ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Παρά τις υποσχέσεις και τους πανηγυρισμούς για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, σε εκκρεμότητα παραμένουν και βαδίζουν επί τα χείρω όλες οι "προϋποθέσεις" για ονομαστική σύγκλιση, όπως έλλειμμα, πληθωρισμός και χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Ο στόχος της κυβέρνησης Σημίτη για κοινωνική σύγκλιση όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά η απόκλιση συνεχώς μεγαλώνει με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, με άνοιγμα της ψαλίδας μισθών και κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ κατώτερες κατά τρεις μονάδες του μέσου κοινοτικού όρου. Όμως με την είσοδο των 10 νέων κρατών - μελών, 8 από τα οποία έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα και μερίδια κοινωνικών παροχών πολύ χαμηλότερα του ελληνικού, αναμένεται μείωση των κονδυλίων των κοινοτικών ταμείων προς τη χώρα μας. Έτσι, κονδύλια που κατευθύνονται σε πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα χαθούν ή θα μειωθούν και περιοχές όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία, λόγω "υψηλών ρυθμών ανάπτυξης", θα αποκλειστούν από τα νέα διαρθρωτικά προγράμματα του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.

Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον και για τους Έλληνες αγρότες, αφού η διεύρυνση της ΕΕ επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μέχρι το 2006 οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα συνεχιστούν, μετά όμως, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ, αναμένεται μείωση των ενισχύσεων. Τα 11 εκατομμύρια επιπλέον αγρότες και τα 587 εκατομμύρια στρέμματα επιπλέον καλλιεργήσιμης γης θα διογκώσουν τον αγροτικό τομέα. Η συνολική παραγωγή των 25 χωρών θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιθυμητή και οι Έλληνες αγρότες θα μοιραστούν τους πόρους της ΚΑΠ και θα αναγκαστούν να παράγουν πιο ποιοτικά προϊόντα και σε χαμηλότερες τιμές.

Οι επενδύσεις και η επιχειρηματική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθούν σημαντικά, αφού η Ελλάδα θα βρεθεί σε έντονο ανταγωνισμό με τμήματα των οικονομιών των νέων χωρών. Υπάρχει μεγάλη απειλή για μεταφορά εργοστασίων στις νέες χώρες, που προσφέρουν χαμηλότερο κόστος εργασίας και λειτουργίας, με προφανείς συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα των εγχώριων πηγών παραγωγής. Προβλέπεται να ασκηθεί πίεση στο 50% τουλάχιστον των εξαγωγών μας. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν 15^η στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, θα γίνει από το 2004 25^η και η αξία των εμπορικών της συναλλαγών (εισαγωγές-εξαγωγές) που είναι πιο μικρή ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα γίνει ακόμα μικρότερη. Το εμπορικό μας έλλειμμα συγκρατείται λόγω των εισροών από την ΕΕ. Η μείωσή τους θα σημάνει αύξηση της ανάγκης δανεισμού και θα καταποντίσει την ελληνική οικονομία. Εξάλλου η περίφημη αύξηση του ΑΕΠ στη χώρα μας οφείλεται κατά 80% στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και κατά 20% στα δάνεια και στην αύξηση των εισοδημάτων.

Τελικά τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, με πάγωμα των μισθών ή και μείωση ακόμα, όπως ήδη άρχισε να ζητά ο ΣΕΒ, με ελαχιστοποίηση των κοινωνικών δαπανών, όπως για υγεία, παιδεία, συντάξεις, ασφάλιση κλπ , και όλα αυτά προς χάριν της "ανταγωνιστικότητας" . Τα δήθεν οφέλη των επιδοτήσεων και των κοινοτικών πλαισίων στήριξης που είχαμε, σε αντιστάθμισμα της υποταγής της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής μας στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, εξανεμίζονται και μένουν οι υποχρεώσεις.

Οι κατακτήσεις των εργαζομένων έγιναν με αγώνες και θυσίες. Τώρα πρέπει ν' αγωνιστούμε, για να τις κρατήσουμε και να τις προωθήσουμε. Μέσα στην ΕΕ το μέλλον μας είναι σκοτεινό και αβέβαιο Η ευρωπαϊκή μας πορεία δεν είναι λεωφόρος ευκαιριών, αλλά ένα μονοπάτι που οδηγεί σε γκρεμό.