ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

   «Εθνικό μας νόμισμα είναι το Ευρώ» (!), μας δήλωσε εκ Νέας Υόρκης ο Α. Τσίπρας και μάλιστα (προσέθεσε) «είτε μας αρέσει είτε όχι» (!!). Έτσι, μετά και το προηγούμενο της Α. Παπαρήγα «επιστροφή στη δραχμή σημαίνει καταστροφή της χώρας» και όλων των λοιπών, επίσημα, ευρώπληκτων (πιστεύουν ότι) από παντού περίκλειστοι θα αποδεχτούμε τη «μοίρα» αφανισμού μας, εμείς οι «υπομονετικοί», κατά Στουρνάρα, Έλληνες πολίτες !!

   Όμως, ευρώ και Ε.Ε., φυσικά, ισούνται με τα (παρελθόντα, παρόντα και ερχόμενα) μνημόνια καταστροφής και αφελληνισμού για τα 90/100 των Ελλήνων, ενώ οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι υπηρετούν συνειδητά και πρόδηλα το υπόλοιπο 10/100 και τους πάτρωνες προστάτες τους, με το αζημίωτο, βέβαια, σε χρήμα και σε, δοτή έστω, εξουσία.

   Η πλήρης συνειδητοποίηση της απάτης, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται, και μάλιστα (ελπίζουμε και προσπαθούμε γι’αυτό...) πριν μας έλθουν ακόμη χειρότερα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού και σε διαφορετικά, κάπως, πεδία, ανάλογα με τις ιδιαίτερες βλέψεις εκατέρων...

  Η μνημονιακή συγκυβέρνηση φαίνεται ότι έχει αποφασίσει πως η μόνη κοινωνική πολιτική που μπορεί να εφαρμόσει είναι το «νόμος και τάξη», πιστεύοντας έτσι ότι προσελκύονται οι «νοικοκυραίοι», για να μη βλέπουν τις ιδιοκτησίες και τα εισοδήματά τους να χάνονται με τις συνεχείς περικοπές και τα χαράτσια που έχει επιβάλει η ξένη κατοχή. Ιδιαίτερα σήμερα, που φάνηκε η νέα δραματική μείωση μισθών και συντάξεων.

  Η πολιτική αυτή ευνοεί άραγε το καθεστώς, όταν αφ’ ενός βοηθά την ανάδειξη στο προσκήνιο παραδοσιακών δυνάμεων που το στηρίζουν με τον τρόπο τους και που είχαν περιέλθει σε αδυναμία πολιτικής παρέμβασης, αφ’ ετέρου συσσωρεύει την κοινωνική οργή;

   Κοινωνική οργή που τελικά θα παραμερίσει κάθε φόβο!

  Η φαινομενικά παράλογη και ανεξήγητη απόφαση του Eurogroup, οργάνου της Γερμανίας, για «κούρεμα» των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες διαλύει την κυπριακή οικονομία και θέτει σε νέα κρίση την ευρωζώνη και την Ε.Ε.    
   Πρόθεση της Γερμανίας είναι ν’ αρπάξει τη μερίδα του λέοντος από τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου, αφού εξασφάλισε ήδη την «ευρωπαϊκή» ΑΟΖ της Ελλάδας του μοιραίου και άβουλου Σαμαρά.Η γερμανική επίθεση στρέφεται κατά δεύτερο λόγο κατά της ρωσικής προσπάθειας ενεργειακής επέκτασης σε Ελλάδα-Κύπρο, αλλά και κατά των ΗΠΑ-Ισραήλ, που έχουν ήδη μερίδα των κυπριακών υδρογονανθράκων. Οι Γερμανοί ευελπιστούν στην αμερικανοβρετανική ανοχή, λόγω της αντιρωσικής τους στάσης.

     Ο ιστορικός μεγαλοϊδεατισμός της γερμανικής ελίτ, που θέλει να καταστήσει τη Γερμανία κυρίαρχη και ενεργειακά, την παρασύρει σε παραλογισμούς, που την οδηγούν σε ιστορικές ήττες.
   Το τραγικό είναι ότι για μια ακόμη φορά η σύγκρουση των ισχυρών γίνεται στην πλάτη της βασανισμένης Κύπρου.    Όμως ο κυπριακός ελληνισμός έχει αποδείξει με τους αγώνες του, όπως με την ΕΟΚΑ και το σχέδιο Ανάν, ότι έχει τη δυνατότητα ν’ αντιστέκεται στον αφανισμό του.

   Είναι πολύ θετική εξέλιξη ότι πολλοί, ανεξαρτήτως προθέσεων, ξανάρχισαν να εμφανίζονται «σκεπικοί» για το ευρώ, άλλοι να υποστηρίζουν την έξοδο και από την ευρωζώνη και μάλιστα κάποιοι να υποστηρίζουν την έξοδο και από την Ε.Ε, ενώ δημοσιεύονται δημοσκοπήσεις που τα ποσοστά υπέρ του ευρώ είναι χαμηλά. Αυτό συνέβη και το 2011, αλλά τότε σχεδόν όλοι οι «ευρωσκεπτικιστές» εν μιά νυκτί μεταστράφηκαν σε υποστηρικτές του ευρώ «πάση θυσία», υπό το φόβο της ανατροπής ολόκληρου του καθεστώτος της εξάρτησης. Κι αυτό επειδή πολλοί απ’ αυτούς (και οπωσδήποτε όλοι όσοι και τότε και τώρα προβάλλονται από τα συστημικά ΜΜΕ) ανήκουν στην άρχουσα κάστα.
   Η εξέλιξη αυτή δείχνει ανάγλυφα και το φόβο της εγχώριας δουλόφρονης κάστας ότι ο κατακτητής με το νόμισμά του θέλει να τους τα πάρει όλα, όπως έκανε στην Κύπρο. Προετοιμάζονται έτσι, για να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να υπηρετήσουν άλλους προστάτες, είτε τους πέραν του Ατλαντικού είτε τη μερίδα του γερμανικού κεφαλαίου που αντιτίθεται στην έξαλλη πολιτική της Μέρκελ, που οδηγεί τη Γερμανία στην τρίτη της ιστορική ήττα. Το σύστημα, άλλωστε, δεν έχει ανάγκη μόνο από μια πειθήνια κυβέρνηση, αλλά και από μια ελεγχόμενη αντιπολίτευση, ακόμη και αριστερή ή αντιμνημονιακή ή αντιευρωπαϊστική.
  Κανείς απ’ όλους αυτούς τους όψιμους, που τότε πανηγύριζαν ότι έγιναν «Ευρωπαίοι», δεν έχει σήμερα τη γενναιότητα να θυμηθεί ότι το ΑΣΚΕ από την ίδρυσή του το 1984 προειδοποιούσε για τις καταστροφικές συνέπειες της παραμονής μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε. και από το 2001 για τον όλεθρο που θα προκαλούσε το ευρώ (βλ. ανακοίνωση στην παρούσα ιστοσελίδα).