Ποιος και γιατί φοβάται τα συλλαλητήρια;
Ετοιμάζονται συλλαλητήρια για τις 21 Ιανουαρίου για το Μακεδονικό με αφορμή τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας - ΠΓΔΜ. Πρωτοστατούν μακεδονικές οργανώσεις, τοπικές Μητροπόλεις, πολιτιστικοί σύλλογοι, ακόμα και πολιτευτές. Με αφορμή τη νέα αυτή κινητικότητα, βρήκαν ευκαρία να ξιφουλκήσουν πάλι οι αντίπαλοι των συλλαλητηρίων και να ζητήσουν ακόμα και την αναβολή τους. Ποιον όμως συμφέρει και τι προσφέρει η μη διεξαγωγή τους;
Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται αυτή η πολεμική. Είχε παρατηρηθεί εναντίον των συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό το 1999, για τις ταυτότητες και το Ασφαλιστικό το 2001, με τους αγανακτισμένους το 2011. Κατά συνεπή τρόπο είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αντέδρασαν σε όλες αυτές τις λαϊκές συγκεντρώσεις. Βεβαίως, οι περισσότεροι εξ αυτών δεν είναι συνεπώς εναντίον κάθε συγκέντρωσης. Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν κήρυκες των συγκεντρώσεων του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015. Κι αυτό γεννά ερωτηματικά για το αν η εναντίωση στα συλλαλητήρια είναι θέση αρχών.
Είναι επιζήμια τα συλλαλητήρια;
Βασικά επιχειρήματα εναντίον των συλλαλητηρίων είναι ότι πρόκειται για εκδηλώσεις «οχλοκρατικές» ενός ετερογενούς, «ανώριμου» πλήθους, χωρίς διαμορφωμένη άποψη και επεξεργασμένα αιτήματα. Ότι επιχειρούν να υποκαταστήσουν τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και να επιβάλλουν το «θυμικό» του «ανοργάνωτου πλήθους». Ότι, ακόμα, εξάπτουν τα ήθη και δεν επιτρέπουν το νηφάλιο δημόσιο διάλογο. Και, τέλος, κάποιες ακραίες φωνές, όχι μεμονωμένες πάντως, αφού δεν μπορούν να ζητήσουν την κατάργησή τους ή να τα καταργήσουν, τα ταυτίζουν με την ακροδεξιά. Έτσι ελπίζουν ότι τα απονομιμοποιούν, τα απογυμνώνουν ηθικά και αποθαρρύνουν την προσέλευση.
Φυσικά τα ογκώδη συλλαλητήρια είναι πολιτικά πολύχρωμα. Αφορούν πάντα μεγάλα κοινωνικά – πολιτικά θέματα και εκφράζουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Προφανώς, εφόσον πρόκειται για εκδηλώσεις αυθόρμητες και χωρίς ιδιαίτερη προπαρασκευή, δε φιλοδοξούν να καταθέσουν επεξεργασμένες θέσεις. Εκφράζουν όμως ένα κοινό κάθε φορά κοινωνικό παρανομαστή γύρω από ένα θέμα. Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία τα μεγάλα συλλαλητήρια οργανώνονται σε περιόδους δυσαρμονίας ανάμεσα στο λαϊκό αίσθημα και την πολιτική εξουσία. Και εκδηλώνουν την αντίθεση της κοινωνίας στην εκάστοτε προωθούμενη πολιτική ή το πολιτικό – οικονομικό στάτους. Έτσι, από τη φύση τους συχνά έχουν χαρακτήρα αμυντικό και αντιστασιακό. Και ουσιαστικά στόχο έχουν την επαναφορά της αρμονίας ανάμεσα στην εξουσία και το κοινωνικό σώμα. Δεν παρακάμπτουν τους θεσμούς της πολιτικής εξουσίας. Τους επαναφέρουν στη συνταγματική τους τάξη.
