ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μπήκαμε, πλέον, στην προεκλογική περίοδο και, θέλοντας και μη, ανεβαίνει το πολιτικό, έστω και παραπολιτικό, ενδιαφέρον. Οι εκλογές, φυσικά, δεν έχουν καθοριστικό χαρακτήρα, μια που αλλού, εκτός Βουλής και Κυβέρνησης, αποφασίζονται τα σπουδαία. Εξακολουθούν όμως να διατηρούν τη σημασία τους, αφού είναι αναγκαίες σ' αυτούς που μας κυβερνούν , για να νομιμοποιήσουν την όποια εξουσία τους, αλλά και επειδή είναι μια ευκαιρία για τους πολίτες να εκφράσουν την πολιτική τους βούληση, έστω και καθοδηγούμενη από τα Μ.Μ.Ε.

Είχαμε στο προηγούμενο φύλλο της "Ε" γράψει για τα εκλογικά σχέδια του Κ. Σημίτη, που τελικά δεν του βγήκαν, και για τις δυσκολίες ακόμη και επιβίωσης της παραδοσιακής Δεξιάς και του Κ. Καραμανλή. Σε γενικές γραμμές το σκηνικό παραμένει το ίδιο:

Σε αμηχανία ο Σημίτης

Ο Κ. Σημίτης αγωνιά για τις εκλογές, γνωρίζοντας ότι, αν τις χάσει, τελείωσε και ο πολιτικός του ρόλος, αφού θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και, για λίγο, πολλά θα λεχθούν με το όνομά τους, Εξακολουθεί να βρίσκεται σε αμηχανία. Η παροχολογία του Αυγούστου και η δραστηριοποίηση της κυβέρνησης στους σεισμούς του Σεπτέμβρη δε λειτουργούν πλέον. Η επίσκεψη Κλίντον αντί κέρδη άφησε ζημιές. Η συμφωνία του Ελσίνκι, παρά τις "θριαμβολογίες" και τον καταιγισμό των Μ.Μ.Ε. άφησε και στους πιο ανυποψίαστους μια πικρή γεύση και τα επακόλουθα στο Αιγαίο (επίταση των παραβάσεων και παραβιάσεων) και στο Κυπριακό (ο ... Πανταγιάς μας προετοιμάζει για τη λύση που προτείνουν οι Τούρκοι!) προκαλούν και στους πιο αδιάφορους σοβαρές ανησυχίες.

Και η αλλαγή γραμμής του Καραμανλή για Στεφανόπουλο του δημιούργησε στο Σημίτη νέα προβλήματα, πέρα από την απογοητευτική εικόνα που παρουσίασε, όταν δε μπόρεσε να αντιδράσει ψύχραιμα στον αιφνιδιασμό. Μέχρι τώρα κατηγορούσε τον Καραμανλή ότι επιδιώκοντας εκλογές το Μάρτη δημιουργούσε προβλήματα στην πορεία της χώρας. Τώρα πώς να τις προκηρύξει ο ίδιος;

Το κύριο, όμως,πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ και ειδικά του Σημίτη είναι πώς θα κερδίσει τις εκλογές. Τον βοηθούν οι πάντες. Τον στηρίζουν Αμερική και Ευρώπη, αφού έχοντας ακόμη τον τίτλο του σοσιαλιστικού, ελαχιστοποιεί τις αντιδράσεις στην ακραιφνώς δεξιά πολιτική , για την εφαρμογή της οποίας ακριβώς και τον διόρισαν. Τον στήριξαν όλα, σχεδόν, τα Μ.Μ.Ε., μια που τα συμφέροντα που αυτά εκπροσωπούν, ξένα και εντόπια, τα εξυπηρετεί πλήρως. Τον υποστηρίζουν πολιτικές δυνάμεις από όλο, σχεδόν, το πολιτικό φάσμα και μάλιστα ετοιμάζονται να προσχωρήσουν σ' αυτόν όλοι οι καιροσκόποι της πολιτικής , που τα Μ.Μ.Ε. τους έκαναν "ονόματα". Και παρ' όλα αυτά υστερεί 2-3 μονάδες πανελλαδικά της Ν.Δ.! Είναι πράγματι αξιοπερίεργο και ίσως ενδεικτικό κάποιας αντίστασης. Και η ένταξή μας στην ΟΝΕ δε φαίνεται να ξεγελάει, πια, τον κόσμο και υπάρχει φόβος να γυρίσει σε μπούμεραγκ, όπως και το μεγάλο κόλπο του χρηματιστηρίου...

