Η μεγάλη δημοσιότητα που -ορθώς- πήραν οι πρόσφατες φωτιές στο δρυμό της Πάρνηθας και αλλού, με τα συνήθη ΜΜΕ να πλειοδοτούν σε εισαγγελικό ύφος, ήταν δυσανάλογη σε σχέση με αντίστοιχες στο παρελθόν. Διανύουμε άλλωστε μια οιονεί προεκλογική περίοδο, οπότε κατά κανόνα οι δασικές πυρκαγιές πολλαπλασιάζονται κι έτσι εξ αντικειμένου προσφέρουν πλούσιο ειδησεογραφικό και τηλεοπτικό εμπόριο.
Αυτά τα ίδια ΜΜΕ ήσαν που το 1995 και το 1998 επί ΠΑΣΟΚ, όταν καίγονταν πολλαπλά η Πεντέλη, ο Ταΰγετος, ο Όλυμπος, επί εβδομάδες αρκούνταν σε απλή παρουσίαση των «ακραίων καιρικών φαινομένων».
Αν εξαιρεθούν οι πυρκαγιές που υποκρύπτουν δράση ξένων, όπως αυτές σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, π.χ. οι επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές της Σάμου, η πλειονότητα οφείλεται στους καταπατητές, στις ανεξέλεγκτες χωματερές, στη ΔΕΗ και σε αγρότες, όπως εξηγούμε παρακάτω. Πάντως, ο αριθμός και το μέγεθος των φετινών πυρκαγιών δύσκολα εξηγείται μόνο με τα αίτια αυτά και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Οι καταπατητές-εμπρηστές
Στη χώρα μας όλα ευνοούν τους καταπατητές δασικών εκτάσεων, οι οποίοι είναι οι ηθικοί ή και οι φυσικοί αυτουργοί των εμπρησμών. Στα καμένα οι καταπατητές, κατά κανόνα υψηλών εισοδημάτων, χτίζουν κυρίως εξοχικές κατοικίες. Δεν πρόκειται για αυθαίρετα πρώτης κατοικίας, σαν αυτά που χτίστηκαν μεταπολεμικά στο διάστημα 1950-1970, κυρίως στα δυτικά προάστεια, από φτωχούς, που ήρθαν από την επαρχία, για να βρουν δουλειά.
Η σκόπιμη πολυνομία και η διάχυση ευθυνών σε πλήθος φορέων ευνοούν τις πυρκαγιές, τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων και τελικά τη νομιμοποίηση των καταπατητών, που τις περισσότερες φορές είναι οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Δασαρχεία, Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Συμβολαιογράφοι, Πολεοδομία, Δήμοι, ΔΕΗ και, τέλος, οι κυβερνήσεις, που νομιμοποιούν τους αποχαρακτηρισμούς, είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Οι κυβερνήσεις μετά τις φωτιές εξαγγέλλουν «αναδασώσεις» και υπόσχονται ότι δε θα επιτρέψουν να κτισθεί ούτε σπιθαμή. Στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Οι εξαγγελίες αυτές είναι για τους αφελείς.
Λάδωμα και ψήφοι είναι η αμοιβή τους. Σε προεκλογικές περιόδους η δράση εμπρηστών και καταπατητών αυξάνεται, επειδή οι πολιτικές υποσχέσεις είναι ευκολότερες. Οι καταπατητές- εμπρηστές είναι μέρος της κοινωνίας μας, η οποία, με τη σιωπή της και τη συνενοχή της σ όλ αυτά, φέρει ευθύνη για την καταστροφή του δάσους.
Οι χωματερές
Οι διάσπαρτες στον ελληνικό χώρο ανεξέλεγκτες χωματερές, που μονίμως σιγοκαίνε, αποτελούν οιονεί εμπρηστές εκ προθέσεως. Οι περισσότερες βρίσκονται κοντά σε δάση και ευθύνονται για σοβαρές πυρκαγιές, επειδή κανείς δεν τις επιτηρεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σκουπίδια όλης της Ανατολικής Αττικής πάνε σε παράνομες και ανεξέλεγκτες χωματερές, που βρίσκονται σε ρεματιές, κοντά σε δασικές εκτάσεις (π.χ. της Νέας Μάκρης στη Ραπεντώσα). Οι Δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες αποδέχονται την ύπαρξή τους, με όλες τις συνέπειες για το δάσος, τη μόλυνση των υπόγειων νερών και το μπάζωμα των ρεμάτων. Αντιδρούν, όμως, στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή τους. Προτιμούν να καταστρέφεται το δάσος και το περιβάλλον.
Η ΔΕΗ
Ευθύνεται για την ελλειπή συντήρηση και την έλλειψη προστασίας των γραμμών της, που περνούν από δασικές εκτάσεις. Το πρόβλημα έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια με την απαξίωσή της, λόγω της ντιρεκτίβας της ΕΕ (βλ. άλλο άρθρο) για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με την έλλειψη προσωπικού και επενδύσεων. Προσπαθούν να αποκρύψουν ως αίτιο των πυρκαγιών τη ΔΕΗ, ακόμη και όταν είναι ολοφάνερο, όπως στην Πάρνηθα, ώστε να μην υποχρεωθούν να δώσουν αποζημιώσεις, αποδίδοντας τα αίτια σε εμπρηστές.
