ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.


Του Νίκου Καργόπουλου *
26/2/2000

ΕΙΝΑΙκοινός τόπος ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν την ίδια πολιτική, που ακολουθείτις επιταγές της ΕΟΚ, μέσα στο γενικότερο παραλογισμό της αμερικάνικηςπαγκοσμιοποίησης. Οι διαφορές τους είναι μόνο σε δευτερεύοντα ζητήματα,γι' αυτό είναι πλήρης αποπροσανατολισμός η προτίμηση ενός από τα δύο. Πρέπεινα καταπολεμηθούν όλοι οι εκπρόσωποι της ΕΟΚ και της παγκοσμιοποίησης,για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πορεία.
ΓΙΑΤΗΝ ώρα. όσο μικρότερο είναι το ποσοστό με το οποίο θα εκλεγεί η επόμενηκυβέρνηση, όσο μικρότερο είναι το άθροισμα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., όσο μικρότερηείναι η νομιμοποίηση τους, τόσο λιγότερο προκλητικά θα εφαρμοστούν απότις 10 Απριλίου τα αντιλαϊκά μέτρα που οι απαιτεί η ΟΝΕ και τόσο πιο περιορισμέναθα υλοποιηθεί το πνεύμα του Ελσίνκι. Ο κ. Ρέππας αφελώς απεκάλυψε ότι δεντον ενδιαφέρει μόνο να βγει πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, αλλά και το άθροισμαΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να είναι 80-85%! Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ψηφοφόρος πρέπει να κατανοήσει.λοιπόν, τη δύναμη που έχει η ψήφος του.
ΗΑΠΑΝΤΗΣΗ στο παιχνίδι των δύο μεγάλων κομμάτων δεν πρέπει να είναι η ενίσχυσημικρότερων κομμάτων που κινούνται μέσα στη λογική του συστήματος ως συμπληρωματικά.’λλωστε, από κάποιους ξένους κύκλους προωθείται το (απίθανο;) σενάριο τηςμη αυτοδυναμίας και του σχηματισμού κυβέρνησης με τη συμμετοχή κάποιων απ' αυτά τα κόμματα, που θεωρούν ότι εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους.Τα κόμματα αυτά αρκούνται σε διαπιστώσεις και σε προτάσεις ανώδυνες καιπαραπλανητικές, όπως η διοχέτευση των κονδυλίων της ΕΟΚ σε παραγωγικούςτομείς (!)
"ΑΓΝΟΟΥΝ"ότι οι "εθνικοί στόχοι" της ένταξης στην ΕΟΚ παλιότερα και στην ΟΝΕ τώραείναι οι αιτίες της καταστροφής μας.
"ΑΓΝΟΟΥΝ"ότι η ΕΟΚ με τα κονδύλια της έχει ως στόχο τη δημιουργία της "εοκικής φάρας"(όπως το σχέδιο Μάρσαλ δημιούργησε την αμερικανική φόρα) και τη μείωσητης ελληνικής παραγωγής!
ΣΤΙΣΕΚΛΟΓΕΣ πρέπει να ενισχυθούν οι πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται πραγματικάτη σημερινή κατάσταση, θεωρούν την αποχώρηση από την ΕΟΚ ως μονόδρομο γιαοποιαδήποτε πρόοδο, υποστηρίζουν την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσωνπαραγωγής (όσο κι αν οι τραυματικές εμπειρίες του ΠΑΣΟΚ και του υπαρκτούσοσιαλισμού δυσκολεύουν την αποδοχή αυτών των θέσεων), θεωρούν το κράτος(όχι, βέβαια, το σημερινό) ως τον κύριο φορέα ανάπτυξης και άμβλυνσης τωναντιθέσεων και οραματίζονται μια κοινωνία ελεύθερη, που θα επιτρέπει τηνολοκλήρωση του κάθε ανθρώπου.
ΣΤΙΣΔΥΝΑΜΕΙΣ αυτές θέλουμε να πιστεύουμε ότι ανήκει και το κόμμα μας, το ΑΣΚΕ,και γι' αυτό ζητούμε την ενίσχυσή του και στις ερχόμενες εκλογές.

* Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)
Του Σήφη Στενού*

ΠΡΟΚΗΡΥΧΘΗΚΑΝ, λοιπόν οι εκλογές για τις 9 Απρίλη και παρά το ότι φαίνονται οι πλέον ανούσιες της τελευταίας εικοσαετίας, εν τούτοις αποκτούν ακριβώς γι' αυτό μια απροσδόκητη σημασία.
ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ οι πλέον ανούσιες γιατί σε σχέση με αυτές από το'81 μέχρι και το '96 όποιο από τα δυο "κυβερνητικά" (για την ώρα) κόμματα και να τις κερδίσει, ακριβώς την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει και μάλιστα ακόμη χειρότερη από τη σημερινή. Η μόνη διαφορά τους έγκειται στο βαθμό αποτελεσματικότητας στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Το ένα με το "σοσιαλιστικό" προσωπείο και τον έλεγχο των συνδικάτων συγκρατεί τις αντιστάσεις εξασφαλίζοντας έτσι και τη βοήθεια των ξένων ηγεσιών και των εντοπίων βαρόνων τους...
ΘΑΑΝΕΜΕΝΕ, λοιπόν, κανείς πως θα ενδιαφέρονταν γι' αυτές μόνο όσοι θέλουννα διατηρήσουν τα προσωπικά οφέλη από τη διαχείριση της δοτής εξουσίαςκαι όσοι θα επιθυμούσαν να τους αντικαταστήσουν σε αυτήν ή να τους συμπληρώσουν.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως έτσι. Για πρώτη φορά στα τελευταία 50 χρόνια αποκαλύπτεταιπλήρως το πολιτικό παιχνίδι στη χώρα μας σε όλη του την αθλιότητα και γι'αυτό η πιθανότητα αντίδρασης σε αυτό εμφανίζεται αυξημένη:

ΤΑδυο κόμματα, που οι μηχανισμοί διαμόρφωσης της κοινής γνώμης τα προωθούνως τα μόνα "κυβερνητικά" για πρώτη φορά τόσο απροκάλυπτα έχουν κοινά προγράμματα.Πως θα καταφέρουν να πείσουν με τα συνθήματα "μπορούμε περισσότερα" (γιατίδεν το έδειχναν μέχρι τώρα;) και "μπορούμε καλύτερα" (δηλ. τώρα είναι καλά;)ΤΟ ένα ήθελε να επιταχύνει την εκδίωξη της κυβέρνησης μη ψηφίζοντας γιαπρόεδρο Δημοκρατίας και το άλλο επέσειε φοβερούς κινδύνους από τις πρόωρεςεκλογές. Κι όταν το πρώτο αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, το δεύτερο τις προκηρύσσειξεχνώντας τους "κινδύνους" και υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών.
•ΠΡΟΩΡΕΣ εκλογές προβλέπονται μόνο για μείζον εθνικό θέμα. Και ο νυν πρωθυπουργόςταυτίζει το εθνικό θέμα με τη (μεγαλύτερη όπως πιστεύει) πιθανότητα επανεκλογήτου!
•Η νέα Βουλή θα είναι αναθεωρητική για αρκετά άρθρα του Συντάγματος. Καιδεν ακούγεται λέξη για το τι προτείνουν και τι θα ψηφίσουν μετεκλογικά!

•ΟΛΟΙ γνωρίζουν ή υποπτεύονται τι θα επακολουθήσει μετά την είσοδο στηνΟΝΕ. Και όμως κανένας δε μιλά γι' αυτά ή τι θα κάνεις γι'αυτά. θέλουν ψήφοεν λευκώ!!

-ΚΑΙ μόνο αυτός ο προσβλητικός κυνισμός στην αντιμετώπιση του Έλληνα πολίτηθα αρκούσε για να μην ψηφίσει (τουλάχιστο... ) ο κάθε ενεργος πολίτης ταδυο αυτά κόμματα και τις ουρές τους και να ενισχύσει θετικά κάθε πραγματικήπροσπάθεια για μια κοινωνία ανεξάρτητη και δίκαιη όπως πιστεύουμε ότι είναιη προσπάθεια του Α.Σ.Κ.Ε.

*Μέλοςτου ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Α.Σ.Κ.Ε
ΑΘΗΝΑΙΚΗ 6/3/2000
Του Σήφη Στενού*

ΓΡΑΦΤΗΚΕ πως ο Κ. Σημίτης είπε στα κυβερνητικά στελέχη ότι δε θα κάνει εκλογές, αν δε δουλέψουνε. Αν το εννοούσε, τότε ποτέ δεν θα γίνουν εκλογές!
ΑΥΤΕΣ όμως πλησιάζουν αναπότρεπτα, δυστυχώς γι' αυτούς, και αναγκάζονται μπροστά στην απειλή να χάσουν την εξουσία να ομονοήσουν σχετικά και να προετοιμαστούν γι'αυτές. Και εδώ άρχισε το πανηγύρι! Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Δε σέβονται ούτε ιερό ούτε όσιο, ούτε καν την κοινή λογική και τη νοημοσύνη. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό των εντυπώσεων με τη βοήθεια των ΜΜΕ, έντυπων ή ηλεκτρονικών, που συνδεδεμένα άμεσα ή έμμεσα με την κυβέρνηση χοροπηδούν τόσο άκομψα στους ήχους της "επικοινωνιακής πολιτικής" της, ώστε να χάνουν και το ελάχιστο υπόλοιπο αξιοπιστίας τους.

ΗΠΑΡΟΧΟΛΟΓΙΑ του περασμένου Αυγούστου, λόγια αέρα φυσικά, ξεφούσκωσε καιοι όποιες φρέσκιας εξαγγελίες αντιμετωπίζονται με πικρά χαμόγελα και στοτελευταίο καφενείο.

ΤΟΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ χρησιμοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο, που τώρα πια τα θύματα τομόνο που περιμένουν είναι να αγοράσουν μετοχές οι εκβιαστικά παροτρυνόμενοιωφελημένοι της κυβέρνησης, να ανεβεί λίγο η τιμή και να πουλήσουν άρονάρον ό,τι προλάβουν.

