ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στην «Ε» έχει πολλές φορές περιγραφεί η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας μας, δηλ. τα τεράστια ελλείμματα (εμπορικά-ισοζυγίου πληρωμών) που έχει προκαλέσει η ένταξή μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε. και η εισαγωγή του ευρώ, που προκαλεί την απώλεια κάθε ίχνους ανταγωνιστικότητας για εξαγωγές, με συνέπεια να περιορίζεται δραστικά η εγχώρια παραγωγή, με επακόλουθο την ανεργία, τη γιγάντωση των εισαγωγών, το δανεισμό και τα χρέη (δημόσιο και ιδιωτικό).

Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οικονομία μας με αυτό το καθεστώς οδεύει προς τα εκεί από μόνη της, αφού ήδη το δημόσιο πριν την κρίση αδυνατούσε να αντεπεξέλθει σε στοιχειώδεις κοινωνικές δαπάνες, όπως στην Υγεία, στις ασφαλιστικές εισφορές του ως εργοδότη κ.λπ., παρά τα νεοφιλελεύθερα μέτρα για το ασφαλιστικό, τις «νέες» εργασιακές σχέσεις της ανασφάλιστης εργασίας, το ξεπούλημα κάθε δημόσιας επιχείρησης. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αύξηση των κοινωνικά περιθωριοποιημένων συνανθρώπων μας και η αύξηση του αριθμού των (όπως αποκαλούνται) νεόπτωχων. Οι πολυδιαφημισμένες και επί ποινή προστίμων επιδοτήσεις της Ε.Ε. είναι στην πραγματικότητα σταγόνα στον ωκεανό και οδεύουν μόνο προς την φιλοευρωπαϊκή φάρα.

Που οφείλεται η οικονομική κρίση;

Η οικονομική κρίση, χαρακτηριστική του καπιταλισμού, συνίσταται στο γεγονός ότι έχει συγκεντρωθεί ένας τεράστιος πλούτος στα χέρια λίγων, που μέσω των κερδών τους έχει αφαιρεθεί από τους πολλούς, με συνέπεια να μειωθεί η αγοραστική τους δύναμη και να μην επανεπενδύεται, αφού οι λίγοι δεν έχουν τα υψηλά κέρδη που είχαν πριν. Συνεπώς πλούτος υπάρχει και απομένει στο καπιταλιστικό σύστημα να βρεθεί ο τρόπος που θα αναδιανεμηθεί. Κάποτε το ρυθμιστικό ρόλο έπαιζε το κράτος. Σήμερα όμως, με τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, αυτό αποτελεί εξάρτημα των λίγων και, μέσω αυτού, προς το παρόν, επιχειρούν να κατοχυρώσουν θεσμικά ακόμη επαχθέστερους όρους εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας. Η αναδιανομή να περιμένει.

Γι’ αυτό οι σεσημασμένοι νεοφιλελεύθεροι εγχώριοι και ξένοι, με τη συνδρομή των επίσης σεσημασμένων ΜΜΕ, έχουν επιδοθεί σε πλειοδοσία προβλέψεων «επερχόμενων» κινδύνων και καταστροφών, με σκοπό να δημιουργήσουν φοβικά συμπλέγματα, που επιτείνουν την αίσθηση της κρίσης. Στόχος τους οι εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά, η κοινωνική πρόνοια κ.λπ. Αμετανόητοι νεοφιλελεύθεροι!

Οι επιπτώσεις της κρίσης

Το κράτος δανείζεται με υψηλότερα επιτόκια, λόγω της μειωμένης προσφοράς χρήματος, και αυξάνει, λόγω των τοκοχρεολυσίων, το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος, με συνέπεια να μειώνει ακόμη περισσότερο τη χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών. Η προσφυγή στο ΔΝΤ για την οποία μίλησε ο πρωτεργάτης της σημερινής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης Κ. Σημίτης οιονεί έγινε επί δικής του πρωθυπουργίας με την ΟΝΕ και το ευρώ, που εγκαθίδρυσε μόνιμη λιτότητα στην κοινωνία και στο δημόσιο. Όταν όλοι αυτοί διατυμπανίζουν ότι το ευρώ μας έσωσε από τα χειρότερα, υπονοούν φυσικά ότι και χωρίς αυτό θα ακολουθούσαμε τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της Ε.Ε. Μάλιστα ο «σοβαρός» Αλ. Παπαδόπουλος δήλωσε: «Το θέμα δεν είναι αν θα μπούμε σε διαδικασία οικονομικού ελέγχου. Επειδή δε διαβλέπω, σε μια χώρα αποσταθεροποίησης, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει άνετα το θέμα της οικονομικής σταθεροποίησης, θα έλεγα εμείς να επιζητήσουμε τον οικονομικό έλεγχο, να γίνει από άλλους διεθνείς οργανισμούς». Ακολούθησε ο κορακοζώητος «επίτιμος», που «συνέστησε» για την κρίση προσφυγή σε διεθνείς οργανισμούς. Αυτοδύναμη ανάπτυξη και εθνική οικονομία είναι για όλους αυτούς έννοιες ξορκισμένες με τον απήγανο.

Η οικονομική κρίση θα πλήξει περισσότερο τους οικονομικούς μετανάστες, ιδιαίτερα τους νεοφερμένους και δεν αποκλείεται ένα ποσοστό απ’ αυτούς, αλλά και συμπατριώτες μας, για να επιβιώσουν, να στραφούν σε παραβατικές πράξεις. Επίσης άλλοι να φύγουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.

Ακολουθούν οι νέοι, που ήδη κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι άνεργοι, ενώ οι υπόλοιποι εργάζονται ανασφάλιστοι, με αμοιβές των 400 έως 700 ευρώ, χωρίς ωράρια, έρμαια του κάθε εργοδότη, περιλαμβανομένου και του δημοσίου. Το ίδιο ισχύει για τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Ευτυχώς που στη χώρα μας λειτουργεί η οικογένεια, που συντηρεί τα παιδιά και τους ηλικιωμένους της. Οι υπόλοιποι θα υποστούν τις συνέπειες της κρίσης, με περιορισμό των περιττών και εν πολλοίς και των απαραίτητων.

Ένα θετικό είναι ο περιορισμός των δανείων, που αφειδώς έδιναν οι τράπεζες και ευνοούσαν το αρρωστημένο κλίμα του καταναλωτισμού, που μετέτρεπε ανθρώπους σε έρμαια των τραπεζών. Το βέβαιο είναι ότι πολλοί, είτε επειδή θα μειωθούν τα εισοδήματά τους, είτε επηρεασμένοι και από το κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, θα περιορισθούν στα απολύτως αναγκαία έξοδα, που, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των δανείων, θα έχουν επιπτώσεις στο εμπόριο, τον τουρισμό, την οικοδομή, την ψυχαγωγία, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας.

Δε θα είχαμε φθάσει εδώ αν δεν είμασταν στην Ε.Ε. Αν ελέγχαμε εμείς κι όχι οι ξένοι την οικονομία και το νόμισμά μας, ώστε να είχαμε πραγματική ανάπτυξη, με αύξηση της παραγωγής μας, για να αποκτούσαμε πλεόνασματα αντί ελλείμματα κι αν είχαμε μια συνεπή μεταναστευτική πολιτική, δηλ. αν είχαμε μια ελληνική κυβέρνηση.