ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αφού επέτρεψε στους «εταίρους» της να κατεξευτελίσουν τον ελληνικό λαό με άρθρα, γελοιογραφίες και σχόλια στα μέσα «ενημέρωσης», χωρίς καμιά ουσιαστική αντίδραση, όπως θα ήταν π.χ. το μποϋκοτάζ των προϊόντων τους, η κατοχική (πλέον) κυβέρνηση του Γιωργάκη μεθόδευσε το πέταγμα της χώρας μας μέσα στα σαγόνια των καρχαριών του ΔΝΤ και της Ε.Ε. με τους χειρότερους όρους. Η επιταχυνόμενη μεταφορά πλούτου από την Ελλάδα προς τις ισχυρές οικονομικά χώρες της Δυτ. Ευρώπης, κυρίως της Γερμανίας, μέσω του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου (συνέπεια της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και την ΟΝΕ), συμπληρώνεται τώρα με την πρωτοφανή τοκογλυφία των δανειστών μας, την οποία αποκαλούν «βοήθεια».

Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση δεν επιδιώκει απλώς να εξασφαλίσει τα υπερκέρδη των Δυτικών κυρίων της, αλλά και να υλοποιήσει τους στόχους του Κίσινγκερ (και του λόμπι του) για τον «ατίθασο» ελληνικό λαό. Δεν κάνει «λάθη», όπως θέλουν να μας πείσουν (ως τελευταία γραμμή άμυνας) οι άθλιοι των ΜΜΕ, αλλά ακολουθεί ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο.

Α) Περιφρονεί και απαξιώνει το κοινοβούλιο, π.χ. το αγνοεί για σημαντικές συμφωνίες με τους δανειστές, αναθέτοντας στον Παπακωνσταντίνου να υπογράφει δεσμευτικές συμφωνίες για τη χώρα, χωρίς καν την εκ των υστέρων κύρωση της Βουλής.

Β) Με τις ιδιωτικοποιήσεις εκποιεί ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία (για την επιτάχυνσή τους προσέλαβε τον αμαρτωλό τραπεζικό οργανισμό Lazard). Ακόμη και η παραχώρηση της Ακρόπολης στο ιδιωτικό κεφάλαιο (ακόμη και το ξένο), που αναφερόταν ως σχήμα υπερβολής, τώρα δε φαντάζει καθόλου απίθανη!

Γ) Με τον εργασιακό νόμο και τον ασφαλιστικό νόμο προσπαθεί να εξαθλιώσει το λαό. Ο Γ. Δελαστίκ έγραψε στις 21/5/10 στο «ΕΘΝΟΣ» ότι στις «διαπραγματεύσεις» με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. πολλές φορές οι προτάσεις της κυβέρνησης του Γιωργάκη υπερέβαιναν τις προσδοκίες των εκπροσώπων του ΔΝΤ και της Ε.Ε. ως προς τη σκληρότητα των μέτρων εναντίον των Ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων!

Δ) Με τον Καλλικράτη προσπαθεί να χαλαρώσει το διοικητικό ιστό του ελληνικού κράτους, ώστε σε επόμενη φάση να επιχειρηθεί ο ακρωτηριασμός του.

Ε) Με την ανοχή της στην αθρόα εισροή λαθρομεταναστών (οργανωμένη κυρίως από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες) και τα πρωτοφανή πολιτικά δικαιώματα που τους δίνει αλλάζει τη σύνθεση του πληθυσμού, ώστε να γίνει λιγότερο «ατίθασος».

ΣΤ) Υποστηρίζει μια λύση χειρότερη απ’ αυτή του Ανάν στην Κύπρο και ανέχεται, αν δεν προωθεί κιόλας, να ασκεί εξουσία το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Επειδή στη Μακεδονία και το Αιγαίο τα σχέδια σκοντάφτουν στην έλλειψη μειονότητας, προετοιμάζει την εγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων Σκοπιανών στη Μακεδονία (ήδη έγιναν χιλιάδες προσφυγές Σκοπιανών στα ελληνικά δικαστήρια για απόδοση ελληνικής ιθαγένειας και περιουσίας, με την προοπτική ενστάσεων στα ευρωπαϊκά δικαστήρια) και Τούρκων εποίκων στα νησιά του Αιγαίου (βλ. επιστολή νομάρχη Χίου). Ευτυχώς, ο ποιητής του Αιγαίου, που «τη γλώσσα του έδωσαν ελληνική», πέθανε νωρίς!