ΟΜΕΓΑΛΟΣ μεταρρυθμιστής Αρσένης διόρισε επιτροπή, για να του πει τι βελτιώσειςνα κάνει στους νόμους για την παιδεία και ακολούθησε το πλήρες αλαλούμ.Δέκα χρόνια, λέει, θα διαρκέσουν οι βελτιώσεις. Έλεος!
ΚΙΗΡΘΕ στο τέλος το Μετρό. Το πανηγύρι. Αντί να πάνε όλοι στον εισαγγελέα,αναθέτουν στο... Μέγαρο Μουσικής τη διοργάνωση των εγκαινίων. Έπρεπε όλοτο έργο να έχει ολοκληρωθεί πριν από χρόνια και στο 1/3 των μέχρι τώραεξόδων. Και, ως παγκόσμια πρωτοτυπία, για κάθε καθυστέρηση, αντί να πληρώνουνοι κατασκευαστές τα προβλεπόμενα πρόστιμα, έπαιρναν εκατοντάδες δισεκατομμύρια (sic)ως... επιβράβευση. Και όλ' αυτά για μια γραμμή Πεντάγωνο - Σύνταγμα - Σεπόλια!

Μ’ΑΥΤΑ μπορεί να διασκεδάζει κανείς, υπάρχει όμως και μια πλευρά της εκλογιστικήςλογικής τους που είναι πολύ σοβαρή και που δυστυχώς κανείς δεν την επισημαίνει.Όλοι μιλούν για το δικαίωμα του πρωθυπουργού να προκηρύξει, όποτε θέλει,τις εκλογές. Αλλά το Σύνταγμα ρητά ορίζει "αν υπάρχει σοβαρό εθνικό θέμα".Δεν είναι άκρως επικίνδυνη αυτή η απόλυτη περιφρόνηση στο γράμμα και στοπνεύμα του Συντάγματος; Από πού κι ως πού η (κατανοητή) επιθυμία να κερδίσουντις εκλογές και η εναγώνια προσμονή ευνοϊκών δημοσκοπήσεων αναγορεύονταισε "σοβαρό εθνικό θέμα" και μάλιστα χωρίς καμία διαμαρτυρία από τον κατ'εξοχήναρμόδιο, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

*Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού ΣοσιαλιστικούΚόμματος Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)
Του Νίκου Καργόπουλου*
ΩΣΤΕ, λοιπόν,ΕΠΕΙΔΗ οι Αμερικανοί θέλουν να τα έχουν καλά με την Τουρκία, για να περνάειαπρόσκοπτα το πετρέλαιο μέχρι το Τσεϊχάν και
ΕΠΕΙΔΗη κάστα που καταδυναστεύει τους λαούς της Μ. Ασίας δεν παρέχει τις εξυπηρετήσειςτης με το αζημίωτο, ο υιός της κ. Τσαντ, που υποδύεται τον υπουργό Εξωτερικώντης Ελλάδας, προωθεί το παλιό αμερικανικό σχέδιο για "ομοσπονδιοποίηση"Ελλάδας -Τουρκίας, δηλ. μετατροπή της Ελλάδας σε τουρκικό δορυφόρο.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗτου να φωτογραφίζεται κάτω από τα τεράστια πορτρέτα του Ατατούρκ! Και οιεξωνημένοι κονδυλοφόροι του να γράφουν ότι πρέπει να υποχωρούμε, γιατί,αν γίνει πόλεμος, θα τον χάσουμε!!! ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολο το έργο του. Ο Παπαδόπουλοςπροσπάθησε, αλλά απέτυχε. Ένα βήμα επιχείρησε και ο Μητσοτάκης (στα χρόνιατης αγαστής συνεργασίας Μπους - Κολ) με την πρόταση αποστρατικοποίησηςτης Θράκης, αλλά απέτυχε. Η ΠΡΟΤΑΣΗ στο ίδιο πνεύμα επανέρχεται από τονΤζεμ για το Αιγαίο, όπου (π σύμπτωση!) η Τουρκία διεκδικεί τις "γκρίζεςζώνες", αρνείται από το 1974 να υποβάλει σχέδια πτήσης για τα αεροπλάνατης και θεωρεί casus belli το νόμιμο δικαίωμα μας για 10 μίλια στον αέρα και 12 στη θάλασσα! Δηλαδήσυγκυριαρχία!
ΓΙΑΤΙΔΕΝ έγινε η πρόταση αποστρατικοποίησης για την Αττάλεια ή τη Μερσίνα; Καιπώς μπορούμε να είμαστε φίλοι μ’ αυτούς που σφάγιασαν και κατέχουντη μισή Κύπρο και υπονομεύουν την ελληνική κυριαρχία στη Δ. Θράκη;

