"Η ΕΛΛΑΔΑ είναι άτυχη";
Του Σήφη Στενού
* μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)
* μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)
"Ή Ελλάδα είναι άτυχη στην επιλογή των ηγετών της. Και είναι κρίμα" δηλώνει ο φιλέλληνας ιδρυτής του "Ινστιτούτου της Αθήνας" στο νησί Τόνγκα στο μακρινό ειρηνικό ωκεανό (Έψιλον- 25/12/99)
ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ, πράγματι. Όμως είναι θέμα... τύχης αυτή η επιλογή:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, φυσικά είναι αρνητική. Οι ηγέτες της χώρας μας επιλέγονται με πολλή προσοχή και τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη. Και αυτό θα ήταν, βέβαια, πολύ καλό αν την επιλογή αυτή την έκαναν οι Έλληνες πολίτες, έστω και με αστοχίες αλλά μαθαίνοντας ταυτόχρονα με τη μέθοδο της δοκιμής και του λάθους.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως. άλλοι επιλέγουν για μας. Και αν είναι έτσι (τουλάχιστον τις περισσότερες φορές), η επιλογή δε θα γίνεται με στόχο τη δική μας ωφέλεια αλλά τα οφέλη αυτών των άλλων και ούτε με κριτήριο τις απαιτούμενες ικανότητες και ήθος αλλά τη θέληση τους (εκούσια ή... εκβιαστική) να τους υπηρετήσουν.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το κύριο πολιτικό πρόβλημα της χώρας μας και επιτείνεται μάλιστα, αν οι ηγεσίες και στους άλλους θεσμούς επιλέγονται με τον ίδιο τρόπο, ενώ νομίζουμε ότι εμείς τους εκλέγουμε ή ότι επιλέγονται με βάση τα κριτήρια και τις διαδικασίες που προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις.
ΚΑΙ ΕΔΩ ανακύπτει ένα δεύτερο ερώτημα: Γιατί μετά από τόσα παθήματα οι περισσότεροι δεν το συνειδητοποιούν και εξακολουθούν να θεωρούν σαν αυτονόητο ότι όλοι οι αξιωματούχοι δεν μπορεί παρά να θέλουν το καλό μας:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι, ότι ευθύνεται η πολιτικοκοινωνική αδράνεια και η βολική εθελοτύφλωση μπροστά στο υπαρκτό φαινόμενο, που η αποδοχή του όμως θα συνεπαγόταν σοβαρή αντίδραση, κόπους και "κινδύνους".
ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ και πιο σημαντική είναι πως αυτοί που τους επιλέγουν γνωρίζουν ότι η αποκάλυψη τους θα δημιουργούσε κίνδυνους πραγματικούς για τους ίδιους. Έτσι, αφού για την ώρα οι εκλογές είναι μια δυσάρεστη αλλά αναγκαία νομιμοποιητική συνθήκη για τις επιλογές τους. φροντίζουν να στήνουν όσο πιο αποτελεσματικό σκηνικό παραπλάνησης και με βασικό εργαλείο τους μηχανισμούς διαμόρφωσης γνώμης μέχρι τώρα. ως ένα βαθμό, το καταφέρνουν.
ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ, όμως αναγκάζονται να το παρατραβήξουν. Και τότε κινδυνεύουν μέχρι και να τα χάσουν όλα. εφόσον και οι γενικότερες συνθήκες δεν τους ευνοούν.
ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ υπάρχει πιθανότητα να γίνει τώρα. Γιατί ποιος τελικά, δεν εκπλήσσεται όταν ακούει π.χ. τον ακραίο (ειλικρινή όμως !) νεοφιλελεύθερο Μάνο να διακηρύσσει ότι βρίσκεται πιο κοντά στό ΠΑΣΟΚ παρά στη Ν.Δ.; Και το σκηνικό θέλει ακόμη το ΠΑΣΟΚ "σοσιαλιστικό"...
Κατηγορία
Φύλλο 74 Ιανουαρίου 2000