Οι αγρότες
Ορισμένοι, για ν αποκτήσουν καλλιεργήσιμη γη ή λιβάδια για βοσκή, καίνε τα δάση, γνωρίζοντας ότι μετά από χρόνια κάποια κυβέρνηση θα τα αποχαρακτηρίσει.
Τα δάση δεν έχουν ούτε ψήφους, ούτε χρήματα, ούτε την προστασία της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Η προστασία τους επαφίεται στην τύχη και στους λίγους.
Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από τη μεταπολίτευση το μόνο που έκαναν ήταν να ψηφίζουν αναθεωρήσεις του άρθρου 24 του Συντάγματος (2001 το ΠΑΣΟΚ και 2007 η ΝΔ) και νόμους για τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων (νόμοι 998/1979, 1734/1987, 3208/2003), ώστε να νομιμοποιούν όλους τους οικισμούς και τις εκτός σχεδίου παράνομες οικοδομές, να παρέχουν το δικαίωμα στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίζουν ή να νομιμοποιούν όσα έχουν χτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις. Πρόσφατα το Υπουργείο ... Αγροτικής Ανάπτυξης, με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, όριζε να μην κατεδαφίζονται τα παράνομα κτίσματα σε δασικές περιοχές μέχρις ότου να ... συνταχθούν οι δασικοί χάρτες. Ευτυχώς αποσύρθηκε μετά από τη γενική κατακραυγή.
Βέβαια τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά, αν υπήρχε κυβέρνηση που να διαμόρφωνε ενιαίο νομικό πλαίσιο και ενιαίο φορέα προστασίας, διαχείρισης, κατάσβεσης και αστυνόμευσης των δασών. Θα αναγόρευε σε ιδιώνυμα εγκλήματα τους εμπρησμούς, τις καταπατήσεις και τη βάναυση καταστροφή του περιβάλλοντος. Κυβέρνηση, που θα συνέτεινε με τη στάση της στην αλλαγή της σημερινής κοινωνικής νοοτροπίας.
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
| περιφέρεια | ψήφοι 2004 | ψήφοι 2007 | ΠΟΣΟΣΤΟ 2004 | ΠΟΣΟΣΤΟ 2007 |
| ΕΒΡΟΥ | 71 | 112 | 0.06% | 0.10% |
| ΡΟΔΟΠΗΣ | 72 | 100 | 0.09% | 0.13% |
| ΞΑΝΘΗΣ | 83 | 110 | 0.11% | 0.14% |
| ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ | 48 | 54 | 0.06% | 0.07% |
| ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ | 18 | 31 | 0.05% | 0.08% |
| ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ | 58 | 72 | 0.05% | 0.06% |
| ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ | 67 | 79 | 0.05% | 0.06% |
| ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ | 53 | 76 | 0.05% | 0.07% |
| ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ | 24 | 32 | 0.09% | 0.11% |
| ΖΑΚΥΝΘΟΥ | 13 | 15 | 0.05% | 0.05% |
| ΑΙΤ/ΝΙΑΣ | 72 | 74 | 0.04% | 0.04% |
| ΑΧΑΙΑΣ | 70 | 93 | 0.03% | 0.04% |
| ΦΩΚΙΔΑΣ | 32 | 29 | 0.09% | 0.08% |
| ΒΟΙΩΤΙΑΣ | 58 | 77 | 0.06% | 0.09% |
| ΕΥΒΟΙΑΣ | 69 | 86 | 0.04% | 0.05% |
| Α ΑΘΗΝΑΣ | 165 | 84 | 0.04% | 0.03% |
| Β ΑΘΗΝΑΣ | 446 | 416 | 0.04% | 0.04% |
| Α ΠΕΙΡΑΙΑ | 67 | 50 | 0.04% | 0.04% |
| Β ΠΕΙΡΑΙΑ | 137 | 106 | 0.07% | 0.05% |
| ΑΤΤΙΚΗΣ | 241 | 201 | 0.08% | 0.06% |
| ΛΑΚΩΝΙΑΣ | 22 | 25 | 0.03% | 0.04% |
| ΣΑΜΟΥ | 59 | 73 | 0.19% | 0.23% |
| ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ | 41 | 80 | 0.03% | 0.07% |
| ΧΑΝΙΩΝ | 34 | 23 | 0.03% | 0.02% |
| ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ | 2020 | 2098 |
Tα αποτελέσματα σεPDF
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Παλιά οι πυρκαγιές συνήθως οφείλονταν σε αμέλεια, αντιμετωπίζονταν από τις τοπικές κοινωνίες με ίδια μέσα και γενικά δεν αποτελούσαν σοβαρό πρόβλημα για τη χώρα μας.