Στην κόψη του ξυραφιού ο Καραμανλής

Η Ν.Δ. του Καραμανλή προηγείται, αυτό τον καιρό κατά 2-3 μονάδες του σημιτικού ΠΑΣΟΚ,Γνωρίζουν όμως κι αυτοί πολύ καλά ότι αυτό δε λέει σχεδόν τίποτα. Πρώτον ,γιατί η στήριξη της Ν.Δ. γίνεται από αντίδραση προς την απερίγραπτη πολιτικήτου ΠΑΣΟΚ και δεύτερον , γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί αυτό να αλλάξει με τηθηριώδη προπαγάνδα που θα εξαπολυθεί τις παραμονές των εκλογών.

Ο Κ. Καραμανλής, πολύ λίγος φυσικά για αρχηγός, πίστευε πως το ΠΑΣΟΚ θα έπεφτε μόνο του σαν ώριμο, σαπισμένο φρούτο, υποτιμώντας την ισχύ των Μ.Μ.Ε. και, σχεδόν, στήριξε τις κυβερνητικές επιλογές, ώστε να γίνει αρεστός στους πάτρωνες της κυβέρνησης, από τους οποίους περιμένει και αυτός την εντολή. Αργότερα άρχισε τις επιθέσεις, όταν ισχυροποιήθηκε στο κόμμα του, και κέρδισε τις Δημοτικές και τις ευρωεκλογές. Δεν είναι όμως το ίδιο και οι εθνικές εκλογές. Εδώ παίζονται πολλά, θα βοηθήσουν να κερδίσει αυτόν που θα μπορεί πιο εύκολα να περάσει τις πολιτικές των ΗΠΑ και της ΕΟΚ και αυτός δεν είναι η Ν.Δ. Είναι, βέβαια τόσο απροκάλυπτα δεξιά η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ώστε βάσιμα να ελπίζει σε λαϊκές αντιδράσεις, όμως πώς να πείσει πως η Ν.Δ. είναι το φιλολαϊκό κόμμα; Ξεκίνησε εκστρατεία κατά των βαρόνων των Μ.Μ.Ε. και κατά της διαφθοράς, αλλά γρήγορα κατάλαβε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνταν. Τώρα απλώς ελπίζει πως ο Μητσοτάκης για χάρη της Ντόρας (που δε μπορεί να έχει μέλλον στο ... ΠΑΣΟΚ) δε θα του βάλει τρικλοποδιές και πως, όσο δεν είναι έτοιμοι για εντελώς νέο πολιτικό σκηνικό, δε μπορούν να αφήσουν τη Ν.Δ. να χάσει και αυτές τις εκλογές, γιατί τότε κινδυνεύουν με διάλυση. Αυτά όμως είναι απλώς ελπίδες, εκτός και συνεχισθεί η αντίδραση στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ σε βαθμό που να μειώσει αισθητά το προσδοκώμενο από το ΠΑΣΟΚ ποσοστό.

Οι άλλοι

Τα άλλα 3 κόμματα της Βουλής ετοιμάζονται κυρίως να καρπωθούν την αντίδραση προς το ΠΑΣΟΚ και ενδεχομένως να κερδίσουν πολύ σοβαρή κοινοβουλευτική ενδυνάμωση, αν, κρίνοντας το ΠΑΣΟΚ ότι χάνει τις εκλογές, καθιερώσει αναλογικότερο εκλογικό σύστημα, ώστε να αποκλείσει το σχηματισμό αυτοδύναμης, μονοκομματικής κυβέρνησης. Αυτό, όμως, θα ήταν ομολογία ήττας και πολύ δύσκολα θα έφτανε το ΠΑΣΟΚ σε κάτι τέτοιο. Σε μια τέτοια περίπτωση κύρια ωφελημένο θα ήταν το ΔΗΚΚΙ, γι αυτό και ο Τσοβόλας μίλησε για ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ... υπό όρους!

Το ΚΚΕτέλος θα έχει κάποια οφέλη σε σχέση με το 1996, λόγω της θορυβώδους αντίδρασηςστους νατοϊκούς βομβαρδισμούς, ενώ ο ΣΥΝ κινδυνεύει με συντριβή και διάλυση,ιδίως αν κάποια στελέχη του, οι "εκσυγχρονιστές", τολμήσουν τομεγάλο, καιροσκοπικό άλμα τους, που όμως το κάνουν δύσκολο ο Κοντογιαννόπουλοςκαι Ανδρουλάκης (!).

Γενικά δενέχουμε να περιμένουμε τίποτα σοβαρό από τις επικείμενες εκλογές, εκτός και ανεπαληθευθούν κάποιες ενδείξεις για θετικότερη απομάκρυνση πολλών από τοστημένο. σημερινό πολιτικό σκηνικό, κάτι που θα αποτελέσει αφετηρία γιαγενικότερες προοδευτικές εξελίξεις. Σε κάτι τέτοιο ελπίζουμε και εμείς, που θαδώσουμε τον εκλογικό αγώνα του ΑΣΚΕ, προσπαθώντας να φέρουμε μια τέτοιαπροοπτική πιο κοντά στην πραγματοποίησή της.