ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κρίνουμε υποχρέωσή μας να πάρουμε θέση για τα πρωτοφανέρωτα σε έκταση και ένταση γεγονότα στην Αλβανία και, κυρίως, στην Ελλάδα με αφορμή τον ποδοσφαιρικό αγώνα των εθνικών ομάδων στις 4 Σεπτέμβρη.

Πρώτα πρώτα, όπως εμείς πανηγυρίζαμε, ακόμη και έξαλλα, και εδώ και έξω και μάλιστα στις χώρες τις ομάδες των οποίων είχαμε νικήσει στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, έτσι και οι Αλβανοί είχαν το δικαίωμα ανάλογων εκδηλώσεων και ακόμη πιο δικαιολογημένα, ως χώρα μικρότερη και περισσότερο βασανισμένη.

Το πρόβλημα ανακύπτει, όταν με αφορμή τέτοιες εκδηλώσεις εμφανίζεται απροκάλυπτη βία και μίσος. Γιατί συνέβησαν (και ενδεχομένως θα ξανασυμβούν) όλ' αυτά;

Μια αιτία είναι η κατευθυνόμενη υστερία που είχε καλλιεργηθεί από τις παραμονές του αγώνα από τα ΜΜΕ και των δύο χωρών, που ίσως παρασύρθηκαν από τα διάχυτο κλίμα που καλλιεργούσαν εξτρεμιστικές σοβινιστικές οργανώσεις. Σοβαρή είναι η ευθύνη της αλβανικής ηγεσίας, που έκανε εμπρηστικές δηλώσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα και κυβερνητική κρίση.

Τα ελληνικά ΜΜΕ δε νομίζουμε ότι ενθαρρύνθηκαν από κυβερνητικούς κύκλους, παρότι τα γεγονότα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη μέτρων περιορισμού των μεταναστών ή και επαναπροώθησής τους στην Αλβανία.

Πιθανόν τα γεγονότα να ικανοποιούσαν ανάγκες αποπροσανατολισμού, στην Αλβανία λόγω των εσωτερικών δυσκολιών της αλβανικής κυβέρνησης και στην Ελλάδα λόγω της απογοήτευσης που θα προκαλούσαν οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη θεσσαλονίκη.

Μπορεί στην Ελλάδα τα γεγονότα να ήταν εξωτερίκευση ανησυχιών για το μέλλον, λόγω του δυσανάλογα μεγάλου αριθμού των μεταναστών, με την προοπτική διόγκωσης της ανεργίας με τη λήξη των Ολυμπιακών, και λόγω της γειτνίασης με την Αλβανία και των ανοησιών που διατυπώνονται εκεί περί Τσαμουριάς καθώς και από τις επιδιώξεις μερίδας της αλβανικής ηγεσίας, που ευθυγραμμίζεται με την Τουρκία.

Όπως και να έχει, όμως, είναι απαράδεκτες εκδηλώσεις πογκρόμ απέναντι σε ανθρώπους, που σχεδόν όλοι ήλθαν εδώ (και μάλιστα διευκολύνθηκαν να έρθουν), για να βγάλουν το ψωμί τους και που οι σχέσεις τους με τον ελληνικό λαό είναι αρμονικές έως αδερφικές σε σημείο που πολλοί από αυτούς θα παραμείνουν για πάντα στην Ελλάδα, αισθάνονται ήδη την Ελλάδα σαν δεύτερη πατρίδα τους και κάποιοι ίσως και σαν πρώτη.

Αυτή η ανάπτυξη καλών σχέσεων ωφελεί όλους και ευνοείται από την άψογη στάση εκπαιδευτικών

και μαθητών στα σχολεία, οι οποίοι καλύπτουν το κενό της ανυπαρξίας του ελληνικού κράτους. Αυτή την εξέλιξη θέλουν να ακυρώσουν οι ακροδεξιές ομάδες με τα ανόητα(;) συνθήματα «δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ», και χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τα γεγονότα στην Κύπρο, να μην παραβλέπουμε τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν, που κάποιοι μπορεί να εκμεταλλευτούν, για να προκαλέσουν τραγικές καταστάσεις. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια σωστή και ολοκληρωμένη πολιτική για τους μετανάστες, την οποία το ΑΣΚΕ παρουσίασε σε παλιότερο φύλλο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Κρίναμε σκόπιμο να ξαναδημοσιεύσουμε ως ένθετο το σχετικό άρθρο.