Στη συνέχεια, με την αποθέωση του ιδιωτικού κέρδους, την επικράτηση της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης σε πολιτεία και πολίτες και την προώθηση πολεοδομικών συγκροτημάτων προς δασικές εκτάσεις, άρχισαν οι εμπρησμοί από καταπατητές (ενθαρρυμένους από τους δασοκτόνους νόμους και την εύνοια των εκάστοτε κυβερνήσεων), κτηνοτρόφους, τουριστικούς ανταγωνιστές κ.λ.π. Το φαινόμενο επιβαρύνθηκε από τις κλιματικές αλλαγές, την ανεπαρκή συντήρηση των δικτύων της ΔΕΗ (λόγω των οδηγιών της Ε.Ε), τις ακατάλληλες χωματερές κ.λ.π. Το ελληνικό κράτος και η πολιτική ηγεσία, στην υπηρεσία ξένων συμφερόντων, με χαρακτηριστικά τη διαφθορά, την αδιαφορία και την ανικανότητα, επέδειξαν πλήρη ανεπάρκεια τόσο στην πρόληψη όσο και στην κατάσβεση. Παρά τον εφοδιασμό με κάποια σύγχρονα πυροσβεστικά μέσα και τον ηρωισμό των μεμονωμένων πυροσβεστών και πολιτών, οι πυρκαγιές εξελίχθηκαν σε μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα.
Οι φετινές πυρκαγιές είναι προφανές δια γυμνού οφθαλμού ότι είναι άλλης κλίμακας και υπερβαίνουν τα προαναφερθέντα. Είναι επίθεση κατά της Ελλάδας. Από ποιούς και γιατί;
Η πολιτική μας ηγεσία ακολουθεί με συνέπεια το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», η οποία Δύση έχει επιλέξει άλλους ως τοποτηρητές στην περιοχή μας (Ισραήλ και Τουρκία, ίσως αύριο και κάποιο βαλκανικό προτεκτοράτο). Κάποιοι πολιτικοί μας λειτουργούν απολύτως ως εντολοδόχοι των Δυτικών, άλλοι έχουν αυταπάτες ότι μπορούν στα πλαίσια αυτά να διασφαλίζουν κάποια βασικά συμφέροντα της Ελλάδας.
Όταν κυβερνούν οι δεύτεροι, πιέζονται να μην προβάλλουν καμιά αντίσταση σε τίποτα (σήμερα, π.χ., όνομα Σκοπίων, αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, σχέδιο Ανάν, διχοτόμηση Αιγαίου, Κόσοβο, αντιπυραυλική ασπίδα). Οι πιέσεις γίνονται συνήθως με βάσιμες ελπίδες επιτυχίας.
Όταν κυβερνούν οι πρώτοι, μπαίνουν σε εφαρμογή σχέδια για τον ακρωτηριασμό και τη σταδιακή εξαφάνιση του ελληνισμού, ο οποίος ελληνισμός τους είναι πολύ ενοχλητικός για τα σχέδιά τους στην Ανατ. Μεσόγειο, όπως οι ίδιοι ομολογούν (Κίσινγκερ κ.ά.).
Η τραγική εμπειρία της Κύπρου το 1974 διδάσκει πολλά. Οι «σύμμαχοί» μας ’γγλοι ήταν αυτοί που έβαλαν στους Τούρκους την ιδέα της εισβολής. Οι «σύμμαχοί» μας Αμερικανοί τους εκπαίδευσαν γι αυτήν. Και οι δυο μαζί συνέπραξαν με τον Αττίλα για την κατάληψη του νησιού. Οι πράκτορές τους στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με διαταγές τους απαγόρευσαν οποιαδήποτε συμπαράσταση στην Κύπρο. Και όλα αυτά έγιναν όταν η Ελλάδα ήταν περισσότερο δική τους από ποτέ.
Η κοινή λογική λέει ότι, αφού απέτυχαν «να πλήξουν τους Έλληνες στις πολιτιστικές τους ρίζες», τουλάχιστον στο βαθμό που επιθυμούσαν, προσπαθούν σήμερα να μας γονατίσουν οικονομικά και ψυχολογικά (ο χαρακτήρας ενός λαού επηρεάζεται σημαντικά και από το φυσικό του περιβάλλον) και συγχρόνως να αναδιατάξουν το πολιτικό σκηνικό, εκτοπίζοντας πολιτικούς που (εκόντες ή άκοντες) προβάλλουν κάποιες αντιστάσεις, με την επίκληση της βούλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ένα δίδυμο όπως Γιωργάκης- Ντόρα να εναλλάσσεται στην εξουσία και ένας κραυγάζων «αντικαθεστωτικός» όπως ο κ. Αλαβάνος να υπερβάλλει με κορώνες π.χ. για το βιβλίο της κυρίας Ρεπούση θα ήταν μια βολική εξέλιξη γι αυτούς.
Το Α.Σ.Κ.Ε. πιστεύει ότι και τα σχέδια αυτά θα πέσουν στο κενό όπως και άλλα παρόμοια στο παρελθόν. Εξάλλου όλα τα σχέδια της «υπερδύναμης» και των Ευρωπαίων ουραγών της παγκοσμίως δεν πάνε καθόλου καλά. Δεν παραγνωρίζουμε, βεβαίως, τη δύναμή τους, αλλά είναι σαφές ότι απειλούν και πιέζουν μόνον εκείνους που διστάζουν και υποχωρούν και, δυστυχώς, η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή απέδειξε και με την υπόθεση των υποκλοπών ότι και διστάζει και υποχωρεί και αιφνιδιάζεται με κάθε απρόβλεπτο και οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες με τις «μεταρρυθμίσεις» της, διασπώντας την ενότητα του λαού. Τα σχέδια αυτά θα αποτύχουν όσο (έστω και με αυτό τον οδυνηρό τρόπο) συνειδητοποιούμε ότι ο ατομικισμός είναι ο χειρότερος σύμβουλος, ότι μόνο οι συλλογικές προσπάθειες έχουν ασφαλές αποτέλεσμα· ότι, αν προσφερόμεθα για τον ρόλο του ευπειθέστερου τοποτηρητή («στρατηγικού εταίρου», κατά Μπους και Ράις) τίποτα δε διασφαλίζουμε.
