ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

   Ευχόμαστε η ζάλη της εξουσίας, η ανικανότητα των υπεύθυνων ή έστω κάποιο σαμποτάζ των αρμόδιων του προηγούμενου καθεστώτος να ευθύνονται για το αλαλούμ στις εκλογικές διαδικασίες, ιδιαίτερα στην τηλεοπτική κάλυψη των εκτός Βουλής κομμάτων.
   Φοβόμαστε όμως ότι η ουσιαστική απαγόρευση μετάδοσης του λόγου των μικρών κομμάτων και ιδιαίτερα κάθε φωνής που είναι αντίθετη στην συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. αποτελεί απαρχή επιβολής αντιδημοκρατικών μεθόδων, ενόψει μάλιστα της σχεδιαζόμενης νέας αντιλαϊκής πολιτικής, του απειλούμενου ευρωσυντάγματος και των εντός των ημερών εν ισχύι τρομονόμων. Κι αν αυτό επαληθευθεί, πρέπει να προετοιμαζόμαστε και για νέους αγώνες, χωρίς ...ολυμπιακή εκεχειρία.

   Οι λαοί της Ευρώπης διέλυσαν το μύθο ότι «όλοι θέλουν την Ευρωπαϊκή Ενωση». Κατανόησαν ότι οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι κενές περιεχομένου, αφού τα πάντα αποφασίζονται από τα μυστικοσυμβούλια των μεγαλοεπιχειρηματιών.

   Η πάγια θέση του ΑΣΚΕ για άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε. αντιμετωπίζεται πλέον από συνεχώς διευρυνόμενο αριθμό πολιτών ως η ρεαλιστική προϋπόθεση για διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση.

   Η νέα σημαντική αύξηση του αριθμού ψήφων του ΑΣΚΕ (σχεδόν τετραπλασιασμός), παρά την αρνητική μεταχείριση όλων των μικρότερων κομμάτων και ιδιαίτερα του ΑΣΚΕ από τα Μ.Μ.Ε., ενδυναμώνει τη φωνή του και την προσπάθεια για προδευτικές εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία.

   Εφ’ όσον ο πρωθυπουργός δε ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Εθνικής Αμυνας μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις του για το καθεστώς του Αιγαίου, είναι προφανές ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και προτίθεται να παραχωρήσει σοβαρά κυριαρχικά δικαιώματα.

  Τίποτα δεν έχουμε να συζητήσουμε με την Τουρκία, αν πρώτα δεν ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα, που μας παρέχει το Διεθνές Δίκαιο και έχουν ασκήσει όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου, για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια αλλιώς απεμπολούμε το δικαιώμα αυτό. Κανένας εφησυχασμός δε συγχωρείται τη στιγμή αυτή!

   Η ανάσυρση του πέπλου συγκάλυψης, ως αποτέλεσμα του πολέμου των διαπλεκομένων, ενός πολύ μικρού μέρους της ασύδοτης παρανομίας που κυριαρχεί σ’ ολόκληρο το δημόσιο βίο έχει αφήσει άναυδους τους, όσοι απέμειναν, έλληνες πολίτες.

   Η καινοφανής θεωρία ότι η καταψήφιση (ή υπερψήφιση, επομένως) ενός κόμματος απαλλάσει τα στελέχη του από κάθε ευθύνη παρελθούσης (ή και, αντίστοιχα, μελλοντικής !) παρανομίας καθώς και ο θρασύς κυνισμός της άποψης «αφού και οι άλλοι παρανομούν, γιατί όχι κι εγώ» θα μείνουν, τελικά, χωρίς κυρώσεις ; Τότε, όμως, θα έχουν επικυρωθεί πανηγυρικά για το μέλλον, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται...

  Θα συμφωνούσαμε και θα επιβραβεύαμε μάλιστα τις τελευταίες, ανεπίσημες έστω, δηλώσεις του πρωθυπουργού. Υπό δύο, όμως, προϋποθέσεις : Πρώτη, να δούμε επιτέλους τους “νταβατζήδες” στη “φυλακή”, και δεύτερη, αν πληρωθεί η πρώτη, να μην πάρουν τη θέση τους άλλοι, “δικοί”, τοιούτοι.

  Οσο για τα “ονόματα”, πρέπει να επισημανθεί στα διάφορα “παπαγαλάκια” ότι αυτό είναι το πρώτιστο καθήκον των δημοσιογράφων, όποιοι φυσικά ελέγχουν τις κάθε μορφής εξουσίες και δεν παίζουν απλώς το ρόλο των “εκδιδομένων”, έστω και ακριβών…