ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις «εκλογές» που έγιναν στα κατεχόμενα πήραν μέρος μόνο κόμματα που είναι αρεστά στον τουρκικό στρατό, όπως συμβαίνει και στην Τουρκία. Από αυτά βγήκε πρώτο το κόμμα του Ταλάτ, επειδή εξυπηρετεί καλύτερα στη δεδομένη στιγμή την πολιτική της Τουρκίας και των Αγγλοαμερικανών προστατών της. Κόμματα όπως του Ντουρντουράν, που πριν τον Αττίλα εξέφραζαν σημαντικό μέρος των Τουρκοκυπρίων, σήμερα δια της βίας (βομβιστικές επιθέσεις κλπ.) έχουν τεθεί στο περιθώριο.

Με την προώθηση του «καλού» Ταλάτ στη θέση του «κακού» Ντενκτάς ως «προέδρου» της κατεχόμενης Κύπρου προσπαθούν να πετύχουν τη συναίνεση των Ελληνοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν, δηλ. στη νομιμοποίηση και κατοχύρωση όσων πέτυχαν το 1974 με τη βία και την προετοιμασία του επόμενου σταδίου, του ελέγχου ολόκληρης της Κύπρου και του πλήρους αφελληνισμού της.

Ο Ταλάτ βαφτίστηκε από τα διεθνή και ελληνικά(!) ΜΜΕ ως «μετριοπαθής», με μοναδικό στοιχείο ότι (αντιθέτως προς τον προκάτοχο του) υποστήριξε το σχέδιο Ανάν! Ελπίζουν ότι με τον Ταλάτ ως συνομιλητή οι Ελληνοκύπριοι θα καμφθούν τελικά. Ουδείς «θυμάται» ότι ο Ταλάτ ήταν πρωτοπαλίκαρο του Αττίλα, βασανιστής αιχμαλώτων σε αστυνομικό σταθμό της Κερύνειας και μέχρι πριν λίγο στενός συνεργάτης του Ντενκτάς. Λένε ότι είναι «αριστερός» (!!) και το ΑΚΕΛ και ο ΣΥΝ έχουν φιλικές σχέσεις μαζί του!

Τα αγγλικά «σεμινάρια»

Ταυτόχρονα συνεχίζονται από τα διάφορα ινστιτούτα τα «σεμινάρια», μέσω των οποίων εξαγοράζονται συνειδήσεις και επιχειρείται επηρεασμός της ελληνοκυπριακής κοινής γνώμης, όπως αυτό που έγινε στη Αάρνακα 7-10 Φεβρουαρίου από το Wilton Park, που συνεργάζεται με το λόρδο Χάνεϊ και το Φόρεϊν Όφις. Το σημαντικό είναι ότι ακόμη και σ' αυτά τα σεμινάρια όλοι συμφωνούν ότι η Ε.Ε. δεν είναι δυνατό να προτείνει δική της λύση στο Κυπριακό, ούτε καν να μεσολαβήσει για κάποια λύση. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να χρηματοδοτεί τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών.

Κι όμως στην Ελλάδα και την Κύπρο σύσσωμη σχεδόν η πολιτική ηγεσία βαυκαλίζεται ή συνειδητά παραπλανά ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. θα συμβάλει στην προώθηση «ευρωπαϊκής» λύσης. Ακόμη και ο Β. Λυσσαρίδης (πολέμιος του σχεδίου Ανάν) τάσσεται υπέρ του ευρωσυντάγματος, θεωρώντας ότι η υπερψήφιση του βοηθάει την «ευρωπαϊκή» λύση.

Η οικονομική ενίσχυση των κατεχομένων

Ένα άλλο παραμύθι είναι ότι οι οικονομικές ενισχύσεις προς τα κατεχόμενα (ακόμη και από την Κυπριακή Δημοκρατία) «θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων». Όμως: 1) Στα κατεχόμενα μόνο το 1 /3 του πληθυσμού είναι πλέον Τουρκοκύπριοι και τα 2/3 είναι έποικοι, άρα πρόκειται για βοήθεια προς τους εποίκους κυρίως. 2) Οι ενισχύσεις δε θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο, αλλά θα επιτρέψουν την επέλαση νέων κυμάτων εποίκων. Αλλωστε οι Τουρκοκύπριοι φεύγουν συνεχώς από την Κύπρο. Επομένως τα χρήματα που οι Έλληνες δίνουμε προς τα κατεχόμενα (ακόμη και με τις επισκέψεις μας εκεί) είναι τελικά φόρος υποτέλειας προς τον κατακτητή μας.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Καραμανλής-Μολυβιάτης προσχώρησαν πλήρως στην πολιτική Γιωργάκη-Σημίτη. Απλώς τα ζεϊμπέκικα αντικαταστάθηκαν από τις κουμπαριές. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2004 ήταν η πρώτη χρονιά που πραγματοποιήθηκαν εμπορικές ανταλλαγές μεταξύ Ελλάδας και κατεχομένων. Προϊόντα αξίας 184.000 δολαρίων πήγαν από την Ελλάδα στα κατεχόμενα και 32.000 δολαρίων αντιστρόφως. Ασήμαντα τα ποσά, αλλά τεράστιας σημασίας το γεγονός, το οποίο ανακοίνωσε ο Τουρκοκύπριος «υπουργός» οικονομικών και δημοσίευσε ο ελληνοκυπριακός τύπος και ουδείς αρμόδιος στην Ελλάδα και την Κύπρο θεώρησε ότι πρέπει να δώσει εξηγήσεις.

Το παρήγορο είναι ότι η ελεύθερη κυπριακή κοινωνία, αν και ανοργάνωτη και χωρίς επαρκή πολιτική έκφραση, διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τον πατριωτισμό της και την αξιοπρέπεια της και προβάλλει τις αντιστάσεις της, όπως έδειξε και κατά το περσινό δημοψήφισμα.