ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Επιβεβαιώνοντας όλες τις προβλέψεις, ο Κ. Καραμανλής οδηγήθηκε σε μια δεινή εκλογική ήττα, τα αίτια της οποίας αναλύσαμε στο προεκλογικό φύλλο της «Ε». Είχαμε γράψει ότι ο ξένος παράγοντας δε συγχώρεσε στον Καραμανλή τις συμφωνίες με τους Ρώσους και τη στάση του στο κυπριακό και το σκοπιανό και με όργανα τα ΜΜΕ των μεσαζόντων τους έκαναν πόλεμο στον Καραμανλή, εκμεταλλευόμενοι τη δίκαιη οργή του κόσμου για την οικονομία, τα σκάνδαλα και την ανικανότητα της κυβέρνησής του να διαχειριστεί το οποιοδήποτε πρόβλημα. Είχαμε αναφερθεί και στην πιθανότατη αποχώρησή του από την αρχηγία της Ν.Δ. Αυτό που δεν είχαμε προβλέψει ήταν η διαφορά ψήφων μεταξύ των δύο κομμάτων. Συμπληρωματικά, λοιπόν, εκτιμούμε τα εξής.

Η αποχή και η «οικογένεια»

Στο τόσο μικρό ποσοστό της Ν.Δ. φαίνεται ότι συνέβαλε η αποχή παραδοσιακών ψηφοφόρων της, που δε συγχώρησαν στον Καραμανλή την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, δηλ. την πρόωρη παράδοση της εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ. Είναι εξακριβωμένο, επίσης, ότι το μητσοτακέικο συνέβαλε με τον τρόπο του στο μέγεθος της διαφοράς, φτάνοντας στο σημείο να δίνει γραμμή για να ψηφιστεί άλλο κόμμα (σταυρώνοντας εκσυγχρονιστές υποψηφίους), ώστε να μην παραμείνει ο Καραμανλής αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πάντως μια προσεκτική ανάλυση των αποτελεσμάτων δείχνει ότι η κύρια αιτία του καταποντισμού της Ν.Δ. ήταν ότι χρεώθηκε, δικαίως, την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Ακόμη και την τελευταία ώρα ο Καραμανλής έδωσε δείγματα της ανικανότητάς του να εκτιμήσει καταστάσεις και να πάρει σωστές και έγκαιρες αποφάσεις. Δεν πίστευε ότι θα κερδίσει τις εκλογές, παρά τους ισχυρισμούς του για το αντίθετο, πιθανότατα είχε προαποφασίσει και την αποχώρησή του από την αρχηγία. Πίστευε, όμως, ότι η ήττα θα κυμανθεί σε αξιοπρεπή επίπεδα (5-6 μονάδες διαφορά), ότι σύντομα θα δικαιωθεί με τις προτάσεις του για την οικονομία και ότι θα παραμείνει στην ενεργό πολιτική, με τη φιλοδοξία κάποια στιγμή να γίνει και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν εκτίμησε ότι όλ’ αυτά δεν μπορούν να γίνουν με το λαό εξοργισμένο εναντίον του, με τη μεγάλη μερίδα των ξένων εναντίον του και το μισό κόμμα του εναντίον του!

Αυταπάτες για τη νέα κυβέρνηση

Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην εξουσία με ένα θριαμβευτικό ποσοστό, έχοντας άλλους να δουλεύουν για λογαριασμό του (την ίδια την κυβέρνηση Καραμανλή, τους ξένους, τα ΜΜΕ). Όπως ο Καραμανλής βρέθηκε πρωθυπουργός, επειδή ο κόσμος ήθελε οπωσδήποτε να φύγει το ΠΑΣΟΚ των Σημίτη-Γιωργάκη, έτσι και τώρα, το ΠΑΣΟΚ επανήλθε, χωρίς να πάρει περισσότερες ψήφους απ’ όσες πήρε όταν ηττήθηκε το 2004.

Κάποιοι ψηφοφόροι που δοκιμάζουν βαρύτερα τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, ένα κρίσιμο εκλογικά ποσοστό, στράφηκαν απελπισμένοι προς το ΠΑΣΟΚ (αναπληρώνοντας ισάριθμες απώλειες σε σχέση με το 2004), προσδοκώντας στην υλοποίηση έστω και των ελάχιστων από τα γενικά και αφηρημένα που υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ, επιτρέποντας στον εαυτό τους να έχει ακόμη και αυταπάτες για ένα διάστημα, με τη λογική ότι «χειρότερα δε γίνεται». Πολύ σύντομα, όμως, θα δουν ότι το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δε θα τηρήσει όσα υποσχέθηκε, αλλά θα προχωρήσει σε επικίνδυνες παραχωρήσεις στα εθνικά μας θέματα, αν δεν αντιμετωπίσει ανυπέρβλητες λαϊκές αντιδράσεις. Κάποια πρώτα βήματα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (συνέχιση γραμμής Καραμανλή για το σκοπιανό, επανεκλογή Παπούλια κ.λπ.) δείχνουν ότι υπολογίζει το ενδεχόμενο αυτών των αντιδράσεων, γι’ αυτό είναι προσεκτικά και φοβισμένα κι έχουν προκαλέσει τις πρώτες δυσαρέσκειες στον αμερικανικό παράγοντα.

