γιατί παγίδεψαν και παράδωσαν τον Οτσαλάν (αιώνιο αίσχος για τη χώρα μας) και γιατί αυξάνονται οι κίνδυνοι για την (όποια) δημοκρατία μας" τι σημαίνει αυτή η παθολογική στροφή στα λαχεία, τις λοταρίες και το χρηματιστήριο' γιατί καταστρέφονται όλα τα οικοσυστήματα και δηλητηριάζονται ακόμη και οι τροφές μας· και, τέλος, γιατί η διαφθορά διαποτίζει την κοινωνία μας ως το μεδούλι;
Η απάντηση σ' αυτά θα είναι και η αρχή της αντίστροφης πορείας, της ανοδικής.
To σύστημα κέρδους-εξουσίας και η υποδούλωση σ' αυτό.
Το σύστημα του άνομου και απάνθρωπου κέρδους και εξουσίας, μέσω των οργανισμών που το εκφράζουν και το καθοδηγούν και των πολιτικών (και άλλων...) ηγεσιών που αυτό τοποθετεί και ελέγχει, έχει επιτεθεί, πλέον, ολόπλευρα, κατά της ανθρωπότητας. Τώρα, μάλιστα, δεν ενδιαφέρεται για κέρδη και εξουσία από την εκμετάλλευση των παραγωγικών δυνάμεων και την ικανοποίηση ανθρώπινων αναγκών. Θέλει κέρδη από τα χρήματα μέσω των τραπεζών και των χρηματιστηρίων και απεριόριστη εξουσία. Το τυφλό πάθος για κέρδος και εξουσία και η αδιαφορία μέχρι και το σαδισμό για τον άνθρωπο και τη φύση μετέτρεψαν τον ορθολογισμό σε παραλήρημα, την επιστήμη και τεχνολογία από βοηθό (που έπρεπε να είναι) σε μάστιγα της ανθρωπότητας. Η υγεία, η παιδεία, η παραγωγή των βασικών αγαθών (υλικών και πολιτιστικών), η πληροφόρηση, αντί να είναι υπόθεση των κοινωνιών (προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες συνθήκες και ανάγκες τους) γίνονται πεδία άντλησης κέρδους και άσκησης εξουσίας και χειραγώγησης.
Λογικό επακόλουθο να μην επιτρέπεται (όσο μπορούν...)η πραγματικά δημοκρατική οργάνωση των κοινωνιών και να
προωθούνται μέσω της διαφθοράς τα όργανα που θα εξυπηρετούν το καθεστώς αυτό. Λογικό (!) επακόλουθο να ευνοείται και η εξάπλωση των ναρκωτικών ως πηγής κέρδουςαλλά και ως μέσου για αποδυνάμωση κάθε δυνητικής αντίστασης, ιδίως εκ μέρους της νεολαίας...
Και όλα αυτά εν ονόματι του ορθολογισμού, του εκσυγχρονισμού και της κατοχύρωσης των ατομικών δικαιωμάτων!!.
ΕΟΚ και ελευθεροτυπία
Το καθεστώς της εξάρτησης πολλαπλασιάζει τα δεινά.
Τα παραπάνω ισχύουν και για τη δική μας κοινωνία και μάλιστα σε πολλαπλάσιο βαθμό. Αιτία το καθεστώς της εξάρτησης, το καθεστώς του προτεκτοράτου, που επιβλήθηκε στη χώρα μας από τις «προστάτιδες» δυνάμεις τότε (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και συνεχίζεται από τις σημερινές (Διευθυντήριο ΕΟΚ και ΗΠΑ). Ένα τέτοιο καθεστώς δε μπορεί παρά να λειτουργεί μόνο για το συμφέρον του προστάτη και με κάθε τρόπο να προσπαθεί να διαιωνίζει την ύπαρξή του. Δε θα επέτρεπε, όσο μπορούσε, πραγματική ανάπτυξη της κοινωνίας μας. Αντίθετα, θα ευνοούσε το μεταπρατικό και παρασιτικό χαρακτήρα της οικονομίας, που θα βάθαινε την εξάρτηση και θα διευκόλυνε την στήριξη ηγεσιών πειθήνιων στους προστάτες. Αναγκαστικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας διαδικασίας είναι η διαφθορά, ενδημικό φαινόμενο στη χώρα μας, που όμως τα τελευταία χρόνια πήρε τη μορφή επιδημίας. Διαποτίζει και τον τελευταίο ιστό της κοινωνίας μας και απειλεί τα πάντα με διάλυση.
Πώς, όμως, αλλιώς να στηριχθούν πολιτικές φανερά αντίθετες προς το κοινωνικό και εθνικό συμφέρον; Πώς να εξευρεθούν και να συντηρηθούν όργανα κατάλληλα γι' αυτές; Δεν αρκεί να ελέγχουν τα μέσα διαμόρφωσης κοινής γνώμης. Δεν αρκεί να εξαγοράζουν ή να εκβιάζουν απολογητές, υμνητές και χειροκροτητές του καθεστώτος. Πρέπει και να έχουν εξασφαλισμένο ακροατήριο. Έτσι η διαφθορά αρχίζοντας από ψηλά δημιουργεί μεγάλους ή μικρούς ευνοημένους (ή υπόσχεται να δημιουργήσει...), που θα είναι έτοιμοι να εθελοτυφλούν και να παραλογίζονται. Τότε θα «βλέπουν» την καταστροφή που φέρνει η ΟΝΕ ως... όραμα παραδείσου. Την παραπέρα προώθηση των στρατοκρατών της Άγκυρας στην Κύπρο και το Αιγαίο ως ...ειρηνική, βήμα προς βήμα, πορεία. Την ανεργία και την ανέχεια ως... προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση.
Και όταν μια τέτοιας φύσεως διαφθορά διαδοθεί, μέσα μάλιστα σε ένα γενικότερο σύστημα επιδίωξης και αποθέωσης του κέρδους, πώς να μην κυριαρχήσει η λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»;
Κάθε προσπάθεια (η μόνη ελπίδα), λοιπόν, για δημιουργία κοινωνίας και ανθρώπων με ανθρώπινη ζωή απαιτεί αγώνα και κατά του συστήματος του καπιταλιστικού κέρδους και εξουσίας και κατά του καθεστώτος της εξάρτησης, σε όλες τις μορφές της.
Οι «σύμμαχοί» μας
«Το θέμα είναι σοβαρό για την Ελλάδα. Εμείς όμως δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε» (!) Υπουργός Άμυνας της Γαλλίας και προεδρεύων στην ΕΟΚ...
Όλα είναι δυνατά , αρκεί...
Μέχρι πριν από λίγους μήνες όλοι, σχεδόν, είχαν πεισθεί ότι τίποτα δε μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε τη «μοίρα» μας, ότι όλες οι συμφορές που φέρνει η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση είναι αναπόφευκτες, αφού και η επιβολή της Νέας Τάξης είναι μονόδρομος και άρα αναγκαία η συμμόρφωση μας σ' αυτήν (!). Έτσι θεωρούσαν σαν κάτι φυσικό να αποδέχονται την πιθανή ένταξη τους στο 1/3 (τουλάχιστον) των καταδικασμένων, των απόκληρων της κοινωνίας μας! θεωρούσαν σαν κάτι φυσικό η κυβέρνησή μας να δικαιολογεί μονίμως τις επιθέσεις των εχθρών της χώρας μας. [Χαρακτηριστική περίπτωση ο Γιωργάκης..., που όμως παραμένει υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας και προορίζεται ως και ...πρωθυπουργός!!]. Αποδέχονταν τη γενική παράλυση και διαφθορά, ως «μοίρα» της Ελλάδας και τα παρόμοια.
Όμως όλα πλέον έχουν αλλάξει. Σε όλο τον κόσμο ξεκίνησε η επίθεση κατά της παγκοσμιοποίησης και των οργάνων της, τόσο που δεν τολμούν, ήδη, ούτε να συνεδριάσουν. Κινήματα αναφαίνονται παντού και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αντιδρούν στην έκφραση της παγκοσμιοποίησης με τη μορφή της ΕΟΚ και της ΟΝΕ της. Οι Δανοί ψήφισαν εναντίον της, το ίδιο θα κάνουν και οι Βρετανοί και οι Σουηδοί και σε λίγο θα τους ακολουθήσουν όλοι (!) οι άλλοι. Η Ρωσία ανακάμπτει και δηλώνει ότι «δε θα είναι η πόρνη των Δυτικών»!
Πολλοί, ακόμη και από τους ίδιους τους εκπροσώπους της ιθύνουσας τάξης της Δύσης, άρχισαν να αισθάνονται τον κίνδυνο και να ζητούν μέτρα συγκράτησης του παραλογισμού του καθεστώτος της κερδοσκοπίας-εξουσίας, που τους οδηγεί στον κρημνό.
Γιατί να διστάζουμε, πλέον, εμείς;
Τι πρέπει να κάνουμε
Είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά και απολύτως δυνατό. Όλοι πια βλέπουν ότι: Διαλύει την οικονομία και την κοινωνία μας. Επιχειρεί να σβήσει την ιστορία και τον πολιτισμό μας (ακόμη και το θρήσκευμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων προσπαθεί να το παρουσιάσει ως ...βαρβαρισμό!). Ενθαρρύνει και στηρίζει κάθε αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Με ένα μικρό μέρος από όσα μας παίρνει «χρηματοδοτεί» έργο σύμφωνα με τα συμφέροντά της. Διαφέρουμε ιστορικά, εθνικά, γλωσσικά, πολιτιστικά, γεωγραφικά και δε θα γίνουμε συνυπεύθυνοι για τα αποικιοκρατικά εγκλήματα τους.
Ακόμα και οι λαοί που αποτελούν μέρος του πυρήνα της ετοιμάζονται να αποχωρήσουν μπροστά στις «ενισχυμένες συνεργασίες» και την «ευελιξία» των γερμανογαλλικών διευθυντικών προθέσεων; Τι έπαθε η Νορβηγία, που αρνήθηκε την ένταξη;
- Να αποδεσμευθούμε από κάθε υπερεθνικό οργανισμό που ακυρώνει τη δυνατότητα για οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αυτόνομη πορεία, με παράλληλη προσπάθεια ενίσχυσης κάθε πραγματικά ανεξάρτητου διεθνούς οργανισμού, που προωθεί το διεθνές δίκαιο και την ανάπτυξη των διεθνών σχέσεων, που στηρίζονται σ' αυτό.