ΕΙΝΑΙΦΑΝΕΡΟ ότι η σημερινή "ύφεση" νομιμοποιεί τις μισές τουρκικές διεκδικήσειςκαι αναλόγως θα πράξουν και οι διεθνείς οργανισμοί, όπως το δικαστήριοτης Χάγης, αν επιληφθεί.
ΤΟΕΛΣΙΝΚΙ αποκαλύπτεται και για τους πιο αφελείς. Ακόμη και για το Κυπριακό(όπου η πιο ευνοϊκή -υποτίθεται- αναφορά για μας) η σαφής δήλωση Τζεμ καιΕτσεβίτ ότι "στην Κύπρο υπάρχουν δυο χωριστά κράτη και η μόνη λύση είναιη συνομοσπονδία" δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το κατά πόσο η Τουρκία,ως υποψήφια χώρα. άλλαξε πολιτική.
ΤΕΤΟΙΟΥΕΙΔΟΥΣ "φιλία" τη γνωρίσαμε και το 1959 με τις συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου.Γι'αυτό πιστεύουμε ότι και αυτά τα αμερικανικά σχέδια θα συναντήσουν τέτοιεςαντιδράσεις, που θα ακυρωθούν στην πράξη. Αλλά αυτές οι αντιδράσεις ναυπάρξουν!
Αντίγι'αυτή την αμερικανόπνευστη "φιλία", που οδηγεί με βεβαιότητα και σε παραχωρήσειςκαι σε κρίση, οι λαοί της Ελλάδας και της Μ. Ασίας πρέπει να προκρίνουντη δική τους πραγματική φιλία, την οποία έχουν γνωρίσει σε μακρές περιόδουςτης ιστορίας τους.

*Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού ΣοσιαλιστικούΚόμματος Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)
Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΓΟΠΟΥΛΟΥ *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000

ΠόσοιΈλληνες, άραγε, έχουν απομείνει να μην ανησυχούν; Για την οικονομική διάλυση,για τον επερχόμενο (λόγω ΕΟΚ και ΟΝΕ) κοινωνικό μεσαίωνα, για την εθνικήμειοδοσία, για την πολιτιστική αλλοτρίωση, για τη διαφθορά και τον αμοραλισμό.Πόσοι Έλληνες έχουν απομείνει να μην αντιλαμβάνονται ότι Μεσσίες τέλος;Οι Δυτικοί πλούσιοι φίλοι μας. αντί χορηγοί, απεδείχθησαν αρπακτικά. Αυταπάτητέλος! Μόνοι μας ό.τι κάνουμε. Και, οπωσδήποτε, η πολύ σημαντική στιγμήτης άσκησης του εκλογικού δικαιώματος μπορεί να είναι μια πρώτηατομική συμβολή του καθενός. Έχουν απομείνει, βεβαίως, πολλοί «ευφυείς»που επιδιώκουν ατομικές λύσεις. Δεν κατανοούν ότι τελικά οι ευνοημένοιτου ΕΟΚικού παραδείσου θα είναι ελάχιστοι. Και οι υπόλοιποι, μαζί με όλατ' άλλα, θα έχουν προσφέρει και την αξιοπρέπεια τους, ικετεύοντας τουςελεεινούς της εξουσίας. Δικαιολογούν τη στάση τους, ανακαλύπτοντας διαφορέςμεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ώστε να προτιμήσουν το (κατ' αυτούς μη χείρον).
Η παράσταση προσφέρει και «αριστερές» λύσεις, που λένε ότι η ΕΟΚ μπορεί δήθεννα γίνει καλύτερη και δικαιότερη. Με το αζημίωτο, μια και από το ΣΥΝ καιτο ΠΑΣΟΚ κυρίως δημιουργείται η ΕΟΚική φάρα (όπως το σχέδιο Μάρσαλ δημιούργησετην αμερικανική φάρα) με χρήσιμα ή άχρηστα έργα. σεμινάρια, προγράμματακαι πάσης φύσεως εξαγορές συνειδήσεων. Πόσο «βολεύονται», άραγε, οι πραγματικοίαγωνιστές να συστεγάζονται με τους υπαλλήλους των Βρυξελλών; Ή μάλλον,να βρίσκονται υπό τη σκέπη τους;

Ηπαράσταση προσφέρει κι άλλους, που δήθεν διαμαρτύρονται, για να παραπλανούν,αλλά αποσιωπούν τις αιτίες (ένταξη στην ΕΟΚ), με το αζημίωτο κι αυτοί,αφού συμμετέχουν (με άλλο τρόπο) στη νομή της εξουσίας. Και μερικοί απ'αυτούς αναδεικνύουν ως πρώτη ιδέα την περιφερειακότητα, την ίδια στιγμή(τι σύμπτωση!) που οι υπάλληλοι της παγκοσμιοποίησης ζητούν «το μέγεθοςτων επικρατειών να είναι πολύ μικρότερο του σημερινού κρότους» (Φ. Κοζύρης,Κ. Ε. 25/3). Υπάρχει και η πραγματική αντιπολίτευση του ΚΚΕ, εκτός αν επαναλάβειτον άθλο του 1989 με την αποδοχή της ΕΟΚ και τη ουγκυβέρνηση με τη Ν.Δ...που επανελήφθη υπογείως και στις δημοτικές εκλογές του 1998. Τι βολικήαντιπολίτευση, πράγματι!
Αυταπάτεςτέλος! Δεν είναι κακοί μόνον οι ηθοποιοί. Είναι ολόκληρη π παράσταση. Νακατεβεί. ’λλο έργο. Δεν νομίζουμε ότι τόση ιστορία πολιτισμού και αγώνωνστην Ελλάδα μπορεί να συμβιβάζεται μ' αυτό το κατάντημα. Κάτι να κάνουμε.Εμείς, τουλάχιστον, του ΑΣΚΕ κάνουμε ό,τι μπορούμε. Με περισσότερες δυνάμειςτώρα, ύστερα από την περσινή εκλογική μας ενίσχυση. Με ακόμη περισσότερες,αν μας το επιτρέψει το φετινό αποτέλεσμα. Και πολλοί άλλοι, ο καθένας μετον τρόπο του.
«Νέακινήματα θα αμφισβητήσουν τη σημερινή πορεία προς το τίποτα», προβλέπειακόμη και ο ΟΗΕ! Να εκφραστούν πολιτικά! Την Κυριακή μπορεί να γίνει έναβήμα. Ο καθένας, τουλάχιστον της δική του ψήφου, μπορεί να είναι απόλυτοςκύριος.

