ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το πιο καταστροφικό χτύπημα στην ελπίδα για ελευθερία είναι να αλληλοσκοτώνονται εκείνοι που πάλεψαν γι’ αυτήν. Ο Δ. Σολωμός στον ύμνο στην ελευθερία λέει ότι «έθνη που μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθερία», για να τονίσει την τραγική πλευρά της διχόνοιας. Τι είναι τελικά αυτό που βλέπουμε στην Παλαιστίνη, στην λωρίδα της Γάζας;

Ο ρόλος ΗΠΑ και Ισραήλ

Σημαντικό ή μάλλον καθοριστικό ρόλο στον παλαιστινιακό εμφύλιο παίζουν το Ισραήλ και η Δύση. Αυτό τόνισε στη μυστική έκθεση-βόμβα, ο απερχόμενος ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, Αλβάρο ντε Σότο. Επέρριψε ευθύνες σε ΗΠΑ και Ισραήλ, που επιβάλλοντας εμπάργκο στους Παλαιστίνιους μετά τη νίκη της Χαμάς, τιμώρησαν ένα λαό υπό κατοχή, γιατί ελεύθερα και αβίαστα εξέλεξε μια κυβέρνηση, μη αρεστή σ’ αυτούς. Τόνισε ρητά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξώθησαν τη Χαμάς και τη Φατάχ στη σύγκρουση, αναφέροντας ότι ανώτατος Αμερικανός διπλωμάτης υποδέχτηκε τις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ δυο οργανώσεων με το σχόλιο: «Μου αρέσει αυτή η βία». Εξάλλου ο βρετανικός Economist απεκάλυψε ότι οι Αμερικανοί δαπάνησαν τελευταία 59 εκατομμύρια δολάρια, για εξοπλισμό και εκπαίδευση της προεδρικής φρουράς του Αμπάς, με αποστολή την εξόντωση του ενόπλου τμήματος της Χαμάς.

Ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Αμπάς και ο ισχυρός άνδρας της Φατάχ Μοχάμεντ Νταχλάν, που έχει τη στήριξη του Ισραήλ και των ΗΠΑ, άσκησαν πιέσεις στη Χαμάς ν’ αναγνωρίσει το Ισραήλ. Οι οπαδοί της Χαμάς αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της Φατάχ απέρριψαν ασυζητητί αυτή την ξεκάθαρα κατευθυνόμενη πρόταση, που επιχειρεί την πλήρη κατάργηση των δημοκρατικών κανόνων, την επιβολή μιας έξωθεν αρεστής ολιγαρχίας σε μια διχασμένη κοινωνία, σ’ έναν εξουθενωμένο λαό. Έτσι φτάσαμε στον αλληλοσπαραγμό των Παλαιστινίων.

Η ενότητα προϋπόθεση για την απελευθέρωση

Η τακτική του διαίρει και βασίλευε δεν είναι καινούργια. Την έχει ζήσει και ο ελληνικός λαός μετά το τέλος του 2ου παγκόσμιου πολέμου από τους φίλους μας ’γγλους και Αμερικάνους, με τη σύμπραξη της τότε ΕΣΣΔ. Κάθε τέτοια σύγκρουση αφήνει πληγές που δύσκολα κλείνουν. Οι Παλαιστίνιοι έχουν μακρά ιστορική παράδοση αγώνων. Κάθε γενιά έπρεπε να τα βάλει με τους Βρετανούς αποικιοκράτες, τους δυτικόδουλους ’ραβες, τους Ισραηλινούς και τους Αμερικάνους. Μπορούν και τώρα να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να ζήσουν ειρηνικά στη δική τους πατρίδα, ελεύθεροι και χωρίς ξένες επιρροές.