ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τους επιδοτεί και πάλι, για να μην παράγουν!

Προάγγελος κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ήταν η απόφαση της Συνόδου των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε., που ευθυγραμμίσθηκε με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), ώστε τα αμερικανικά αγροτικά προϊόντα (κυρίως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί ή, επί το απλούστερο, μεταλλαγμένα) να μην έχουν σοβαρούς ανταγωνιστές. Σημειώνουμε ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ επιδοτούν γενναία τα αγροτικά τους προϊόντα (μέχρι και 50 % του κόστους παραγωγής). Είναι συνεπώς ψευδές το επιχείρημα ότι οι επιδοτήσεις διεθνώς μειώνονται.

Στη Σύνοδο των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. αποφασίστηκε η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή ορισμένων προϊόντων (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, σιτηρά, σπόροι κ.λπ.), που αφορούν κυρίως τις βόρειες χώρες. Για τα μεσογειακά προϊόντα, ως προς τον τρόπο αποσύνδεσης, θ'αποφασίσουν επί ιταλικής προεδρίας,

Αυτό σημαίνει π.χ. ότι ο παραγωγός σιταριού θα παίρνει μια επιταγή από την Ε.Ε. με το ποσό που έπαιρνε ως επιδότηση την τριετία 2000-2002, ανεξάρτητα από το ύψος της παραγωγής του. Δηλαδή, θα παίρνει την ενίσχυση ακόμη και αν δεν παράγει ούτε ένα κιλό σιτάρι. Κάτι αντίστοιχο θα ισχύσει και για τα τρία εθνικά μας προϊόντα, δηλ. λάδι, βαμβάκι, καπνός.

Είναι φανερό ότι τελικά οι επιδοτήσεις θα καταργηθούν, όταν θα «ωριμάσουν» οι συνθήκες, εκτός ορισμένων προϊόντων, όπως τα κτηνοτροφικά, που θα αφορούν τις βόρειες χώρες, με αποτέλεσμα τη γενική μείωση της αγροτικής παραγωγής των χωρών της Ε.Ε και την πλήρη «αποδοχή» των αμερικάνικων μεταλλαγμένων.

Οι κοινοτικές επιδοτήσεις συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή στη χώρα μας

Το μισό του ελληνικού γεωργικού εισοδήματος προέρχεται από επιδοτήσεις της Ε.Ε. Τα τελευταία επτά χρόνια, οι Έλληνες αγρότες πήραν από την Ε.Ε. 5 τρις δρχ. ως επιδοτήσεις. Το ίδιο διάστημα οι συνολικές επενδύσεις στο χώρο δεν έφτασαν ούτε το ένα δέκατο του ποσού αυτού (λιγότερα από 500 δισ. δρχ.), μειούμενες ετησίως κατά 50% περίπου.

Παράλληλα, την τελευταία πενταετία, η χώρα έχασε την αυτάρκεια της σε πολλά προϊόντα και άρχισε τις αθρόες εισαγωγές, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο γεωργικών προϊόντων να εκτιναχθεί στα ύψη και να ξεπερνάει ετησίως τα 500 δισ. δρχ. Η Ελλάδα το 2001 δαπανούσε 12 δισ. δρχ. το μήνα, για να εισάγει φρούτα και λαχανικά ( όσπρια, σκόρδα, κρεμμύδια, ντομάτες, πατάτες, κ.ά.) και άλλα τόσα για την εισαγωγή γαλακτοκομικών. Δαπανήσαμε 60 δισ. δρχ. για εισαγωγή σιταριού. Εκτός των εγγενών προβλημάτων του αγροτικού μας τομέα (μικρός κλήρος, γήρανση αγροτικού πληθυσμού κ.λ.π.), πολλοί επιδοτούμενοι δεν είναι στην πραγματικότητα αγρότες, ενώ οι περισσότεροι αγρότες δεν έχουν πρόσβαση στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Επίσης, πολλοί αγρότες κάνουν ψευδείς δηλώσεις, ώστε να παίρνουν επιδοτήσεις που δε δικαιούνται. Ετσι αισθάνονται συνυπεύθυνοι για τη διαφθορά και ψηφίζουν τα φιλοεοκικά κόμματα.

Το πρόγραμμα της ΝΔ για τους αγρότες

Η ΝΔ, αποδεχόμενη απολύτως τη γραμμή της Ε.Ε., παρουσίασε το πρόγραμμα της για το αγροτικό. Το πρόγραμμα, που έχει συνταχθεί με βάση τις πασίγνωστες πολιτικάντικες συνταγές, ξεκινά με ασαφείς παροχές (αύξηση συντάξεων, ρύθμιση χρεών, φθηνά καύσιμα κ.λ.π.) και συνεχίζει με θεσμικά, όπου μεταξύ άλλων χαρίζει δασικές εκτάσεις και ιδιωτικοποιεί συνεταιριστικές εταιρείες.

Είναι η δεύτερη φορά μετά την Παιδεία που η ΝΔ «τόλμησε» να παρουσιάσει το πρόγραμμα της. Και αυτό έγινε, επειδή θεωρούν ότι οι αγρότες είναι τόσο αγανακτισμένοι με το το κυβερνητικό κόμμα, ώστε δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να διαπιστώσουν ότι και η ΝΔ θ' ακολουθήσει την ίδια και χειρότερη πολιτική.

Στρατηγικής σημασίας ο αγροτικός τομέας

Αν και ο αγροτικός τομέας για κάθε χώρα είναι στρατηγικής σημασίας, επειδή αφορά την ανεξαρτησία της υγιεινής διατροφής του πληθυσμού της, όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, οπότε εντάχθηκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, αδιαφόρησαν πλήρως για την τύχη της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού πληθυσμού. Οι επιδοτήσεις υπό μορφή εισοδηματικών ενισχύσεων (χωρίς επενδύσεις και αναδιατάξεις παραγωγής) αποδιάρθρωσαν την παραγωγική βάση, διαμόρφωσαν αντιπαραγωγική νοοτροπία στους αγρότες και διαιώνισαν το πρόβλημα.

Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρχουν εθνικές επενδύσεις-επιδοτήσεις, που θα έχουν στόχο την ποιοτική βελτίωση και ποσοτική αύξηση της αγροτικής παραγωγής σε βασικά προϊόντα (π.χ. σιτηρά, λάδι, όσπρια, κτηνοτροφικά-γαλακτοκομικά, βαμβάκι ) και όχι απλώς την εισοδηματική ενίσχυση των αγροτών, ώστε να αποκτήσει η χώρα υψηλό βαθμό επάρκειας στα είδη αυτά.

Θα πρέπει λοιπόν, να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε, μεταξύ άλλων, και την αγροτική μας παραγωγή και να εφαρμόσουμε τις αρχές της αμοιβαιότητας στις διεθνείς μας συναλλαγές.

Αντίθετα, αν εφαρμοσθούν οι πολιτικές της Ε.Ε., που μοναδικό κριτήριο έχει την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, τότε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του αγροτικού πληθυσμού θα προστεθεί στο μακροσκελή κατάλογο των ανέργων και η υγεία μας θα κινδυνεύει για τα κέρδη των πολυεθνικών των μεταλλαγμένων.