- Να προωθήσουμε και επιβάλουμε την κοινωνική συμμετοχή, καθοδήγηση και έλεγχο σε κάθε δραστηριότητα παραγωγική και πολιτιστική. Μόνο έτσι θα μπορούμε να έχουμε ανθρώπινη παιδεία και υγεία, εργασία για όλους και ανθρώπινες συνθήκες ζωής, πραγματική πληροφόρηση, ψυχαγωγία και έλεγχο κάθε εξουσίας.
Αυτά μπορούμε να τα επιτύχουμε, αν:
- πάψουμε να στηρίζουμε με την ψήφο μας ή την ανοχή μας αυτούς που υπηρετούν, θετικά ή «αρνητικά», το καθεστώς της κερδοσκοπίας και της υποτέλειας.
- παίρνουμε μέρος, με όποιο τρόπο, σε κάθε κίνημα ή εκδήλωση που πολεμά ή, έστω, αμφισβητεί αυτό το καθεστώς.
- ενδυναμώνουμε και υποστηρίζουμε, ειδικότερα, το κίνημα κατά της ΕΟΚ, που άρχισε ήδη να εκδηλώνεται δυναμικά παντού.
- Αντιτασσόμαστε δυναμικά σε κάθε εκδήλωση παραλογισμού, όπως στην παράδοση των λιμανιών και των εθνικών οδών στην εκμετάλλευση... ιδιωτών(!) και σε κάθε εστία και κρούσμα διαφθοράς, ώστε τουλάχιστον να ντρέπονται και να φοβούνται να κυκλοφορούν οι αχρείοι.
- Δε δεχόμαστε να ξεχνάμε τα πάντα και να συνηθίζουμε σε όλα τα δεινά, σαν να ήταν μοιραία.
- Όσοι, έστω και κατά ένα μέρος, αισθάνονται ότι αυτά τους αφορούν και πως μπορούν κάτι γι' αυτά να κάνουν, ας βοηθήσουν στον αγώνα του Α.Σ.Κ.Ε, (από τα Μ.Μ.Ε., βέβαια, δε θα ακούσουν τίποτα για μας!) για μια ανθρώπινη κοινωνία στη χώρα μας και, όσο αναλογεί στις δυνάμεις μας, σ' ολόκληρο τον κόσμο.
Η Ε.Ε. του ΑΣΚΕ
Καργόπουλος Νίκος, Κοντοστέργιος Σεραφείμ,Λαουρδέκης Γιώργος, Λεοντόπουλος Νίκος, Μητσάκη Ελένη,Μπαντή-Βλαχογιάννη Λ.,Στενός Σήφης
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΙΟΥΝΙΟΥ 2001
Γράφτηκε από τον Λευτερης ΛεοντόπουλοςΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
|
Ιούνιος 2001
|
||
|
|
|
|
| Α.Σ.Κ.Ε. | ||
|
Aυτή είναι η Eλλάδα των Σημίτη - Kαραμανλή και των ομοίων τoυς. |
|
|
Όσoι δεν ανήκoυν στoυς εκπρoσώπoυς των ξένων χρηματιστών, τραπεζιτών και πoλυεθνικών εταιριών ή στoυς ακριβoπληρωμένoυς μηχανισμoύς πρoπαγάνδας και στήριξής τoυς, κάθε φoρά πoυ έρχoνται σε επαφή με κάπoια πλευρά της σύγχρoνης πραγματικότητας, αισθάνoνται σαν "να βλέπoυν εφιάλτες". Όλα λειτoυργoύν αντίθετα από τoν πραγματικό πρooρισμό τoυς!
|
ρυθμoύς πoυ επιβάλλoυν oι αλλoπρόσαλλες πoλιτικές, στερημένη από κάθε χαρά της ηλικίας και της ζωής και με τo φάσμα της ανεργίας μπρoστά της, εγκαταλείπεται στην απoγoήτευση και την παραίτηση. Και όσoι εκπαιδευτικoί, μέσα στo απερίγραπτo αλαλoύμ, αντέχoυν ακόμη, αλληλoκoιτάζoνται απoρημένoι.
|
|
Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ άρχισε, όμως, να ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ |
|
|
Δεν είναι, ευτυχώς, όλα πλέoν μαύρα. Όπως και σε παγκόσμια κλίμακα πυκνώνoυν oι αντιδράσεις στo μέχρι πριν λίγo καιρό "μoνόδρoμo" της αμερικάνικης (με oυρά της την ΕOΚ) παγκoσμιoπoίησης, έτσι και στην κoινωνία μας δυναμώνoυν oι εκδηλώσεις της θετικής ανάδρασης από την αδράνεια και την απoγoήτευση. Έστω και χωρίς, ακόμη, την πραγματική πoλιτική της έκφραση.
|
από τα ναρκωτικά (μόνη της…), περιφρoνεί την τηλεόραση,
 αντιτάσσεται δυναμικά στo σύστημα (έστω και όχι με τoν καλύτερo τρόπo πάντoτε), oξύνει την oικoλoγική ευαισθησία, αναζητεί άλλα πρότυπα ζωής. Eυoίωνες ενδείξεις.
|
|
Θα γίνoυν, όμως, ακόμη χειρότερα τα πράγματα, αν... |
|
|
Αν, όμως, η όπoια αντίδραση και αντίσταση, πoυ ανέστειλε ή περιόρισε την επίθεση των κρατoύντων, δε συνεχιστεί και μάλιστα σε αυξανόμενo ρυθμό, μας περιμένoυν πoλύ χειρότερα.
|
|
|
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ( και μπoρoύμε) ΝΑ ΚΑΝOΥΜΕ |
|
|
Τώρα πια oι "μoνόδρoμoι", τα "αναπόφευκτα", τα "δεδoμένα" ακoύγoνται όλo και λιγότερo και, όταν ακoύγoνται, πρoκαλoύν γέλια.
Τo πάθημα τoυ χρηματιστηρίoυ έγινε σε πoλλoύς μάθημα ότι δεν υπάρχoυν "έξυπνoι", πoυ θα δώσoυν ατoμικές λύσεις στα πρoβλήματά τoυς. Όλες oι ατoμικές πρoσπάθειες μπoρoύν να ελέγχoνται από τoυς ισχυρoύς. Αυτές πoυ είναι αδύνατo να ελεγχθoύν είναι oι συλλoγικές δραστηριότητες κι αυτό η ιστoρία τo έχει πoλλές φoρές απoδείξει.
Όλoι σχεδόν μπoρoύμε τώρα να συνειδητoπoιήσoυμε πόσο πoλλά εξαρτώνται από εμάς τoυς ίδιoυς.
|
Σε μια τέτoια πoρεία, κατά τη γνώμη τoυ ΑΣΚΕ, η παραγωγή και κάθε δημόσια λειτoυργία πρέπει να βρίσκoνται κάτω από πραγματικό κoινωνικό έλεγχo και συμμετoχή με πλήρη κατoχύρωση όλων των πoλιτικών και λαϊκών ελευθεριών. Mια τέτοια προοπτική μπoρεί να στηρίζεται μόνo στις κoινωνικές δυνάμεις πoυ είναι σήμερα "εκτός των τειχών", στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. |
τo διαβόητo τρoμoνόμo, όχι βέβαια για τoυς "τρoμoκράτες" αλλά για την |
Η Ε.Ε. του ΑΣΚΕ Καργόπουλος Nίκος Kοντοστέργιος Σεραφείμ Λαουρδέκης Γιώργος Λεοντόπουλος Nίκος Mητσάκη Eλένη Mπαντή-Bλαχογιάννη Λ. Παλλαδινός Δημήτρης Στενός Σήφης |
Προκήρυξη Μαρτίου 2003
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος| 11/3/03
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ |
||
|
"Την οργή των νεκρών να φοβάστε και
των βράχων τ' αγάλματα" (Οδ. Ελύτης ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ) |
||
|
Πόλεμος κατά της ανθρωπότητας
|
||
|
Αυτός ο πόλεμος είναι η ακραία μορφή που παίρνει η επίθεση της αμερικάνικης παγκοσμιοποίησης κατά λαών και εθνών, κατά της ανθρωπότητας. Γι' αυτό μας αφορά όλους. Ένας μικρός αριθμός εταιριών, που ανέδειξαν ένα μικρόνοα στο αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ, χωρίς αναστολές, χωρίς λογική, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την αυτοσυντήρηση της παγκοσμιοποίησης τους, προσπαθούν σε κατάσταση υστερίας να αυξήσουν την εξουσία τους και τα κέρδη τους, με την εξαθλίωση των ανθρώπων (φτώχεια, πόλεμοι, ναρκωτικά). Όσα εισοδήματα έχουν οι 50 000 000 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου, έχουν και τα 2,7 δισεκατομμύρια φτωχότεροι! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και ταχύτερη αναδιανομή πλούτου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Συγχρόνως προσπαθούν να εξοντώσουν τις ανταγωνίστριες εταιρίες, φέρνοντας τις εσωτερικές τους αντιθέσεις σε εκρηκτικό σημείο. Σύνθημά τους: «Drink your fill and thirst for more» ( πιες μέχρι σκασμού και δίψα για περισσότερα ). Γι' αυτό ακόμη και η Wall Street αντιδρά στον πόλεμο. Έτσι:
|
Η αποδοκιμασία του πολέμου ακόμη και από τη ΒΡ δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες αν ο πόλεμος γίνεται μόνο για το πετρέλαιο ή κυρίως για το πετρέλαιο. Άλλωστε ο Σαντάμ ήταν δικός τους και, αν η αντίσταση του είναι πάλι εικονική, σημαίνει ότι εξακολουθεί να είναι. [Οι Αμερικανοί μετά το Βιετνάμ μόνο εναντίον δικών τους τολμούν να πολεμούν (Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Ταλιμπάν).] Τα κίνητρα, λοιπόν, του Μπους πρέπει να αναζητηθούν στη σοβαρή κρίση που περνάει η οικονομία των ΗΠΑ, με ελλείμματα 350 δισ. δολαρίων ετησίως, πτώση των χρηματιστηρίων, των συναλλαγών και της κατανάλωσης. Αυτή την, κρίση νομίζουν ότι θα ξεπεράσουν με τον πόλεμο. Η πρωτοφανής παγκόσμια αποδοκιμασία του πολέμου στις 15/2/03, σε συνδυασμό με τις εκθέσεις των επιθεωρητών και τις αντιδράσεις κυβερνήσεων αφαιρούν από το Μπους και την παρέα του κάθε πολιτική νομιμοποίηση και έχουν δυσκολέψει πολύ τη θέση του, όσο κι αν θέλει να δείχνει το αντίθετο. Αν ενισχυθούν οι αντιδράσεις, θα περιοριστεί η κλίμακα του πολέμου στο Ιράκ και η επέκταση του σε άλλες χώρες. Και το κυριότερο: Όταν μια οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη ηττάται πολιτικά, είναι θέμα χρόνου η πλήρης κατάρρευσή της. Θα όφειλαν να είχαν διδαχθεί από το τέλος του Χίτλερ ή ακόμη και από το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αν δεν το έκαναν, τόσο το χειρότερο γι' αυτούς.
