ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο ελληνικός λαός ακόμη δεν έχει συνέλθει από την έκπληξη – σοκ που του προκάλεσε η κυβέρνηση του Γεωργίου. Η αμηχανία και η σύγχυση κυριαρχούν για την ώρα, με την προσθήκη όμως της αυξανόμενης ανησυχίας για την επέκταση του ΠΟΛΕΜΟΥ που κηρύχτηκε επίσημα κατά του ελληνικού λαού και της Ελλάδας δημιουργείται ήδη ένα εκρηκτικό μείγμα με άγνωστη έκβαση...

Το (αμερικάνικο κυρίως) επιτελείο του Γιώργου είχε καταστρώσει ένα πλήρες και οργανωμένο για πολλούς στόχους σχέδιο, για την εδραίωση της κυριαρχίας των ΗΠΑ στα νότια Βαλκάνια, την οικονομική αποδυνάμωση του γερμανικού μπλοκ, τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την περιοχή, τη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου, την επιβολή του νέου σχεδίου «Ανάν» κ.λπ.

Συμπληρωματικά θα «έδιναν» την Ελλάδα ως πειραματόζωο στην Ε.Ε. για την εφαρμογή της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε., κυρίως στο ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, ώστε να εξασφαλίσουν και την συνεργασία των «εκσυγχρονιστών» του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του ΣΥΝ και ... του ΛΑΟΣ, οπότε η Νέα Τάξη της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης να δρα συντονισμένα, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις της.

Η ευκαιρία (που τη διατυμπανίζουν ήδη) ήταν μεγάλη, με Γεώργιο σε ρόλο Κουίσλινγκ. Έπρεπε όμως να εξασφαλίσουν τυπική δημοκρατική νομιμοποίηση και μάλιστα εντυπωσιακή, γιατί η εφαρμογή του σχεδίου δε θα ήταν, φυσικά, εύκολη. Έτσι, παρά το ότι γνώριζαν επακριβώς την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, οι ίδιοι άλλωστε επί μια 20ετία την οδήγησαν εκεί με την είσοδο στην ΕΟΚ, στην ΟΝΕ και την αναπόφευκτη γιγαντιαία διαφθορά διασπάθισης των δανείων για αγορά ευρωπαϊκών προϊόντων, εκραύγαζαν ότι «υπάρχουν λεφτά» για αύξηση(!) των μισθών και κοινωνική πολιτική. Και ταυτόχρονα διαβεβαίωναν (επειδή όλοι γνώριζαν την αμερικανοδουλία της family) για την τήρηση των «κόκκινων γραμμών» στα εθνικά θέματα. Το αποτέλεσμα ήταν, με τη βοήθεια και των πανάθλιων διαπλεκόμενων ΜΜΕ, η εκλογική πανωλεθρία του «ειλικρινούς» Καραμανλή, ο «θρίαμβος» του Γεωργίου (παρά το ότι πήρε μόνο τις ψήφους του 2004!) και η ενδυνάμωση, με τις ψήφους των μητσοτακικών, του Καρατζαφέρη. Μόνη παραφωνία η απρόβλεπτη αποτυχία της Ντόρας, για τη διόρθωση της οποίας άρχισαν ήδη να κινούνται...

Και ακολούθησαν τα γνωστά, που είναι, όμως, μόνο η εισαγωγή σ’ αυτά που έρχονται...

Ο Γεώργιος δημιουργεί το «ελληνικό πρόβλημα»

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο αρχηγός κυβέρνησης και υπουργοί του, ενόψει μάλιστα αιτήσεων δανεισμού, να τριγυρνούν παντού κραυγάζοντες ότι η χώρα χρεωκοπεί, ότι βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, ότι ακολουθεί πορεία «Τιτανικού» και ταυτόχρονα να διαμαρτύρονται ότι οι ... αγορές (με τις οποίες συζητούν μυστικά, όπως με τη διαβόητη Goldman Sachs... και το «φίλο» τους ΔΝΤ!!) ανεβάζουν τα επιτόκια και ... κερδοσκοπούν σε βάρος μας!! Ήταν το colpo grosso!!