Η συμβολή των συγκεντρώσεων στη διαχείριση εθνικών θεμάτων
Το ίδιο συμβαίνει και στις μέρες μας. Σωματεία, οργανώσεις, δημόσια πρόσωπα, συνδικάτα, φορείς συσπειρώνονται όχι για να προτείνουν πολιτική στο Μακεδονικό, αλλά για να εκφράσουν την κατηγορηματική άρνηση της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων στην επιχειρούμενη μεθόδευση διευθέτησης του Μακεδονικού κατά τρόπο απαράδεκτο για τα εθνικά δίκαια. Με τον τρόπο αυτό το συλλαλητήριο δεν καταθέτει διαπραγματευτική πρόταση. Εκφράζει όμως πολιτική θέση, θέτοντας την κόκκινη γραμμή για μη αποδοχή του αλυτρωτισμού και σφετερισμού και μη χρήση του όρου «Μακεδονία» από το γειτονικό κράτος.
Ισχυρίζονται πολλοί ότι αν δεν είχαν διοργανωθεί τα συλλαλητήρια το 1992 θα είχαμε λύσει το πρόβλημα με πολύ πιο συμφέροντα τρόπο. Ότι τα συλλαλητήρια υπέθαλψαν τον ελληνικό εθνικισμό, που ευθύνεται (!) για την έξαρση του εθνικισμού των Σκοπίων και την αποτυχία συμβιβασμού. Αγνοούν ότι οι τότε κατατεθειμένες προτάσεις διαπραγμάτευσης (πχ Σλαβομακεδονία, Νέα Μακεδονία) ουδέποτε συζητήθηκαν από την άλλη πλευρά. Και επιπλέον, ότι επιθετικό εθνικισμό ασκεί αυτός που έχει ανυπόστατες αλυτρωτικές βλέψεις και σφετερίζεται και όχι ο αμυνόμενος. Τα τότε συλλαλητήρια ήταν κυρίως εκείνα που απεσόβησαν την παράδοση του ονόματος από την τότε κυρίαρχη πολιτική τάξη, που διατείνονταν ότι «σε δέκα χρόνια το πρόβλημα θα έχει ξεχαστεί».
Σε ευαίσθητα εθνικά θέματα, όπως το Μακεδονικό, τα ογκώδη συλλαλητήρια, ως έκφραση συμπαγούς πλειοψηφίας, αποτελούν για τους διαπραγματευτές μας πολύτιμο διαπραγματευτικό όπλο. Κυβέρνηση με συντεταγμένο το λαό πίσω της διαπραγματεύτεται πολύ πιο αποτελεσματικά στο εξωτερικό. Συνεπώς, κάθε πολιτική τάξη, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, που θα είχε σκοπό να εξυπηρετήσει τα διαχρονικά ελληνικά συμφέροντα, θα έπρεπε να επιθυμεί τη διεξαγωγή πολυπληθών συλλαλητηρίων, προφανώς πάντα ειρηνικών και χωρίς ακρότητες.
Όσοι καταφέρονται εναντίον των συλλαλητηρίων, καλό θα είναι να εξηγήσουν ποιον και γιατί βλάπτουν. Η πολεμική κατά των συλλαλητηρίων δεν προσφέρει τίποτα στην εθνική υπόθεση. Αντί να πολεμούμε τα συλλαλητήρια, θα ήταν προτιμότερο να προτείνουμε επιπλέον την οργανωμένη έκφραση της λαϊκής βούλησης, το δημοψήφισμα. Άλλωστε και αυτό συνιστά από μόνο του ισχυρότερο διαπραγματευτικό όπλο.
Μετά την επίθεση κατά των εισοδημάτων των σπιτιών και των κτημάτων κ.λπ και κ.λπ, τώρα ανακάλυψαν και τους πενταψήφιους αριθμούς !
Ολοι έχουμε ανάγκη κάποιων πληροφοριών, αλλά οι πάροχοί τους βρήκαν τρόπο να εξασφαλίζουν άκοπα κέρδη, που τα μοιράζονται με τις τηλεφωνικές εταιρίες(!) προξενώντας ίλιγγο στους καταναλωτές ενόψει των λογαριασμών.
