Οι Βρυξέλλες και τα εθνικά μας θέματα
Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να αποφασίσουμε τι σημαίνουν για την πατρίδα μας οι συνάξεις των Βρυξελλών; Από το περίφημο «η Ελλάδα έχει δίκιο στο Αιγαίο, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε» του προεδρεύοντος τότε Γάλλου υπουργού ’μυνας Ρισάρ (που εφαρμόστηκε με την εκκωφαντική σιωπή τns Ε.Ε. και κατά την πρόκληση των Ιμίων) φτάσαμε στο σημείο να σιωπά η Ε.Ε. (και ο γαλλογερμανικός άξονας) ακόμη και όταν βλάπτεται το δικό τns συμφέρον, για να μη χάσει το ρόλο του «βοηθού Σερίφη της Αμερικής», όπως έγραψαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
Για το ζήτημα των Σκοπίων η Ε.Ε. ξεκίνησε με τη (Λεκτική) υποστήριξη των ελληνικών θέσεων (ούτε παράγωγο) και κατέληξε να υποστηρίζει τις προτάσεις του ανεκδιήγητου Νίμιτς, που παριστάνει το μεσολαβητή, ενώ είναι αυτός με το λόμπι του που καθοδηγούν τους Σκοπιανούς. Οι ασκούντες τις εξουσίες στην Ελλάδα μάς παραμυθιάζουν, παρουσιάζοντας ως επιτυχία την αναβολή τns συζήτησης για το Σκοπιανό στην Ε.Ε. για λίγους μήνες, χωρίς καν υπενθύμιση του όρου για το όνομα!
Οι μάσκες έπεσαν εντελώς με την τουρκική υποψηφιότητα. Η Ε.Ε. ξεκίνησε με όρους συμπεριφοράς προς τους γείτονες και, όταν είδε ότι οι Τούρκοι την γράφουν εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους, οι όροι ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν. Για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία, οι Τούρκοι επέλεξαν ακριβώς την ώρα τns «αξιολόγησης» για τα εξής:
Α) Ο πρωθυπουργός τους δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να εφαρμόσουν το Πρωτόκολλο, ούτε να αποσύρουν τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο.
Β) Τουρκικά μαχητικά παρενόχλησαν το υπηρεσιακό αεροσκάφος, που μετέφερε τον Έλληνα υπουργό ’μυνας στην Κύπρο.
Γ) Τουρκικά μαχητικά μπήκαν σφήνα σε ελληνικά και γαλλικά, που πραγματοποιούσαν κοινή άσκηση νότια τns Ικαρίας.
Δ) Τουρκικό δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου το φιλοκουρδικό κόμμα.
Για όλα αυτά και πολλά παρόμοια η Ε.Ε. ομόφωνα (με την ψήφο και των ψοφοδεών που εκπροσωπούν σήμερα την Ελλάδα και την Κύπρο) όχι μόνο δεν επέβαλε καμμία κύρωση, αλλά άνοιξε άλλο ένα κεφάλαιο (απομένουν άλλα 6 από τα αρχικά 35).
Φαίνεται πλέον ότι, ακόμη και αν τελικά επιλεγεί η ειδική σχέση, η απαίτηση για συμμόρφωση της Toυρκίας προς το Διεθνές Δίκαιο δεν θα χρησιμοποιηθεί ούτε ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό της πλήρους ένταξης. Επομένως, κανένα όφελος για τα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως, όπως έγραψε και ο Μ. Στυλιανού στο «Παρόν» της 13.12.09, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. την υποβίβασε σε «μέλος ειδικής κατηγορίας, με μειωμένα δικαιώματα και ασφάλιση». Και ο Γ. Δελαστίκ συμπλήρωσε στο «Έθνος» της ίδιας μέρας ότι με την απόφαση των Βρυξελλών «η Τουρκία κατοχύρωσε ντε φάκτο πλέον το εξωφρενικό δικαίωμα να μη λαμβάνει υπ' όψιν της οποιοδήποτε δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν το Κυπριακό δεν είχε μπλέξει στα γρανάζια της Ε.Ε. Η πρόσφατη Σύνοδος των Βρυξελλών αποκάλυψε πλήρως τον καταστροφικό ρόλο της Ε.Ε. και για την οικονομία μας, αλλά γι' αυτά σε άλλο άρθρο, προς το παρόν, μία παρατήρηση: Η κα Μέρκελ και η παρέα της (πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλο-βιομήχανοι, γραφειοκράτες κ.λπ.) δεν κρύβουν πλέον την απαίτησή τους να εξουσιάζουν όχι μόνο τις δικές τους χώρες, αλλά και τη δική μας. Βρήκαν και το επιχείρημα: όχι το χάλι της ελληνικής οικονομίας (που οι ίδιοι προκάλεσαν, με την τεράστια ευθύνη όσων ημεδαπών τους αποδέχονχαι) δήθεν επηρεάζει αρνητικά τη δική τους οικονομία (δηλαδή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων τους).
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010