ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μετά τους Δανούς, που το φθινόπωρο του 2000 απέρριψαν με 53% την ένταξή τους στην ΟΝΕ, και τους Ελβετούς, που στις αρχές του 2001 ανέβαλαν επ' αόριστον με 72% την ένταξή τους στην ΕΟΚ, οι Ιρλανδοί έδωσαν ένα τρίτο χαστούκι στις 8/6, απορρίπτοντας τη Συνθήκη της Νίκαιας με 54%. Το δημοψήφισμα αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί οι Ιρλανδοί εθεωρούντο ο πιο φιλοεοκικός λαός της Δυτ. Ευρώπης και, μάλιστα, είχαν εγκρίνει με 60% τη Συνθήκη του ’μστερνταμ.

Όπως και στη Δανία, το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων ήταν υπέρ του ΝΑΙ. Μαζί και τα συνδικάτα, οι εργοδότες και η παντοδύναμη καθολική εκκλησία. Μόνο κάποιες μικρές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ολιγάριθμοι οικολόγοι, επιτροπές πολιτών (δικαστικών, καθηγητών κλπ) και το Σιν Φέϊν (η πολιτική πτέρυγα του IRA) ήταν υπέρ του ΟΧΙ.

Το ιρλανδικό αποτέλεσμα δημιούργησε πανικό στο Διευθυντήριο των Βρυξελών. Διέδωσαν ψευδώς ότι οι Ιρλανδοί ψήφισαν ΟΧΙ, γιατί δεν ήθελαν τη διεύρυνση, που θα περιόριζε τα κονδύλια προς την Ιρλανδία (η Ιρλανδία είναι μία από τις 4 χώρες, μαζί με Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, που παίρνουν χρήματα από το ταμείο Συνοχής). Όμως η διεύρυνση ελάχιστα απασχόλησε τον προεκλογικό αγώνα. Κυρίαρχα θέματα ήταν η αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική της ΕΟΚ, ο αντιδημοκρατικός τρόπος που η ΕΟΚ αποφασίζει και η δημιουργία του ευρωστρατού, στον οποίο καθόλου δε θέλουν να συμμετέχουν οι Ιρλανδοί.

Σύμφωνα με την εοκική νομοθεσία η Συνθήκη της Νίκαιας είναι τώρα άκυρη. Πολιτικά έχει δεχθεί κι άλλα σοβαρά πλήγματα, αφού την απέρριψαν τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ! Μια λύση για την ΕΟΚ είναι να την τροποποιήσει και να ξαναψηφίσουν οι Ιρλανδοί! Αλλά, αν ψηφίσουν πάλι ΟΧΙ;