Οθεν, ας αποφεύγουμε τους πενταψήφιους αριθμούς πάση θυσία, όπως και τα καταστήματα Lidl. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να πάρουμε πληροφορίες και πάρα πολλά super market τάδε, για να ψωνίζουμε!!
Υπερβαίνει τις 1300 (χίλιες τριακόσιες!!) σελίδες το νομοσχέδιο των «προαπαιτουμένων» για την αξιολόγηση που, ήδη, κατατέθηκε στις επιτροπές της Βουλής, ώστε κανείς να μην προλάβει να το μελετήσει επαρκώς και όχι μόνο στις ύπουλες λεπτομέρειές του.
Αρκούν, όμως, μερικές διατάξεις του (απ’όσα έγιναν γνωστά), που αρκούν να χαρακτηρίσουν εκ προοιμίου το όλον του, π.χ.: Καθίσταται, ουσιαστικά αδύνατη η εξασφάλιση απαρτίας, για νόμιμη κήρυξη απεργίας στα πρωτοβάθμια (για την ώρα) εργατικά σωματεία..!
Αυξάνονται τα επιδόματα για 1 ή 2 παιδιά και μειώνονται ή καταργούνται στους... τρίτεκνους και πάνω (!!!), που φυσικά στις τωρινές συνθήκες είναι πολύ λίγοι, άρα αδιάφοροι... εκλογικά (!) και επικίνδυνοι δημογραφικά(!!), γιατί τότε δε θα... χρειάζονται λαθρομετανάστες για να καλύψουν(!!!) το δημογραφικό κενό...
Επιβάλλονται υποχρεωτικά οι ηλεκτρονικοί(!) πλειστηριασμοί (για να αποφύγουν τις ακυρώσεις λόγω των έμπρακτων και επιτυχών αντιδράσεων των «συλλογικοτήτων») ακινήτων των «κόκκινων» δανείων και οφειλετών του Δημοσίου, ακόμη και «πρώτης κατοικίας», υπέρ των αιτίων δημιουργίας της κρίσης (...), επειδή δήθεν υπάρχουν και ανέντιμοι κακοπληρωτές, στους οποίους όμως χαρίστηκαν πρόστιμα 2,5 δισεκατομμυρίων !!
Ανάλογα είναι όλα σχεδόν τα επιβαλλόμενα των 1300 (plus!) σελίδων και ανάλογη του εκτρώματος αυτού ελπίζουμε να είναι και η αντιμετώπιση των εμπνευστών και εκτελεστών του.
Για το είδος της πολιτείας που θέλει να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σχηματίσει κανείς μια ιδέα από την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνησή του σε διάφορα θέματα, όπως η αδιαμφισβήτητη ανοχή της στην παραβατικότητα (αν δεν υπάρχει σε αυτή και συνενοχή γόνων των ηγετικών της στελεχών ...), η έμμεση προβολή των ευκαιριών που θα έχουν για κοινωνική ανέλιξη στο εξωτερικό οι νέοι επιστήμονες σε συνδυασμό με την ελεύθερη σχεδόν είσοδο λαθρομεταναστών στη χώρα μας, η εξουθένωση των ελληνικών επιχειρήσεων με την επιβολή εξοντωτικής φορολογίας, που δημιουργεί ευνοϊκούς όρους ανταγωνισμού τους από τις ξένες επιχειρήσεις.