Ζ) Υποδέχεται περιχαρής τον πρωθυπουργό της χώρας που κατέχει το 40% της Κύπρου και απειλεί πολύ μεγαλύτερα εδάφη στη Θράκη και το Αιγαίο ως σωτήρα και φίλο. Με έναν πρωτοφανή συμβολισμό στα παγκόσμια χρονικά, ο Ερντογάν μιλάει τουρκικά, ο Γιωργάκης μιλάει αγγλικά και του μεταφράζουν στα αγγλικά (αμερικανικά, για την ακρίβεια) αυτά που του λέει ο Ερντογάν! Στις μητρικές τους γλώσσες!

Κάνει 21(!) συμφωνίες-μνημόνια για δευτερεύοντα θέματα με τον Ερντογάν, επιτρέποντάς του να εμφανίζεται φιλειρηνιστής. Τα ΜΜΕ σιγοντάρουν με ειδικές εκπομπές κατά παραγγελία. Για τα σοβαρά, τις τουρκικές προκλήσεις και απαιτήσεις εθνικού μας χώρου, δεν έγινε κουβέντα, που σημαίνει ότι αυτές οι απαιτήσεις είναι τουλάχιστον συζητήσιμες. Ας ελπίσουμε ότι δεν έγιναν και μυστικές συμφωνίες.

Παράλληλα, αποκαλύπτεται στα μάτια και του πλέον αφελούς ο χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα όσα υποστηρίζει από την ίδρυσή του το ΑΣΚΕ αρχίζουν να γίνονται πιστευτά. Δεν πρόκειται για εταίρους, αλλά για άγριους εκμεταλλευτές. Δεν είναι αυτοί που θα μας έσωναν από το (αμερικανικό) ΔΝΤ, αλλά αυτοί που μας οδήγησαν σ’ αυτό, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις για το ρόλο του ευρώ ως αποθεματικού μαζί, φυσικά, με τον κατοχικό πρωθυπουργό.

Δεν υπάρχει ισοτιμία μεταξύ των μελών, οι χώρες του «νότου» είναι τα PIGS και στην Ελλάδα επιφυλάχθηκε η χειρότερη μεταχείριση. Ξεκίνησαν από τη χώρα μας για να «διορθώσουν» τις οικονομίες, ενώ άλλες χώρες είχαν μεγαλύτερο έλλειμμα και μεγαλύτερο χρέος (π.χ. Μ. Βρετανία). Αφού μας κατασπάραξαν οι κερδοσκόποι και αφού επέβαλαν απάνθρωπους όρους δανεισμού στην Ελλάδα, αμέσως μετά «ξύπνησαν», για να δημιουργήσουν «ταμείο», που θα δανείσει την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία και άλλες χώρες με καλύτερους όρους.

Σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και εκτόνωσης της οργής του λαού άρχισαν τις κατά δόσεις αποκαλύψεις περιπτώσεων φοροδιαφυγής επωνύμων ή κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος από δημόσιους λειτουργούς, τους οποίους χρησιμοποιούν ως αποδιοπομπαίους τράγους. Βεβαίως όλοι αυτοί (πολύ περισσότεροι απ’ όσους, τελικά, θα αποκαλυφθούν, γιατί ένοχοι είναι σχεδόν όλοι) που συνέβαλαν στο χάλι της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να επιστρέψουν τα κλεμμένα και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Η κύρια αιτία, όμως, της καταβαράθρωσης της οικονομίας μας είναι η συρρίκνωση της ελληνικής παραγωγής λόγω ΕΟΚ/Ε.Ε. και ΟΝΕ, ο εξ αυτής διογκούμενος δανεισμός και η απίστευτη κερδοσκοπία πάνω στο δημόσιο χρέος. Αυτό δεν πρόκειται ποτέ να το αναφέρουν τα ΜΜΕ των μεσαζόντων.