|
|
|
Αυτός ο πόλεμος θα πλήξει και την Ελλάδα
|
||
|
Ο ελληνικός λαός αντιδρά στον πόλεμο, όχι μόνο γιατί τον συγκινεί το μαρτύριο του ιρακινού λαού (όπως και κάθε λαού), αλλά και γιατί οι αρνητικές συνέπειες αυτού του πολέμου για την Ελλάδα είναι πολλαπλές:
Οικονομικές: Αύξηση της τιμής του πετρελαίου και του πληθωρισμού, κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις, μείωση των εισροών από την Ε.Ε. και αύξηση των εκροών. Κοινωνικές: Κύματα προσφύγων, μείωση κοινωνικών παροχών. Αμυντικές: Προσανατολισμός των Ε.Δ. προς ένα στρατό επαγγελματικό, που ενδιαφέρεται λιγότερο για την άμυνα της χώρας και περισσότερο για τη βοήθεια προς τους «συμμάχους».
Περιβαλλοντικές: Η ραδιενέργεια που εκλύουν τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια που κατακλύζουν τη Σούδα και όση θα διασκορπιστεί από τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου ή ισχυρότερων υλικών στο Ιράκ είναι απειλή για την υγεία όλων.
Πολιτικές: Οι διευκολύνσεις που παρέχει η ελληνική κυβέρνηση στις αμερικανικές Ε.Δ. προκαλούν την εχθρότητα του αραβικού (κι όχι μόνο) κόσμου και μας εμπλέκουν στις εσωτερικές αντιθέσεις των Δυτικών.
|
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι στα σχέδια των παρανοϊκών του Λ. Οίκου και του Πενταγώνου, εκτός από το σχέδιο Ανάν (που μετατρέπει την Κύπρο σε αγγλοαμερικανικό προτεκτοράτο με την Τουρκία τοποτηρητή) είναι «να λυθεί το πρόβλημα του Αιγαίου μέσα στο 2003» (δηλώσεις Γιωργάκη- Σημίτη), δηλ. να μοιράσουμε τις "γκρίζες ζώνες" με την Τουρκία, να βρεθούν τα κατοικημένα νησιά μας του Αν. Αιγαίου απομονωμένα, στρατιωτικά αποδυναμωμένα, σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, σε τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, σε τουρκικό εναέριο χώρο και με δικαίωμα μόνο της Τουρκίας για έρευνα και διάσωση γύρω από αυτά. Σ' αυτό το σημείο μας έφερε η πολιτική της υποτέλειας, που τη λένε πολιτική του εφικτού, του ρεαλισμού και της λογικής! Όσο κυριαρχεί η λογική του Μπους, το μέλλον μας είναι ζοφερό. Γι' αυτό χρέος όλων των Ελλήνων πολιτών είναι να ενώσουμε τη φωνή μας με τις αντιπολεμικές φωνές σ' όλη τη Γη, για ν' ανακόψουμε τη φόρα του Μπους.
|
|
|
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η πλήρης ευθυγράμμιση των κυβερνήσεων των 5 μελών της Ε.Ε. με το νέο Χίτλερ (σε πλήρη αναντιστοιχία με τους λαούς), όπως και όλων σχεδόν των υποψηφίων μελών, καθώς και η διφορούμενη στάση άλλων όχι μόνο εξευτέλισαν την ελληνική προεδρία, αλλά διέλυσαν πέραν πάσης αμφιβολίας το μύθο ότι μπορεί να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. |
Στην Ελλάδα έχουμε αποδείξει ότι δε χρειαζόμαστε την παρότρυνση κανενός. Όμως το κίνημα μας είναι διασπασμένο, γιατί θυσιάζεται στο βωμό μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Το κίνημα πρέπει να είναι πολυφωνικό, αλλά ενωτικό. Συγχρόνως το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι δε μπορούμε να αποδεχτούμε καμμιά διφορούμενη στάση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαθέτει τη Σούδα, το Άκτιο, AWACS με πιλότους, φρεγάτες και ό,τι άλλο ζητούν οι Αμερικανοί, ενώ την ίδια στιγμή ' ηγετικά του στελέχη διαδηλώνουν κατά του πολέμου! Η Ν.Δ. θεωρεί ότι δεν πρέπει να πάρει θέση! (Κι ακόμη δεν έγινε κυβέρνηση!). Ελπίζουμε ότι οι επόμενες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις θα νεκρώσουν τα πάντα (εκτός από τις συγκοινωνίες), θα κλείσουν και τα μαγαζιά και το πλήθος θα είναι μεγαλύτερο. Ότι τα συνδικάτα μας θα αρνηθούν υπηρεσίες που εξυπηρετούν τον πόλεμο, όπως γίνεται πχ. σε λιμάνια της Αμερικής και της Ευρώπης. Ότι θα κάνουμε σαφές πως στη χώρα μας δεν έχουν θέση οι ξένες βάσεις, δεν είμαστε διατεθειμένοι για κανενός είδους διευκολύνσεις, ούτε να συμμετέχουμε στους επιθετικούς τους οργανισμούς, όπως το NATO. Τέλος, το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι ο παγκόσμιος συντονισμός των κινημάτων είναι πάντα χρήσιμος, αλλά οι λύσεις δίνονται πάντα από τα εθνικά κινήματα. Το δικό μας αντιπολεμικό (και όχι μόνο) κίνημα οφείλει να διακηρύξει όχι μόνο τι δε θέλει, αλλά και τι θέλει, κάτι που επιμελώς αποφεύγουν πολλοί που επιθυμούν να το ηγεμονεύουν, γιατί τα πρότυπα τους δεν κολλάνε με το χώμα μας. Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε τη δική μας απάντηση, στηριγμένοι στις πλούσιες πολιτιστικές και αγωνιστικές μας παραδόσεις;
|
|
Προκήρυξη ευρωεκλογών 2004
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος
| Είναι αλήθεια ότι η χώρα μας παρουσιάζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αποδοχής, ή έστω ανοχής, της Ε.Ε. Πώς εξηγείται αυτό, όταν ταυτόχρονα τα αρνητικά αποτελέσματα της ένταξης μας είναι πλέον ολοφάνερα σε όλους και όταν μάλιστα ασκείται έντονη κριτική ακόμη και από ένθερμους υποστηρικτές της; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες - μεσάζοντες των δυτικοευρωπαϊκών συμφερόντων, με τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς που ελέγχουν, και απ' ευθείας η Ε.Ε., εξαγοράζοντας με τα «προγράμματα» της πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους, διανοούμενους, τεχνοκράτες και άλλους, έχουν εξαπολύσει μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου, για να πείσουν ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. είναι ωφέλιμη ή μονόδρομος. Ιδιαίτερα «πειστικοί» είναι όσοι επικρίνουν την Ε.Ε., χωρίς να καταλήγουν στο αυτονόητο, δηλ. την αποχώρηση, την απελευθέρωση μας από την Ε.Ε. |
(Ο Κ. Σημίτης επέχαιρε, γιατί μας «κλείδωσε» στην ΟΝΕ) Αυτοί είναι, κυρίως, που δημιουργούν την αίσθηση του αναγκαστικού, του «αναγκαίου κακού». Άλλη, όμως, είναι η αλήθεια. |
| Α) Tη μείωση της ελληνικής παραγωγής σε όλους τους τομείς και την αύξηση της ανεργίας, της ακρίβειας και της φτώχειας. Η ένταξη μας στην ΕΟΚ, στην Ε.Ε. και το «κλείδωμα» μας στην ΟΝΕ της είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει παντελώς η χώρα μας τον έλεγχο της οικονομίας της. Και προηγουμένως η όποια ανάπτυξη της οικονομίας ήταν στρεβλή, λόγω του κυρίαρχου μεταπρατικού χαρακτήρα της, όμως η ένταξη στην ΕΟΚ αποδιάρθρωσε πλήρως την παραγωγική μας δυνατότητα. Όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες φθίνουν, με αποτέλεσμα να επελαύνει η ανεργία και ήδη το 22% του πληθυσμού (με τα επίσημα στοιχεία) μπήκε στα όρια της φτώχειας. Το 1980 - 81 υπήρχε κάποια ισορροπία ανάμεσα στις εισροές και τις εκροές, ενώ το 2002 το εμπορικό έλλειμμα έφτασε τα 14,7 δις ευ-ρώ και υπάρχει έλλειμμα ακόμη και στον αγροτικό τομέα. Οι κοινοτικές εισροές καλύπτουν μόνο το 26% του ελλείμματος, όταν μάλιστα το 46,5% των κοινοτικών επιδόσεων επιστρέφουν στους «εταίρους» μας και το υπόλοιπο μοιράζονται οι μηχανισμοί προπαγάνδας της. Έτσι, για να πωλούν οι «εταίροι» τα προϊόντα τους, σε συνθήκες ασύδοτης «ελεύθερης αγοράς» και «ανοιχτών συνόρων», δανειζόμαστε υπέρογκα ποσά (το χρέος έφτασε τα 64,3 τρις δρχ.), με άμεσο αποτέλεσμα την εκτόξευση της ακρίβειας. Το κράτος έχει πλέον σχεδόν χρεωκοπήσει. Μόνο η άφρονη Ολυμπιάδα μας έλειπε... Β) Μεγαλύτερους κινδύνους για την ασφάλεια μας και την ειρήνη. Στις κρίσεις του Αιγαίου (Σισμίκ, Ίμια) η Ε.Ε. ήταν απούσα. Δεν απαίτησε από την Τουρκία να υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας και να άρει το casus belli, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμα, που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο, να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Στο Κυπριακό υποστηρίζει την Τουρκία (S-300, σχέδιο Ανάν). |
Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. είναι ένας σοβαρός λόγος που ευθυγραμμιστήκαμε μαζί της και με τους Αμερικανούς στους απάνθρωπους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και στη φιλοϊσραη-λινή πολιτική της στη Μ. Ανατολή. Έτσι χάνουμε πολύτιμους φίλους και γινόμαστε συνυπεύθυνοι για την ένταση και την αστάθεια στην περιοχή μας. |
| Δ) Την επιτάχυνση της πολιτιστικής μας αλλοτρίωσης, τον ατομικισμό και την ισοπέδωση όλων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μας. Η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, της οποίας ο κύριος εταίρος είναι η Ε.Ε., έχει ως πρώτο στόχο (που διευκολύνει τους υπόλοιπους) την πολιτιστική αλλοτρίωση των κοινωνιών στις οποίες εκτείνεται (ιδιαίτερα της ελληνικής), την ισοπέδωση κάθε ιδιαίτερου γνωρίσματος, όπως γλώσσα, θρησκεία, τέχνη, ήθη και έθιμα, και την επικράτηση στοιχείων (όπως ο ατομικισμός), που διαλύουν τις κοινωνικές δομές και την |
ανθρωπιά. Για το στόχο αυτό χρησιμοποιεί την εκπαίδευση (Μπολόνια), τα ΜΜΕ με τα πρότυπα που προβάλλουν, την αλλόγλωσση εργοδοσία κλπ. |
Η Ε.Ε. ΔΕ «ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ», ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
| Α) Να αναπτυσσόμαστε οικονομικά, σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και δυνατότητες, σε μια κοινωνία που να λειτουργεί δίκαια. Η χώρα μας διαθέτει πρώτες ύλες, περιβάλλον, κλιματικές συνθήκες και υψηλής στάθμης ανθρώπινο δυναμικό, στοιχεία στα οποία μπορεί να βασίζεται η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, με βάση τα συμφέροντα και τα προβλήματα του τόπου και της κοινωνίας. Μόνο με την αποχώρηση από την Ε.Ε. είναι δυνατή η ανασυγκρότηση της παραγωγικής δομής της οικονομίας, παίρνοντας ακόμη και προστατευτικά μέτρα για όσο χρόνο απαιτείται. Επειδή σύσσωμη η μεγαλοαστική τάξη της χώρας μας είναι ε-μπορομεσιτική και εξαρτημένη, προϋπόθεση για όλ' αυτά είναι να ελέγχονται η παραγωγή και τα προϊόντα της από την κοινωνία, ώστε να εξασφαλίζονται: 1) Η προώθηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με την ανάπτυξη κατά το δυνατόν ολοκληρωμένης παραγωγής, από την πρώτη ύλη μέχρι το τελικό προϊόν. 2) Η παραγωγή πρωτογενούς τεχνολογικής γνώσης. 3) Η στήριξη του αγροτικού και του βιομηχανικού τομέα, με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. 4) Ο συνακόλουθος περιορισμός της ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. 5) Η εξασφάλιση ανθρώπινων όρων εργασίας, ασφάλισης και περίθαλψης. 6) Η προστασία από τα μεταλλαγμένα προϊόντα. 7) Η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων με όλες τις χώρες (και με την Ε.Ε.), με βάση το αμοιβαίο όφελος. Β) Να υπερασπίζουμε τα εθνικά μας δίκαια. 'Οταν αποχωρήσουμε από την Ε.Ε. και όλους τους οργανισμούς που δημιούργησαν οι ισχυρές χώρες της Δύσης (π.χ. το NATO), θα μπορούμε να ακολουθούμε: 1) Μια εξωτερική πολιτική που θα μας εξασφαλίζει πραγματικές και ισχυρές συμμαχίες και θα συμβάλλει στη σταθερότητα της περιοχής μας. 2) Μια αμυντική πολιτική που θα στηρίζεται από το σύνολο του λαού και από Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς μισθοφόρους, με κατάλληλο εξοπλισμό (κυρίως ελληνικής κατασκευής), που το μοναδικό τους έργο θα είναι |
ναι η υπεράσπιση των συνόρων μας και θα επιβαρύνουν πολύ λιγότερο την εθνική οικονομία. Έτσι ο καθένας θα γνωρίζει ότι δεν μπορεί να μας απειλεί και θα απομακρύνουμε τους κινδύνους κρίσεων.
Γ) Να εμβαθύνουμε και να διευρύνουμε τη δημοκρατία μας. Στην Ελλάδα, την κοιτίδα της δημοκρατίας, δεν είναι δυνατό να καταργούνται de facto ή de jure δημοκρατικοί θεσμοί. Μόνο με την αποχώρηση μας από την Ε.Ε. θα μπορούμε να παίρνουμε μόνοι μας τις αποφάσεις που μας αφορούν, μέσα απ' όλους τους φορείς της λαϊκής εξουσίας (κόμματα, αυτοδιοίκηση, συνδικάτα κλπ.), που ο καθένας θα διατηρεί την αυτονομία του κι έτσι θα ξεπεράσουν τη σημερινή τους αναξιοπιστία. Η εργασία θα είναι δικαίωμα και δε θα ανταλλάσσεται με την ψήφο του πολίτη. Η ενημέρωση θα είναι ελεύθερη και αντικειμενική, γι' αυτό πρέπει να ελέγχεται από κοινωνικούς φορείς. Η πλήρης διαφάνεια και η ελεύθερη διακίνηση των απόψεων μπορούν να καταπολεμούν τη διαφθορά. Δ) Να διασώσουμε και να αναπτύσσουμε τον πολιτισμό μας, και ως συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Μόνον όταν ανακτήσουμε την ανεξαρτησία μας, θα μπορούμε να αναπτύσσουμε τα πολιτιστικά μας στοιχεία. Στηριζόμενοι σε όσα κατακτήθηκαν μέχρι τώρα ανά τους αιώνες της ιστορικής μας πορείας θα έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργούμε και ό,τι καινούργιο, δίνοντας και παίρνοντας με τις άλλες κοινότητες, ως αυτόνομοι όμως και όχι ως υποτακτικοί τους. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίζεται πραγματική παιδεία, μπορούν να καλλιεργούνται κοινωνικές σχέσεις ανθρώπινες, να υπάρχει πληρέστερη επικοινωνία, να δημιουργείται πραγματική πνευματική και καλλιτεχνική παραγωγή και απόλαυση, να ικανοποιούνται οι υπερβατικές ανησυχίες και αναζητήσεις τους λαού μας σύμφωνα με τα δικά μας «πιστεύω». Και μόνο έτσι θα μπορούμε να συμβάλλουμε στο πανανθρώπινο γίγνεσθαι. |
ΤΟ ΑΣΚΕ ΖΗΤΕΙ ΤΗ ΣΤΗΡΗΞΗ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ,
|
για να δυναμώσει τη φωνή του, για να συμβάλλουμε πιο αποτελεσματικά, μαζί με όλους τους Έλληνες πολίτες (και είναι πολλοί) που συμμερίζονται τις εκτιμήσεις και τις ανησυχίες μας, στην προσπάθεια για μια Ελλάδα αντάξια του πολιτισμού της, της ιστορίας της και των αγωνιστικών μας παραδόσεων. Μία προϋπόθεση γι' αυτό είναι η αποχώρηση μας από την Ε.Ε..
Επειδή κανένα πειστικό επιχείρημα δεν μπορεί να σταθεί που να υπαγορεύει την παραμονή μας στην Ε.Ε., η τελευταία γραμμή άμυνας των ευρωπαϊστών είναι η κινδυνολογία ότι, αν αποχωρήσουμε, η Ε.Ε. θα μας «εκδικηθεί» και θα δυστυχήσουμε. Νομίζουμε ότι δε χρειάζεται να απαντήσουμε σε τέτοιες αστειότητες. Θα παρατηρήσουμε, απλώς, ότι δεν μπορούν οι ίδιοι άνθρωποι να |
ισχυρίζονται συγχρόνως ότι η Ε.Ε. σέβεται τη δημοκρατία και την ελευθερία. Και να θυμίσουμε ότι προέβλεπαν την καταστροφή και στην Κύπρο, σε περίπτωση που έβγαινε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, για να διαψευστούν πλήρως από τα γεγονότα. Ποια χώρα που απέρριψε με δημοψήφισμα την Ε.Ε. ή την ΟΝΕ υπέστη την «εκδίκηση» της Ε.Ε,; Καμία. Όλοι, και ιδίως η Ε.Ε., θα κοιτάξουν τα συμφέροντα τους, που είναι η διατήρηση καλών σχέσεων με μια ανεξάρτητη και σταθερή Ελλάδα, που προοδεύει σε όλους τους τομείς.
|
Τζωρτζ 12, πλ. Κάνιγγος, Αθήνα 10677, τηλ.: 210 3822315, φαξ: 210 3819887
Προκήρυξη Μαΐου 2003
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος
| Ευτυχώς η μοιρολατρία και η απάθεια, και με αφορμή την άγρια εισβολή στο Ιράκ, φαίνεται να παραμερίζονται και να δίνουν τη θέση τους στον προβληματισμό και την αγωνία για το μέλλον και, το πιο ελπιδοφόρο, με τη νεολαία μπροστά, για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες. Έχει σημασία σ' αυτή |
τη δύσκολη εποχή να μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργός και όχι δούλος της ιστορίας.
