ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αρκούσε μια  χρηματιστηριακή κρίση, για να καταρρεύσει ο μύθος της ισχυρής Τουρκίας και να βγουν στην επιφάνεια τα προβλήματά της.

Το νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 80 % σε σχέση με το δολάριο, τo ξένo κεφάλαιο το επενδεδυμένο στο χρηματιστήριο φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό, ο πληθωρισμός τρέχει με 70 %-120 %, το εξωτερικό χρέος πήρε εκρηκτικές διαστάσεις και μεγάλο μέρος του πληθυσμού περιήλθε σε κατάσταση φτώχειας.

Η εξέλιξη  αυτή είναι συνέπεια της μεγαλοϊδεατικής πολιτικής του τουρκικού στρατοκρατικού καθεστώτος, που βασίσθηκε  σε ξένα δανεικά κεφάλαια. Οι  τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες, το υψηλό κόστος αστυνόμευσης του πληθυσμού, το κουρδικό, τα μεγαλεπήβολα σχέδια τουριστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης, τα μεγάλα έργα (φράγματα στη Ν.Α. Τουρκία κ.λ.π ), σε συνδυασμό με τη μείωση της παραγωγής και τις τεράστιες δαπάνες αποκατάστασης των ζημιών λόγω των σεισμών του 1999, είναι τα αίτια. Το ΔΝΤ,  για να δανείσει τα μεγάλα ποσά που ζητά η Τουρκία,  ορίζει, σύμφωνα με  τις γνωστές συνταγές του, περικοπή κοινωνικών προγραμμάτων, λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις κ.λ.π. Επί πλέον όμως ζητά από την Τουρκία  και νομοθετική κατοχύρωση των μέτρων αυτών.

Η Δύση στηρίζει το τουρκικό καθεστώς

Η Δύση στηρίζει πολιτικά  το καθεστώς της Τουρκίας  για τη στρατηγική θέση της χώρας και για την αγορά της. Το εσωτερικό πρόβλημα του καθεστώτος, δηλ. η βίαιη επιβολή τουρκικής εθνικής συνείδησης στους λαούς και τις μειονότητες της Τουρκίας, για  το λόγο αυτό καλύπτεται.

Οι στρατιωτικοί και η διοικητική κάστα,  ως θεματοφύλακες του κεμαλικού ιδεολογήματος του παντουρκισμού, έχουν κατασκευάσει το μύθο ότι η χώρα περιβάλλεται από εχθρούς, ώστε το εσωτερικό πρόβλημα να διοχετεύεται  σε επιθετικότητα  προς τις γειτονικές χώρες. Η άρχουσα τάξη της Τουρκίας  έχει και δικούς της στόχους και συμφέροντα και δεν είναι εξαρτημένη τυφλά από τα συμφέροντα των δυτικών. Είναι παραπλανητική η άποψη ότι το τουρκικό καθεστώς θ’ αλλάξει στρατηγική με τη διπλωματία ή με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΟΚ. Αν η ένταξη είχε ως υποχρεωτική συνέπεια τον εκδημοκρατισμό και την αναγνώριση μειονοτήτων, τότε δε θα την ήθελε το τουρκικό καθεστώς. Αν η ΕΟΚ ήθελε την ένταξη της Τουρκίας, δε θα ζητούσε εκδημοκρατισμό.

Η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης

Η Ελλάδα δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Το τουρκικό καθεστώς δε θ’ αλλάξει στρατηγική ούτε με την παρούσα κρίση, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν οι διαγκωνιζόμενοι  για την αμερικανική εύνοια  ’κης-Γιωργάκης και τα παρατρεχάμενα ΜΜΕ.  

Η συνηγορία της ελληνικής κυβέρνησης μαζί με τους άλλους εοκικούς για τη γενναία δανειοδότηση προς την Τουρκία, ύψους 3,8 τρις δρχ., με τη δικαιολόγηση (Παπαντωνίου)  της σταθερότητας που θα επιφέρει προς το συμφέρον και της Ελλάδας, δείχνει ότι ή δεν ξέρει τι της γίνεται ή κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό κατά τρόπο κυνικό.

Οι κρατούμενοι απεργοί

Το πόσο δημοκρατική γίνεται η Τουρκία στην "πορεία της προς την Ευρώπη" φαίνεται και από τη συμπεριφορά της προς τους πολιτικούς της κρατούμενους, που αγωνίζονται για την κατάργηση των λευκών κελιών. Από τις 20 Οκτώβρη, που ξεκίνησε η απεργία πείνας μέχρι θανάτου, μέχρι σήμερα :