ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

   Η δεύτερη, αν εξαιρέσουμε τη ναζιστική γερμανική κατοχή, επιχειρείται σήμερα με τους τροϊκανούς και τα οικτρά εγχώρια ανδρείκελά τους.
  Αυτή τη φορά δε θα επιτύχουν. Ήδη ξεσηκώνονται ακόμη και πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, νομικοί, πολίτες έξω από τις μικροκομματικές λογικές· και, επιτέλους, ανεγείρεται η νεολαία, που καλεί όλους μαζί να γεμίζουμε τους δρόμους και τις πλατείες έστω και χωρίς, για την ώρα, συντονισμένα αιτήματα και συγκροτημένη προοπτική.
  Η αρχή του τέλους των αχρείων και της υποταγής ανατέλλει.

   Δεν είναι λιγότερο εθελόδουλοι και όσοι καταδίκασαν τέτοιες σκέψεις με το επιχείρημα ότι θέτουν σε κίνδυνο τη … «μεγάλη κατάκτηση»(!) της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και το ευρώ. Το μόνο που δε θέλουν τα ξένα όρνεα είναι να φύγουμε από το ευρώ τους, που τόσο πάσχισαν να μας επιβάλλουν με τους εγχώριους υποτακτικούς τους, για να διαλύσουν την παραγωγή μας και να μας καταδικάσουν ν’ αγοράζουμε με δανεικά τα προϊόντα τους.

  Ο ελληνικός λαός άρχισε προ πολλού να αντιλαμβάνεται ότι η ένταξή μας στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και την ΟΝΕ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο τρόπος για την αγριότερη εκμετάλλευση της πατρίδας μας από τους ξένους. Και ότι ελπίδα ανόρθωσης υπάρχει μόνον αν αποχωρήσουμε από την Ε.Ε. και το ευρώ και κατακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία.

Ελπίζουμε ότι και μόνο που άνοιξε αυτή η συζήτηση είναι καλό, για να γίνει καθαρότερος ο ρόλος «συμμάχων» και «εταίρων». Ίσως γι’ αυτό κάποιοι ευφυέστεροι έσπευσαν να κλείσουν το θέμα. Επειδή ενίοτε...

  Το πλήγμα που δέχθηκαν αυτός ο ολέθριος άνθρωπος και η κλίκα του αποτελεί μια επιτυχία του δημοκρατικού κινήματος. Κανείς εφησυχασμός, όμως, δε δικαιολογείται. Οι δυνάμεις της νέας κατοχής, η Ε.Ε. με την ΕΚΤ της και οι ΗΠΑ με το ΔΝΤ τους, ασφαλώς θα προσπαθήσουν με αλλαγές φρουράς να συνεχίσουν την άγρια εκμετάλλευση και τη καταδυνάστευση του ελληνικού λαού, για την εξυπηρέτηση των άνομων συμφερόντων τους.

   Γι’ αυτό η επαγρύπνηση συνεχίζεται και αναζητείται μια άλλη πολιτική, που θα απελευθερώσει την πατρίδα μας από τις δυνάμεις κατοχής και όλους του λεόντειους οργανισμούς, θα επιβάλλει τον κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή και τα προϊόντα της, θα προωθεί την ανάπτυξη της χώρας, θα κατοχυρώνει και θα εμβαθύνει τους δημοκρατικούς θεσμούς, θα προασπίζει την εδαφική μας ακεραιότητα και την εθνική μας κυριαρχία, θα αντιμετωπίσει το μείζον πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, θα προασπίζει και θα αναπτύσσει τον πολιτισμό μας.

   Τις τελευταίες μέρες δεχόμαστε καταιγισμό ήχων και εικόνων για τις αθλιότητες στο χώρο του ποδοσφαίρου και για τις προοπτικές κάθαρσης.
  Θα μπορούσε να ήταν ένα ευοίωνο μήνυμα, έστω και ως απαίτηση εξωελληνικού θεσμού, και θα το ευχόμαστε φυσικά, αν και, δυστυχώς, είναι παγκοίνως γνωστή η γενικότερη διαπλοκή του. Ομως και μόνο η χρονική στιγμή που προκρίθηκε από τις δικαστικές αρχές για τις κοινοποιήσεις του επιτεύγματος (και μάλιστα μετά τις διαρροές για την τουλάχιστο περίεργη απόφαση του Σ.Τ.Ε. σχετικά με το επαίσχυντο μνημόνιο) αρκεί για να καταστήσει πρόδηλο το στόχο: Αποπροσανατολισμός από τον αγώνα κατά του «Μεσοπρόθεσμου» και της διάλυσης της κοινωνίας και της χώρας μας• όσο για την κάθαρση, κάποια άλλη, ίσως, φορά...
  Κρίμα, μόνο, που και η Δικαιοσύνη δε φροντίζει να τηρεί τουλάχιστο τα προσχήματα...
  Την απάντηση σε τέτοιου είδους αντιπερισπασμούς τη δίνει ήδη η «Πλατεία».

   Όλοι αυτοί είναι πρόθυμοι, φυσικά, να υπακούσουν και πάλι σε ο,τιδήποτε αποφασίσουν τα όρνεα της ΕΕ για τη «διάσωσή» μας, που θα εξυπηρετεί αποκλειστικά τα ξένα συμφέροντα, τα οποία, αν και αντιτιθέμενα τώρα, συγκλίνουν στο ξεπούλημα της Ελλάδας και στην πλήρη υποδούλωση του λαού μας.

Αυτοί που κέρδισαν από την εκμετάλλευση των χωρών της περιφέρειας με την ΕΕ και το ευρώ δεν είναι διατεθειμένοι να μοιράσουν τη λεία τους ακόμη και με κίνδυνο την κατάρρευση του οικοδομήματός τους.

   Ο ελληνικός λαός, που έχει γνωρίσει τη γερμανική κατοχή, δε φαίνεται διατεθειμένος πλέον να δεχθεί τα δεσμά που χαλκεύει εις βάρος του η νέα κατοχή.