ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ανεξάρτητη πολιτική είναι όρος επιβίωσης για την Ελλάδα και τον ελληνισμό

Οι αμερικανικές επιδιώξεις στην περιοχή μας είναι εδώ και πολύ καιρό πλήρως εμφανείς, ώστε κανείς πλέον δε δικαιούται να τις αγνοεί, ούτε να παρουσιάζεται ως δήθεν έκπληκτος. Οι ΗΠΑ έχουν σύμμαχο το συνήθη κολαούζο τους, την Ε.Ε.

Τα συμφέροντα των ΗΠΑ αντίθετα με τα ελληνικά

Γεγονός είναι πλέον η αμερικανική αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονίας», όπως και οι ετήσιες εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι δηλώσεις αξιωματούχων τους για ύπαρξη «τουρκικής, αλβανικής και μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα. Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε υποστηρίζουν πλέον ανοικτά κάθε διεκδίκηση εις βάρος του Ελληνισμού και της εδαφικής μας ακεραιότητας από την Τουρκία και τώρα από τα Σκόπια και σε λίγο και από την Αλβανία. Πάντοτε υποστήριζαν τις διεκδικήσεις της Τουρκίας. Στην Κύπρο με την εισβολή, το σχέδιο Ανάν και τις προσπάθειες να μην επανεκλεγεί ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Το 1987 βοηθούσαν τους Τούρκους στην επιδίωξή τους για τον περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο, ευτυχώς χωρίς επιτυχία, επειδή αντιδράσαμε σθεναρά. Το 1996 με τα Ίμια και τον δεδομένο Σημίτη μας οδήγησαν υπό την αυστηρή επίβλεψη της Ολμπράϊτ στη συμφωνία της Μαδρίτης, όπου Σημίτης, Πάγκαλος και Γιωργάκης αποδέχθηκαν ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Ανάλογα έπραξαν και πράττουν για την επιβολή του σχεδίου Ανάν.

Στις ΗΠΑ θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνται με το δορυφορικό ρόλο της χώρας μας έναντι της Τουρκίας.

Η αμερικανική «λύση» των βαλκανικών προβλημάτων

Η επίσκεψη Μπους σε Αλβανία, Βουλγαρία επισημοποίησε την επικείμενη ένταξη στο ΝΑΤΟ της Αλβανίας και των Σκοπίων καθώς και την πρόθεση για τη μονομερή αμερικανική αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Μάλιστα οι Αμερικανοί πίεζαν να γίνουν πρόωρες εκλογές, ώστε η μετεκλογική κυβέρνηση να «έλυνε» προς όφελός τους το «θέμα» της ονομασίας των Σκοπίων, δηλ. να αποδεχθεί τη διπλή ονομασία. Μας «επέτρεπαν» το πολύ πολύ να τη λέμε μόνο εμείς «Μακεδονία-Σκόπια». Τελικά οι Αμερικάνοι είδαν ότι η επίσπευση θα είχε τα αντίθετα αποτελέσματα, επειδή καμία κυβέρνηση στην Ελλάδα δε θα μπορούσε να σταθεί, αποδεχόμενη προεκλογικά, έστω και σιωπηρά, την αμερικανική θέση. Ίσως τελικά δεν εξασφάλισαν τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης μετά από τις δημοσκοπήσεις που έδειξαν ότι πάνω από το 80% είναι αντίθετο με την αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονίας». Έτσι, μεγαλόψυχα με τον Μπερνς, μας «επέτρεψαν» να κάνουμε εκλογές όποτε εμείς νομίζουμε, αφού βέβαια προγραμματίζουν την ένταξη Σκοπίων και Αλβανίας στο ΝΑΤΟ από το 2008 και μετά.

Στόχοι Ρωσία και Σερβία

Από την εποχή Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν διακαής πόθος των ΗΠΑ είναι η περικύκλωση της Ρωσίας, μέσω της ένταξης στο ΝΑΤΟ όλων των χωρών του πρώην ανατολικού συνασπισμού και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που βρίσκονται στο «μαλακό υπογάστριό της» (βαλτικές χώρες, Τσεχία, Πολωνία, Ουκρανία κ.λ.π.) καθώς και αυτών που είχαν στενές σχέσεις μαζί της, όπως η Βουλγαρία. Με τη νατοποίηση των χωρών της Βαλκανικής και με το Κόσοβο οι ΗΠΑ πιέζουν τη Σερβία να ενδώσει στην «παγκοσμιοποίησή» τους.

Όμως τα πράγματα στη Ρωσία εξελίχθηκαν αντίθετα από τις αμερικανικές προσδοκίες και επιδιώξεις. Η Ρωσία ανέκαμψε στρατηγικά και οικονομικά, με αιχμή την ενέργεια (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) και διεκδικεί και πάλι ρόλο υπερδύναμης, γεγονός που ευνοεί τις μικρότερες χώρες, όπως η Ελλάδα, ν’ ασκήσουν πιο ανεξάρτητη πολιτική.

Ο «στρατηγικός εταίρος»

Οι ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1990, στα πλαίσια της «παγκοσμιοποιήσής τους, χρησιμοποίησαν τη χώρα μας για την οικονομική στήριξη των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, με επενδύσεις στα Βαλκάνια και αλλού και με το άνοιγμα των συνόρων μας στους οικονομικούς μετανάστες. Το κόστος εις βάρος της χώρας, της κοινωνίας και της οικονομίας μας είναι τεράστιο. Οι Αμερικανοί μάλιστα μας χρησιμοποίησαν ως προπομπό για τις δικές τους επενδύσεις, ώστε αυτές να γίνουν εκ του ασφαλούς και να είναι κερδοφόρες.

Η κ. Κοντολίζα μας βάφτισε «στρατηγικούς εταίρους», ως «δώρο» για δεδομένους και δεδηλωμένους όπως Ντόρα, Γιωργάκη και λοιπούς ανανιστές, που στηρίζουν φανερά ή κρυφά την εγκατάσταση των αμερικανικών πυραύλων σε Πολωνία και Τσεχία, την «ανεξαρτησία» του Κοσόβου και τον παραγκωνισμό των ελληνορωσικών συμφωνιών για τους αγωγούς.

Σημειώνουμε ότι αποδοχή από την κυβέρνηση της θέσης των ΗΠΑ και της ΕΕ για το Κόσοβο, που υποστηρίζει η θυγατέρα Μητσοτάκη, ισοδυναμεί με έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο.

Γεωστρατηγικής σημασίας οι ενεργειακοί δρόμοι

Οι ηγεσίες μας μεταπολεμικά είχαν το «επιχείρημα» ότι η πρόσδεση της χώρας με τις ΗΠΑ και τη Δύση είχε ωφέλη, επειδή μας ενίσχυαν, γιατί αποτελούσαμε «ανάχωμα» του «ελεύθερου κόσμου» έναντι του εκ Βορρά «κομμουνιστικού κινδύνου».

Αυτά κανείς πλέον, ούτε και ο πιο ακροδεξιός, δεν τολμά να ψελλίσει. Διαμορφώνονται νέες συνθήκες στη γειτονιά μας, με υπαρκτές και εν δυνάμει νέες απειλές εις βάρος μας. Εμμονή στην εξάρτηση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ μόνο δεινά επισωρεύει, επειδή γι’ αυτούς δεν έχουμε πλέον καμμιά γεωστρατηγική σημασία, είμαστε δεδομένοι κι έτσι δεν προβάλλονται ποτέ τα ελληνικά συμφέροντα.

Στην περιοχή μας μεγάλη γεωστρατηγική σημασία αποκτούν οι ενεργειακοί δρόμοι και ο έλεγχός τους. Και είναι πολύ θετικό ότι η κυβέρνηση έχει συνάψει με τη Ρωσία και τη Βουλγαρία τις συμφωνίες για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και τον ρωσοϊταλικό αγωγό φυσικού αερίου (South Stream), που παρακάμπτουν την Τουρκία και καθιστούν τη χώρα μας σημαντικό παράγοντα. Δεν είναι αρνητική η συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν για εναλλακτική προμήθεια φυσικού αερίου το 2012, που διακαώς προωθούν οι ΗΠΑ για ν’ αποκλείσουν τη Ρωσία Η χώρα μας οφείλει να έχει εναλλακτικές πηγές. Θετική είναι επίσης η πρόσφατη επανεθνικοποίηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, που είχε παραχωρήσει ο Σημίτης στα ιδιωτικοποιημένα ΕΛ.ΠΕ. (Λάτσης). Όμως, δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ συμψηφίζει αυτά τα θετικά με τη Ντόρα ως ΥΠ.ΕΞ., με την πλήρη ευθυγράμμιση στα νατοϊκά σχέδια, με την πλήρη αποδοχή της λεγόμενης συνταγματικής συνθήκης της ΕΕ, που καταργεί το βέτο και θα μπορεί π.χ. η ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ να γίνει με το όνομα «Μακεδονία», χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της χώρας μας, ή ν’ αποφασίσει η ΕΕ το απ’ ευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα, δηλ. την ουσιαστική αναγνώριση του ψευδοκράτους, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Κύπρου ή και της Ελλάδας. Ήδη η ΝΔ (πλην του Σαμαρά) ψήφισε υπέρ του επαίσχυντου ψηφίσματος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου για την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ με το όνομα «Μακεδονία».

Είναι περισσότερο από φανερό ότι η διατήρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και η μη περαιτέρω συρρίκνωση του Ελληνισμού προϋποθέτουν ότι η Ελλάδα πρέπει ν’ αποχωρήσει από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ν’ αποκτήσει Ένοπλες Δυνάμεις με δόγμα αποκλειστικά την ’μυνα της χώρας και όχι, όπως τώρα, τις νατοϊκές αποστολές και μάλιστα με μισθοφόρους. Να συνάψει σχέσεις με όλες τις χώρες στη βάση της αμοιβαιότητας. Να επωφεληθεί από τις αντιθέσεις των ισχυρών χωρών. Όμως αυτά προφανώς δε θα τα πράξουν τα κυβερνητικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και όσα άλλα συμφωνούν ή δε διαφωνούν στη μη αποχώρηση από την ΕΕ, η οποία στηρίζει το ΝΑΤΟ.