Δημοσιεύθηκε στο «ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Μετά τις εκλογές της 16/9 η πολιτική κατάσταση γίνεται πιο ανησυχητική. Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. καλείται να αντιμετωπίσει τα εθνικά θέματα, με πρώτο το Σκοπιανό, υπό δυσμενέστερους όρους, που δημιούργησε η συνεχής υποχωρητικότητά μας. Στο κοινωνικό πεδίο ο κ. Καραμανλής έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι θα προχωρήσει ταχύτατα στις «μεταρρυθμίσεις» που υπαγορεύει η Ε.Ε. υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών και εις βάρος του λαού (βλ. σχετικά άρθρα σελ. 1).
Στα εθνικά θέματα το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης (το σπαρασσόμενο ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ) όχι μόνο δε θα πιέζουν την κυβέρνηση να μην κάνει παραχωρήσεις, αλλά θα πιέζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προς την αντίθετη κατεύθυνση θα πιέζει και η ευάριθμη ομάδα των μητσοτακικών μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Το ΚΚΕ (ορθώς) θα απαιτεί να μην αναμιγνύονται οι «ιμπεριαλιστές» στα Βαλκάνια, αλλά επί της ουσίας ο ρόλος του θα είναι από ουδέτερος έως αρνητικός. Ο μόνος που θα πιέζει προς την ορθή κατεύθυνση θα είναι ο ΛΑΟΣ κι αυτό είναι επίσης πολύ αρνητικό, όπως εξηγούμε στο σχετικό άρθρο.
Στις κοινωνικές «μεταρρυθμίσεις» θα αντιδράσουν τα συνδικάτα (με την υποστήριξη του ΚΚΕ, ΣΥΝ και ενίοτε του ΠΑΣΟΚ), αλλά κι αυτά εκφράζουν πλέον μικρή μειοψηφία των εργαζομένων κι έχουν καταστεί αναξιόπιστα. Έτσι θα υπάρξουν συγκρούσεις, αλλά οι περισσότερες « μεταρρυθμίσεις» θα προχωρήσουν.
Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ
Στο πολιτικό σκηνικό που έχει σχεδιαστεί ο πιο αδύνατος κρίκος δεν είναι το κυβερνητικό κόμμα, αλλά το ΠΑΣΟΚ, που αδυνατεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του άλλου πόλου του δικομματισμού, γιατί έχει μετατραπεί σε πεδίο άγριου ανταγωνισμού ξένων πρεσβειών, μεγαλοεπιχειρηματιών και «νταβατζήδων» των ΜΜΕ. Ο Γιωργάκης, εκφραστής της αμερικανικής πολιτικής και ειδικότερα του Δημοκρατικού Κόμματος (και ειδικότερα του λόμπι της Ατλάντα), παρά την κραυγαλέα ανεπάρκειά του επιμένει να παραμείνει στην προεδρία του κόμματος. Η αυτοκριτική του περιορίζεται στη μη διαφοροποίησή του από το σημιτικό παρελθόν, ξεχνώντας ότι και ο ίδιος ήταν βασικός υπουργός (Εξωτερικών), που έκανε τις πιο απαράδεκτες υποχωρήσεις προς την Τουρκία από οποιαδήποτε άλλη κοινοβουλευτική ελληνική κυβέρνηση. Ο Βενιζέλος, με την υποστήριξη των περισσότερων «νταβατζήδων» και του Σημίτη (που παριστάνει τον ουδέτερο!) καθώς και του μεγαλύτερου μέρους των Ευρωπαίων προστατών (Γερμανών κ.λ.π.), διεκδικεί την προεδρία με τόσο προκλητικό τρόπο που γίνεται κάθε μέρα και πιο αντιπαθής και στους ψηφοφόρους και στα μέλη του ΠΑΣΟΚ. Η ’ννα Διαμαντοπούλου, επίσης με υπερφίαλες προσωπικές φιλοδοξίες, βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί τόσα χρόνια ήταν η εκλεκτή των «νταβατζήδων» και νόμιζε ότι θα προτεινόταν αυτή ως διάδοχος. Ο Σκανδαλίδης, πιο έμπειρος και πιο προσεκτικός, αλλά όχι καλύτερος των προηγουμένων, εμφανίζεται ως τρίτη λύση, που, αν επιλεγεί, μάλλον θα απομακρύνει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Ο Πάγκαλος, εκφραστής γαλλικής πολιτικής, που την ώρα της κρίσης των Ιμίων, αντί να βρίσκεται στο Υπουργείο του (Εξωτερικών), συνεντευξιαζόταν στα κανάλια και αργότερα παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους, αφήνει να εννοηθεί ότι θα είναι και ο ίδιος υποψήφιος. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι υποψηφιότητες είναι από το χώρο των εκσυγχρονιστών. Ο Λαλιώτης, κατά την πάγια τακτική του, περιμένει να δει προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, για να πάει με την πλειοψηφία. Η ειδικότητά του είναι, όταν η πλειοψηφία είναι οριακή, να αλλάζει την τελευταία στιγμή στρατόπεδο, να αλλάζει την ισορροπία, ώστε να εξασφαλίζει τα μεγαλύτερα κέρδη.
