ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), που δημιουργήθηκε το 1999 μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε., ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι δημιουργήθηκε με ιδιοτελή κριτήρια από τις «δυνατές» χώρες (κυρίως τη Γερμανία), για να εκμεταλλευτούν αγριότερα χώρες με πολιτικές και οικονομικές αδυναμίες, που οι ίδιοι αργότερα θα ονόμαζαν περιφρονητικά PIGS (από τα αρχικά Πορτογαλίας, Ιρλανδίας, Ελλάδας και Ισπανίας), που στα αγγλικά σημαίνει γουρούνια. Τέθηκαν δήθεν κάποιες προδιαγραφές, τις οποίες, με τις οδηγίες μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, η ελληνική κυβέρνηση ξεπέρασε, ξεγελώντας τάχα τους υπεύθυνους της Ε.Ε. Το ΑΣΚΕ είχε προειδοποιήσει τότε για την καταστροφική λαίλαπα που θα ακολουθούσε, αλλά πώς μπορούσε αυτή η προειδοποίηση να φτάσει στ’ αυτιά και το μυαλό των Ελλήνων, όταν τα πληρωμένα κι εξαρτημένα ΜΜΕ μονίμως το αγνοούν και το φιμώνουν;

Τα αποτελέσματα της ΟΝΕ

Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Η ακρίβεια, η διαφθορά, η ευνοιοκρατία, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κυριάρχησαν και μας οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια πολλών κυριαρχικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Καταβαραθρώθηκε η οικονομία μας και η αξιοπρέπειά μας με την εκτίναξη του δημόσιου χρέους μας και τον πόλεμο που μας κήρυξαν οι «συνέταιροί» μας. Από την αρχή όλοι ήξεραν –δικοί μας και ξένοι- πού οδηγούμασταν.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις, μεταπρατικές και κρατικοδίαιτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν σίγουρο ότι δεν ήταν ανταγωνιστικές. Έτσι θα αναγκαζόμασταν να εισάγουμε τα πάντα και θα διαλυόταν ο παραγωγικός ιστός της χώρας, με συνέπεια να φεύγουν συνεχώς ευρώ από τη χώρα, χωρίς τη δυνατότητα επανεισαγωγής. Εξ άλλου η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίρνει αποφάσεις νομισματικής πολιτικής που ευνοούν τις χώρες με τη μεγαλύτερη επιρροή. Έτσι η Ελλάδα δεν μπορεί από μόνη της να αποφασίσει π.χ. μείωση των επιτοκίων, ούτε αυτό θα αποφασίσει η ΕΚΤ αν είναι αντίθετο στα συμφέροντα της Γερμανίας.

Στην ΟΝΕ η δημοσιονομική πολιτική υποτίθεται ότι παραμένει στα χέρια των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά αυτό στην πράξη δε συμβαίνει για τις περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα. Έτσι δημιουργούνται προϋποθέσεις για ανισορροπία και κρίσεις. Η ελληνική οικονομία, παγιδευμένη μέσα σ’ αυτές τις ασύμμετρες συνθήκες, ήταν βέβαιο πως θα οδηγηθεί μαζί με άλλες περιφερειακές οικονομίες της ευρωζώνης σε κρίση, ειδικά όταν οι κυβερνώντες της το μόνο που είχαν στο μυαλό τους ήταν η πολιτική τους επιβίωση, ο πλουτισμός και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των προστατών τους.

Η προσφυγή και η κατοχή

Έτσι η κυβέρνηση της παρέας Παπανδρέου, με τις οδηγίες τραπεζικών και χρηματιστηριακών κύκλων του εξωτερικού (Goldman Sachs, στην οποία συμμετέχει η οικογένεια Κλίντον, φίλη της οικογένειας Μάργκαρετ-Γιωργάκη) μας ενέπαιξε και μας οδήγησε στα νύχια του ΔΝΤ, που είχε ως αποτέλεσμα την υπογραφή και την επιβολή του διαβόητου μνημονίου, ανοιχτού ώστε να προσαρμόζεται διαρκώς, όσο η ανοχή ελληνικού λαού το επιτρέπει, καταργώντας όσα επί δεκαετίες οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα μπόρεσαν να κερδίσουν, αναδιανέμοντας τον πλούτο υπέρ του κεφαλαίου κυρίως του ξένου. Ο υφυπουργός Σαχινίδης ομολόγησε ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν αποφασισμένη από τις 5/10/09!

Ποιος ο στόχος; Φυσικά όχι η σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αφού όλοι οι έγκυροι οικονομολόγοι και χρηματοπιστωτικοί παράγοντες του εσωτερικού και του εξωτερικού προεξοφλούν με βεβαιότητα την αδυναμία της αποπληρωμής των χρεών που συσσώρευσαν οι κυβερνήσεις των 30 τελευταίων ετών. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο στραγγαλισμός των δικαιωμάτων της μεσαίας και κατώτερης τάξης και η εξασφάλιση των δανειστών μας προς το παρόν. Τα δανεικά του ΔΝΤ και της Ε.Ε., είναι με την εγγύηση του ελληνικού κράτους, άρα και της περιουσίας του. Έτσι από την αρχή οι «σωτήρες» μας δημιούργησαν εχθρικό κλίμα στους λαούς της Ευρώπης έναντι των «πονηρών», «κλεφτών» και «καλοπερασάκηδων» Ελλήνων, που τους πρέπει να χάσουν πέρα από την αξιοπρέπειά τους και κάποιο νησί, όπως Ρόδο ή Κρήτη!

Ποια είναι η λύση;

Καμιά εύκολη. Το ΑΣΚΕ προτείνει την έξοδό μας όχι μόνο από την ΟΝΕ, αλλά και από την Ε.Ε., αφού το μόνο που διασφαλίζεται με τη συμμετοχή μας είναι η δική μας κατρακύλα προς όφελος των συμφερόντων των ισχυρών κρατών, που ουσιαστικά μας κυβερνούν. Η πορεία που μας επέβαλαν είναι καθορισμένη. Τα περί ανάπτυξης είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν μέσα στην Ε.Ε., όπως αναλύουμε στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4. Η χώρα μας μπορεί να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και να προοδεύσει μόνο με μια πολιτική εξουσία που θα ελέγχεται από το λαό και θα τον υπηρετεί ειλικρινά Ούτε διεφθαρμένοι πολιτικοί, ούτε οικονομικοί μεγαλοπαράγοντες. Όσοι πιστεύουν σ’ αυτή τη λύση ας συστρατευτούν.

Χαράς ευαγγέλια για τα θηριώδη τρωκτικά που θα πλαισιώνουν το δίδυμο Νικολάκη-Παμπούκη, που ανέλαβε την πώληση (ή «αξιοποίηση») της δημόσιας περιουσίας, που κατά τον κατοχικό «πρωθυπουργό» ξεπερνά τα 300 δις ευρώ!!

Αυτές είναι δουλειές για τους εργολάβους και τους μεσίτες. Και άρχισαν ήδη με το (δύσμοιρο) Ελληνικό(!) και τις παραλίες του, απ’ όπου θα ακουστεί και πάλι το «νενίκηκά σε, Λας Βέγκας και Ντουμπάι».

Ο απερίγραπτος κ. Παναγόπουλος τίθεται πλέον επικεφαλής της επίθεσης κατά των εργαζομένων, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κηρύξει απεργίες, διότι αυτές δεν απέδωσαν, ήδη εφαρμόζεται το μνημόνιο του ΔΝΤ-ΕΕ και δε βλέπει (!) εναλλακτικές λύσεις, προσθέτοντας ότι δε θα ακολουθήσει η ΑΔΕΔΥ, παρόλο που σέβεται την τακτική και στρατηγική της !!

’ξιος (;) ο μισθός του. Θα του υπενθυμίσουμε όμως, ότι με τέτοιο πρόεδρο ήταν επόμενο να αποτύχουν οι κινητοποιήσεις «του». Θα τον συμβουλεύσουμε να πληροφορηθεί την αναγνώριση του «λάθους» από τους ίδιους τους πάτρωνές του (ΔΝΤ-Ε.Ε)? και θα τον προειδοποιήσουμε να μηδενίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του, μια που είμαστε κατά της βίας (εφ’ όσον, φυσικά λειτουργούν οι δημοκρατικές ασφαλιστικές δικλείδες…).

Η δραστική μείωση κατά 500.000 του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων στην Κούβα, η ομολογία αποτυχίας του μοντέλου ανάπτυξης από τα πιο υπεύθυνα χείλη, η επιστροφή σε δομές και συνήθειες προεπαναστατικές είναι εξελίξεις που οφείλουν να μας προβληματίσουν. Τη στιγμή που οι περισσότερες χώρες της Λατ. Αμερικής κάνουν βήματα προς τα μπρος, η πρωτοπόρος κάνει προς τα πίσω.

Ελπίζουμε ότι η οπισθοδρόμηση είναι αποτέλεσμα της απομίμησης του ιστορικά αποτυχημένου σοβιετικού μοντέλου (πχ απουσία πολιτικών ελευθεριών και κινήτρων) και όχι των θετικών διαφοροποιήσεων από αυτό.

Σε κάθε περίπτωση το ΑΣΚΕ θα αξιολογήσει τις εξελίξεις σε όλες τις λεγόμενες «σοσιαλιστικές χώρες», στο μέτρο των δυνατοτήτων του, στην έκδοση που θέλουμε να επεξεργαστούμε με την ιδεολογική μας ταυτότητα.

Το «άνοιγμα» των «κλειστών» επαγγελμάτων, με πρόσχημα τον ανταγωνισμό και τη μείωση των τιμών, το «όνειρο» της Κομισιόν, ανέλαβε να το υλοποιήσει η κατοχική κυβέρνηση με την ομόθυμη στήριξη των ΜΜΕ, σε ρόλο εισαγγελέων.

Μεταφορείς ΔΧ, συμβολαιογράφοι, φαρμακεία, μηχανικοί κ.λπ. είναι στο στόχαστρό της. Σκοπός δεν είναι η μείωση των τιμών, αλλά η συγκέντρωση αυτών των υπηρεσιών σε λίγους. Στη χώρα μας, όποτε «απελευθερώθηκαν» υπηρεσίες και δραστηριότητες, οι τιμές ανέβηκαν. Όπως τώρα με τις μεταφορές, που βρίσκονται στα όρια του κορεσμού με τα 1.300.000 φορτηγά (36.500 ΔΧ, 1.265.000 ΙΧ) και με το νόμο Ρέππα, που θεσπίζει να γίνουν υποχρεωτικά εταιρείες, ώστε να περάσουν οι μεταφορές ΔΧ σε λίγες ξένες εταιρείες με φθηνούς ξένους οδηγούς. ’μεση συνέπεια είναι ν’ αυξηθούν οι τιμές και να εξαφανισθούν οι μεμονωμένοι μεταφορείς.

Δικαίως λοιπόν έχουν εξοργισθεί οι μικροϊδιοκτήτες φορτηγών ΔΧ.

Και έπεται συνέχεια.