*Μέλοςτης Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ).
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 19/2/2000
ΤουΝΙΚΟΥ ΚΑΡΓΟΠΟΥΛΟΥ*

Φρίκηχαρακτηρίζεται η παγκοσμιοποίηση,. στην οποία συμμετέχει κανονικά η ΕΟΚμας. Βαρβαρότητα. Υπερβολές, σκέπτονται άλλοι, Η παγκοσμιοποίηση τους,η Αριστερά μας και οι εκλογές που δεν τους έχει χτυπήσει ακόμη την πόρτα.Το εξαθλιωμένο 10-20% τον ανέργων, αστέγων, απόρων της «πολιτισμένης» Δύσης,που συνεχώς αυξάνεται, και το πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του Τρίτου Κόσμουνομίζουν (;) ότι ποτέ δεν θα συνέλθει, δεν θα κινηθεί, δεν θα τους απειλήσει.
Οιφτωχοί γίνονται φτωχότεροι και περισσότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι,λένε οι οικονομολόγοι που τιμούν το λειτούργημά τους. Ο Τρίτος Κόσμος χρηματοδοτείμε 30-40 δις. δολ. ετησίως τη Δύση, λέει ο Κ. Βεργόπουλος. Μέχρι πότε;
H παγκοσμιοποίηση σε 20 χρόνια ανέβασε το παγκόσμιο χρέος από 265 σε 4.200δισ. δολ., ώστε ποτέ κανείςνα μην ξεχρεώσει! Οι νόμοι τους ισχύουν για τους άλλους. Εμείς απαγορεύεται να προστατεύουμε την παραγωγή μας (ΠΟΕ, ΕΟΚ), ενώ τη δική τους την προστατεύουν όλο και περισσότερο (μελέτη ΟΟΣΑ, 1992).
Αντιδρούν(για λόγους αυτοσυντήρησης) και δικοί τους: «Αυτός ο παγκοσμιοποιημένοςκόσμος του κέρδους θα βουλιάξει...», διαβάσαμε στην «Καθημερινή». Ο πρώηνκα­γκελάριος της Γερμανίας Χ. Σμιτ επισήμανε ιστορικές αναλογίες με τιςσυνθήκες που οδήγησαν στην επικράτηση του Χίτλερ. «Εάν ο πλανήτης δεν απορρίψειτους σημερινούς παράλογους κινδύνους, εξωθείται ολοταχώς σε οικονομική,κοινωνική και οικολογική καταστροφή... Επέρχεται η στιγμή που νέα κοινωνικάκινήματα θ' αμφισβητήσουν την πορεία της κοινωνίας προς την κόλαση καιτο τίποτα, για να προσδώσουν το δικό τους δυναμισμό», λέει η Επιτροπή Ανάπτυξηςτου ΟΗΕ. Νέα κινήματα!
Όμως,οι ντροπαλές παρθένες της ελληνικής πολιτικής και οι περισπούδαστοι «διανοούμενοι»και «αναλυτές» τους κατέληξαν στο ομόφωνο!) συμπέρασμα ότι η παγκοσμιοποίησηείναι ...φυσική εξέλιξη, όταν βιάζεται όλη η ανθρωπότητα για την επιβολήτης. Είναι και ακλόνητη, λένε οι ίδιοι, για ένα (μη) σύστημα ετοιμόρροπο!’ρα το εξυπνότερο είναι να προσαρμοστούμε, ισχυρίζονται όλοι, από τον Στ.Μάνο μέχρι τον Ν. Μπίστη. Και ζητούν να τους ψηφίσουμε, γιατί «μπορούνπερισσότερα» ή γιατί «μπορούν καλύτερα» ή γιατί διαμαρτύρονται για τηνπαγκοσμιοποίηση, την ΕΟΚ και την ΟΝΕ που οι ίδιοι αποδέχονται και στηρίζουνή άλλοι (καινούργιοι) γιατί προτείνουν καλύτερους δρόμους ή καλύτερη διαχείρισητου πακέτου Πρόντι (!), ενώ αποδέχονται όλο το πλέγμα της εξάρτησης καιδεν αμφισβητούν καμιά από τις αιτίες της σημερινής κατάστασης.
Καιη Αριστερά μας; Πόσο νόημα έχει, στο βαθμό που απολογείται (ακόμη!) γιατην κοινωνία του υπαρκτού (μη) σοσιαλισμού, που επί δεκαετίες υπηρέτησεκαι την οποία ακόμη οραματίζεται; Και είναι Αριστερά, όταν αποδέχεται(έστω ως αναγκαίο κακό) τη σημερινή κατάσταση και,μάλιστα, επιδιώκει νατην υπηρε­τήσει και ως διαχειριστής της; Τόσο δύσκολο, απορούμε εμείς τουΑΣΚΕ, η Αριστερά μας να πάψει να είναι ετερόφωνη, να πάψει να είναι ηττοπαθής,να δεχθεί ότι δεν νοείται σοσιαλισμός χωρίς δημοκρατία, χωρίς τη δυνατότητατου κάθε ανθρώπου να ολοκληρώσει την προσωπικότητά του;
Εμείς,τουλάχιστον, του ΑΣΚΕ με τις μικρές μας δυνάμεις προσπαθούμε και θα συνεχίσουμενα προσπαθούμε. Αν κάποιος θεωρεί ότι αξίζει αυτή μας η προσπάθεια, αςμας ενισχύσει και ας μας ψηφίσει στις (αντισυνταγματικές) εκλογές πουθα γίνουν (;) στις 9 Απρίλη.

