ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΗΤΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΜΗΝΥΜΑ
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών της 13ης Ιουνίου '99 είναι ήδη γνωστά και πολυσχολιασμένα. Πτώση του ΠΑΣΟΚ σημαντική, άνοδος της Ν. Δ., σε σχέση όμως με τις προ πενταετίας ευρωεκλογές και όχι τις εθνικές του '96, επιτυχίες του Κ.Κ.Ε. και ΔΗΚΚΙ, αποτυχία του ΣΥΝ, ενίσχυση ορισμένων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων και μεγάλη, σχετικά, επιτυχία του ΑΣΚΕ. Έδειξαν όμως αυτά κάτι το σημαντικό, που να σηματοδοτεί μια σοβαρή αλλαγή στην εκλογική και, επομένως, πολιτική συμπεριφορά των Ελλήνων; Εμείς όχι μόνο δεν εκτιμούμε κάτι τέτοιο, αλλά, αντίθετα, πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό έως κακό για τον ελληνικό λαό
.
Είχαν προηγηθεί τόσα σοβαρά γεγονότα, ώστε εθεωρείτο πολύ πιθανό να σημειωνόταν, επιτέλους, εκλογική, τουλάχιστον επανάσταση. Η επονείδιστη παράδοση του ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν, οι ακατονόμαστες ενέργειες των ΜΠΑ και τηςv Νατοϊκής ΕΟΚ στο λαό της Γιουγκοσλαβίας και, επομένως, στους λαούς όπου γης, και η εντελώς πρόσφατη αποκάλυψη του τι σημαίνει κοινωνία του θεοποιημένου κέρδους, ακόμη και σε βάρος της ίδιας της ζωής των μελών των κοινωνιών τους (διοξίνη), πιστεύαμε ότι θα οδηγούσαν τους περισσότερους των Ελλήνων να αποδοκιμάσουν τους εδώ υποτακτικούς και υμνητές τους. Ότι δε χρειαζόταν καν να αναρωτηθούν, για το τι γίνεται στη χώρα μας και με την καθοδήγηση ποίων, για να καταψηφιστούν πανηγυρικά τα κόμματα που στηρίζουν την ΕΟΚ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και αυτά που ναι μεν τους επικρίνουν, αλλά τελικά τους αποδέχονται (ώστε να μετέχουν και αυτά, άμεσα ή έμμεσα, στη διαχείριση της εξουσίας). Και αντί αυτούς τα δύο κυβερνητικά κόμματα συγκέντρωσαν περί το 70% αυτών που ψήφισαν και μάλιστα τώρα που δεν υπήρχε φόβος να μείνουμε .... χωρίς κυβέρνηση (!) (όπως δικαιολογούνται κάποιοι όταν ερωτώνται, γιατί ψηφίζουν αυτούς που βρίζουν). Δίκαια, λοιπόν, και οι δύο πανηγυρίζουν. Το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν καταποντίστηκε και η ΝΔ, γιατί πήρε περισσότερες (!) ψήφους απ' ό,τι το '94 και διότι είναι πρώτο κόμμα.
Το ότι τιμωρήθηκε ο ΣΥΝ δε συνιστά κέρδος,ούτε, φυσικά, η επιτυχία του Τσοβόλα, που διαλαλεί την ευρωπαϊκότητά του, και που, όταν τον είχαν στην κυβέρνηση, ήταν χειρότερος (αν είναι δυνατόν ....) και από τους σημερινούς. Ακόμη και το ότι ψήφοι διαμαρτυρίας στράφηκαν στο Κ.Κ.Ε. αποδεικνύει τη σύγχυση που επικρατεί, αφού αυτό το κόμμα ακόμη και τώρα θεωρεί σωστές τις απροκάλυπτες επεμβάσεις στην Αν. Γερμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Αφγανιστάν της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και για την ΕΟΚ προτείνει ρήξεις για την ...ΟΝΕ.
Και το μεγάλο ποσοστό αποχής πάλι αρνητικό είναι. Αντί καταψηφίσουν, προτίμησαν τις εξοχές .. Τι άλλο πιο συνταρακτικό θα πρέπει να συμβεί, ώστε να τους οδηγήσει σε κάποια θέση, σε κάποια δράση; Υπάρχουν, βέβαια, ερμηνείες, που δεν είναι όμως του παρόντος και ούτε, φυσικά, μπορούν να άρουν τον παραλογισμό.
Και τα μικρά κόμματα που είχαν εκλογική άνοδο; Δεν είναι, βέβαια, κέρδος ότι οι Μητσοτακικοί ψήφισαν το γραφικό Μάνο, ούτε ότι αυξήθηκαν οι κυνηγοί. Το μόνο παρήγορο είναι ότι όσα από τα μικρά κόμματα είχαν ξεκάθαρη θέση κατά της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ είδαν να πολλαπλασιάζουν τις ψήφους τους, όπως και το ΑΣΚΕ (που τις πενταπλασίασε). Όμως αυτό είναι αρκετό;
Όσοι νοιάζονται, πραγματικά, για την κοινωνία μας, όσοι θα ήθελαν κάποια πορεία προόδου και ανάτασης, όσοι αρνούνται (και είναι πολλοί) να υποταχθούν στα κελεύσματα της κατευθυνόμενης πληροφόρησης και να σκύψουν το κεφάλι στις όποιες απειλές, έχουν πολλή δουλειά και πολύ δρόμο μπροστά τους, ακόμα και τώρα που αχνοφαίνεται η ελπίδα.
Κατηγορία
Φύλλο 72 Ιουνίου 1999