Όπως εμφανίζεται τώρα η κατάσταση, το αποτέλεσμα θα κριθεί σε δεύτερο γύρο από τις συμμαχίες που θα συναφθούν. Τότε μάλλον ο Γιωργάκης θα είναι ο χαμένος.
Με όλ αυτά για πρώτη φορά τίθεται θέμα ακόμη και διάσπασης του ΠΑΣΟΚ, ιδίως αν ο Γ. Παπανδρέου ηττηθεί και στην εσωκομματική ψηφοφορία. Η μέχρι τώρα στάση του (την οποία, φυσικά, δεν αποφασίζει ο ίδιος, αλλά οι αόρατοι σύμβουλοί του, δηλ. η οικογένειά του σε συνεννόηση με αμερικανικούς κύκλους) δείχνει ότι δε θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα, αν είναι δυσμενές γι αυτόν. Για την υποστήριξή του ανακλήθηκε από την αποστρατεία και ο Δ. Τσοβόλας!!
Αλυσιδωτές εξελίξεις
Σε περίπτωση διάσπασης του ΠΑΣΟΚ πιθανότατα οι εξελίξεις θα συμπαρασύρουν τη Ν.Δ. Η Ντόρα δε θα περιμένει πότε θα έρθει η ώρα να διεκδικήσει την αρχηγία της Ν.Δ. και την πρωθυπουργία. Φοβάται ότι ακόμη και σε περίπτωση αποχώρησης του Καραμανλή δεν είναι καθόλου σίγουρη, γιατί θα προωθηθεί κάποιος άλλος στη θέση του. Έτσι θα μεθοδεύσει διάσπαση και της Ν.Δ. και θα επιδιωχθεί συμμαχία δική της, εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ και ίσως του Καρατζαφέρη (οι μάσκες θα πέσουν!), που να έχει την πλειοψηφία στη Βουλή. Ο ΣΥΝ ή τμήμα του μάλλον θα ενδιαφερθεί να συμμετάσχει στη νομή της κυβερνητικής εξουσίας.
Βέβαια το σενάριο της διάσπασης των δύο κυβερνητικών κομμάτων είναι πολύ παλιό, αλλά δεν έχει ακόμη αποτολμηθεί η υλοποίησή του, γιατί εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο για το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα. Όμως οι εσωτερικές του αντιθέσεις έχουν οξυνθεί τόσο πολύ, που δεν αποκλείεται να υλοποιηθεί τώρα. Εν αναμονή
Το ΑΣΚΕ
Μέσα σ αυτό το τοπίο, που δυσκολεύει συνεχώς, το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι η παρουσία του και η παρέμβασή του στις εξελίξεις (στο μέτρο που του επιτρέπουν οι δυνατότητές του) είναι περισσότερο αναγκαίες. Θα προσπαθήσουμε και σ αυτή τη φάση να ενισχύσουμε τη φωνή μας και τη δραστηριότητά μας, αλλά για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει οι φίλοι που μας παρακολουθούν μέσω της «Ε», του internet κ.λ.π. και εκφράζονται από το ΑΣΚΕ να έρθουν σε επαφή μαζί μας και να μας βοηθήσουν, όσο μπορεί ο καθένας.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Η απόσυρση του βιβλίου της ΣΤ Δημοτικού αποτελεί νίκη των δυνάμεων που απαιτούμε για την πατρίδα μας τα αυτονόητα που αναγνωρίζουμε σε όλους τους λαούς του κόσμου. Αποτελεί ήττα για τον εσμό των πάσης φύσεως εκσυγχρονιστών, που σιτίζονται από τα παχυλά κονδύλια ξένων υπηρεσιών και οργανισμών (Υπ. Εξωτερικών ΗΠΑ, Γερμανίας, Μ. Βρετανίας, Ίδρυμα Σόρος, Ε.Ε. κλπ) και βρίσκουν πολιτική έκφραση κυρίως στο ΣΥΝ, για να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ελληνική νεολαία που να παρακολουθεί απαθής τη σταδιακή κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ 26/9/2007
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ από την αρχή του 2007 εξέτασε το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών, γι αυτό απηύθυνε έκκληση στους φίλους του κόμματος να προσφέρουν την εκλογική τους συνδρομή, ώστε να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή. Οι περισσότεροι φίλοι, όμως, περίμεναν πρώτα να προκηρυχθούν οι εκλογές και μετά να δώσουν τη συνδρομή τους. Έτσι, όταν στα μέσα Αυγούστου ορίστηκε η 16/9, τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί ήσαν λίγα. Η Ε.Ε. συνεδρίασε την επόμενη μέρα και αποφάσισε να έρθει σε επαφή με όσους φίλους μπορούσε (και με δύο περιοδείες στην επαρχία), ώστε να εξαντλήσει τις δυνατότητες συμμετοχής. Πολλοί φίλοι, φυσικά, τέτοια εποχή δεν ευρέθησαν και τα χρήματα πάλι δεν ήσαν αρκετά.