*ΌΝίκος Καργόπουλος είναι μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού ΚόμματοςΕλλάδας
Ελεύθερη βούληση !

Πανηγυρίζουν οι δύο μονομάχοι για το υψηλό άθροισμα τους, νίκησαν και οι δύο, γιατί (λένε) αυξήθηκε το κύρος και η αξιοπιστία τους! Αλήθεια! Μα τόσο ευχαριστημένοι είναι από τη ζωή τους οι κατεστραμμένοι βαμβακοπαραγωγοί της Καρδίτσας ή οι απολυμένοι της Εύβοιας, που έδωσαν από τα υψηλότερα ποσοστά στο δικομματισμό; Εύκολη λεία! Και η ψήφος τους προϊόν ανάγκης, ανασφάλειας και φόβου!

Ο Ευάγγελος

Τα ήθη του ΠΑΣΟΚ δε φαίνονται μόνο στον τρόπο πoυ εξαγόρασε τους ψηφοφόρους. Φαίνονται και στο μοίρασμα των υπουργείων. «θα μιλήσω μετά την ανακοίνωση του Υπουργικού Συμβουλίου», είπε ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, εκβιάζοντας ότι θα βγάλει πολλάάπλυτα στη φόρα, αν ο Σημίτης δεν τον κάνει υπουργό!
Ο Σημίτης δεν τον έκανε και ο Ευάγγελος (το νούμερο) σιώπησε! Απλώς θα γκρινιάζει από δω και πέρα...

Πάλης ξεκίνημα!

Χαράςευαγγέλια για τηνΑριστερά, όπου... προσχωρούν οι Ευάγγελοι και άλλοι μηυπουργοποιηθέντες. Μη μου πείτε ότι δε θα σπεύσουν πολλοί να... αναλύσουντα λεγόμενά τους ή να συζητήσουν σοβαρά μαζί τους!

Μόνο αυτό μας έλειπε

Οι Σημίτης και Γιωργάκης, με διαταγή των ΗΠΑ, μάζεψαντην αντιπολίτευση της Γιουγκοσλαβίας υπό την αιγίδα του … στέμματος τουΚαραγεώγεβιτς στο Καβούρι ! Τρελάθηκαν τελείως,φαίνεται.

Ακόμηκαι βρυκόλακες επιστρατεύουν.
Πριν από λίγες μέρες (16 Απριλίου) έγινε η ανοιξιάτικη σύνοδος των διεθνών χρηματιστικών οργανισμών που καθοδηγούνται από τουςG7 (τις πλούσιες χώρες) και διάφορους αξιωματούχους με θέμα την συγκρότησηνέας «ΠαγκόσμιαςΧρηματιστικής Αρχιτεκτονικής»! Και όλοι είδαν τι συνέβη στους δρόμους της Αμερικάνικης (και επιδόξως παγκόσμιας) πρωτεύουσας. Αν στην ίδια την Αμερική άρχισαν να εμφανίζονται τέτοιες αντιδράσεις κατά τους παραλογισμούς αυτής της παγκοσμιοποίησης, μπορούμενα φανταστούμε τι θα συμβεί στα άλλα, τα κυρίως απειλούμενα, μέρη.

