Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ

μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Με το μουσικό πανηγυράκι της Γιουροβίζιον δεν είχαμε σκοπό να ασχοληθούμε. Αναγκαζόμαστε όμως, γιατί το φαινόμενο έχει λάβει ογκώδεις διαστάσεις, άσκησε μεγάλη επιρροή, αναγόμενο σε έναν από τους εκφραστές των επιθέσεων προς τη μουσική μας κουλτούρα και γενικότερα τον πολιτισμό μας. Η οργιώδης προπαγάνδα που προηγήθηκε, η αίσθηση της συμμετοχής που δίνεται μέσω της ψηφοφορίας και το γεγονός αυτό καθαυτό, που συνιστά θέαμα, ακόμα και με ακραίες εκφάνσεις, είχαν σαν αποτέλεσμα να το παρακολουθήσει η μεγάλη πλειονότητα παιδιών, νέων και ενηλίκων με ιδιαίτερη θέρμη. Η επίδραση δεν εξαντλήθηκε τη βραδιά του τελικού, καθώς αποτέλεσε αντικείμενο πολύμηνης συζήτησης, με τη συνεπικουρία της απαραίτητης τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής προπαγάνδας, ενώ στα μικρά παιδιά η επιρροή είναι πιο ανησυχητική, καθώς παρατηρούνται φαινόμενα ευτελούς μιμητισμού.

Η ιστορία της Γιουροβίζιον

Ο θεσμός της Γιουροβίζιον δεν είναι καινούριος. Έχει την αφετηρία του στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, οπότε ξεκίνησε σαν βήμα έκφρασης των διαφορετικών μουσικών ιδιωμάτων και στιχουργικής των ευρωπαϊκών λαών, δηλωτικών της εθνικής τους ταυτότητας. Η διαφορετικότητα όμως πολτοποιήθηκε από τη δεκαετία του ΄80 και μετά από τη μέγγενη της αγγλοσαξωνικής παγκοσμιοποίησης. Πρώτα ομογενοποιήθηκαν οι χώρες γερμανικής φυλετικής προέλευσης, που μιμούνται άκριτα τους αγγλοσαξωνικούς ρυθμούς, για να ακολουθήσουν λίγο έως πολύ και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, με πρωτοβουλία των «διεθνιστικών» και κοσμοπολίτικων απόλυτα διαβρωμένων ελίτ τους, εγκαταλείποντας ακόμη και τη γλώσσα τους και τραγουδώντας στα αγγλικά. Το τραγούδι που δεν είναι στα αγγλικά συνήθως καταποντίζεται, όπως το γαλλικό. Η Ιταλία προς τιμήν της αρνείται να συμμετέχει.

Κέρδη και αποχαύνωση

Ο στόχος του θεσμού, πέραν του οικονομικού κέρδους με τους χορηγούς, τα στοιχήματα (στο ίντερνετ το νικητήριο τραγούδι ξεκίνησε με απόδοση 1/108), τις μίζες, τα τηλεοπτικά και τις δισκογραφικές εταιρίες, είναι κυρίως «πολιτιστικός». Συνιστά ένα βασικό όχημα επίθεσης εναντίον της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών και ιδίως των μικρότερων χωρών, όπως η Ελλάδα. Ειδικά για τη χώρα μας η έξαρση της Γιουροβίζιον τα τελευταία χρόνια συμβάλλει τα μέγιστα στην πλήρη αποχαύνωση, ιδίως της νεολαίας, την ώρα που μαστιζόμαστε από μεγάλα και χρόνια προβλήματα, γι αυτό και προβάλλεται τόσο έντονα. Και τι να πει κανείς για τη γελοιοποίηση της κλασικής αρχαιότητας, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της αξιοπρέπειάς μας;

Δόθηκε η δικαιολογία ότι έτσι προβλήθηκε η χώρα μας και θα τονωθεί ο τουρισμός μας! Ποτέ όμως δεν αυξάνεται ο τουρισμός σε μια χώρα που αυτοεξευτελίζεται. Πάλι καλά που δεν είπαν ότι έτσι θα διευκολυνθεί και η επίλυση των εθνικών μας προβλημάτων, αφού μας ψήφισαν οι γειτονικές χώρες!

Όσο δε για το νικητήριο τραγούδι (που κι εμείς ψηφίσαμε), τα τέρατα εντυπωσιάζουν αυτούς που έχουν κατάλληλα προετοιμαστεί για να εντυπωσιαστούν.