ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΟΡΛΕΑΝΗ
Ο μαύρος βούρκος και η δυσωδία που άφησε πίσω της η εγκληματική αδιαφορία και ο ρατσισμός είναι ό,τι απέμεινε από μια τυπική μεγαλούπολη του αμερικάνικου νότου. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι ο ¨αμερικάνικος τρόπος ζωής¨, το ¨αμερικανικό όνειρο¨, η ¨ελευθερία που πρέπει να υπερασπιστεί ο αμερικανικός λαός από τους τρομοκράτες¨ δεν είναι παρά το παραμύθι γι αυτούς που θέλουν να κλείσουν τ αυτιά τους στις φωνές από το υπόγειο της αμερικανικής κοινωνίας, που είναι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού των ΗΠΑ και που αποτελείται από μαύρους πρώην δούλους, λατινοαμερικάνους μετανάστες και περιθωριοποιημένους φτωχούς λευκούς. Ο κοινωνικός αποκλεισμός αυτών των ομάδων, ο ρατσισμός και η αδιαφορία αποδείχτηκαν μεγαλύτερος κίνδυνος από την ¨τρομοκρατία¨ της Αλ Κάιντα. Χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, γιατί δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν, είτε γιατί δεν είχαν χρήματα για να φύγουν είτε γιατί η εξαθλίωση τους δεν τους άφησε καν να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αλήθεια ποιόν θα τιμωρήσει τώρα ο Μπους γι αυτές τις καταστροφές; Μήπως πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τον εαυτό του, αφού:
α) Έφτασε στη Ν. Ορλεάνη με 3 μέρες καθυστέρηση, επειδή δεν του επέτρεπαν να απουσιάσει από μια μασωνική σύναξη που γινόταν τις μέρες αυτές.
β) Περιέκοψε 71,2 εκατ. δολ. από τον προϋπολογισμό των αντιπλημμυρικών έργων του Μισισιπή, για να τα χρησιμοποιήσει στον πόλεμο του Ιράκ.
γ) Έστειλε το 35% της Εθνοφρουράς της Λουιζιάνας στο Ιράκ, μαζί με τον εξοπλισμό τους.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι μεγάλες εταιρείες και οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες που ελέγχουν τις αμερικανικές κυβερνήσεις, καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τις ανθρώπινες ζωές, παρά μόνο για τα κέρδη τους. Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος γιά τους λαούς όλης της γής, αλλά και του ίδιου του πλανήτη, που καταστρέφουν ασύστολα και ανεμπόδιστα.
Ενώ στην Κούβα ...
Πριν ένα χρόνο έπληξε τη «φτωχή» Κούβα ο τυφώνας «Ιβάν». Παρότι στη χώρα υπάρχουν ελάχιστα φορτηγά και λεωφορεία, μετακινήθηκαν 2.000.000 άνθρωποι από τις περιοχές που θα διέτρεχαν κίνδυνο, δηλ. το 15% του πληθυσμού της Κούβας(!), από τους οποίους οι 100.000 που θα κινδύνευαν περισσότερο μέσα σε 3 ώρες, μαζί με τα ζώα τους και τις κότες τους!
Το τεράστιο πρόβλημα των χώρων υποδοχής λύθηκε πολύ απλά: Το 78% όσων απομακρύνθηκαν φιλοξενήθηκε σε σπίτια ανθρώπων τους οποίους μέχρι εκείνη τη στιγμή δε γνώριζαν. Απολογισμός του τυφώνα: Νεκροί 0. Διερωτάται κανείς ποια χώρα είναι πιο πλούσια, οι ΗΠΑ ή η Κούβα;
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005