Η σοβαρότερη όμως αντίδραση ήταν η σχεδόν ταυτόχρονη σύνοδος τωνG7 (!), στην Αβάνα της Κούβας, όπου οι εκπρόσωποι 133(!) χωρών (η κυβέρνηση της Ελλάδας, φυσικά, ήταν με τους... δυνατούς) διαδήλωσαν την αντίθεσή τους στα σχέδια των μανιακών του κέρδους και της εξουσίας, και εχθρών του ανθρώπου και της ανθρωπότητας και άρχισαν να σχεδιάζουν και να συντονίζουν τις ενέργειές τους για ένα ανθρώπινο μέλλον του πλανήτη μας. Στο πλευρό τους και πολλοί επώνυμοι όπου γης (ανάμεσά τους ο ανεξάρτητος ’γγλος Εργατικός και προσεχής Δήμαρχος του Λονδίνου Λίβινγκστον).
Εναντίον τους ξεσπάθωσαν όλοι οι υποστηρικτές του απάνθρωπου συστήματος, καθώς και όλες οι πληρωμένες γραφίδες και«σχολιαστές». Ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, προκάλεσαν οι αντιδράσεις των... Εβραίων του Λονδίνου, που θεωρούν απαράδεκτη (!) κάθε αντίδραση σ’ αυτήν την παγκοσμιοποίηση και μάλιστα του αρμόδιου για τις Ισραηλινέςυποθέσεις του αγγλικού κοινοβουλίου, ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύεδήλωσε ότι «κάθε αντίδραση κατά της παγκοσμιοποιήσεως έχει εκ των πραγμάτων αντισημιτικό χαρακτήρα» !!
Τρελάθηκαν, φαίνεται, εντελώς.
(η περίπτωση του κ. Φ. Κοζύρη)

Μέχρι τώρα οι λίγες εκατοντάδες άνθρωποι που εξουσιάζουν τον πλανήτη συγκεντρώνονταν και αποφάσιζαν στα διάφορα μυστικοσυμβούλιά τους (Τριμερής, Μπίλντεμπεργκ, Νταβός κ.λπ.). Οι στόχοι τους δεν έβλεπαν το φως, παρά μόνο όταν υλοποιούνταν (άγρια εκμετάλλευση ανθρωπότητας, πόλεμοι, διαμελισμός κρατών κ.λπ.).

Τα εθνικά κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί (π.χ. ΟΗΕ), που στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν από το μεγάλο κεφάλαιο της Δύσης, σήμερα αποτελούν τροχοπέδη γι' αυτούς, ακόμη κι αν βρίσκονται υπό τον έλεγχο τους. Δεν είναι πλέον διατεθειμένοι ούτε να καθυστερούν ούτε να κρατούν προσχήματα.
Βγήκαν, λοιπόν, ανοιχτά. Εξαπέλυσαν τους θεωρητικούς τους να ανακοινώσουν τις επιδιώξεις τους, προκαλώντας και απειλώντας την ανθρωπότητα. Ένας τέτοιος, ο Φ. Κοζύρης, του ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Οχάϊο και της Θεσσαλονίκης(!), έγραψε ένα εμετικό άρθρο στην Κ.Ε. της 25.3.2000.

•Ισχυρίζεται ότι αυξάνει η οικονομική ευημερία, όταν το κατά κεφαλήν εισόδηματου Τρίτου Κόσμου μειώνεται απελπιστικά !

•Ισχυρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση προωθεί την αδελφοποίηση των λαών, ότανοι ίδιοι οι εργοδότες σχεδίασαν τους πολέμους στον Περσικό, τη Γιουγκοσλαβία,τον Καύκασο, την Αφρική με εκατομμύρια νεκρούς.
• Ισχυρίζεται ότι απελευθερώνει τον άνθρωπο από την εξουσία, όταν η εξουσία (η καπιταλιστική) διακόπτει κάθε προσπάθεια κοινωνικής πρόνοιας και άμβλυνσης των αντιθέσεων και εντείνει τον κατασταλτικό της χαρακτήρα π.χ. απαγόρευση απεργιών. (Στην πραγματικότητα απελευθερώνει μόνο τις λίγες εκατοντάδες οικογένειες στον πλανήτη).

• Ειρωνεύεται τους ανθρώπους ότι έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες (μήπως οι γόνοι των Ροκφέλερ και το υποσιτιζόμενο παιδί της Αιθιοπίας ;)

•Προκαλεί, λέγοντας ότι η αύξηση των οικονομικών ανισοτήτων, εσωτερικά καιδιεθνώς, δεν είναι άδικη.
Καιπολλά άλλα. Το πιο σημαντικό, όμως, και το πιο επικίνδυνο για μας είναιότι ανακοινώνει την απόφαση των εργοδοτών του να διαμελίσουν τα κράτη καινα θεσμοθετήσουν την παγκόσμια εξουσία τους. Γράφει:
«χρειαζόμαστε(σε παγκόσμια κλίμακα) μια ομοσπονδιακή δομή..., που να αναθέτει τα κοινάσε κεντρική διεθνή ή παγκόσμια εξουσία. Το μέγεθος των τοπικών επικρατειώνπρέπει να είναι πολύ μικρότερο του σημερινού γιγαντιαίου κράτους» !!
Έτσιδιαμέλισαν την ΕΣΣΔ, την Τσεχοσλοβακία, τη Γιουγκοσλαβία. Σχέδια υπάρχουνγια πολλές άλλες χώρες και η δική μας (δυστυχώς) μέσα. Δύσκολο, αν όχιακατόρθωτο. Στην Ελλάδα μόνο ο Μητσοτάκης, ο Κύρκος και ο Χαραλαμπίδηςτόλμησαν να προωθήσουν τέτοιες αντιλήψεις.