Αλλά και τίποτε απ' όλα αυτά αν δε λάβει κανείς υπόψη του, ένα Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε πρόσφατα με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης θα αρκούσε για να αντιληφθεί τι κράτος θέλει να δημιουργήσει αυτό το κόμμα. Σύμφωνα με αυτό το Διάταγμα που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως 883/8-9-2017, τεύχος Γ΄, ο υπουργός Δικαιοσύνης χαρίζει το υπόλοιπο της ποινής του Σαμαρά Σαράντη η οποία του επιβλήθηκε για κατοχή και πώληση ναρκωτικών ουσιών και αίρει τις κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από αυτή την καταδίκη, για να διορισθεί στη ΔΕΗ! Αίρει επίσης ο αξιότιμος υπουργός της Δικαιοσύνης τις κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη: του Biraci Jorgo για νόθευση διαβατηρίου, προκειμένου να μην αποτελεί κώλυμα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, του Kola Naqe για κλοπή, προκειμένου να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, καθώς και ειδική άδεια οδήγησης ταξί, του Ηλιόπουλου Αναστασίου για κλοπή, απάτη και απόπειρα πλαστογραφίας με χρήση, προκειμένου να ανανεώσει την ειδική άδεια οδήγησης ταξί και της Michailovic Ksenija για κλοπή, προκειμένου να μην αποτελεί κώλυμα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και για την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος.
Φαίνεται παράλογο, αλλά είναι δυστυχώς πραγματικότητα: στην πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ πολίτες γίνονται επιλεκτικά όσοι παρέβησαν τους νόμους μπαίνοντας παράνομα στη χώρα και συνέχισαν μετά να κάνουν διάφορες άλλες παρανομίες, ενώ η κρατική άδεια για άσκηση ενός επαγγέλματος, ακόμη και αυτό του υπαλλήλου σε δημόσια Υπηρεσία, δίνεται προνομιακά σε αυτούς που έχουν διαπράξει διάφορες παραβάσεις του κοινού ποινικού δικαίου, κατά την κρίση ενός υπουργού, χωρίς να αιτιολογείται.
Και αν τα, αναμφισβήτητα, παραπάνω θα φανούν σε κάποιον παρωνυχίδες μπροστά στα τρομερά άλλα (όλα!) που πράττει ή μηχανεύεται η παρούσα κυβέρνηση, αρκεί να υπενθυμίσουμε το «εξ όνυχος το λέοντα»(!), ώστε να τον αντιμετωπίσουμε, αφού τον αναγνωρίσαμε, όπως μας επιτάσσει το ΣΥΝΤΑΓΜΑ μας, με κάθε τρόπο.
Ξεκίνησαν, ήδη, με το Σκοπιανό και φαίνεται ότι έρχεται η σειρά του Κυπριακού, για το οποίο αναμένουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις 28 Ιανουαρίου, ευχόμενοι (και υποβοηθούντες...) την εκλογή Αναστασιάδη και υπονομεύοντας, με κάθε τρόπο, την εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου, του γιου του αείμνηστου, Μεγάλου, Τάσσου...
«Μια και δυο του τυχερού του κλέφτη,
τρεις και η κακή του «τύχη».
Εγιναν το Δεκέμβη οι κληρώσεις των χιλιόευρων για όσους πληρώνουν με τις πλαστικές τραπεζικές κάρτες, γνήσιο εξυπνακίστικο συριζαίικο εφεύρημα, όμως οι εκτελεστές του αποδείχτηκαν πολύ... απρόσεκτοι.
«Ευρέθησαν» 27 που κέρδισαν 2 φορές και 9 με 3 «επιτυχίες», με ασύλληπτα απίθανες «συμπτώσεις», τα ονόματα των οποίων δεν αποκαλύφτηκαν, φυσικά... Τι γίνεται, όμως, τώρα που όλοι διερωτώνται και, ας πούμε, υποψιάζονται;
Το πιθανότερο είναι να συμβεί το απευκταίο για όλους τους κερδοσκόπους της ελπίδας των αφελών κυνηγών της τύχης. Να θεωρηθεί από τους παίκτες, πηγή της πλέον κερδοφόρου επιχείρησης στη χώρα μας, του (Τσέχικου) ΟΠΑΠ, ότι όλα είναι φτιαχτά και προκαθορισμένα, οπότε πάνε περίπατο και τα κέρδη, οι φόροι του κράτους. Ισως ακόμη να πληρώσουν και τα ...καζίνα, που πολλαπλασιάζονται σαν κουνέλια (ήδη με το «πολυνομοσχέδιο» ιδρύονται (ιδιωτικά) καζίνα στη Σαντορίνη, Κρήτη, Μύκονο και την... Φλώρινα, κατεβαίνει αυτό της Πάρνηθας στα βόρεια προάστια και παίρνουν σειρά τα νότια, στη μεγάλη επένδυση...