|
| Η ξέφρενη απληστία για κέρδη και εξουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης δίνει την εντύπωση πως θριαμβεύει. Η Νέα Τάξη απειλεί τον πλανήτη με καταστροφή, τις κοινωνίες με διάλυση, οδηγεί τους λαούς σε ανελέητη φτώχεια. Υπονομεύει τον πολιτισμό, τη δημοκρατία, το δίκαιο. Επιδιώκει να συντρίψει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την εθνική συγκρότηση και το, έστω ατελές, παγκόσμιο σύστημα συνεργασίας. Από τη μια η ακροδεξιά συμμαχία της Παλαιάς Διαθήκης, των θρησκόληπτων Ευαγγελιστών και Εβραίων της Αμερικής, με επιθέσεις σε χώρες που είχε εγκαταστήσει δικά της καθεστώτα (Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Ταλιμπάν), και από την άλλη οι «σώφρονες», που επιδιώκουν τους ίδιους στόχους με πιο ήπια μέσα, αντιμετωπίζουν ήδη ένα μεγάλο πρόβλημα, τις λαϊκές κινητοποιήσεις εναντίον τους παντού, έστω και αν δε φαίνονται άμεσα αποτελεσματικές. Πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα έφτασε, ήδη, σ' ένα κρίσιμο
|
σημείο, που οι λαοί, δηλ. όλοι εμείς, θα αγωνιστούμε για την υπέρβαση των σημερινών εξουσιών, με σκοπό την επιβίωση μας σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία και με ελάχιστα αιτήματα - στόχους:
|
| Στη χώρα μας, ήδη, οι περισσότεροι αρχίσαμε να αισθανόμαστε ότι ζούμε έναν εφιάλτη. Οι εδώ εντεταλμένοι της Νέας Τάξης τηρούν ευλαβικά τις ντιρεκτίβες (τις οποίες, τυπικά, είχαν δικαίωμα να αρνηθούν!) και όλοι βλέπουμε τα αποτελέσματα τους. Το 20-25% ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και, όσο αυτοί θα κυβερνούν, το μέλλον προβλέπεται χειρότερο. Η παραγωγή μας μειώνεται σε όλους τους τομείς (ακόμη και η αγροτική!), ώστε να εισάγουμε και να αυξάνουν οι ξένοι τα κέρδη τους. Ζούμε, πλέον, με δάνεια, με υπερυποθήκευση του μέλλοντος της χώρας, ώστε να ενδυναμώνεται η υποτέλεια. Άκομη και το μικρό μέρος του μεταφερόμενου στα κέντρα εξάρτησης πλούτου μας, που μας παραχωρείται με επιδοτήσεις, προγράμματα και «πακέτα», επιστρέφει στο Βορρά ή σπαταλάται για τη χρηματοδότηση των μηχανισμών στήριξης του συστήματος και για «έργα» που διευκολύνουν την κίνηση των προϊόντων και υπηρεσιών τους. |
Η κάθε είδους εργασία απαξιώνεται και προβάλλονται με κάθε τρόπο ως μόνη λύση το λαχείο και ο λαχνός. Η αναξιοκρατία και η επιδοτούμενη (και με το χρηματιστήριο) διαφθορά κυριαρχούν παντού (25 τρις έβγαλαν οι αετονύχηδες στην Ελβετία), για να δημιουργούν κλίμα συνενοχής και στήριξης του συστήματος. Όλα οδηγούν σε φόβο, σε ανασφάλεια και σε μια υποβόσκουσα απελπισία, που ωθούν σε αδράνεια και έλεγχο της σκέψης. Και οι απειλές της εφορίας, των τραπεζών και του λαβύρινθου της γραφειοκρατίας αναγκάζουν σε σύνδεση με μηχανισμούς των κυβερνητικών κομμάτων, ώστε να διαιωνίζεται ο εφιάλτης. Όσο για τη «χρυσή (για μερικούς Ολυμπιάδα», τι θα γίνει μετά, με το πλήθος των πενόμενων και εξαγριωμένων ανέργων, συνταξιούχων και άτυχων μεταναστών; |
| παραγωγικές δυνάμεις και πολιτιστικές δυνατότητες. Υπάρχουν όμως ενδείξεις που μας επιτρέπουν να θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός, δηλ. εμείς, έχουμε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο, που οδηγεί στην αφύπνιση μας και στην απόφαση να αγωνιστούμε, για να επιδιώξουμε τουλάχιστον:
|
(και κατά το δυνατόν τη βιοκαλλιέργεια) και τη βιομηχανία, κάτω από την καθοδήγηση, τον έλεγχο και προς όφελος της ίδιας της κοινωνίας και με στροφή προς εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης, πχ. ενέργεια.
|
| Οι ελάχιστες μειοψηφίες (ελίτ) σε κάθε χώρα που συντάσσονται με τη λογική της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, δεν αντιπροσωπεύουν τους λαούς. Και αν στις χώρες της Δύσης δεν ευδοκιμεί η δημοκρατία, τι είδους δημοκρατία θέλουν να επιβάλλουν σε άλλες χώρες; Στη χώρα μας έχουμε σχετική, έστω, τυπική δημοκρατία. Σχετική, γιατί οι εκάστοτε επιλεγμένοι (από πριν και από άλλους) ηγήτορες ασκούν σχεδόν ανεξέλεγκτη εξουσία, νομιμοποιούμενη απλώς με καθοδηγούμενες εκλογές.
Σχετική, γιατί η κοινή γνώμη δε διαμορφώνεται ελεύθερα. Ποδηγετείται από τους μηχανισμούς του συστήματος και από τα κρατικά και ιδιωτικά (λεγόμενα) Μ.Μ.Ε., που το μόνο που δεν κάνουν είναι να ενημερώνουν τους πολίτες και να ελέγχουν κάθε εξουσία.
Αλλά και αυτή η σχετική δημοκρατία απειλείται σήμερα. Η κυβέρνηση, η Βουλή, ακόμη και η Δικαιοσύνη δεν αποφασίζουν πλέον για τίποτα το σημαντικό. Οι πραγματικές αρμοδιότητες τους ασκούνται, πλέον, από τους κρυφούς (ακόμη και εκεί!) μηχανισμούς των Βρυξελών και των άλλων κέντρων. Και μάλιστα τώρα και τα ατομικά δικαιώματα καταστρατηγούνται εν ονόματι της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», στην πραγματικότητα για να προστατεύουν τις ηγεσίες που υπηρετούν
|
την παγκοσμιοποίηση από τα τωρινά και μελλοντικά (αν δεν αντιδράσουμε) θύματά της, δηλ. όλους μας.
Η Δημοκρατία δεν εισάγεται ούτε επιβάλλεται ούτε χαρίζεται. Μόνο ενεργοί πολίτες την κατακτούν και την προστατεύουν. Σήμερα, πιστεύουμε, όλη η ελληνική κοινωνία, δηλ. εμείς, συμμερίζεται τα παραπάνω και είναι έτοιμη να απαιτήσει ως ελάχιστους στόχους:
|
Η δυσπιστία και η απέχθεια προς τα παραδοσιακά κόμματα, αν οδηγούν σε αποχή και αδράνεια, διαιωνίζουν τη σημερινή κατάσταση.
| Ισχυρίζονται, ακόμη, πολλοί ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας, είτε γιατί διστάζουν μπροστά στα καθήκοντα του ενεργού πολίτη, είτε λόγω κοινωνικής αδράνειας, είτε γιατί έτσι τους έπεισαν αυτοί που κινδυνεύουν από την αλλαγή των πραγμάτων. Η παγκοσμιοποίηση, όμως, πέτυχε να ενεργοποιήσει τους πολίτες, που συνειδητοποιούν την απειλή. Η πλειοψηφία, η μεγάλη πλειοψηφία συνειδητοποιεί ότι η πραγματική θέληση της είναι αναντίστοιχη, τουλάχιστο, με την πολιτική των ηγεσιών των μέχρι τώρα κομμάτων εξουσίας που ακολουθούσε. Το είδε στη στάση τους για το Κυπριακό, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, ενθουσιάζονται με τον παραλογισμό του εκτρώματος του Κόφι Ανάν. Το είδαν και φρίπουν για τη στάση των ηγεσιών αυτών μπροστά στη βαρβαρική επίθεση κατά του λαού του Ιράκ και την υποκριτική «φιλειρηνική» ρητορική των πικραμένων από τον παραμερισμό τους από τη λεία Ευρωπαίων, που σιγά - σιγά αποκαλύπτονται. Και δύσκολα, πλέον, θα παρασυρθούν, ώστε να στοιχηθούν πίσω από τις τάχα αντίστοιχες φιλοαμερικανικές ή φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, που έχουν τους ίδιους στόχους. Το βλέπουν στην αποδοχή και υποδούλωση των ηγεσιών αυτών στην παγκοσμιοποίηση, της οποίας είναι ήδη τα θύματα, και στη μηδαμινότητα
|
των όποιων κερδών είχαν ή ελπίζουν να έχουν από τη νίκη των μέχρι τώρα κομμάτων τους.
Είναι αλήθεια ότι βλέποντας και τους άλλους, τους εκτός ή «εκτός» των τειχών, δεν αισθάνονται ότι μπορούν να τους εκφράσουν τόσο, ώστε να αποφασίσουν να συμπορευτούν.
Δεν εμπιστεύονται όσους διαμαρτύρονται τώρα για την αγριότητα και τους πολέμους, αλλά χειροκροτούσαν παλιότερα αντίστοιχες επεμβάσεις σε Τσεχοσλοβακία και Αφγανιστάν όσους διαμαρτύρονται για τις αντιδημοκρατικές εκδηλώσεις, στήριξαν όμως (και στηρίζουν) αντιδημοκρατικά καθεστώτα όσους διαμαρτύρονται για όλα τα δεινά και προτείνουν λύσεις ανθρώπινες, αλλά ταυτόχρονα εκθειάζουν τις προοπτικές της Ε.Ε. όσους "υπερασπίζονται" το σοσιαλισμό, ταυτόχρονα όμως υπηρετούν το σύστημα και την παγκοσμιοποίηση του και ετοιμάζονται να πάρουν μέρος στη (δοτή) εξουσία.
Υπάρχουν όμως και άλλοι, όχι λίγοι, που δεν ανήκουν σ' αυτούς, που αξίζουν τη συμπαράταξη και τη συμπόρευση. Ανάμεσα σ' αυτούς και το Α.Σ.Κ.Ε., που σας απευθύνει τις παραπάνω, συνοπτικά, ιδέες και προτάσεις του, για τις οποίες νομίζουμε αξίζει τουλάχιστον να συζητήσουμε.
|
Προκήρυξη νεολαίας 2004
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος |
|
Με τη διακήρυξη αυτή η νεολαία του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας, του ΑΣΚΕ, απευθύνεται στην ελληνική νεολαία, εργαζόμενη και σπουδάζουσα. Απευθυνόμαστε, διότι πιστεύουμε ότι η σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, που δεν ανταποκρίνεται στους πραγματικούς πόθους και στα οράματα της μεγάλης πλειονότητας της νεολαίας, μπορεί να αλλάξει. Η ιστορία για άλλη μια φορά θα διαψεύσει όσους ισχυρίζονται ότι το σύστημα που υπηρετούν είναι ακλόνητο. Επιδίωξη της νεολαίας του Α.Σ.Κ.Ε. είναι να συμβάλλει στην αναζήτηση μιας άλλης πορείας, που θα στηρίζεται στις δικές μας δυνάμεις και θα μας επιτρέπει να κάνουμε την κοινωνία μας δικαιότερη και πιο ανθρώπινη.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ Το κυρίαρχο στοιχείο της σημερινής κατάστασης είναι ότι ο ελληνικός λαός δεν αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του,όπως σχεδόν ποτέ άλλωστε από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Το τίμημα της διαχρονικής εξάρτησης μας από ξένα κέντρα εξουσίας και τους εδώ εκπροσώπους και υποστηρικτές τους, την πολιτικοοικονομική ελίτ, ήταν πάντα βαρύ: μια κοινωνία υπέρ των λίγων, εμφύλιος, χούντα, κυπριακή τραγωδία.
Η εξάρτηση εκφράζεται σήμερα με την ένταξη της χώρας σε διεθνείς σχηματισμούς εξυπηρέτησης των ισχυρών της Δύσης (κυρίως Ε.Ε., Ν.Α.Τ.Ο.), έργο που έχουν αναλάβει οι πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν τα τελευταία χρόνια και όσες τις στηρίζουν ιδεολογικά, συμμετέχοντας άμεσα ή έμμεσα στη νομή της εξουσίας. Έτσι μας ευθυγραμμίζουν πλήρως με την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση της ξέφρενης απληστίας, για κέρδη και εξουσία των λίγων, που οδηγεί σε επεκτακτικούς πολέμους (π.χ. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Παλαιστίνη), τις κοινωνίες σε διάλυση και απειλεί τον πλανήτη με οικολογική καταστροφή.
Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν εκφράζουν το λαό, αλλά τους λίγους οικονομικά ισχυρούς, κυρίως μεγαλομεσάζοντες ξένων συμφερόντων στην Ελλάδα, που ελέγχουν τα Μ.Μ.Ε. Αυτοί προβάλλουν τους εθελόδουλους και διεφθαρμένους πολιτικούς και επίσης όσους διανοούμενους (πανεπιστημιακούς, τεχνοκράτες, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες) έχουν με διάφορους τρόπους εξαγοράσει.
Τα οικονομικά προβλήματα της πλειονότητας συνεχώς οξύνονται, και λόγω της ένταξης μας στην Ε.Ε.
προς όφελος των λίγων (20% κάτω από τα όρια της φτώχειας). Μας υπαγορεύουν να μην παράγουμε. Η αγροτική, η βιομηχανική και η βιοτεχνική παραγωγή συρρικνώνονται, με σκοπό να εισάγουμε τα προϊόντα των ισχυρών της Ε.Ε.. Έτσι χρεωνόμαστε και αυξάνουν αυτοί και οι εδώ μεγαλομεσίτες τους τα κέρδη τους. Πολλοί εργαζόμενοι, και ιδιαίτερα οι νέοι, εξωθούνται στην ανεργία (30% για τους νέους), στην εφήμερη ανασφάλιστη εργασία και συχνά σε αεριτζίδικες δραστηριότητες. Ταυτόχρονα απαιτούν διάλυση του κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Η εργασία απαξιώνεται, το περιθώριο, η ανισότητα και η φτώχεια διευρύνονται (και λόγω του ευρώ). Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, το 1/3 μόλις των χρημάτων που μας υφαρπάζουν με διάφορους τρόπους (άμεσες εισφορές και εμπορικό έλλειμμα), χρηματοδοτούν τους μηχανισμούς στήριξης του συστήματος και "έργα", που πρωτίστως διευκολύνουν τη διακίνηση προϊόντων και υπηρεσιών των ξένων στη χώρα μας. Την εκρηκτική κοινωνική κατάσταση, που γεννά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας και ρατσισμού, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η δημαγωγούσα ακροδεξιά (και όχι μόνο αυτή).
Στην Παιδεία ο δημόσιος χαρακτήρας σκόπιμα απαξιώνεται,
μεγάλος αριθμός μαθητών εξωθείται στην ημιμάθεια, προωθείται συστηματικά ο αφελληνισμός, παραμερίζεται η ανθρωπιστική της διάσταση, καλλιεργείται ο ατομικισμός. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τα πτυχία κατακερματίζονται, κάτι που υποβιβάζει τη μόρφωση σε κατάρτιση, προετοιμάζοντας την καταπάτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων των μελλοντικών εργαζομένων. Το σύστημα αναπαραγωγής γνώσης - μεταπτυχιακά και διδακτορικά-βρίθει αναξιοκρατίας και οδηγείται σε πλήρη έλεγχο από τις ντόπιες και κυρίως τις ξένες εταιρείες, απειλώντας την ακαδημαϊκή ελευθερία της γνώσης και της έκφρασης.
Στα εθνικά μας θέματα οι κίνδυνοι εξαιτίας της υποτέλειας είναι μεγαλύτεροι,
αφού είμαστε οικονομικά πιο αδύναμοι και άρα πιο ευάλωτοι σε εξωτερικούς κινδύνους. Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν επιπλέον, επειδή οι δήθεν σύμμαχοι και εταίροι ισχυροί της Δύσης (Η.Π.Α., Μ. Βρετανία, ΕΕ) μας εκβιάζουν ωμά, αφού μας θεωρούν δεδομένους. Οι δοτοί πολιτικοί υποχωρούν, καλλιεργώντας μαζί με τους υμνητές τους κονδυλοφόρους την ηττοπάθεια στο λαό, για να αποδεχτεί τις μειοδοσίες τους. Η υποχωρητικότητα, όμως, μόνο την επεκτατικότητα των άλλων ενθαρρύνει. Αυτό αποδεικνύει η σύγχρονη ιστορία των εθνικών μας θεμάτων, της Κύπρου, του Αιγαίου, του Μακεδόνικου, με πιο πρόσφατα παραδείγματα το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν, τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, την προκλητική αναγνώριση των Σκοπίων από τις Η.Π.Α. ως "Μακεδονία".
Η δημοκρατία μας συνεχώς φθίνει
Σε όλη τη σύγχρονη ιστορία μας ήταν ελλιπής, σχετική και τυπική, αλλά ειδικά με την ένταξη μας στην Ε.Ε., τις ντιρεκτίβες, τους τρομονόμους και το επερχόμενο αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό συνταγματικό της κατασκεύασμα ακόμα και το κοινοβούλιο και η κυβέρνηση χάνουν τις εξουσίες τους, εξαιτίας των δεσμευτικών αποφάσεων των Βρυξελών (το 70% της ελληνικής νομοθεσίας είναι οδηγίες της Ε.Ε., που δεν περνάνε από το κοινοβούλιο, αλλά επικυρώνονται με προεδρικά διατάγματα).
Τα ξενόδουλα κυκλώματα εξουσίας διαχέουν τη διαφθορά σ' ολόκληρο το δημόσιο βίο. Ελέγχουν σχεδόν όλους τους θεσμούς και τους οδηγούν άμεσα ή έμμεσα σε διάλυση, για να μην υπάρχει κανείς να τα ελέγχει. Η δικαιοσύνη, τα κόμματα, το κοινοβούλιο, τα μέσα ενημέρωσης, ο εργασιακός και ο φοιτητικός συνδικαλισμός, κλάδοι της δημόσιας διοίκησης δεν επιτελούν το προβλεπόμενο έργο τους, δεν τηρούν καν τους νόμους. Αποτελούν σε μεγάλο βαθμό εφαλτήρια προβολής και πλουτισμού μεγάλου μέρους των λειτουργών και ημετέρων τους.
Οι ίδιοι μεγαλοπαράγοντες ελέγχουν όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις, ιδίως αυτές που αφορούν τη νεολαία. Στον αθλητισμό, ιδιαίτερα, έχουν εκθρέψει συστηματικά τον οπαδισμό και υποκινήσει τη βία. Συντηρούν "προσωπικούς στρατούς", που τους χρησιμοποιούν ως μέσο πίεσης για την εξυπηρέτηση των άνομων οικονομικών τους συμφερόντων και ίσως απώτερων πολιτικών στόχων τους. Η ακραία εμπορευματοποίηση δεν καλλιεργεί τα αθλητικά πρότυπα της ευγενούς άμιλλας και αδιαφορεί ακόμα και για την υγεία των αθλητών μπροστά στην καριέρα.
ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΡΕΙΑ Η νεολαία του Α.Σ.Κ.Ε. πιστεύει ότι η ελληνική νεολαία δεν πρέπει ποτέ να συμβιβαστεί με τη σημερινή κατάσταση.
Η σημερινή κατάσταση είναι αναστρέψιμη.
Αρκεί να αποκτήσουμε ξανά όραμα για την κοινωνία μας. Πιστεύουμε πως έφτασε επιτέλους η ώρα οι νέοι να αποτελέσουμε το πιο δυναμικό κομμάτι ενός ευρύτερου κοινωνικού ρεύματος, που, ελπίζουμε άμεσα, θα προσπαθήσει να υλοποιήσει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους, για την έξοδο της κοινωνίας μας από τη σημερινή κατάσταση.
Η προοπτική μας για τις επόμενες γενιές είναι μια Ελλάδα ανεξάρτητη. Κανένας λαός δεν μπορεί να αναπτυχθεί, αν δεν αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του. Αυτό πρακτικά σημαίνει την
άμεση αποχώρηση μας από εκείνες τις διεθνείς συσσωματώσεις που μας καταδυναστεύουν (Ε.Ε., Ν.Α.Τ.Ο.)
και που, αντίθετα με αυτό που ισχυρίζονται οι "προοδευτικοί" ευρωπαϊστές, δεν μπορούν να διορθωθούν, αλλά διαρκώς θα χειροτερεύουν. Για όσους κινδυνολογούν, υπενθυμίζουμε ότι την ένταξή τους στην Ε.Ε. ή στην ΟΝΕ απέρριψαν με δημοψηφίσματα οι Νορβηγοί, οι Δανοί, οι Σουηδοί, οι Ελβετοί, χωρίς να απομονωθούν ή να υποστούν αντίποινα. Επίσης, δεν επαληθεύτηκαν οι προβλέψεις για ολέθριες συνέπειες για την Κύπρο, σε περίπτωση απόρριψης του σχεδίου Ανάν.
Η αποδέσμευση μας, βέβαια από μόνη της δεν είναι αρκετή.
Απαιτείται πραγματική δημοκρατία,
με πλήρη διαχωρισμό και λαϊκό έλεγχο των εξουσιών, με αντιπροσώπους ανακλητούς. Δημοκρατία πραγματική σημαίνει άμεση συμμετοχή του λαού στη λήψη των αποφάσεων, μέσω συλλόγων και κοινωνικών φορέων, π.χ. συνδικαλιστικών, αυτοδιοίκησης, πολιτιστικών, περιβαλλοντικών, επιστημονικών, αθλητικών.
Όλα τα Μ.Μ.Ε. να είναι κάτω από πραγματικό κοινωνικό έλεγχο, ν' ανήκουν σε ανεξάρτητες οργανώσεις δημοσιογράφων. Η δικαιοσύνη να αυτονομηθεί από τα κόμματα. Το ίδιο και φορείς, όπως ο συνδικαλισμός και η τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό συνεπάγεται και την άμεση αποδέσμευση του φοιτητικού συνδικαλισμού από το στενό εναγκαλισμό των κομμάτων. Πρέπει να δημιουργούνται και να στηρίζονται αυτόνομες, προοδευτικές παρατάξεις. Μόνο έτσι οι φοιτητικές οργανώσεις θα μπορούν να αμφισβητούν δημιουργικά την εξουσία και να ενδιαφέρονται για τα πραγματικά προβλήματα των φοιτητών.
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν ότι και
οι παραγωγικές δομές και τα προϊόντα παραγωγής πρέπει να περάσουν κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
Αυτό σημαίνει αυτοδιαχείριση των κυριότερων μέσων παραγωγής από το λαό με δημοκρατικές διαδικασίες, στοχεύοντας στην ικανοποίηση ανθρώπινων και κοινωνικών αναγκών και αποφεύγοντας την εμπειρία των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, που χαρακτηρίζονταν από τον αυταρχικό συγκεντρωτισμό της εξουσίας.
Το οικονομικό πλεόνασμα να ελέγχεται κοινωνικά και να διατίθεται για κοινωφελείς σκοπούς και δημιουργία θέσεων εργασίας στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης.
Μια κοινωνία ανεξάρτητη, δημοκρατική, σοσιαλιστική έχει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Έτσι θα είμαστε σε θέση να αναπτύσσουμε όλες τις παραγωγικές μας δυνατότητες, ανάλογα με τις ανάγκες των πολιτών, να προστατεύουμε το περιβάλλον, να αναπτύσσουμε πραγματική πολιτισμική παραγωγή, βασισμένη στη δική μας παράδοση, προϋπόθεση απαραίτητη για την επιβίωση μας ως κοινωνία, συμμετέχοντας ως ισότιμοι εταίροι στην παγκόσμια πολιτισμική αλληλεπίδραση, θα μπορούμε να διατηρούμε τους συνεκτικούς μας δεσμούς, να αναπτύσσουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας στη βάση αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς και κυρίως με τους γειτονικούς, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στήριξη κάθε λαού που αγωνίζεται για τα δίκαια του.
Σε όσους ισχυρίζονται ότι όλα τα παραπάνω είναι ουτοπικά και τίποτα δεν μπορεί να γίνει, δεδομένης της σημερινής διάβρωσης, απαντούμε πως εδώ που είμαστε εύκολος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνη διέξοδος είναι η απελευθέρωση κοινωνικών δυνάμεων εγκλωβισμένων είτε σε κόμματα και οργανώσεις που δεν τους εκφράζουν πραγματικά είτε στη λογική του καφέ και της αποστασιοποίησης. Στόχος είναι η ενίσχυση όλων εκείνων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που πιστές στις αρχές τους και χωρίς εξαρτήσεις, θα συγκροτήσουν ένα προοδευτικό, δημοκρατικό ρεύμα αλλαγής της κοινωνίας μας. Η νεολαία του ΑΣΚΕ με τον πολιτικό της φορέα είναι μια αυτόνομη συνιστώσα αυτού του ρεύματος που, όπως πράττει τόσα χρόνια, δε θα πάψει ποτέ να αγωνίζεται για τους παραπάνω στόχους.
Καλούμε τους νέους σε διάλογο για τις παραπάνω θέσεις και όσους συμμερίζονται τις απόψεις μας να ενισχύσουν την προσπάθεια μας.
|
Προκήρυξη 2006
Γράφτηκε από τον Λευτερης Λεοντόπουλος |
|||
|
Από τις πολιτικές μας δυνάμεις ο ελληνικός λαός δε χρειάζεται τις διαπιστώσεις τους για την ανεργία, την ακρίβεια και τη φτώχεια, γιατί βιώνει καθημερινά τη συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση. Οι «συζητήσεις» των εκπροσώπων τους στις τηλεοπτικές αθλιότητες δεν προσφέρουν τίποτε περισσότερο από τη διαμόρφωση μιας εικονικής πραγματικότητας.
Αυτά που όφειλαν να πουν (και σκοπίμως δε λένε) είναι για ποιους λόγους φτάσαμε ως εδώ, να πουν ότι οι συντελούμενες «μεταρρυθμίσεις» έχουν ήδη δοκιμαστεί σε άλλες χώρες με παραπλήσιο οικονομικό επίπεδο και οδήγησαν σε χειρότερα αποτελέσματα. Ούτε είναι σοβαρό να προτείνονται «φιλολαϊκά» μέτρα, χωρίς να απορρίπτονται βασικές επιλογές (π.χ. η συμμετοχή μας στην Ε.Ε.), που οδηγούν το κράτος σε αδυναμία παροχών και πληρωμών. Ούτε προσφέρει αξιόπιστη προοπτική η αναπόληση συγκεντρωτικών προτύπων, εν ονόματι των λαών, που αποδείχτηκαν ψευδώνυμα και απέτυχαν ιστορικά.
Αυτό που κυρίως δε μας λένε είναι ότι η οικονομική μας δυσπραγία έχει την ίδια κύρια αιτία με τις συνεχείς παραχωρήσεις στα εθνικά(λεγόμενα) θέματα, με την κατάργηση (στην ουσία) των δημοκρατικών μας θεσμών, με τη γενικευμένη διαφθορά στο δημόσιο βίο, με την επιδιωκόμενη αποκοπή μας από τις πολιτιστικές μας ρίζες και από ο,τιδήποτε κράτησε ζωντανό το έθνος μας στο δύσκολο πέρασμα των αιώνων. Η κύρια αυτή αιτία είναι η υποτέλεια στους (φερόμενους ως) ισχυρούς της Δύσης, οι οποίοι με την ισοπεδωτική προς ίδιον όφελος παγκοσμιοποίηση τους επιχειρούν να επιβάλουν ακόμη και στις χώρες τους τις απάνθρωπες «κοινωνίες των 2/3» (οδηγία Μπολκεστάιν κλπ.) και, κυρίως, να εκμεταλλεύονται άγρια τις νεοαποικιακές περιφερειακές τους χώρες, με όλα τα μέσα και τους πολυποίκιλους μηχανισμούς τους.
Αυτούς υπηρετούν οι κυρίαρχες πολιτικές μας δυνάμεις, με αντάλλαγμα την ασφάλεια τους και τη νομή της δοτής εξουσίας τους. Γι' αυτό η διαφθορά είναι εγγενές στοιχείο του συστήματος στην Ελλάδα, γι' αυτό τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση αλληλοκαλύπτονται, κανείς δεν τιμωρείται και κανείς δεν επιστρέφει όσα σφετερίστηκε. Παλιότερα η διαφθορά ήταν γνωστή, αλλά κατακριτέα, τώρα είναι γενικευμένη και, ουσιαστικά, «αποδεκτή».
|
|||
Ενώ ο πλούτος της Ελλάδας είναι αρκετός για να ζήσουμε όλοι με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά, η οικονομική μας κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται. |
|||
|
Η Ελλάδα διαθέτει άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές και ικανότατο ανθρώπινο δυναμικό. Για να παραμένουμε αδρανείς, προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Αυτός ο πλούτος ή μένει αναξιοποίητος (η αγροτική και η βιομηχανική μας παραγωγή καταστρέφονται) ή τον εκμεταλλεύονται οι ξένοι, με μεσάζοντες τους Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την ένταξη στην ΕΟΚ και την ΟΝΕ και,συνεπώς, την υπερχρέωση και τις ιλιγγιώδεις καταθέσεις των εντοπίων οργάνων τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
Η οργιώδης πλύση εγκεφάλου έχει πείσει ότι «η ΕΟΚ μας δίνει λεφτά», ότι πρέπει να της είμαστε ευγνώμονες, ότι δεν μπορούμε να αποχωρήσουμε, «γιατί θα πεινάσουμε». Μας πολυδιαφημίζουν τα χρήματα που μας δίνει η Ε.Ε. και αποκρύπτουν τα πολλαπλάσια χρήματα που μας παίρνει. Το 2004,π.χ., η Ε.Ε. μας έδωσε 2,4 δισ. ευρώ και μας πήρε 8,8 δισ.(!), με τις εισφορές, το ΦΠΑ, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου κλπ. (Για ό,τι σχετικό με την ΕΟΚ/Ε.Ε. αναλυτικά στην έκδοση μας ΑΣΚΕ-4)
Η πρόσφατη έξαρση της ακρίβειας είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής μας στην ΟΝΕ, που συρρικνώνει την παραγωγή μας, για να μας πουλούν οι ξένοι τα δικά τους προϊόντα. Το κράτος δεν έχει καν το δικαίωμα να παρεμβαίνει, γιατί «νοθεύει» την κοινοτική αρχή του «ανταγωνισμού», δηλ. της ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Με την ένταξη στην ΕΟΚ η ανεργία σκοπίμως γιγαντώθηκε, ώστε οι εργαζόμενοι να ζουν με την ανασφάλεια και το άγχος της απόλυσης και να ανέχονται τις κοινοτικές οδηγίες (εντολές), που οδηγούν σε εργασιακό μεσαίωνα, με τα ατελείωτα ωράρια, που καταργούν την προσωπική και οικογενειακή ζωή, με απούσες όλες τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να προστατεύουν τους εργαζομένους.
