ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις 13-2-2006 η Κομισιόν δημοσίευσε έκθεση με την οποία στην ουσία επιτάσσει την ανάγκη «μεταρρύθμισης» του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Επικαλούμενη τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού έως το ... 2050 ζητά τώρα την τροποποίηση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος. Η έκθεση, φυσικά, στηρίζεται στο ότι η χώρα μας θα μείνει καταδικασμένη εσαεί να είναι καταναλώτρια των ξένων προϊόντων και ότι η ... ανάπτυξή της θα βασίζεται στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή. Έτσι πέραν των «μεταρρυθμίσεων» του ασφαλιστικού, που η συνταγή τους είναι γνωστή (αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών, μείωση συντάξεων κ.λ.π.), η Κομισιόν επιτάσσει και τη μόνιμη λιτότητα, ώστε οι προϋπολογισμοί να καταστούν πλεονασματικοί. Ανησυχούν μήπως το δημόσιο δεν έχει χρήματα ν’ αγοράζει τα προϊόντα τους και να είναι αποτελεσματικό γι’ αυτούς. Σε ενίσχυση της Κομισιόν ήλθε το άλλο προπύργιο του κεφαλαίου, το Δ.Ν.Τ., να υπερθεματίσει και μάλιστα στο μεσοδιάστημα 1ου και 2ου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Ο επικεφαλής του κλιμακίου του οικονομικού οργανισμού κ. Ρόμπερτ Φορντ ζήτησε να ληφθούν μέτρα για αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, για φραγμό στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις κ.λ.π.

Δεν πέρασε παρά λίγος χρόνος, οπότε έπιασαν δουλειά οι ντόπιοι υποτακτικοί. «Δεν υπάρχει δέσμευση την επόμενη 4ετία για τα όρια ηλικίας», λέει ο κ. Γιακουμάτος. «Σύνταξη στα 67», λέει ο βιομήχανος κ. Αναλυτής, πρόεδρος της λεγόμενης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. «Ανησυχεί» ο γνωστός κ. Γκαργκάνας, ενώ οι κ. Αλογοσκούφης και Τσιτουρίδης «διαβεβαιώνουν» ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του ασφαλιστικού θα γίνουν μετά «κοινωνικό διάλογο μακράς πνοής». Ο κ. Τσιτουρίδης, αναφερόμενος στο αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων, είπε πως «εικάζεται ότι ανέρχεται στα 400 δισ. ευρώ, δύο φορές πάνω από το ΑΕΠ». Αυτό που δεν είπε είναι ότι οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις λεηλάτησαν τα ταμεία προς όφελος των ολίγων, οι οποίοι ούτε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους πλήρωναν, χωρίς κανείς να ζητήσει το λογαριασμό αυτής της λεηλασίας.

Πρώτο βήμα: Το χάρισμα των χρεών των μεγαλοεργοδοτών (το μίνι ασφαλιστικό)

Στα πλαίσια αυτά κατατέθηκε για ψήφιση το λεγόμενο μίνι ασφαλιστικό, που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται να λύσουν το ασφαλιστικό. Στους μεγαλοφειλέτες (μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσιο) παρέχεται η δυνατότητα καταβολής των οφειλών είτε εφάπαξ, με έκπτωση 80% επί των πρόσθετων τελών και λοιπών επιβαρύνσεων και προσαυξήσεων, είτε τμηματικά, μέχρι 96 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση 50%. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, για τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με συνολικό ποσό οφειλής άνω του 1.000.000,01 ευρώ παρέχεται εναλλακτικά, η δυνατότητα να ρυθμίσουν με τον προηγούμενο τρόπο το ποσό μέχρι του 1.000.000 ευρώ και για το πέραν αυτού αναστελλόταν επί 18μηνο η οποιαδήποτε καταβολή, με την προϋπόθεση της καταβολής του 8% του υπερβάλλοντος το 1.000.000 ευρώ ποσού. Μετά το τέλος της αναστολής το οφειλόμενο ποσό επιμεριζόταν σε 78 δόσεις. Οι οφειλές στο ΙΚΑ κάτω του 1.000.000 ευρώ δε ρυθμίζονταν.

Οι οφειλές αυτές στα ταμεία χρονολογούνται εδώ και πολλά χρόνια και, παρά τις προσαυξήσεις, ακόμη κι αν καταβληθούν, τα ταμεία θα εισπράξουν πολύ λιγότερα από τη σημερινή αξία των εισφορών, λόγω του πληθωρισμού.

Είναι γνωστό ότι όποιος οφείλει μικρά ποσά και δεν τα πληρώνει στα ταμεία, ιδιαίτερα στο ΙΚΑ αντιμετωπίζει αγωγές και καταδίκες. Οι μεγαλοφειλέτες δεν πλήρωναν και κανείς δεν τους ενόχλησε. Γιατί να πληρώσουν τώρα, αφού ξέρουν ότι τελικά οι οφειλές τους θα φορτωθούν και πάλι στους ασφαλισμένους; ’λλωστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι κυβερνήσεις κάνουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις, χωρίς αποτέλεσμα.

Η καταδίκη της χώρας να παραμένει στην Ε.Ε. έχει συνέπειες κατά συρροήν.

Υ.Γ.: Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι φωτογραφικές χαριστικές διατάξεις για τους 150 περίπου μεγαλοφειλέτες του ΙΚΑ, ο Τσιτουρίδης απέσυρε από το νομοσχέδιο αυτό τη δυνατότητα της 18μηνης αναστολής, διατηρώντας όλα τα υπόλοιπα.

Σε αντίβαρο, για τους 2.500 περίπου μικροφειλέτες πρόσθεσε τροπολογία, που μειώνει το ύψος της ελάχιστης δόσης οφειλών τους προς το ΙΚΑ από 150 σε 100 ευρώ. Τελικά, όλ’ αυτά επιβαρύνουν τα ταμεία, δηλ. τους ασφαλισμένους.