Οι εκτιμήσεις του ΑΣΚΕ επιβεβαιώθηκαν και στο εξής (βλ. ΑΣΚΕ-4): Η Ε.Ε. όχι μόνο δε συμβάλλει στη φιλία των λαών, αλλά οξύνει τις αντιθέσεις. Όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να ολοκληρωθεί ως πολιτική οντότητα, αλλά άρχισε ήδη να εμφανίζει σημάδια διάλυσης. Ο κύριος υπεύθυνος δεν είναι κάποια από τις αδικούμενες χώρες, αλλά η ίδια η Γερμανία. Αφού μέσω Ε.Ε. και ευρώ γιγαντώθηκε οικονομικά σε βάρος των φτωχότερων, συμπεριφέρεται τώρα τόσο αλαζονικά, που θέτει σε κίνδυνο και τη συνοχή της Ε.Ε. και (μεσοπρόθεσμα) την ισχύ της Γερμανίας. Αν κάποιος δε συμμαζέψει τη Μέρκελ, θα αποδειχθεί μοιραία για τη Γερμανία όσο και ο Μπους (ο νεώτερος) για τις ΗΠΑ. Είθε!

Ο ελληνικός λαός σταδιακά αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση, η οποία δε φαίνεται ότι θα μακροημερεύσει. ’λλα υποσχόταν το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, τα αντίθετα πράττει η κυβέρνηση. Η οργή εναντίον της μεγαλώνει όσο ανακοινώνει μέτρα και όσο βυθίζεται στα σκάνδαλά της, αλλά δεν είναι πολύ καλύτερη η εικόνα και για την αντιπολίτευση. Βασικές επιλογές, που καθόρισαν τη μέχρι τώρα πορεία της πατρίδας μας, αμφισβητούνται σοβαρά. Οι γκεμπελίσκοι των ΜΜΕ δεν είναι πλέον τόσο αποτελεσματικοί. Η μεγαλειώδης κινητοποίηση της 5^ης/5/10 πιστεύουμε ότι θα έχει ανάλογη συνέχεια, παρά τη δολοφονική δράση των προβοκατόρων-κουκουλοφόρων, που κι αυτών ο ρόλος έγινε κατανοητός, όπως δείχνουν και τα σημειώματα των απλών πολιτών στον τόπο της δολοφονίας (βλ. και ανακοίνωση ΑΣΚΕ). Ελπίζουμε ότι οι επόμενες κινητοποιήσεις θα είναι ακόμη πιο μαζικές (καθήκον κάθε εργαζόμενου και άνεργου η συμμετοχή σ’ αυτές), πιο ενωτικές (απαράδεκτη η πολυδιάσπαση σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές), με αιτήματα που θα φτάνουν στη ρίζα των προβλημάτων (ξεπερνώντας τις σημερινές επίσημες συνδικαλιστικές ηγεσίες), χωρίς να πέφτουν στις παγίδες καλοθελητών με συνθήματα που είτε πλήττουν δημοκρατικούς θεσμούς («να καεί η Βουλή») είτε διαχωρίζουν τους κοινωνικούς από τους εθνικούς αγώνες.

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει το συντομότερο ν’ ανατραπεί και θα ανατραπεί με τις δημοκρατικές διαδικασίες που προβλέπονται από το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα κι αυτό είναι καθήκον πρώτων απ’ όλους του κόσμου του ΠΑΣΟΚ (βλ. και προκήρυξη ΑΣΚΕ). Δεν είναι δυνατό να συμπεριφέρεται ο Γιωργάκης ως ο συνεχιστής του έργου του πατέρα του και του παππού του. Θα τρίζουν και των δύο τα κόκαλα. Κι αυτό το λέμε εμείς, που έχουμε συγκρουστεί με τον Ανδρέα για όλες τις ασυνέπειές του και καταλογίζουμε πολλά αρνητικά στο Γέρο της Δημοκρατίας σ’ όλη την πολιτική του διαδρομή. Αλλά κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει την προσφορά και των δύο προς τη χώρα μας και κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει το μεγάλο τους μέγεθος, που φαντάζει τεράστιο μπροστά στην ασημαντότητα του Γιωργάκη!