|
|||
|
Στη χώρα όπου γεννήθηκε, η δημοκρατία μπορεί και πάλι να λειτουργήσει υποδειγματικά, όμως συνεχώς περιορίζεται και άλλοι αποφασίζουν για μας. |
|||
|
Η φαλκίδευση της δημοκρατίας δεν είναι σημερινό μόνο φαινόμενο. Με τη συμμετοχή μας, όμως, στην Ε.Ε. έχουμε παραχωρήσει και τυπικά στο διευθυντήριο των Βρυξελών το δικαίωμα να αποφασίζει για την οικονομική και κοινωνική μας πολιτική. Στην πραγματικότητα αποφασίζουν τα μυστικοσυμβούλια των τραπεζιτών και μεγαλοβιομήχανων. Ο ρόλος της Βουλής και της Κυβέρνησης κατάντησε διακοσμητικός. Ο νόμος για το βασικό μέτοχο π.χ., που επεδίωξε να περιορίσει την ασυδοσία των «νταβατζήδων» των ΜΜΕ, δεν εφαρμόστηκε, ύστερα από παρέμβαση της Ε.Ε.. Το 70% της νομοθεσίας μας είναι πια αποφάσεις της Ε.Ε., που δεν περνούν καθόλου από τη Βουλή, αλλά επικυρώνονται με προεδρικά διατάγματα ή υπουργικές αποφάσεις. Όλα τα αποφασιστικά όργανα της Ε.Ε. συνεδριάζουν μυστικά, δεν εκλέγονται, δε λογοδοτούν πουθενά και ούτε καν μας ανακοινώνουν όλες τις αποφάσεις τους, τις οποίες, όμως, με θρασύτητα απαιτούν να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα οι λαοί.
Ομοίως το NATO (δηλ. οι ΗΠΑ) μας υποχρεώνει να συμμετέχουμε στους τυχοδιωκτισμούς του στο Αφγανιστάν στο Κόσοβο, μέχρι και τη ... Σαχάρα! Η Ελλάδα βοήθησε στις επιθέσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ καθώς και στην επαίσχυντη σύλληψη του Οτσαλάν, παρά τη διαφωνία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Το Ευρωσύνταγμα και το σχέδιο Ανάν υποστηρίχθηκαν από το σύνολο σχεδόν της πολιτικής μας ηγεσίας, ενώ η πλειοψηφία του λαού ήταν αντίθετη. Γι' αυτό η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει από το NATO και όλους τους παρεμφερείς οργανισμούς (αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-2).
Επειδή κατανοούν ότι οι αντιδράσεις των λαών (και του ελληνικού, ιδίως) μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτες, περιορίζουν ακόμη και τυπικά τους δημοκρατικούς θεσμούς με ένα πλέγμα «αντιτρομοκρατικών» και άλλων νόμων. Στα δε ΜΜΕ επιτρέπεται να ακούγεται μόνο «η φωνή του κυρίου τους».
Όμως, στην Ελλάδα μπορούν οι δημοκρατικοί μας θεσμοί να ξαναλειτουργήσουν ουσιαστικά και μάλιστα να διευρυνθούν, π.χ. με τη θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για όλα τα πολύ σημαντικά θέματα, όπως ο χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, η αναθεώρηση του Συντάγματος ή η έγκριση σημαντικών συνθηκών καθώς και με την καθιέρωση θεσμών λαϊκής συμμετοχής. Αναγκαία προϋπόθεση, και μάλιστα εφικτή, η απελευθέρωση μας από όλους τους υπερεθνικούς αντιδημοκρατικούς οργανισμούς.
|
|||
| Ενώ μπορούμε να διασφαλίσουμε την εθνική μας ακεραιότητα και την ειρήνη, η υποτέλεια μας οδηγεί σε συνεχείς υποχωρήσεις και κινδύνους. | |||
|
Οι δυτικοί μας «σύμμαχοι» δε μας υποστήριξαν ποτέ σε κανένα εθνικό μας θέμα και, μάλιστα, συνήθως υποστηρίζουν τις πιο παράλογες επεκτατικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου (διχοτόμηση Αιγαίου, ψευδώνυμο Σκοπίων, σχέδιο Ανάν κλπ.-για ό,τι σχετικό με την Κύπρο αναλυτικά στην έκδοση ΑΣΚΕ-3). Η πολιτική μας ηγεσία, λόγω της υποτέλειας της στους δυτικούς, καταντά πολλές φορές να συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος γειτονικών χωρών, με ακραίες περιπτώσεις την οικογένεια Μητσοτάκη και το δίδυμο Σημίτη-Γιωργάκη.
Για να δικαιολογήσουν την εθελοδουλία τους και με τη βοήθεια των «νταβατζήδων» των ΜΜΕ, εμφανίζουν τους δυτικούς τους προστάτες ως παντοδύναμους. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Η αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει την αγανάκτηση όλης της ανθρωπότητας και έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ είναι η πλέον χρεωμένη χώρα του κόσμου. Οι νίκες της τεράστιας στρατιωτικής τους μηχανής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ. Άλλες δυνάμεις ορθώνονται ανταγωνιστικά (Κίνα, Ρωσία, Λ. Αμερική, Ιράν, Ινδία κλπ.) και ένας πολυπολικός κόσμος δημιουργείται, μέσα στον οποίο οι ισχυροί της Δύσης και οι τοποτηρητές τους (όπως η χούντα της Άγκυρας και το κράτος του Ισραήλ) υποχρεώνονται να «συμμαζευτούν». Όπως όλες οι χώρες, η Ελλάδα μπορεί να αποκαταστήσει σχέσεις όχι υποτέλειας, αλλά αμοιβαίου σεβασμού και συμφέροντος, ξεκινώντας από τα Βαλκάνια και συνεχίζοντας με την Αν. Μεσόγειο και όλες τις χώρες του κόσμου. Όσο νωρίτερα το αντιληφθούμε αυτό και διεκδικήσουμε τα αυτονόητα (που αναγνωρίζουμε σε όλους τους άλλους) τόσο πιο αποτελεσματικά διασφαλίζουμε και την ακεραιότητα της πατρίδας μας και την ειρήνη στην περιοχή μας.
|
|||
| Μας αποξενώνουν από τον πολιτισμό μας και τους συνανθρώπους μας, για να μας χειραγωγούν, ενώ η Ελλάδα μπορεί να ξαναγίνει πολιτιστικό κέντρο. ; | |||
|
Ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για τη χειραγώγηση μας (και μακροπρόθεσμα την εξαφάνιση μας ως έθνος), επιδιώκουν (και εν μέρει έχουν πετύχει) την πολιτιστική μας αλλοτρίωση. Προσπαθούν να καταστρέψουν ό,τι μας χαρακτηρίζει, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ήθη και έθιμα, την τέχνη, τη συλλογικότητα και αλληλεγγύη, προβάλλοντας τα πρότυπα του ατομισμού, της αποχαύνωσης και του καταναλωτισμού, που οδηγούν στο άγχος, τη μοναξιά και τη δυστυχία. Προσπαθούν να ξεχάσουμε (ή να μη μάθουμε) την ιστορία μας, να μας πείσουν ότι είναι παλιομοδίτικο να υποστηρίζουμε το κράτος-έθνος μας, ενώ την ίδια στιγμή κάνουν ό,τι μπορούν για να ενισχύσουν το κράτος-έθνος των ΗΠΑ και να μετατρέψουν σε κράτος-έθνος την Ευρωπαϊκή Ένωση! Στην υπηρεσία τους καλοπληρωμένοι «διανοούμενοι», δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, «ινστιτούτα», οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) και πολιτικές οργανώσεις «όλου του φάσματος». Προσπαθούν να μετατρέψουν την εκπαίδευση (ξεκινώντας από την ανώτατη) σε πεδίο επιχειρηματικών συμφερόντων (και την υγεία επίσης). Και πριμοδοτούν τα πάσης φύσεως πολιτιστικά σκουπίδια.
Όμως η Ελλάδα, όπως μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μέχρι τώρα συμβολή της στον ανθρώπινο πολιτισμό, από την αρχαία, βυζαντινή μέχρι και τη νεώτερη εποχή (παρά τις αξιολύπητες αντιρρήσεις των παραπάνω οργάνων τους...), έτσι και τώρα μπορεί, στηριγμένη στην πολιτιστική της εθνική ταυτότητα σε όλες τις πτυχές της, να συνεχίσει να εμπλουτίζει και να αναπτύσσει την πολιτιστική της δημιουργία και να συνεισφέρει έτσι ουσιαστικά στην πανανθρώπινη πολιτιστική εξέλιξη.
|
|||
| Άλλες πολιτικές δυνάμεις να ενισχυθούν, για ν' αλλάξει η μοίρα του τόπου μας. | |||
|
Εμπόδιο για όλα τα παραπάνω είναι η κυριαρχία πολιτικών δυνάμεων που εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα, αλλά επιτυγχάνουν να παραπλανούν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, να το αλλοτριώνουν, να το κάνουν συνένοχο στη διαφθορά τους και να αποσπούν την υποστήριξη του, έστω και μόνο με την απατηλή ελπίδα προσωπικών «διευκολύνσεων» ή την αυταπάτη συμμετοχής τους στην εξουσία. Όμως, η μοίρα του τόπου μας μπορεί ν' αλλάξει, αρκεί αυτές οι δυνάμεις να καταδικαστούν πολιτικά και να ενισχυθούν άλλες, που εκφράζουν τα
συμφέροντα του λαού και του τόπου και γι' αυτό δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» και παραμένουν άγνωστες ή μη υπολογίσιμες για πολλούς. Το «μειονέκτημα» αυτό μπορεί και πρέπει να καλυφθεί (και για άλλους, πιο σημαντικούς, λόγους) με την απ' ευθείας επαφή ή επικοινωνία. Μεταξύ των δυνάμεων αυτών θεωρούμε ότι είναι και το ΑΣΚΕ. Όποιος συμφωνεί με τις θέσεις του και επιθυμεί να ενισχύσει με οποιοδήποτε τρόπο την προσπάθεια του μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας.
|
|||
| ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.) | |||
Η ΓΡΑΜΜΗ ΦΛΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΚΑ
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό