ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πέρασε ο Δεκέμβριος, απώτατο, όπως έλεγαν, όριο για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και οι ΗΠΑ και (διστακτικότερα) οι χώρες της Ε.Ε. δεν πέτυχαν ακόμη τους στόχους τους, δηλαδή και την επίσημη κατοχή του τμήματος αυτού της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας.

Η Γιουγκοσλαβία, τεχνητό ίσως δημιούργημα μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) και τη διάλυση της αυτοκρατορικής Αυστροουγγαρίας της Βιέννης, επανιδρύεται με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου (υπό τον Τίτο τώρα).

Όμως, μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ και τη φαινόμενη κυριαρχία των ΗΠΑ με την ευρωπαϊκή ουρά της, επιχειρήθηκε η διάλυσή της. «Ανεξάρτητα» κράτη πλέον η Σλοβενία, η Κροατία, τα Σκόπια, που (χωρίς καμιά ουσιαστική αντίδραση της Ελλάδας, Μητσοτάκης γαρ) επιχείρησαν την πρόκληση της ψευδωνυμίας τους, η Σερβία και, μετά τον εμφύλιο στη Βοσνία, το ερμαφρόδιτο κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Ακολούθησε η αμερικανοευρωπαϊκή επίθεση κατά της Σερβίας, ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα εμφύλιο στο Κόσοβο και γενοκτονία των Σέρβων, δυτικόφιλες κυβερνήσεις στην καθημαγμένη Σερβία και υποκίνηση σε … ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου. Έμενε, όμως, το Κόσοβο!

Το Κόσοβο ήταν πρόβλημα. Δεν ήταν αυτόνομη δημοκρατία, όπως τα άλλα τμήματα της Γιουγκοσλαβίας, αλλά ημιαυτόνομη σερβική επαρχία. Και τούτο, γιατί ναι μεν είχε αλβανόφωνους σε πλειονότητα κατοίκους, που είχαν ακολουθήσει τους Οθωμανούς στην προέλασή τους προς Βορρά το 16ο αιώνα και καταλάμβαναν εδάφη των καταδιωκόμενων Σέρβων, όμως το Κόσοβο ήταν το λίκνο, το εθνικό κέντρο των Σέρβων για τουλάχιστον 9 αιώνες μέχρι τότε, όπου επέστρεφαν σταδιακά και ενίσχυαν όσους είχαν παραμείνει, όταν οι Τούρκοι, πλέον, εκδιώχθηκαν από τα Βαλκάνια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913).

Ήταν λογικά (και ιστορικά), λοιπόν, αναμενόμενο οι Σέρβοι (όλοι πλέον, ακόμη και οι δυτικόφιλοι) να αρνούνται να εγκαταλείψουν το εθνικό τους λίκνο, προ των υποκινούμενων από τους Αμερικανοευρωπαίους αλβανόφωνων επήλυδων. Οι ΗΠΑ (και η Ε.Ε.) επιμένουν προκλητικά στην αντισερβική υστερία τους, όμως οι Σέρβοι αρνούνται, με τη συμπαράσταση της Ρωσίας, που τώρα πια δεν αναγνωρίζει για κοσμοκράτορες τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες.

Απειλούν με μονομερή ανεξαρτησία οι Αλβανοί Κοσοβάροι και οι προστάτες τους. Απαντούν με απειλές η Σερβία και αμετακίνητη θέση η Ρωσία. Η Ελλάδα, ως συνήθως, σιωπά, αντί να στηρίξει, όπως σχεδόν σύμπας ο ελληνικός λαός, τους φίλους Σέρβους. Διστάζει ο Καραμανλής, βυσσοδομεί η Ντόρα. Τα γνωστά. Εάν, όμως, ο μη γένοιτο, πετύχουν το στόχο τους οι αυτοαποκαλούμενοι … κοσμοκράτορες, πολλά δεινά μας αναμένουν και ίσως περισσότερα τους ίδιους τους υποκινητές, αφού ανοίγει ο ασκός του Αιόλου …