ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό από τους Οικολόγους Πράσινους και από το ΠΑΣΟΚ για την «πράσινη ανάπτυξη» και ιδιαίτερα τώρα στην προεκλογική περίοδο. Δεν αναφέρουν, φυσικά, ότι οι δυτικοευρωπαϊκές, κυρίως, επιχειρήσεις και βιομηχανίες είναι εκείνες που πιέζουν για την προώθηση των λεγόμενων πράσινων τεχνολογιών, τις οποίες θεωρούν ως διέξοδο από την κρίση των οικονομιών του δυτικού κόσμου. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν πρόκειται να έχει καμιά ανάπτυξη απ’ αυτά, αλλά θα προσθέσει νέα δάνεια, για να εισάγει τα «πράσινα» προϊόντα.

Ως «πράσινη ανάπτυξη» θεωρούν την αντικατάσταση παλιών οικιακών συσκευών, αυτοκινήτων και άλλων βιομηχανικών αγαθών οικιακής χρήσης που παράγουν άλλες χώρες με άλλα, νέας τεχνολογίας, που είναι πιο φιλικά, υποτίθεται, προς το περιβάλλον. Βέβαια, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτά είναι πράγματι «οικολογικά». Θυμίζουμε την απόσυρση των αυτοκινήτων του 1990 επί Μάνου και την αντικατάστασή τους με νέα, τότε, καταλυτικά, που επιβαρύνουν σήμερα πολύ περισσότερο το περιβάλλον με καρκινογόνους υδρογονάνθρακες από όσο τα παλιά. Κάποτε ένα πλυντήριο π.χ. εξυπηρετούσε μια οικογένεια για 25-30 χρόνια. Τώρα θεωρείται πιο «οικολογικό» να αντικαθίσταται κάθε 10 χρόνια από ένα μοντέλο πιο «φιλικό». Κανείς δεν αναρωτήθηκε για την οικονομική αιμορραγία της χώρας με πρόσθετο δανεισμό και τον τεράστιο όγκο σκουπιδιών, που έτσι τετραπλασιάστηκαν.

Το καλοκαίρι επιδοτήθηκε η απόσυρση παλιών κλιματιστικών και η αγορά νέων, πιο «οικολογικών». Ακόμα και η ανακύκλωση συσκευών και μηχανημάτων έχει ένα όριο στο τι μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί και να αξιοποιηθεί. Μειώνει αλλά δεν εξαλείφει το πρόβλημα των σκουπιδιών. Επίσης πρέπει να μην ξεχνάμε ότι για κάθε μηχάνημα που παράγεται απαιτείται μία ποσότητα ενέργειας και εκλύεται μια ποσότητα ρύπων. Είναι γνωστό ότι η ταυτόχρονη χρήση των κλιματιστικών ανεβάζει τη μέση θερμοκρασία περιβάλλοντος κατά 2 περίπου βαθμούς. Τι το οικολογικό έχουν ως σύλληψη οι χιλιάδες αποσυρμένοι τόνοι παλιών κλιματιστικών και η παραγωγή αντίστοιχων νέων;

Τώρα προωθούν νέα απόσυρση οχημάτων, για να ευνοηθούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, και να εισπράξει το δημόσιο αυξημένα «πράσινα» τέλη κυκλοφορίας.

Λύσεις υπάρχουν

Δεν θα ήταν πιο απλό π.χ να επιδοτηθούν οι πράσινες ταράτσες, που μάλιστα με συγκριτικά πολύ λιγότερο κόστος μπορούν να αποτελέσουν σημαντική λύση για σύγχρονες πόλεις. Σε μια πόλη όπως η Αθήνα όχι μόνο θα κατέβαζε τη θερμοκρασία περιβάλλοντος (κατά 2 βαθμούς και σε μαζική έκταση ίσως και περισσότερο) και θα λειτουργούσε σαν φυσικό μονωτικό υλικό χειμώνα – καλοκαίρι (20% λιγότερη κατανάλωση πετρελαίου και βελτίωση της ψύξης κατά 30%), αλλά θα συνέβαλλε και στην ανανέωση του αέρα και τη μείωση του νέφους. Όμως μια τέτοια λύση θα άφηνε χρήματα σε τοπικά φυτώρια και όχι στις ξένες βιομηχανίες.

Λύσεις για μια πραγματικά πράσινη ανάπτυξη που να ωφελεί τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς απ’ αυτούς που την προβάλλουν δεν την εννοεί προς όφελος της χώρας. Απαιτείται μια τελείως διαφορετική λογική διαχείρισης του περιβάλλοντος, στα πλαίσια μιας γενικότερης πολιτικής, που το ΑΣΚΕ οφείλει να διατυπώσει. Όσα προβάλλουν σήμερα ως «πράσινη ανάπτυξη» είναι απλά προώθηση πωλήσεων, για την υπέρβαση της κρίσης του καπιταλισμού.