Η πρώτη απόφαση ήταν να μη συμμετάσχει το ΑΣΚΕ στις εκλογές, γιατί υπήρχε ήδη χρέος από τις προηγούμενες και δεν ετίθετο θέμα επιπλέον χρέους, γιατί πρέπει πρώτ απ όλα να είμαστε συνεπείς προς τις οικονομικές μας υποχρεώσεις. Την τελευταία στιγμή έγινε πρόταση από 2 μέλη της Ε.Ε. να συμμετάσχουμε σε όσες εκλογικές περιφέρειες μας επιτρέπουν τα οικονομικά μας. Η πρόταση είχε το προφανές μειονέκτημα ότι, με την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων, το ΑΣΚΕ θα εμφανιζόταν με μικρότερο αριθμό ψήφων από το 2004, αφού καμιά εφημερίδα δε θα σημείωνε ότι αυτός ο αριθμός ψήφων δε συγκεντρώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Όμως κρίναμε ότι η παντελής απουσία από τις εκλογές θα είχε μεγαλύτερο κόστος και τελικά αποφασίστηκε (ορθώς, όπως αποδείχθηκε) η συμμετοχή σε 24 από τις 56 περιφέρειες.
Αμέσως η Ε.Ε. ξεκίνησε έναν αγώνα δρόμου να ανταποκριθεί στα εντελώς αναγκαία για τη συμμετοχή (υποβολή υποψηφιοτήτων, τυπογραφείο κ.λ.π.). Για προεκλογικό αγώνα απέμενε ελάχιστος χρόνος κι αυτός εξοικονομήθηκε από υπερπροσπάθεια κάποιων μελών. Στήθηκε ένα περίπτερο στην πλατεία Κάνιγγος, αναρτήθηκαν 150 «σάντουιτς» σε όλη την Ελλάδα (όταν και το τελευταίο από τα υπόλοιπα κόμματα ανάρτησε πολλές χιλιάδες), κολλήθηκαν λίγες αφίσες και μοιράστηκαν μερικές χιλιάδες προκηρύξεις.
Η κρατική τηλεόραση δεν μας έδωσε ούτε ένα δευτερόλεπτο, με το δικαιολογητικό ότι δεν είχαμε πλήρεις συνδυασμούς (άλλες φορές πάντα κάποιο χρόνο έδιναν σε όλους), δηλ. από τα κόμματα αποκλείστηκε μόνο το ΑΣΚΕ. Οι εφημερίδες προέβαλαν το ΑΣΚΕ από ελάχιστα έως καθόλου, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ψηφοφόροι (ακόμη και αυτοί που ήξεραν το ΑΣΚΕ) να μη γνωρίζουν αν το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές.
Ένα επιπλέον αρνητικό στοιχείο για το ΑΣΚΕ ήταν η βεβαιότητα της παρουσίας 3 «μικρών» κομμάτων στη Βουλή, αφού πολλοί προτίμησαν μια «χρήσιμη» ψήφος σ αυτά, παρά μια «χαμένη» στο ΑΣΚΕ, το οποίο δεν είχε καμιά δυνατότητα να πλησιάσει τους ψηφοφόρους και να εξηγήσει όσα αναφέρουμε σε άλλες στήλες για τα κόμματα αυτά.
Με όλες αυτές τις αρνητικές συνθήκες το ΑΣΚΕ σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες που πήρε μέρος αύξησε και τον αριθμό των ψήφων του και το ποσοστό του, όπως φαίνεται και στον πίνακα που παραθέτουμε. Πτώση ψήφων είχαμε στο Λεκανοπέδιο (όχι υποχρεωτικά και ποσοστού), λόγω της μεγαλύτερης αποχής. Συνολικά είχαμε μια μικρή αύξηση ψήφων (και μεγαλύτερη ποσοστού), κάτι που δεν μας δίνει καμιά ιδιαίτερη ώθηση, αλλά μας επιτρέπει να συνεχίσουμε λίγο πιο δυνατοί τον αγώνα μας (και με τους νέους φίλους που μας πλησίασαν) και με την επίγνωση ότι τίποτα δε θα μας χαριστεί και όλα θα προκύψουν από τη δική μας σκληρή προσπάθεια.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Το κόμμα του κ. Παπαθεμελή απέτυχε εκλογικά. Δεν αμφισβητούμε τον πατριωτισμό του, όμως η προσωπική πολιτική του καριέρα είναι η πρώτη του προτεραιότητα και σ αυτήν υποτάσσονται όλες του οι κινήσεις. Γι αυτό και η ένταση της φωνής του για τα εθνικά θέματα, ιδίως για το θέμα των Σκοπίων, αυξομειώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Π.χ. πριν ανακοινώσει ο κ. Καραμανλής το όνομα του κ. Παπούλια, για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κ. Παπαθεμελής είχε σιγήσει, περιμένοντας ότι θα προταθεί αυτός.
