ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.

Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.

Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.

Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.

Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.

Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο

Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.

Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.

Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.

Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.

Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!

Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.

Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...