Αλήθεια! Γιατί δεν έδωσαν οι ίδιοι οι ισχυροί τηςΔύσης πρώτοι το παράδειγμα, διαμελίζοντας τα γιγαντιαία τους κράτη, π.χ.τις ΗΠΑ, τον Καναδά, ή τη Μ. Βρετανία, που δεν έχουν καμμιά φυλετική συνοχή;
Το Α.Σ.Κ.Ε. δεν πήγε καλά στις εκλογές ή μάλλον πήγε άσχημα. Το ότι γυρίσαμε στα επίπεδα του 1996 (λίγο πάνω από 2000), και το ότι «άλλο Ευρωεκλογές και άλλο οι Εθνικές εκλογές», όπου είχαμε, μετά από πολλά χρόνια, πάρει περίπου 10.000, δεν μπορεί να μας κάνει ευχαριστημένους. Το ίδιο ισχύει και για το ότι όλοι, εκτός του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., είχαν σημαντικές απώλειες.
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι το Α.Σ.Κ.Ε. δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις εκλογές. ’λλωστε είναι γνωστό ότι η κύρια δραστηριότητα μας, η ενημέρωση των πολιτών, οι αναλύσεις - προτάσεις και οι διάφορες εκδηλώσεις μας γίνονται σε μη προεκλογικές περιόδους. Αυτά, όμως, δεν σημαίνουν πως η συμμετοχή μας στις εκλογές δεν έχει ειδική σημασία. Στη διάρκειά τους η φωνή μας ενδιαφέρει πιο πολλούς και σε σχέση με τους στόχους μας είναι, θεωρητικά, πιο αποτελεσματική. Και ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα μας κάνει ευκολότερα αποδεκτούς και ευρύτερα αναγνωρίσιμους, ενώ ένα δυσάρεστο αναγκαστικά επενεργεί περιοριστικά, πέρα από το ότι κάνει πιο δύσκολη την αντιμετώπιση των, ούτως ή άλλως, δυσκολιών μας, όπως την εξόφληση του οικονομικού εκλογικού χρέους μας που ανέρχεται σε περίπου 4.000.000 δρχ.
Εννοείται, φυσικά, ότι όλα τα παραπάνω δεν επηρεάζουν ούτε κατά κεραία την απόφαση μας από την αρχή για τη συνέχιση της πορείας του αγώνα μας.
Και εννοείται, επίσης φυσικά, ότι το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα είναι πλήρως εξηγήσιμο και δικαιολογημένο. Εκ των υστέρων, βέβαια, γιατί παρότι προβλέπαμε μείωση της εκλογικής μας δύναμης, δε φανταζόμαστε ότι θα συνέβαινε σ' αυτό το βαθμό. Δεν περιμέναμε ότι ήταν δυνατό το 87% των Ελλήνων να στρεφόταν προς αυτούς που μέχρι χθες κατηγορούσε. Δεν υπολογίσαμε ότι ο διαφαινόμενος κίνδυνος (μέσω καθοδηγούμενων δημοσκοπήσεων και δημοσιευμάτων) μη εισόδου στη Βουλή του ΔΗΚΚΙ και ΣΥΝ θα μας αφαιρούσε ψήφους, ούτε ότι οι φαιδρότητες του Χαραλαμπίδη θα παίρνονταν στα σοβαρά (λόγω και κάποιων σοβαρών υποψηφίων του).
Και η αλήθεια, επίσης, είναι ότι το ΑΣΚΕ, τα μέλη, οι φίλοι και πολλοί από τον περίγυρο μας δούλεψαν πραγματικά και συστηματικά. Ολόκληρη, σχεδόν, την Ελλάδα επισκεφθήκαμε, μοιράστηκαν σε 2-3 μήνες 80.000 προκηρύξεις, 6.000 αφίσες, έγιναν πολλές συγκεντρώσεις, δημοσιεύτηκαν άρθρα μας, είχαμε και τα 2 πεντάλεπτα στην τηλεόραση, όχι τόσο επιτυχημένα λόγω κόπωσης και βιασύνης, και περισσότεροι από άλλες φορές βοήθησαν. Αυτά, φυσικά, είχαν (και θα έχουν μελλοντικά περισσότερα) πολλά θετικά αποτελέσματα.
Το Α.Σ.Κ.Ε. έγινε, ανεξάρτητα από τις ψήφους, ευρύτερα γνωστό, συζητήθηκε περισσότερο, στο Λεκανοπέδιο, τη Θεσσαλονίκη και τις Ράχες Ικαρίας πήγαμε και εκλογικά πολύ καλύτερα από προηγούμενα, οι επαφές και γνωριμίες αυξήθηκαν, η φωνή μας έγινε περισσότερο αποδεκτή.

Από μας, όλους εξαρτάται, η συνέχεια να είναι πιο επιτυχής και αποτελεσματική.