ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ: Οι ευνοημένοι των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις Σημίτη στις εκλογές 2000 ότι «τώρα θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες»; Ποιος δε θυμάται τα κροκοδείλια δάκρυα του Καραμανλή πριν τις εκλογές του 2004 για την τεράστια αναδιανομή του πλούτου εις βάρος των εργαζομένων, με τη χρηματιστηριακή φούσκα, και τις απειλές για τιμωρία των ενόχων; Λόγια, λόγια, λόγια, για να υφαρπάζουν τη ψήφο του λαού και μετά στα κρυφά ή στα φανερά, με δικαιολογίες ή χωρίς, με δολοπλοκίες, με διαφθορά, με τον αυταρχισμό και τον κομπασμό ότι εκπροσωπούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που τους ψήφισε, για να εφαρμόσουν τα προγράμματά τους, ικανοποιούν τις απαιτήσεις, τις εντολές και τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών. Σ όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στόχος τους είναι η εξυπηρέτηση της τάξης την οποία υπηρετούν, σκοπός τους είναι να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι, ιδίως όσοι τους χρηματοδοτούν και τους δέχονται στην αυλή τους. Ίσως ο Καραμανλής πίστευε πράγματι ότι μπορεί να περιορίσει κάποιους από τους νταβατζήδες του ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε αυτούς μπόρεσε ν΄ αγγίξει, γιατί κανένας απ΄ αυτούς δεν είναι εύκολο θύμα. Όλοι έχουν θεό τους το χρήμα και μ΄ αυτό εξαγοράζουν συνειδήσεις, καθορίζουν τους κανόνες και τελικά κυβερνούν τον τόπο με τη βοήθεια και τις ευλογίες των πατρώνων τους από την ΕΕ.
Έτσι, στην υγεία ανατιμήθηκαν έως 50% 180 φάρμακα ευρείας κατανάλωσης και χαμηλής τιμής και απειλούν για νέες αυξήσεις προς όφελος των φαρμακοβιομηχάνων και φαρμακεμπόρων. Το Υπουργείο Υγείας νοικιάζει 70 κρεβάτια μονάδων εντατικής θεραπείας από ιδιωτικές κλινικές, ενώ 150 αντίστοιχα κρεβάτια δημόσιων νοσοκομείων παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι λίστες για εξετάσεις και θεραπείες, μερικές φορές σωτήριες, οδηγούν σε πολύμηνες αναμονές, που σπρώχνουν τους ασθενείς στα νύχια των ιδιωτών. Τα φακελάκια έγιναν απαραίτητα στους γιατρούς, (εκτός λίγων φωτεινών εξαιρέσεων), που με εκβιαστικό τρόπο θέτουν το δίλημμα ή πληρώνεις ή ακολούθα την τύχη σου, με την ανοχή βέβαια της πολιτείας. Οι εφημερίες κατάντησαν κολαστήρια με τριτοκοσμικές συνθήκες και για τους ασθενείς και για τους γιατρούς. Αν θέλεις να εξυπηρετηθείς πρέπει να πας σε ιδιωτική κλινική με τεράστιο κόστος, αν μπορείς να το αντέξεις. Οι ασφαλιστικές εταιρείες εκμεταλλευόμενες την κατάσταση, απομυζούν το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων, υποσχόμενες ασφάλεια, που δεν παρέχουν, όταν φτάσει η ώρα της ανάγκης.
Στην παιδεία οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων, τρίβουν τα χέρια τους με τη απελευθέρωση των διδάκτρων. Τα ξένα πανεπιστήμια και ιδιώτες πιέζουν, απειλούν μέσω ΕΕ και, δυστυχώς, βρίσκουν συνεργάτες την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση για την ιδιωτικοποίηση και υποβάθμιση σε εμπόρευμα της ανώτατης εκπαίδευσης. Σε αγαστή συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να κάμψουν την αντίδραση των εκπαιδευτικών και του φοιτητικού κινήματος, για να εξυπηρετήσουν το ιδιωτικό κεφάλαιο, που ζητά να πουλήσει φρούδες ελπίδες στους νέους και τις οικογένειές τους για εκπαίδευση, κατάρτιση και μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση.
Στην οικονομία η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο, με τους εργοδότες να ζητούν από τους εργαζόμενους, για ένα κομμάτι ψωμί, να δουλεύουν με εξαντλητικό ωράριο, σκλάβοι των συμφερόντων τους. Καταπατούνται κατακτήσεις δεκαετιών και με τον εκβιασμό της ανεργίας απαιτούν περισσότερη δουλειά και λιγότερα λεφτά, με την ανοχή του κράτους. Στην εφορία οι μόνοι σίγουροι πελάτες που απέμειναν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Ακόμα και η πολυδιαφημισμένη φορολογική μεταρρύθμιση υπέρ των μικρομεσαίων αποδείχθηκε απάτη, αφού οι φόροι εισοδήματος φυσικών προσώπων αυξήθηκαν από 7,8 δισ. ευρώ το 2004 σε 9,7 δισ. ευρώ το 2006, ενώ των επιχειρήσεων μειώθηκαν, αφού μειώθηκαν οι συντελεστές φορολόγησης από 35% στο 25%. Η φοροδιαφυγή, κυρίως των μεγάλων επιχειρήσεων, ήταν και παραμένει εθνικό σπορ μέσα σε κλίμα βαθιάς σήψης των κρατικών λειτουργών και της κυβέρνησης. Τα κέρδη των τραπεζιτών, που αυξάνονται ιλιγγιωδώς, φορολογούνται με 29% για το 2006 από 32% το 2005. Με την επιχειρούμενη κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και την επιβολή ενιαίου φόρου για τα ακίνητα ωφελούνται οι 50.000 μεγαλοϊδιοκτήτες και επιβαρύνονται 4.000.000 πολιτών με οποιοδήποτε ακίνητο! Με βάση τις νέες φορολογικές κλίμακες μισθωτός με εισόδημα 20.000 ευρώ ετησίως θα πληρώσει 123 ευρώ πρόσθετο φόρο, ενώ κάποιος που δηλώνει 100.000 ευρώ θα επιβαρυνθεί μόνο με 70 ευρώ φόρο επιπλέον! Τα πολυκαταστήματα έχουν καταλάβει την αγορά, τα μικρά και μεσαία χωρίς την προστασία της πολιτείας κλείνουν ή φυτοζωούν, στερώντας θέσεις εργασίας και επιπλέον βοηθούν στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους ντόπιους και ξένους κεφαλαιούχους στο βωμό της ελεύθερης αγοράς, που τελικά μόνο ελεύθερη δεν είναι, αφού κυβερνάται από ολιγοπώλια και μονοπώλια, όπως π.χ. οι γαλακτοβιομηχανίες, τα καύσιμα κλπ.
Στις μεταφορές και τον τουρισμό μεγάλοι όμιλοι επιχειρήσεων καθορίζουν όλο και μεγαλύτερα ναύλα-κόμιστρα, όλο και μεγαλύτερες τιμές στις υπηρεσίες, όλο και λιγότερες εισφορές στα ταμεία των εργαζομένων (ΝΑΤ, ΙΚΑ, κλπ). Ο λαός όλο και περισσότερο δυσκολεύεται να κάνει διακοπές, όλο και λιγότερο μπορεί να ξεκουράζεται.
Τώρα ο Γ. Παπανδρέου υπόσχεται αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των κατώτερων οικονομικά τάξεων. Όμως, ποιος δημιούργησε τα «νέα τζάκια»; Τι έκανε με το αίσχος του χρηματιστηρίου; Ποια πολιτική υπηρετούσε τόσα χρόνια στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ξέχασε εντελώς το ΣΟ στο λογότυπό του;;
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε λίγο θα ζητήσουν και πάλι τη ψήφο μας, για να κυβερνήσουν. Το κάθε κόμμα έχει διαφορετικά συμφέροντα και διαφορετικούς πολιτικούς, όμως έχουν την ίδια πολιτική, αυτήν που ευνοεί τους έχοντες και κατέχοντες. Όλοι εμείς, που δεν ανήκουμε σ΄ αυτήν την κατηγορία, μπορούμε και πρέπει να τους απαντήσουμε κατάλληλα.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007