Πάντως, ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ από τώρα δικαιολογεί αυτές τις παραχωρήσεις, γιατί γι’ αυτούς το πιο σημαντικό είναι να βρίσκονται στην εξουσία και να καρπώνονται τα οφέλη απ’ αυτήν. Κι αυτοί, όμως θα διαψευστούν, γιατί το σημερινό ΠΑΣΟΚ δε θα προσφέρει μερίδιο εξουσίας σε όλα τα μέλη του, όπως τη δεκαετία του 80, αλλά σ’ ένα στενό κύκλο ανθρώπων, όχι κατ’ ανάγκη πασοκτζήδων.

Δε νομίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί αφελείς να πιστεύουν ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει καμιά σχέση με το σοσιαλισμό (που ξέμεινε στον τίτλο του) ή με τις ιδρυτικές του αρχές. Γι’ αυτό αποτελεί το εκλεκτό κόμμα των μεγαλοεπιχειρηματιών-καναλαρχών.

Η περίοδος της αρχικής ευφορίας, η οποία παρατηρείται σε κάθε νέα διακυβέρνηση, προβλέπεται πολύ σύντομη για την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Όταν αρχίσει η φθορά, θα βγουν από το καβούκι τους όλοι οι κομμένοι ή ριγμένοι (σημιτικοί κ.λπ.) και θα προσπαθήσουν να πάρουν την εσωκομματική ρεβάνς. Επιπλέον και υπό την πίεση της κομματικής βάσης και του λαού θα εκδηλωθεί μεγάλη ανησυχία για τη διάλυση στην οποία οδηγεί τη χώρα η σημερινή κυβέρνηση και τις συνέπειές της στο μέλλον του ΠΑΣΟΚ και τις προσωπικές φιλοδοξίες όλων των στελεχών του. Ήδη, πριν συμπληρωθεί μήνας, η πρόταση του Προέδρου για το νέο Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου δε συγκέντρωσε ούτε το 50% των ψήφων!

Τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα

Το ΚΚΕ, μέσα σε συνθήκες τέτοιας οικονομικής κρίσης, όχι μόνο δεν είχε εκλογικά οφέλη, αλλά είχε μια σοβαρή μείωση των ψήφων του. Αυτό σημαίνει ότι την κοινωνική δυσαρέσκεια την καρπώθηκαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ! Το ΚΚΕ, με το σταλινικό πρότυπο που προβάλλει στο πρόγραμμά του, δεν επιτρέπει στους περισσότερους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες να το πλησιάσουν, γι’ αυτό δεν μπορεί να πείσει ότι στόχος του είναι η «λαϊκή εξουσία». Με τη μονοκομματική λογική του σε κάθε εκδήλωσή του (συνδικαλιστικοί αγώνες κ.λπ.) δεν πείθει καν ότι μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα προς όφελος των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων ακόμη και στα πλαίσια του σημερινού συστήματος. Επομένως τα στρώματα αυτά κρίνουν ότι μια ψήφος προς το ΚΚΕ δεν τους είναι χρήσιμη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφάνισε μια πολύ μεγάλη πτώση σε σχέση με τις περσινές δημοσκοπήσεις, μια μικρή πτώση σε σχέση με τις εκλογές του 2007 και μια μικρή άνοδο σε σχέση με τις φετινές ευρωεκλογές. Στην πραγματικότητα η δύναμή του παραμένει περίπου σταθερή. Ποτέ δεν έφτασε στα υψηλά ποσοστά που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις, απλώς σ’ εκείνη τη φάση οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης προέκριναν την ενίσχυση του ΣΥΝ, στην προοπτική συμμετοχής του στην κυβέρνηση. Στις ευρωεκλογές φαίνεται ότι οι απώλειες ήσαν ψήφοι «ανανεωτικών», που ήθελαν να αποδυναμώσουν την ηγετική ομάδα και ψήφισαν Οικολόγους ή ΠΑΣΟΚ ή κάτι άλλο, αφού δεν επρόκειτο να εκλεγεί ο δικός τους Παπαδημούλης και δεν ήθελαν να εκλεγεί η 2^η, μέλος άλλης συνιστώσας. Επανήλθαν στις εθνικές, οπότε η καθεμιά από τις δύο αντιμαχόμενες τάσεις προσπαθούσε να εκλέξει τους δικούς της βουλευτές.

Ο ΛΑΟΣ αύξησε τη δύναμή του σε σχέση με τις εθνικές του 2007 και έγινε το 4^ο κόμμα του Κοινοβουλίου, ξεπερνώντας το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υποχώρησε σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Ελπίζουμε ότι όσοι ακολουθούν τον κ. Καρατζαφέρη αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι οι διακηρύξεις του δεν έχουν καμιά σχέση με τις επιδιώξεις του, ότι προσπαθεί να κρατά μακριά από κρίσιμα κομματικά πόστα όσους πραγματικά πιστεύουν στις διακηρύξεις, γι’ αυτό υπήρξαν οι πρώτες σοβαρές εσωκομματικές αντιδράσεις τόσο για την κ. Τζαβέλλα του ευρωψηφοδελτίου, όσο και για την προσπάθεια προώθησης διάφορων Ψινάκηδων.

Η απουσία του ΑΣΚΕ

Για το ΑΣΚΕ και την αναγκαστική μη συμμετοχή του στις εκλογές γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο. Προσθέτουμε τώρα ότι ήσαν πολλοί οι φίλοι που ήρθαν σε επαφή μαζί μας, πολλοί για πρώτη φορά, για να εκφράσουν τη λύπη τους και την απορία τους «τι να ψηφίσουμε;». Όλοι επιδοκίμασαν πλήρως και απολύτως τη γραμμή που προτείναμε για τις εκλογές.

Λόγω της απουσίας του, το ΑΣΚΕ δεν μπόρεσε να προβάλει, έστω με τις ολιγόλεπτες ομιλίες στα ΜΜΕ, σε συνδυασμό με τα φυλλάδιά του, τις προκηρύξεις του και τις αφίσες του, το 5πτυχό του (εθνική ανεξαρτησία, σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, εθνική ακεραιότητα, δημοκρατία, πολιτισμός) ως ένα ενιαίο σύνολο για μια καλύτερη πορεία της χώρας μας, από το οποίο δεν μπορεί να απουσιάζει τίποτα, γιατί τότε ακυρώνονται όλα τα υπόλοιπα.

Εάν συμμετείχαμε στις εκλογές θα εξηγούσαμε ότι η όποια θετική στάση του Καραμανλή στις σχέσεις με τη Ρωσία, στο Κυπριακό και στο Σκοπιανό δεν μπορούσε να έχει προοπτική, επειδή σε όλα τα υπόλοιπα η στάση του ήταν αρνητική, γι’ αυτό ήταν μοιραίο να οδηγηθεί στην εκλογική ήττα.

Θα εξηγούσαμε ότι η αύξηση των ελλειμμάτων, των χρεών και της ανεργίας, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, η χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, η περικοπή κοινωνικών παροχών κ.λπ. είναι αναγκαστικές συνέπειες της συρρίκνωσης της παραγωγής, ότι η παραγωγή είναι η βάση κάθε οικονομίας, ότι η συρρίκνωση αυτή είναι αναγκαστική συνέπεια της ένταξης και παραμονής μας στην Ε.Ε. και ότι, χωρίς την αποχώρησή μας, η κατάσταση θα επιδεινώνεται, ακόμη κι όταν παρέλθει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Γι’ αυτό οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να τηρηθούν.

Θα εξηγούσαμε ότι, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε., η προβολή της ανάγκης για μια πιο φιλολαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική και η αντίθεση προς την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και της ανώτατης εκπαίδευσης είναι μια πολιτική απάτη, αφού η Ε.Ε. απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά οποιαδήποτε φιλολαϊκή πολιτική και επιβάλλει ως υποχρεωτικές τις ιδιωτικοποιήσεις, θα εξηγούσαμε ότι αυτός ο χαρακτήρας της Ε.Ε. δεν πρόκειται ποτέ να βελτιωθεί και ότι οι όποιες αντιδράσεις γράφονται στα παλαιότερα των υποδημάτων.

Θα εξηγούσαμε ότι η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της Δημοκρατίας και οποιοδήποτε πρόγραμμα δεν την περιλαμβάνει ως συστατικό στοιχείο δεν πρόκειται ποτέ να εκφράσει τον ελληνικό λαό.

Θα εξηγούσαμε, τέλος, ότι οι ψευδοοικολόγοι και ο Καρατζαφέρης επιδιώκουν τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που διακηρύσσουν.

Με όλα τα παραπάνω θα συμβάλαμε, πιστεύουμε, ώστε να προβληματιστούν κάποιοι πολίτες που ακολουθούν με αγνά κίνητρα άλλα κόμματα. Ελπίζουμε ότι, με τη συμπαράσταση όλων των φίλων του, το ΑΣΚΕ θα κάνει πιο ενεργό την παρουσία του στις πολιτικές εξελίξεις.