Τι μπορεί, λοιπόν, να κάνει η ανεύθυνη, απρόσεκτη πλεονεξία!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣΚΕ ΣΤΙΣ 8/12/2017
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΙΤΑΜΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ
Εληξε η «περίεργη» και απαράδεκτη επίσκεψη του Ερντογάν, ο οποίος μας ήλθε (ουσιαστικά αυτοπρόσκλητος…), με αέρα επιθεώρησης σε οιονεί ατακτούσα ημιαυτόνομη επαρχία του και αποχώρησε ως ξένος απολυταρχικός ηγέτης, με την πονηρή ικανοποίηση ότι οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι του επιτεύχθησαν, έστω όχι πλήρως, και οι μακροπρόθεσμοι «μπήκαν στις ράγες». Γνώριζε, άλλωστε, ότι οι εχθρικές (προσωρινά;) αμερικανοτουρκικές και γερμανοτουρκικές σχέσεις δε θα ευνοούσαν σημιτικές αναγνωρίσεις «Τουρκικών ενδιαφερόντων» στην ελληνική επικράτεια και ΓΑΠικά ζεϊμπέκικα χοροπηδήματα...
Εφυγε, αφήνοντας, όμως, πίσω του πολλά αναπάντητα ερωτηματικά και μόνο ελάχιστα με ικανοποιητικές ερμηνείες:
Εν ολίγοις, γιατί αποδέχτηκαν οι, εκτελεστικά, εδώ κρατούντες την επί μήνες ιταμή αυτοπρόσκληση του ανοικτά εχθρού της Ελλάδας, ώστε να επιχειρήσει το αναμενόμενο παραληρηματικό επιθετικό σόου στα εδάφη μας; Και, επειδή το «ευνόησαν» οι υπερατλαντικοί πάτρωνες (Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ στις 7/11/2017) και η γερμανική Ε.Ε., εμείς πρέπει να δεχτούμε να αποτελέσουμε τους διαύλους επικοινωνίας τους και τα υποψήφια θύματα της εξομάλυνσης των σχέσεών τους με την Τουρκία;
Και θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι αυτοί οι, εκτελεστικά, κρατούντες δεν επέλεξαν αυτήν τη στιγμή, για να αποπροσανατολίσουν τους Ελληνες πολίτες από την ανελέητη, χυδαία νεοφιλελεύθερη κυβερνητική επίθεση εναντίον τους...
Οσο για τις δημόσια, διπλωματικά «παράτυπες», οξείες (!) απαντήσεις στις απαράδεκτα προκλητικές «θέσεις» Ερντογάν, ευτυχώς και πολύ καλώς έγιναν, (υποθέτουμε με απαίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας...), όπως έγιναν και τη στιγμή που έγιναν. Αναγκαστικά θα τις άκουσαν στην τουρκική γλώσσα(!) οι λαοί της Μικράς Ασίας, αφού αλλιώς τα πλήρως ελεγχόμενα media εκεί θα μετέδιδαν άλλ’ αντ’ άλλων.
Και, επί τη ευκαιρία, γιατί όλοι οι «δικοί» μας απέφυγαν να αναφερθούν, και μάλιστα αναλυτικά, στα αίσχη (κάτι που έκανε μόνο ο Ερντογάν, ως ιστορία πλέον!!) εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, της Σμύρνης και των (αυτόνομων, υποτίθεται, σύμφωνα με τη «Λωζάνη») νησιών Ιμβρου και Τενέδου και τα οικτρά αποτελέσματά τους σε πλήρη αντίθεση με τους Μουσουλμάνους της Θράκης; Γιατί δεν απαντήθηκαν τα ψεύδη, π.χ. για το μέσο εισόδημα των κατοίκων της Θράκης (οι Μουσουλμάνοι αποτελούν μειονότητα κι εκεί!) και το ποσοστό του ΟΧΙ στην Κύπρο; Και γιατί αφέθηκε μετέωρο το «Εγώ δε γνωρίζω το Διεθνές Δίκαιο. Γνωρίζω όμως καλά το πολιτικό Δίκαιο», δηλαδή το Δίκαιο της Ζούγκλας;
Εγινε, επιτέλους, κατανοητή η ανάγκη αλλαγής της πολιτικής, τακτικής και στρατηγικής σχετικά, τουλάχιστον, με τους γείτονές μας;
Σχόλιο τωρινό : Οι εξελίξεις, δυστυχώς, δείχνουν ότι τα παραπάνω ερωτήματα δεν απαντήθηκαν και είναι, πλέον, επιτακτική η απάντηση των Ελλήνων Πολιτών...
Μετά από αρκετό καιρό απουσίας από τα ΜΜΕ ο, όντως, χαρισματικός σατυρικός Μητσικώστας επανέρχεται και μάλιστα, προς γενική έκπληξη, στην προκλητικά συριζαίικη κυβερητική ΕΡΤ, έχοντας, όπως δηλώνει, εξασφαλίσει ελευθερία λόγου!! «Ιδωμεν» !
Ευχόμαστε, πάντως να μην έχει την τύχη ή μάλλον την ατυχία της κατρακύλας του ομότεχνού του Λαζόπουλου, και ελπίζουμε να επανέλθουμε θίγοντας γενικότερα την πραγματικά λυτρωτική σάτιρα, όταν είναι... Σάτιρα.
Θα γελούν (μερικοί θα καγχάζουν, μάλιστα) ακόμη και στην Κουμουνδούρου με το φιάσκο του εγχειρήματος του Μαξίμου να βάλουν τη σύντροφο του Τσίπρα να υμνολογήσει τον άντρα της ζωής της.
Χρειάστηκαν τέσσερις σελίδες(!) στη σ. Περιστέρα να επιχειρήσει να μας πείσει ότι ο σύντροφός της ΔΕΝ ΗΤΑΝ (ΕΙΝΑΙ) ΨΕΥΤΗΣ και πολιτικός ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ και να μας περιγράψει τα δάκρυα που χύνει, από νεύρα και οργή, κάθε 5 Ιουλίου(!), επειδή οι αναίσθητοι Ευρωπαίοι δεν ...υπέκυψαν, στο βροντερό ΟΧΙ του Ελληνικού λαού. Και όλα αυτά ως απλός πολίτης (!) και όχι ως άτυπος, έστω, σύζυγος του Πρωθυπουργού!!
Είναι φανερό ότι ή είναι ανόητοι όσοι συνέργησαν σ’αυτήν την ανοησία, ή θεωρούν τους Ελληνες (οι πεφιλημένοι τους λαθρομετανάστες, δε διαβάζουν, βέβαια, την Εφημερίδα των Συντακτών) πολίτες ανόητους ή, το πιθανότερο, πουλάνε τρέλα, πανικόβλητοι.
Ας τους θυμίσουμε όμως:
Ο, άτυπος, σύζυγος είχε δηλώσει προεκλογικά, «όσο για κωλοτούμπες και εξευτελισμούς υπάρχουν άλλοι για να τις κάνουν, εγώ ποτέ»!! Αρα θα προτιμούσε να παραιτηθεί και ΟΧΙ να τα υπογράψει, για να μην τον χωρίσει και η ... (!)».
Και η καλή εφημερίδα δε δίνει ούτε μια γραμμή σε όποιον απλό πολίτη θα ήθελε κάτι να γράψει, ΟΧΙ τέσσερις σελίδες.
Ηδη θα κατάλαβαν τι έκαναν, τώρα όμως ας κλαίνε σε κάθε επέτειο του φαιδρού εγχειρήματός τους.
Με αφορμή τις πλημμύρες που έγιναν το Νοέμβρη του 2001 στην Ανατ. Αττική (Ωρωπός, Χαλκούτσι, Μαραθώνας κ.λ.π.) λόγω της εξαφάνισης των ρεμάτων και ένταξής τους μέσα σε ιδιοκτησίες, είχε γραφτεί το άρθρο «ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ: ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΛΟΙΠΟΝ;». («Ε» φύλλο 84 Δεκέμβρης 2001)
Από τότε είχαν προσδιορισθεί οι αιτίες που προκαλούν τις φονικές πλημμύρες και που είναι:
Η επέκταση των πόλεων με τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης μέσα σε ρέματα και το μπάζωμα των ρεμάτων και μετατροπή τους σε δρόμους, οικόπεδα και κτίρια, επειδή η αξία τους είναι υψηλή.
Οι πυρκαγιές στα περιαστικά δάση.
Η έλλειψη οργανωμένου σχεδιασμού και κατασκευής αντιπλημμυρικών έργων.
Από τότε ΜΜΕ, εισαγγελείς, πολιτικοί και διοικητικός μηχανισμός λειτουργούν ουσιαστικά για να εκτονωθεί η κοινωνική κατακραυγή, χωρίς να αναγκασθούν ν’ ασχοληθούν επί της ουσίας με τα πλημμυρικά προβλήματα. Αυτό που άλλαξε είναι η ραγδαία αύξηση του πλημμυρικού κινδύνου, επειδή, ενώ οι προαναφερθείσες αιτίες επιδεινώθηκαν, προστέθηκαν και άλλες!
Η κλιματική αλλαγή με την αύξηση των ραγδαίων βροχωπτώσεων με ύψη βροχής σε μικρό χρόνο πρωτοφανή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα ορισμένα κατασκευασμένα αντιπλημμυρικά έργα, που είχαν σχεδιασθεί με βάση προηγούμενα υδρολογικά στοιχεία, να μην είναι επαρκή με τα σημερινα δεδομένα.
Η πλήρης εγκατάλειψη της αντιπλημμυρικής προστασίας από το κράτος, όπου οι μνημονιακές κυβερνήσεις ουδόλως ενδιαφέρονται για τέτοια «ψιλά γράμματα» αφήνοντας τις τοπικές κοινωνίες στο έλεος των στοιχείων της φύσης.
Από το 2010, δηλ. στην αρχή του μνημονιακού μεσαίωνα, η αρμοδιότητα της αντιπλημμυρικής προστασίας και της συντήρησης των αντιπλημμυρικών έργων και των φυσικών ρεμάτων έχει διαχυθεί στους Δήμους και στις Περιφέρειες που, ουσιαστικά, δε διαθέτουν τους πόρους για τέτοιας κλίμακας έργα, ενώ συχνά ερίζουν ποιος φορέας από τους εμπλεκόμενους έχει την ευθύνη.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η «επικοινωνιακή διαχείριση» των καταστροφών με τη γνωστή συνταγή ότι οι «προηγούμενοι» φταίνε, υποσχόμενες «βοηθήματα» στα θύματα..
Τι έγινε με τις πρόσφατες πλημμυρικές καταστροφές στη Σύμη, στη Μάνδρα με τους 23 νεκρούς, στη Νέα Πέραμο, στην Αιτωλοακαρνανία;
Τα ίδια. Ερίζουν Περιφέρειες και Δήμοι ποιος φταίει. Μήπως το Δασαρχείο, η Πολεοδομία, ο Δήμος, η Περιφέρεια. Ποιανού ευθύνη είναι η έγκριση της ένταξης των μπαζωμένων ρεμάτων στο Σχέδιο Πόλης; Μέχρι και «Συνέδριο» για την «ανάπτυξη» στη Δυτ. Αττική έκαναν οι συριζαίοι, όπου παρέλασε, ως συνήθως, εκτός του Τσίπρα και όλο το Υπουργικό Συμβούλιο. «Επικοινωνιακή διαχείριση», δηλ. υποσχέσεις και ψέματα.
Τελικά για όλα φταίει ο Χατζηπετρής.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό