ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Ιρλανδία. Όπως και με τη Συνθήκη της Νίκαιας, έτσι και τώρα οι Ιρλανδοί, οι μόνοι που ρωτήθηκαν, απέρριψαν την Ευρωσυνθήκη της Λισαβώνας με σαφή πλειοψηφία, παρότι κάθε μορφή εξουσίας (κόμματα, ΜΜΕ, συνδικάτα, εκκλησία κ.λπ.) επιστρατεύτηκαν υπέρ του ΝΑΙ.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ο πανομοιότυπος τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν οι «δημοκράτες» της Ε.Ε. στο δεύτερο ιρλανδικό ΟΧΙ (βλ. ΑΣΚΕ-4, σελ. 11). Θυμίζουμε επίσης πως, όταν οι Γάλλοι και Ολλανδοί καταψήφισαν το «Ευρωσύνταγμα», οι «δημοκράτες» αυτοί το μετονόμασαν σε «Ευρωπαϊκή Συνθήκη» και αποφάνθηκαν ότι δε χρειάζεται η έγκρισή της από τους λαούς! Κατηγόρησαν την ιρλανδική κυβέρνηση, επειδή ήταν η μόνη που είχε τη δημοκρατική ευαισθησία να ρωτήσει το λαό της (άλλωστε για τέτοια θέματα το Σύνταγμα της Ιρλανδίας απαιτεί δημοψήφισμα) και αποφάσισαν ότι η Συνθήκη ισχύει(!), παρότι η ίδια η Συνθήκη γράφει ότι, για να ισχύσει, πρέπει να εγκριθεί από όλα τα κράτη! Οι Financial Times είχαν το θράσος να γράψουν ότι «τα δημοψηφίσματα δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να λαμβάνονται αποφάσεις επί τεραστίων μεταρρυθμιστικών πακέτων»! Τα ίδια ισχυρίστηκε και ο θλιβερός υπάλληλός τους, που κυβέρνησε 8 χρόνια την Ελλάδα.

Οι Ιρλανδοί δεν είναι οι μόνοι. Σύμφωνα με το «Ευρωβαρόμετρο» (υπηρεσία της ίδιας της Ε.Ε.) πριν 6 μήνες μόνο το 35% των Αυστριακών είχε θετική εικόνα για την Ε.Ε. Σήμερα το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 28% και έχει προκαλέσει πανικό και κυβερνητική κρίση στην Αυστρία.

[«Ελευθεροτυπία», 16/7/08]

Μετά το μεταλλαγμένο αμερικανικό καλαμπόκι, η «οικολογικά ευαίσθητη» Ε.Ε. στις 28/5/08 επέτρεψε και την (από το 1997 απαγορευμένη) εισαγωγή των αμερικανικών κοτόπουλων με χλωρίνη, παρά τη δεδηλωμένη αντίθεση των πολιτών της, ακόμη και επιτρόπων της και αρμόδιων υπουργών κρατών.

Για πόσον καιρό, άραγε, θα ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να κάνουν πιο ανθρώπινο αυτό το τερατούργημα της Ε.Ε. και να διαιωνίζουν (κυρίως αυτοί) την παραμονή της Ελλάδας, που μόνο δεινά επιφέρει, μεταξύ των οποίων και την αβάσταχτη ακρίβεια και την επερχόμενη εβδομάδα των 65 ωρών εργασίας;

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ OΠΛΑ

Μείζον ζήτημα έγινε από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους η πρόοδος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (με τη βοήθεια της Ρωσίας). Έφυγε από την επικαιρότητα μόνον όταν έπεσαν στο κενό οι απειλές και οι εκβιασμοί τους και η προβολή του θέματος αναδείκνυε τις αδυναμίες τους. Οι ίδιοι οι Δυτικοί καμιά ανησυχία δεν εξέφρασαν που το Ισραήλ κατέχει ήδη πυρηνικά όπλα, με τη δική τους βοήθεια, ενώ το Ιράν ισχυρίζεται (πιθανότατα αναληθώς) ότι το δικό του πρόγραμμα έχει μόνο ειρηνικούς σκοπούς.

Το θέμα επανήλθε στις 6/6/08 με τη δήλωση του Σαούλ Μοφάζ, υπουργού Μεταφορών του Ισραήλ και διεκδικητή της πρωθυπουργίας, μετά την αναμενόμενη παραίτηση του βουτηγμένου στα σκάνδαλα Εχούντ Όλμερτ: «Μια επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν είναι σχεδόν

αναπόφευκτη.»

Στις 3/6/08 υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Γιατί οι Δυτικοί έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στο κεμαλικό καθεστώς της ’γκυρας, ότι δε θα χρησιμοποιήσει την αμερικανική πυρηνική τεχνολογία για κατασκευή όπλων; Ελπίζουμε τα αρμόδια ελληνικά υπουργεία (’μυνας και Περιβάλλοντος) να εκτιμήσουν τη σοβαρότητα του θέματος και να διαμορφώσουν στρατηγική για την αντιμετώπισή του.

Διερευνητικές συνομιλίες με στόχο την κατασκευή ενός πυρηνικού σταθμού διεξάγουν η Ιταλία και η Αλβανία. Ο σταθμός θα είναι ιταλική ιδιοκτησία και η Αλβανία απλώς θα τον φιλοξενήσει στο έδαφός της.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

Στη μεγάλη κρίση της Γιουγκοσλαβίας όλοι υποστήριζαν, άλλοι επαινώντας και άλλοι κατηγορώντας, ότι ο Μιλόσεβιτς πολεμά τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους. Μόνο το ΑΣΚΕ είχε εξηγήσει ότι όλες οι κινήσεις του Μιλόσεβιτς ήσαν προβοκατόρικες, για να διευκολύνουν τα σχέδια των Δυτικών για διαμελισμό της

Γιουγκοσλαβίας και άλλων κρατών.

Στη συνέχεια οι Δυτικοί πέταξαν το Μιλόσεβιτς, αλλά το κόμμα του συνεχίζει να τους προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στις εκλογές της 11ης Μαΐου το εκλογικό σώμα της Σερβίας διχάστηκε ανάμεσα στους «ευρωπαϊστές», που επιμένουν στην υποταγή στη Δύση, παρότι η Δύση μεθόδευσε και αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσόβου, και σ’ αυτούς που τα δυτικά ΜΜΕ κατηγορούν ως «εθνικιστές». Έτσι το κόμμα του Μιλόσεβιτς, έγινε ο ρυθμιστής της κατάστασης και, βέβαια, δε συνεργάστηκε με τους «εθνικιστές», αλλά με τους «ευρωπαϊστές», κι έτσι η αποδυνάμωση και περαιτέρω συρρίκνωση της Σερβίας συνεχίζεται.