Στόχοι πολλοί: Με τη βοήθεια των ακριβοπληρωμένων παπαγάλων των διαπλεκομένων, να τρομοκρατηθούν τα υποψήφια θύματα και ... εθελοντικά να τοποθετούν (όπως ισχυρίζεται ο Γεώργιος!) την κεφαλήν επί του βωμού «της σωτηρίας της πατρίδας»!! Ταυτόχρονα να δημιουργήσουν, με την επίθεση των κερδοσκόπων στο γερμανικό νόμισμα του ευρώ, του κυρίαρχου στην ευρωζώνη που απομυζούν, πρόβλημα στην ευρωζώνη, να αναπνεύσει το δολάριο και ν’ ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για επέλαση του ΔΝΤ στην Ευρώπη (ήδη έβαλε πόδι σε Ουγγαρία και Λετονία). Βρίσκουν έτσι, μετά την αρχική οργή τους, την ευκαιρία να επιτεθούν κατά των Ελλήνων αδιακρίτως οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι, να απαιτήσουν φοβερά μέτρα που να προκαλούν σοκ(!) και να βγάλουν στην επιφάνεια το προαιώνιο μίσος τους κατά της αυτοκρατορίας των Γραικών (που οι Γερμανοί πρώτοι μετονόμασαν σε «βυζαντινή» στα τέλη του 19^ου αιώνα...). Κι ακόμη να προετοιμαστεί το έδαφος ώστε οι αποδυναμωμένες χαμηλότερες τάξεις να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα και την ακεραιότητα της χώρας, που ήδη μας προανήγγειλε ο Γεώργιος...

Τα ταξίδια του Γεωργίου και η «πολιτική στήριξη»

Οι παπαγάλοι στα ΜΜΕ (λιγότερο στις εφημερίδες, όπου επιζούν ακόμη, λίγοι έστω, πραγματικοί δημοσιογράφοι) εκθειάζουν την υπερκινητικότητα του Γεωργίου που ... επέτυχε να ανυψώσει το κύρος της καταρρακωμένης (ξεχνούν να πουν: από τον ίδιο!) χώρας. Εννοείται ότι το μόνο που επιδιώκεται με τα τελευταία του ταξίδια είναι να δείξουν οι κάμερες τις χειραψίες και τα (σπάνια) χαμόγελα που ανταλλάσσει με τους «μεγάλους» της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, ώστε να «θαμπώσει» τους ιθαγενείς.

Ξεκίνησε, με απαίτηση των ΗΠΑ, από τον Ερντογάν, ανταλλάγησαν (αγνώστου, ακόμη, περιεχομένου) επιστολές και το μόνο «κέρδος» ήταν να δηλώσει ο Τούρκος πρωθυπουργός ότι θα επισκεφθεί τη χώρα μας, χωρίς να έχει την ευγένεια, έστω, να το γνωστοποιήσει πρώτα στο δικό μας... Ακολούθησε, κατόπιν αδείας των ΗΠΑ, το ταξίδι στη Ρωσία, όπου δεν υπήρξαν, φυσικά, χαμόγελα, παρά μόνο προτροπή να προσφύγει στο ΔΝΤ των αφεντικών του. Όσο για τον αγωγό Μπουργκάς–Αλεξανδρούπολης, την ματαίωσή του την φόρτωσε στο άλλο όργανο των ΗΠΑ, το Βούλγαρο πρωθυπουργό.

Μετά επισκέφτηκε (παρά τις πολλές συναντήσεις του στα συμβούλια των Βρυξελών) τη Μέρκελ και το Σαρκοζί, επαιτώντας (όχι χρήματα, αφού αυτά υπάρχουν, κατά τον κ. Πεταλωτή, αλλά) πολιτική στήριξη!! Τι εννοεί με αυτό ο ποιητής κανείς μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει. Και τελικά με τόσες επιτυχίες στις αποσκευές του, αφού πρώτα δέχτηκε και άκουσε τις προκλητικές προτάσεις του Νίμιτς, αφού δήλωσε προκαταβολικά ότι θα λύσει τα προβλήματα με την Τουρκία και ότι με την «αντζέντα 2014» θα έχει κλείσει τα θέματα των δυτικών Βαλκανίων και αφού υπέστη (και εμείς, όμως, δυστυχώς) τον εξευτελισμό να μεταθέσει τον εορτασμό της 25^ης Μαρτίου, ώστε να ταιριάζει στο πρόγραμμα του (μωαμεθανού κατά Χρυσοχοϊδη) Ομπάμα, πέτυχε ολιγόλεπτη «επίσκεψη εργασίας» στο Λευκό Οίκο, χωρίς ούτε ... φωτογραφίες, εκτός από τη βίζα, το μέγα πρόβλημα της χώρας!

Ευτυχώς είχαν απεργία τα (αχάριστα) ΜΜΕ κι έτσι γλυτώσαμε από τη θριαμβική επιστροφή του.

«Δικτατορική» Δημοκρατία»

Γνωρίζει, βέβαια, ο Γεώργιος και το επιτελείο του πως η εφαρμογή των σχεδίων τους δε θα είναι εύκολη υπόθεση. Το αντίθετο, μάλιστα. Γι’ αυτό και δεν εμπιστεύονται, σχεδόν, κανένα. Ούτε καν το Δρούτσα (!), που αποκλείστηκε από το 10 λεπτο τετ α τετ των εντολών με τον Ομπάμα. Δεν εμπιστεύονται τους υπουργούς, τους βουλευτές, το Κοινοβούλιο και, πρωτίστως, τον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό θα κυβερνούν με «επιτροπές» που θα διορίζει ο Γεώργιος (...) και δε θα υπόκεινται σε κανένα έλεγχο, από κανένα! Θα αναβαθμίσουν τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), που θα αποτελούν την «κοινωνία των πολιτών», σε αντικατάσταση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας (ο Βενιζέλος μιλά για ... μετααντιπροσωπευτική Δημοκρατία!!) και θα εξασφαλίζονται, εντωμεταξύ, με τις ψήφους των μεταναστών, όπως ελπίζουν, ώστε κανείς να μη μπορεί να αντιδρά σ’ αυτά που επέρχονται...

Θα τα επιτύχουν; Όχι, βέβαια!

’ρχισαν, ήδη, οι αντιδράσεις. Η ομπρέλα της Ε.Ε., που ήλπιζαν οι κρατούντες ημεδαποί αεριτζήδες ότι θα τους εξασφάλιζε την «πολιτική στήριξη»(!), αποκαλύφθηκε ότι είναι η ίδια ο δημιουργός του κατακλυσμού. Και ο εκπρόσωπός της, ο κ. Αλμούνια, πήρε τα μέτρα του: φεύγοντας από την επιθεώρηση και πριν στείλει τους τρεις γκαουλάιτερ-επιτηρητές, δήλωσε πως δε ζήτησε η Ε.Ε. την περικοπή του 14^ου μισθού! Αχαριστία, βέβαια, που όμως δεν απέτρεψε το κύμα αμφισβήτησης (επιτέλους!) της ΕΟΚ-ΕΕ τόσο που οδήγησε μέρος του ΣΥΡΙΖΑ να ζητά ... δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ (!!) και μέρος του ΣΥΝ να θέτει θέμα αποχώρησης από την Ε.Ε.!!

Το ίδιο το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ σάστισε. Τώρα του λένε πως στα «δύσκολα» δε μπορεί να είναι... σοσιαλιστικό και πρέπει να δρα έξω από τα ... ιδεολογικά του πλαίσια! Ανεξάρτητα από το τι έκαναν μέχρι τώρα, αυτά είναι πέρα από τις αντοχές και τις δικαιολογίες τους. Δεν πρόκειται να δεχθούν τον επίσημο ευνουχισμό τους, και σιγά σιγά θα ανακτήσουν τη φωνή τους, όχι φυσικά με Παπουτσή και Σκανδαλίδη!

Οι συνδικαλιστές τους αντιμετωπίζουν πρόβλημα κυριολεκτικής επιβίωσης, ο τωρινός τους σύμμαχος Καρατζαφέρης θα μείνει με το Γεωργιάδη στο χέρι και η βοήθεια από τη φαμίλια Μητσοτάκη και το φαιδρό Ψωμιάδη το μόνο που τους προσφέρει είναι ο βυθός.

Ο Σαμαράς διαχωρίζει από τώρα τη θέση του και σε λίγο θα προβάλλει τις κόκκινες γραμμές και θα καταγγέλλει την κοινωνική ... αναλγησία! Το ΚΚΕ, πέρα από τις κινητοποιήσεις για την κοινωνική καταιγίδα, εκφράζει ήδη τις ανησυχίες του για την ακεραιότητα της χώρας. Και πέρα απ’ όλα αυτά, ήδη ευρέως συζητείται πώς είναι δυνατόν οι μισοί, περίπου, ψηφοφόροι να ψηφίζουν σοσιαλισμό, έστω τυπικά, και να εκλέγεται κυβέρνηση άκρως νεοφιλελεύθερη, τίθεται δηλ. θέμα ουσιαστικής νομιμοποίησης της τωρινής κυβέρνησης!

Και το ΑΣΚΕ; Μετά τη δικαίωσή του, έχει βαρύτερα καθήκοντα. Και πρώτα πρώτα να αποτρέψει τις … λύσεις τύπου Βγενόπουλου, που κάποιοι κύκλοι, έντρομοι, προετοιμάζουν, και ακόμη, όσο μπορούμε, να αποτρέψουμε διαμάχες ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα, με αφορμή ανούσιες δικαιολογίες για τις προηγούμενες ψήφους των …