Οι φίλοι της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» (αγαπητοί πάντα, παρά την απόφαση συνεργασίας με τη ΔΗΜ.ΑΝ.) έθεσαν όρο τη μη συνεργασία μετεκλογικά με το ΠΑΣΟΚ ή τη Ν.Δ. Αλλά ο κ. Παπαθεμελής ήδη συνεργάστηκε 3,5 χρόνια με τη Ν.Δ.! Πολλοί πιστεύουν (κι εμείς μεταξύ αυτών) ότι η αυτόνομη κάθοδός του εξυπηρετούσε σκοπιμότητες του κ. Καραμανλή και έγινε σε συνεννόηση μαζί του. Η υπόσχεση ότι δε θα ξανασυνεργαστεί με τη Ν.Δ. δεν έχει μεγάλη σημασία, άλλωστε παρόμοια υπόσχεση είχε δώσει και το 2004 και δεν την τήρησε.
Το κυριότερο είναι ότι ο κ. Παπαθεμελής ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει μια πολιτική προάσπισης της εθνικής της κυριαρχίας, χωρίς να αποχωρήσει από την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και τους άλλους λεόντειους οργανισμούς, υιοθετεί μάλιστα την αντιτρομοκρατική εκστρατεία του κ. Μπους. Αλλά ο ελληνικός λαός έχει πικρή εμπειρία από τις συνέπειες της συμμόρφωσης προς
τις επιθυμίες των δυτικών μας «συμμάχων».
Για τους λόγους αυτούς ο κ. Παπαθεμελής δεν απετέλεσε αξιόπιστη επιλογή και (πιστεύουμε ότι) δε θα αποτελέσει ούτε στο μέλλον.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Όταν τα οικολογικά προβλήματα άρχισαν να απειλούν τον πλανήτη μας, εμφανίστηκε η «μόδα» του οικολογικού κινήματος, κυρίως στην Ευρώπη, προς το οποίο τεχνηέντως διοχέτευσαν ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, ώστε να εκτονώνει το δυναμισμό της, χωρίς να θέτει σε αμφισβήτηση το καπιταλιστικό σύστημα. Σήμερα, που τα οικολογικά προβλήματα γιγαντώθηκαν, παραδόξως, η μόδα παρήλθε. Όποιοι συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα του θέματος συνεχίζουν να αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος μέσα από πολιτικούς ή άλλους φορείς. Στην Ευρώπη, κυρίως Γερμανία και Γαλλία, τα «πράσινα» κόμματα διατηρήθηκαν, χρηματοδοτούνται και προβάλλονται από το μεγάλο κεφάλαιο (και μέσω της Ε.Ε.) και για το λόγο που προαναφέραμε και για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, όπως π.χ. η προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας (απαραίτητη οπωσδήποτε), ώστε να περιοριστεί η εξάρτηση της Δ. Ευρώπης (που δε διαθέτει πετρέλαιο) από τη Ρωσία και το Ιράν.
Στην Ελλάδα οι εκπρόσωποι των Πράσινων υποστηρίζουν σε συντονισμό με ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π., κάθε επιβουλή των Ευρωπαίων προστατών τους εναντίον του ελληνισμού. Υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν, υποστήριξαν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο την ανέγερση ανδριάντα του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη κ.λ.π., κάτι που ούτε ο Γιωργάκης και η Ντόρα δεν τολμούν. Ως ανταμοιβή των υπηρεσιών τους οι Ευρωπαίοι Πράσινοι και κυρίως οι Γερμανοί του κ. Φίσερ (που ως υπουργός εξωτερικών πρωτοστάτησε στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας) έσπευσαν στην Ελλάδα να τους ενισχύσουν στον προεκλογικό τους αγώνα. Επώνυμοι άνθρωποι του πολιτισμού (χρηματοδοτούμενοι από ευρωπαϊκά προγράμματα και προβαλλόμενοι από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων») συντάχθηκαν μαζί τους και, σε συνδυασμό με την οικολογική καταστροφή του καλοκαιριού, εξασφάλισαν ένα σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος.
Όσο σοφό είναι να αναθέσουμε την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων στον κ. Καρατζαφέρη, άλλο τόσο είναι να αναθέσουμε την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων στους «Πράσινους». Οι οποίοι δεν μας εξηγούν το πρώτο και κύριο: ότι όσο κυριαρχεί το καπιταλιστικό σύστημα (του οποίου φορέας στην Ευρώπη είναι η Ε.Ε.) η οικολογική καταστροφή του πλανήτη είναι αναπόφευκτη.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Ο κ. Καρατζαφέρης είναι πολιτικό τέκνο του κ. Μητσοτάκη, του κατ εξοχήν πολιτικού που δε διστάζει να διακηρύσσει ότι η Ελλάδα πρέπει να ικανοποιεί πλήρως τις επιθυμίες των Δυτικών προστατών του, των Γερμανών κυρίως, ακόμη κι όταν αυτές σημαίνουν παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Είναι γνωστή η υποστήριξή του προς το σχέδιο Ανάν, η αήθης επίθεσή του κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου, η πρόθεσή του να απεμπολήσει το όνομα της Μακεδονίας («σε 10 χρόνια όλοι θα το έχουν ξεχάσει»). Ο Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός προώθησε αυτό που και σήμερα υποστηρίζει, την ταχύτατη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, που γιγαντώνει τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών, επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση όλου του λαού και μεγάλο μέρος αυτού το εξωθεί στο περιθώριο.
