ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

   Οι κατοχικές δυνάμεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ παραμέρισαν ακόμη και αυτήν την πρόθυμη σε όλα ντόπια κυβέρνησή τους και μας υπαγορεύουν απ’ ευθείας τις προκλητικές και παράλογες απαιτήσεις τους. Τα όρνεα αυτά δεν αρκούνται στην έσχατη φτώχεια που έχουν επιβάλει στον ελληνικό λαό. Με το θράσος των κυρίαρχων υβρίζουν τον ελληνικό λαό για τις κινητοποιήσεις του και απαιτούν να πουληθεί όλη η Ελλάδα σ’ αυτούς και να διαλυθεί κάθε έννοια δημόσιας υπόστασής της.

   Χρέος του ελληνικού λαού είναι η καθολική αντίσταση στην, απροκάλυπτη πλέον, κατοχή, με στόχο να αποκτήσει η χώρα επιτέλους ελληνική κυβέρνηση, που θα εκδιώξει τους δυνάστες της, δηλ. την Ε.Ε και το ΔΝΤ, και θα ξεπλύνει αυτό το άγος.

  Απέτυχε η προσπάθεια, επί υπουργίας Γιαννάκου, να εισαχθεί στα Σχολεία η οθωμανική «ελληνική» ιστορία της μη ιστορικού Ρεπούση καθώς και τα «συμβουλευτικά» πονήματα του κυκλώματος Βερέμη, Δραγώνα, Κοππά και σύμπαντος του ΣΥΝ , με χορηγίες των Υπουργείων Εξωτερικών ΗΠΑ, Αγγλίας και Γερμανίας και των εταίρων του Ουγγροεβραίου αρχισπεκουλαδόρου Σόρος !!, για τον παράδεισο της οθωμανικής σκλαβιάς.
  Έτσι η διάδοχος της κας Γιαννάκου κα Διαμαντοπούλου και Σία επέλεξαν άλλο δρομολόγιο. Κατάργηση της ιστορίας, βαθμιαία, στα Σχολεία, και ανάθεση της «διδασκαλίας» της στο κύκλωμα Βερέμη και Σκάι των Αλαφούζων. (Δεν ήταν, άλλωστε, τυχαίο, το ότι, μόλις άλλαξε η ιδιοκτησία της «Καθημερινής», μας προσφερθηκε, αφιλοκερδώς(...), πολυτελής σειρά-«ιστορία» της (εβραϊκής) Βίβλου !)   
   Δε θα ήταν προς θανάτου ! Η γνώμη, όποια γνώμη, (ακόμη, διότι άλλα ετοιμάζονται τώρα...) είναι ελεύθερη, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι παρέχεται από το ίδιο μέσο όπου διατυπώνεται, η δυνατότητα αντίλογου. Ούτε απαγορεύεται η όποια χρηματοδότηση, φτάνει να δηλώνεται, ώστε να κρίνεται και η όποια σκοπιμότητά της.
   Δημιουργείται όμως σοβαρό θέμα, όταν η απόπειρα αυτή ιστορικής διαστροφής υπογράφεται «Με την ευγενική χορηγία της Εθνικής Τράπεζας», δηλ. με τα χρήματα των μικροκαταθετών της, υποτίθεται, κρατικής Τράπεζας!

  Επιλεκτική ευαισθησία επιδεικνύουν οι αυτόκλητοι προστάτες των αραβικών λαών, τέως αποικιοκράτες τους. Κανένα μέτρο για τη σφαγή στην Υεμένη. Κανένα για τη σφαγή και την ξένη επέμβαση στο Μπαχρέιν. Άλλωστε οι ίδιοι πρωταγωνιστούν σε παρόμοιες επεμβάσεις και στην κατοχή ξένων χωρών και παλαιότερα (Κύπρος κ.λπ.) και σήμερα (Ιράκ, Αφγανιστάν κ.λπ.).
  Παρά την αντίθετη εικόνα που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ τους, είναι βέβαιο ότι την επέμβασή τους στη Λιβύη δεν επιθυμεί καμιά από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, πλην των ελαχίστων οργάνων τους. Αυτή η επέμβαση των νεοαποικιοκρατών θα κάνει τραγικότερη την ήδη τραγική κατάσταση. Αυτή την επέμβαση δεν εγκρίνουν οι κυβερνήσεις χωρών που αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Η ελληνική κυβέρνηση, δυστυχώς, κατοχική και η ίδια, έσπευσε να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες της στους δυτικούς προστάτες της, προσθέτοντας άλλη μια σελίδα ντροπής, μετά τη Γιουγκοσλαβία και τον Οτσαλάν, με τους ίδιους μοιραίους ανθρώπους (Γιώργος Παπανδρέου, Πάγκαλος) να έχουν ανέβει στις 2 πρώτες θέσεις της ιεραρχίας της. Το τεράστιο κόστος της ελληνικής συμμετοχής αποτελεί πρόκληση, σε καιρούς που περικόπτονται δραστικά μισθοί και συντάξεις. Δεύτερη πρόκληση η διάθεση ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών, ενώ τα αναγκαία για την προστασία των δικών μας νησιών παραμένουν καθηλωμένα, γιατί δε χορηγούνται τα απαραίτητα κονδύλια για τη συντήρησή τους.
   Ο ελληνικός λαός απαιτεί να μην έχει η χώρα μας καμιά συμμετοχή σε οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση και να αφήσει το φίλο λαό της Λιβύης να καθορίσει μόνος του το μέλλον του. Αν μπορεί, ας συμβάλει μόνο με διπλωματικά μέσα στην κατάπαυση του πυρός και τη διακοπή ενός αδελφοκτόνου πολέμου.

  Η αύξηση της εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας, που έφτασε πλέον σε τέτοιο σημείο ώστε να κινδυνεύει η ζωή οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη κυκλοφορεί στο δρόμο, δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της ανικανότητας και της αδιαφορίας των κυβερνώντων. Είναι μέρος σχεδίου, που υλοποιούν η κατοχική κυβέρνηση και η δημοτική αρχή του κ. Καμίνη και προβλέπει το χωρισμό της πρωτεύουσας σε δύο μέρη. Το ένα, συνεχώς διευρυνόμενο, να κατοικείται από ξένους, κατά προτίμηση αλλόθρησκους. Το άλλο, συνεχώς συρρικνούμενο, κατά πλειοψηφία από Έλληνες. Όσοι Έλληνες αρνούνται να συμπράξουν σ’ αυτό το σχέδιο, αρνούνται να μετακομίσουν, αρνούνται να «αποζημιωθούν» οικονομικά ενοικιάζοντας τα διαμερίσματά τους «με το κεφάλι» σε αλλοδαπούς, εκμεταλλευόμενοι πάμφτωχους ανθρώπους, όσοι επιμένουν να μένουν στη γειτονιά τους και να θέλουν να περισώσουν, κατά το δυνατό, τη φυσιογνωμία της πρέπει να «πεισθούν» δια της βίας. [Το σχέδιο εφαρμόστηκε με πλήρη επιτυχία πριν από μισό αιώνα στην Ίμβρο, που τότε είχε αμιγή ελληνικό πληθυσμό και τώρα αμιγή τουρκικό.]
  Οι εξελίξεις θα πάρουν τη χειρότερη μορφή τους, εάν την «υπεράσπιση» των Ελλήνων πολιτών αναλάβουν οι γνωστοί κύκλοι της ακροδεξιάς, με αντεκδικήσεις και άλλες αυθαιρεσίες, οπότε η βία θα γενικευτεί, με κίνδυνο να χαραχτεί πράσινη γραμμή και στην πρωτεύουσα του ελληνισμού. Πρέπει επειγόντως να επαναπατριστούν όλοι οι ξένοι που μπήκαν παράνομα στην Ελλάδα. Επειδή κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το κάνει η κατοχική κυβέρνηση, πρέπει επειγόντως να απομακρυνθεί πρώτα η ίδια από την εξουσία με την κινητοποίηση του ελληνικού λαού, με πλήρη σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς.