ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.

Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ’ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.

Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.

Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ’ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».

Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!

Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!

Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για … περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.

Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.

Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.

Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!

Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!