Αυτόν τον άνθρωπο ο κ. Καρατζαφέρης είχε θεωρήσει κατάλληλο για την Προεδρία της Δημοκρατίας και είχε εκφράσει την πρόθεσή του να τον ψηφίσει. Τον κ. Καρατζαφέρη επέλεξαν αυτοί που κινούν τα νήματα της εξουσίας στην Ελλάδα για να παίξει το ρόλο του υπερασπιστή των δικαίων του έθνους και του λαού!! Με το κανάλι ΤΗΛΕΑΣΤΥ (πρώην ΤΗΛΕΣΙΤΥ) που διαθέτει, βομβαρδίζει καθημερινά αφελείς και μη με ασυναρτησίες, που ξεκινούν από τις παραδοσιακές θέσεις της ακροδεξιάς και φτάνουν μέχρι τις θέσεις του ΚΚΕ!
Μετά την επιτυχία του να εκπροσωπηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, τώρα πέτυχε την είσοδό του και στο εθνικό κοινοβούλιο, με 10μελή κοινοβουλευτική ομάδα, που περιλαμβάνει από φαιδρούς έως μπουμπούκια-θαυμαστές του Μεταξά και του Λεπέν. Η επιτυχία του οφείλεται όχι μόνο στην ψήφο των αφελών, αλλά και ψηφοφόρων που, αγανακτισμένοι με τη στάση όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων στα εθνικά θέματα , τον ψήφισαν, παρότι γνωρίζουν όσα προαναφέραμε.
Ο ρόλος του Καρατζαφέρη είναι ο ίδιος με το ρόλο που ανατέθηκε σε παρόμοια κόμματα στην Ευρώπη (Λεπέν στη Γαλλία, Χάιντερ στην Αυστρία κ.λ.π.): να υποστηρίζει σωστές θέσεις, τα ΜΜΕ να προβάλλουν μόνον αυτόν ως εκφραστή τους, ώστε ο κόσμος να διστάζει να τις υποστηρίζει, για να μην ταυτιστεί μαζί του.
Το ΑΣΚΕ ως θέση αρχής είναι υπέρ της απλής αναλογικής, συνεπώς ο ΛΑΟΣ έπρεπε να εκπροσωπηθεί στη Βουλή, αφού εκφράζει μέρος του εκλογικού σώματος, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η εκπροσώπηση κάνει το πολιτικό τοπίο πιο δύσκολο.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τηρεί πλέον κανένα πρόσχημα και χωρίς ούτε τη σοβαρόφάνεια της προηγούμενης ηγεσίας του, κατέστη η αιχμή του δόρατος των Δυτικών προστατών μας, που επιχειρούν να μας αποκόψουν από την πολιτιστική μας κληρονομιά, την ιστορία μας και την εθνική μας ταυτότητα, ώστε να πάψουμε ως λαός να χαλάμε τα σχέδιά τους στην Ανατ. Μεσόγειο (Κίσινγκερ).
Εκμεταλλεύτηκε ένα υπαρκτό κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, ανακηρύχθηκε από τα ΜΜΕ ως ο εμπνευστής και καθοδηγητής του, με τη βοήθεια και άστοχων (ή σκόπιμων;) δηλώσεων κυβερνητικών παραγόντων, κολάκευσε ένα μέρος της νεολαίας που διαπαιδαγωγήθηκε σε εύκολες λύσεις και εισέπραξε ένα μεγάλο αριθμό ψήφων των νέων ψηφοφόρων.
Ταυτόχρονα υπεράσπισε τα συντεχνιακά συμφέροντα των ευρωπαϊστών του καθηγητικού κατεστημένου των πανεπιστημίων, που διορίστηκαν από τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, είναι αμφίβολης επιστημονικής επάρκειας, θεωρούν πάρεργο το διδακτικό τους έργο και ενδιαφέρονται κυρίως για την αρπαγή των κονδυλίων των προστατών τους της Ε.Ε. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν είναι ελκυστικό για το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος (και ακόμη λιγότερο ο ΛΑΟΣ) και, με την προκλητική προβολή από τα ΜΜΕ και τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων, αποτέλεσε μια εύκολη διέξοδο διαμαρτυρίας προς το δικομματισμό.
Φυσικά απουσιάζει πλήρως από κινήματα και διεκδικήσεις των φτωχότερων στρωμάτων του ελληνικού λαού (εργάτες, αγρότες κ.λ.π.), ενώ αυτοαναγορεύτηκε σε προστάτη των ταλαίπωρων μεταναστών, που εύκολα μπορούν να μετατραπούν σε σοβαρό πρόβλημα για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δε σταμάτησαν οι φωνές μέσα στο ΣΥΝ που επιζητούσαν εκλογική (και μετά κυβερνητική) συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ώστε, συγχρόνως με τα ευρωπαϊκά κονδύλια, να λυμαίνονται και τα κρατικά. Αλλά με τα χάλια που είχε το ΠΑΣΟΚ τα σχέδια μετετέθησαν για αργότερα.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό