ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ Η ΕΕ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ
Από τον Ιούνιο του 2003 η Κομισιόν, εκφράζοντας τις θέσεις των βορείων χωρών της ΕΕ, έχει προτείνει να γίνουν περικοπές στις κοινοτικές επιδοτήσεις στα τρία βασικά μεσογειακά προϊόντα (βαμβάκι, καπνό, λάδι), που είναι οι πιο σημαντικές καλλιέργειες της χώρας μας. Οι μειώσεις αυτές ανέρχονται σε 6,4% για το βαμβάκι και σε 2,8% για τα δύο άλλα προϊόντα. Προβλέπουν επίσης αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή και σύνδεση της με την εισοδηματική ενίσχυση των παραγωγών. Δηλ. μπορεί να μην παράγεται ούτε ένα κιλό προϊόντος αλλά να επιδοτείται αυτός που κατέχει αγροτική γη ή δηλώνει αγρότης. Επίσης η Κομισιόν ζητά επαναδιαπραγμάτευση το 2009 για τα μεσογειακά προϊόντα, ώστε να γίνουν νέες περικοπές.
Εν τω μεταξύ οι βόρειες χώρες της ΕΕ είχαν συμφωνήσει για τις επιδοτήσεις των δικών τους αγροτικών προϊόντων (κτηνοτροφικά, γαλακτοκομικά, δημητριακά κ.λ.π) επίσης στη βάση της εισοδηματικής ενίσχυσης των αγροτών και όχι των προϊόντων. Η εφαρμογή των μέτρων για τις βόρειες χώρες αρχίζει το 2007, ενώ για τα μεσογειακά η εφαρμογή προβλέπεται άμεση.
Οι Υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ τον Ιούνιο του 2003 ανέβαλαν τη λήψη απόφασης για την αναμόρφωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) για τα μεσογειακά προϊόντα, πρωτοστατούντος του Έλληνα Υπουργού Γεωργίας, που κατείχε , τότε. την προεδρία, επειδή προφανώς ενόψει των εκλογών ήθελε ν' αποφύγει την αγανάκτηση των αγροτών (που ήταν ήδη αγανακτισμένοι).
Η σταδιακή κατάργηση της ΚΑΠ οφείλεται κυρίως στις πιέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), δηλ. των ΗΠΑ, που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας ζητά να μην επιδοτούνται οι τιμές των αγροτικών
προϊόντων. Ειδικά για τα μεσογειακά προϊόντα η περικοπή της επιδότησης και κατ' επέκταση η μείωση της παραγωγής γίνεται για δύο λόγους:
Να μπορούν οι βόρειες χώρες της ΕΕ να τα εισάγουν από τρίτες χώρες για να πουλάνε σ' αυτές τα βιομηχανικά τους προϊόντα. (Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ παράγει μόνο το 2,6% της παγκόσμιας παραγωγής βαμβακιού, ενώ παράλληλα αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα καλύπτοντας το 48% των αναγκών της με αδασμολόγητες εισαγωγές από τρίτες χώρες.)
Να αναδιανεμηθούν τα κονδύλια υπέρ των 10 νέων χωρών, εκ των οποίων ορισμένες έχουν υψηλό ποσοστό αγροτικού πληθυσμού.
Ο αγροτικός τομέας είναι στρατηγικός για κάθε χώρα, επειδή αφορά τη διατροφή και την επιβίωση της κοινωνίας. 'Ομως οι ελληνικές κυβερνήσεις, πειθήνιες στην ΕΕ, τον έχουν εγκαταλείψει. Οι αγρότες και η συνδικαλιστική τους ηγεσία,αντί να αιτιώνται και να ψηφίζουν τα κυβερνητικά κόμματα, ν' αναζητήσουν τα πραγματικά αίτια, που οδηγούν στη συρρίκνωσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 97 Μαρτίου 2004