ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τον τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται για τα κατορθώματα δικαστών και κληρικών όλων των βαθμίδων. Ποταμοί αποκαλύψεων, λεπτομερείς περιγραφές, φωτογραφίες και ενοχοποιητικές συνομιλίες σε κασέτες, ένας συνεχής πόλεμος για την τηλεθέαση και τις εντυπώσεις. Όμως όλοι οι εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι παραδέχονται πως τα στοιχεία υπήρχαν εδώ και χρόνια, οι ένοχοι εδώ και δεκαετίες δρούσαν ανενόχλητοι, με την ανοχή και συγκάλυψη όλων των υπολοίπων. Δρουν και παραμένουν ακόμη και τώρα παρά τις αποκαλύψεις και την κατακραυγή. Ο κ Πάγκαλος παραδέχτηκε πως όλοι οι «ενδιαφερόμενοι» γνωρίζουν τα παραδικαστικά κυκλώματα που λυμαίνονται την δικαιοσύνη. Όμως, ο νόμος της σιωπής και οι ασφαλιστικές δικλείδες απαγόρευαν κάθε προσπάθεια αποκάλυψης της δυσωδίας και της διαπλοκής.

Τι συνέβη ξαφνικά και άνοιξαν όλοι οι οχετοί μαζί; Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να καθαρίσουν τους στάβλους του Αυγείου; Μήπως τους έπιασε ο πόνος για την Εκκλησία ή τη Δικαιοσύνη; Φυσικά όχι. Η κρίση των θεσμών είναι ένα ενορχηστρωμένο παιχνίδι με λίγο πολύ φανερούς σκοπούς. Αφ’ ενός τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, αυτά που υπάρχουν και αυτά που έρχονται, εσωτερικά και εξωτερικά, και αφ’ ετέρου τη φίμωση κάποιων φωνών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα σ’ αυτούς που θα τα διαχειριστούν. Η ονομασία των Σκοπίων, οι ελληνοτουρκικές και οι ευρωτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και το Αιγαίο είναι μερικά από τα ανοιχτά θέματα, που θα διαπραγματευτούν το επόμενο διάστημα. Η Εκκλησία στο παρελθόν είχε αντιδράσει, η Δικαιοσύνη μπορεί να φέρει αντιρρήσεις στο θέμα του ευρωσυντάγματος και σε άλλα νομικά θέματα. Πρέπει λοιπόν να αποδυναμωθούν για να σωπάσουν . Έστω και με την απαξίωσή τους.

Το πιο αστείο στην υπόθεση είναι ότι οι πρωτεργάτες της επίθεσης κατά της Εκκλησίας είναι εκείνοι που βοήθησαν τον Αρχιεπίσκοπο να εκλεγεί. Ότι αυτοί που παραληρούν κατά των έκδοτων σε «αφύσικες» ηδονές είναι οι ίδιοι που κατηγορούσαν το Χριστόδουλο για ρατσισμό, όταν μιλούσε για το ... κουσούρι! Όσο για το ποιοι καταθέτουν παχυλές καταθέσεις στο εξωτερικό και off shore εταιρίες ακόμη και τα νήπια γνωρίζουν.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως όλοι αυτοί που εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού, πλουτίζοντας, πρέπει να παραμείνουν και να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, ούτε οι επίορκοι δικαστές, που εκμεταλλεύονται τη δύναμη του θεσμού που υπηρετούν, πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι. Η αυτοκάθαρση, βέβαια, είναι ουτοπία, διότι αν ήταν δυνατή δε θα περίμενε τις αποκαλύψεις για να ενεργοποιηθεί. Μόνο η σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας θα μπορούσε να μας προφυλάξει από τέτοιες καταστάσεις. Όμως εκεί είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, διότι η μεγαλύτερη διαφθορά και διαπλοκή αφορά τους πολιτικούς και τους χρυσοκάνθαρους «δημοσιογράφους», για τους οποίους τίποτα δεν αποκαλύφθηκε. Πολλές διαπιστώσεις και υπαινιγμοί γίνονται συνεχώς, αλλά καμία ουσιαστική παρέμβαση, καμία πραγματική αποκάλυψη δεν αγγίζει τους πολιτικούς, κανένας δε σηκώνει το καπάκι του οχετού της πραγματικής διαπλοκής και των ληστών του δημοσίου χρήματος, που πλούτισαν «υπηρετώντας» τον λαό, με την εντολή του!