ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ!
Τρέμε Τσε Γκεβάρα!
Η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου, που ας μην ξεχνάμε είχε προτείνει, όταν ήταν επίτροπος, ως «δεύτερη» επίσημη γλώσσα της Ελλάδας τα αγγλικά, ονειρεύεται
σαρωτικές αλλαγές στα σχολεία και την εκπαιδευτική διαδικασία. Όμως είναι πολύ επικίνδυνο να κοιμάσαι όρθιος, εκτός κι αν, λέγοντας πως ονειρεύεσαι, προσπαθείς να κοιμήσεις όσους σε ακούν.
Και τι δεν υποσχέθηκε! Κομπιούτερ σε κάθε θρανίο, ψηφιοποιημένα βιβλία, διαδραστικούς πίνακες και πάνω απ όλα εκπαιδευτικούς επιμορφωμένους και απολύτως εξοικειωμένους με τις νέες τεχνολογίες. Και μετά ξύπνησε!
Μα ποιον κοροϊδεύουν; Είναι πολύ πρόσφατη η εμπειρία των NETbook για τους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου που υλοποίησε η κυβέρνηση της Ν.Δ. λίγο πριν φύγει. 500 ευρώ πλήρωσε το κράτος για κάθε ένα, ενώ τώρα στα καταστήματα ηλεκτρονικών συσκευών τα ίδια κομπιούτερ πωλούνται μόλις 300 ευρώ! Ως προς τη χρήση τους στα σχολεία, ελάχιστα ως καθόλου και μόνο χάρη στο φιλότιμο κάποιων εκπαιδευτικών, αφού και τα λογισμικά από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ήσαν δύσχρηστα και οι καθηγητές ανεκπαίδευτοι. Πότε θα γίνουν τα σεμινάρια επιμόρφωσης και από ποιους; Πότε θα εγκατασταθούν και θα διανεμηθούν τα λογισμικά, πότε σε κάθε τάξη θα υπάρχει ίντερνετ και βάση δεδομένων για τους μαθητές και τους καθηγητές; Πού θα βρεθούν τα χρήματα, αφού για χιλιάδες τάξεις θα απαιτηθούν εκτός των άλλων και διαδραστικοί πίνακες που στους ιδιώτες κοστίζουν 3000 ευρώ κάθε ένας, τη στιγμή που οι καθαρίστριες των σχολείων των 200 ευρώ το μήνα είναι απλήρωτες από την αρχή του χρόνου; Και οι ωρομίσθιοι καθηγητές πολλούς μήνες! Αλλά ξεχάσαμε: η κ. Διαμαντοπούλου έχει δηλώσει ότι η σχέση κρατών μελών και Ε.Ε. είναι σχέση κέρδους, άρα μίζας!
Η όλη ιστορία θυμίζει τις εξαγγελίες του Αλ. Παπαδόπουλου, που ως Υπουργός Υγείας είχε υποσχεθεί πως σε λίγους μήνες όχι μόνο δε θα υπάρχουν ράντζα, αλλά όλοι θα νοσηλεύονται σε σουίτες! Πέρασαν οι μήνες, πέρασαν τα χρόνια κι έχουμε κάτι να θυμόμαστε και να γελάμε, ή να κλαίμε με τα χάλια των νοσοκομείων μας, που μερικά απ αυτά (Ευαγγελισμός, Αγία Όλγα κ.λπ.) δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την εποχή του Πάγκαλου!
Το «νέο σχολείο» θέλει δουλειά, θέλει μελέτη, θέλει οργάνωση, χρήματα, αναβάθμιση των εκπαιδευτικών σε όλους τους τομείς και, κυρίως, την πολιτική βούληση. Όλα αυτά λείπουν, γι αυτό καλά θα κάνουν να μην κοροϊδεύουν τον κόσμο. Όλοι εμείς δε ζούμε σ άλλη χώρα, ούτε είμαστε ηλίθιοι. Ας το καταλάβουν επιτέλους!
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010