ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πράγματι έγιναν και γίνονται αρκετά έργα «υποδομής» στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, για τα οποία μάλιστα επαίρονται οι κυβερνήσεις, ιδίως του ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο σαν να ήταν δωρεές (από την τσέπη τους) προς τον ελληνικό λαό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα έργα αυτά είναι χρήσιμα. Το ζήτημα είναι αν πήραν προτεραιότητα αυτά που είχε περισσότερο ανάγκη ο κόσμος, πώς σχεδιάστηκαν, ποιο κόστος καταβάλλουμε, τι διαφθορά εκφράζουν κλπ.

θα αναφερθούμε σε ένα από αυτά, την πολυδιαφημισμένη, αισθητικά όμορφη και τεχνικά σωστή γέφυρα του Ρίου και μάλιστα σε μία μόνο πτυχή της, την έλλειψη πρόβλεψης για σιδηρόδρομο (αυτό ήταν το όραμα του Τρικούπη).

Παραθέτουμε δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι του Ζαν-Πολ Τεσαντιέ, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της κοινοπραξίας που έφτιαξε και θα εκμεταλλευτεί τη γέφυρα:

«Πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν υπήρξε πρόβλεψη ώστε να περνά και το τρένο από τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου. Ο πρόεδρoς της «Γέφυρας» θεωρεί ότι «δεν στέκει οικονομικά η κατασκευή γραμμής για το τρένο μεταξύ Ρίου - Αντιρρίου. Συνήθως στην Ευρώπη κατασκευάζεις γραμμές τρένου, υψηλής ταχύτητας, για να ενώσει πολύ μεγάλες πόλεις ή εμπορικά κέντρα. Γιατί να ενώσεις την Πάτρα με Ιωάννινα με τρένο;»

(Καθημερινή 8/8/04)

Η δεύτερη είναι του Ευάγγελου Κουλουμπή, υπουργού τότε που αποφασίστηκε και σχεδιάστηκε η κατασκευή της γέφυρας:

«Γιατί όχι και σιδηροδρομική γέφυρα; Γιατί ενώ κατασκευάσθηκε η γέφυρα, δεν προβλέφθηκε και η σιδηροδρομική διέλευση; Είναι ένα εύλογο ερώτημα που ακούω πολύ συχνά. Η απάντηση όμως είναι απλή: Η διέλευση του σιδηροδρόμου από τη γέφυρα θα διπλασίαζε το κόστος.

Συνεπώς, αν στο μέλλον αποφασιστεί η σιδηροδρομική σύνδεση της Δυτικής Ελλάδας, τότε είναι δυνατόν να κατασκευαστεί μια δεύτερη γέφυρα για σιδηροδρομική χρήση. Δεν συμφέρει σήμερα να δεσμευθούν τόσα πολλά χρήματα για ένα έργο που πιθανόν να γίνει ύστερα από πολλά χρόνια.

(Καθημερινή 22/8/04)

Οι απαντήσεις αυτές είναι πολύ εύγλωττες. Δείχνουν τις προτεραιότητες των κατασκευαστών και των κυβερνητικών εκπροσώπων τους και τους επιδιωκόμενους σκοπούς τους. Όμως τα δημόσια έργα γίνονται για το «Δήμο» και μόνο στα συμφέροντα του πρέπει να στοχεύουν. Αυτονόητο, όχι όμως για τους δικούς μας κρατούντες.