Δεν είναι δυνατό να μην έχει απομείνει τίποτα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ από τις ιδρυτικές του αρχές. Οφείλουν να παραμερίσουν μικροσυμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες, γιατί το κόστος θα το πληρώσουν και οι ίδιοι, χωρίς να αποκλείεται (κάτι που απευχόμαστε) να επιπέσει κυρίως σ’ αυτούς η λαϊκή οργή. Όπως και όλος ο κόσμος όλων των πολιτικών χώρων οφείλουν να εκκαθαρίσουν τους οίκους τους από τους γραικύλους.

Τα άλλα κόμματα

Ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς καταψήφισε τα μέτρα της συμφωνίας με το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, μια στάση καθόλου εύκολη για ένα συντηρητικό κόμμα, μια στάση που συνέβαλε αποφασιστικά στην απομόνωση και απονομιμοποίηση του Γιωργάκη. Όμως δεν μπορεί να περιμένει κανείς σημαντικά πράγματα από τη Ν.Δ. του κ. Σαμαρά, λόγω των ιδεολογικών περιορισμών, του παλαιοκομματικού χαρακτήρα και της πρόσφατης κυβερνητικής θητείας του κόμματος και, πιθανότατα, λόγω των προσωπικών του δεσμεύσεων. Γι’ αυτό και δεν πείθει, προς το παρόν τουλάχιστον, ως εναλλακτική λύση. Η συρρίκνωση της επιρροής της Ντόρας, η υποστήριξή της προς την κατοχική κυβέρνηση του Γιωργάκη και η διαγραφή της από τη Ν.Δ. βοηθούν το Σαμαρά, αλλά το μητσοτακέικο άφησε πίσω τις ουρές του, για να συνεχίσουν το υπονομευτικό τους έργο.

Το ΚΚΕ λειτουργεί σταθερά έξω από τις λογικές του συστήματος, αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί μονοκομματικά (σύμφωνα με την ιδεολογία του, όπως δυστυχώς επιβεβαιώθηκε από το πρόσφατο συνέδριό του), στέλνοντας το μήνυμα ότι για το ΚΚΕ δεν προέχει η τύχη του τόπου, αλλά το κομματικό συμφέρον (που, τελικά, ούτε αυτό υπηρετεί, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών). Πάντως στα θετικά του ΚΚΕ, πέρα από τις μαζικές κινητοποιήσεις κατά των οικονομικών μέτρων, χρεώνεται η υποστήριξη της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο και η αποκάλυψη των αμερικανικών σχεδίων που υλοποιεί ο Γιωργάκης (βλ. και ερώτηση της Αλ. Παπαρρήγα στη Βουλή).

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον τέσσερα κομμάτια (και πολλά μικρότερα). Ο Αλαβάνος προσπαθεί να γίνει ο ηγέτης κάποιων δήθεν υπερεπαναστατικών συνιστωσών. Οι ανανεωτικοί του ΣΥΝ δε θέλουν ούτε να ακούν για ΣΥΡΙΖΑ και βιάζονται να συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ. Από το Αριστερό Ρεύμα διαφοροποιείται μια αξιόλογη μερίδα στελεχών (Λαφαζάνης κ.λπ.), που θέτει θέμα αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε. (σημαντική εξέλιξη για το χώρο αυτό)! Απομένει ο Τσίπρας, που δε φαίνεται να κατάλαβε ακόμη γιατί τον έκαναν Πρόεδρο!

Για το ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη γράφουμε από την ίδρυσή του (δυστυχώς μόνο εμείς) ότι είναι το ακριβώς αντίθετο από την εικόνα που πλάσαρε. Είναι παιδί του μητσοτακέικου, στην υπηρεσία των πιο ανθελληνικών και αντιλαϊκών ξένων κύκλων. Όσο το έπαιζε καλά το παιχνίδι κέρδιζε κόσμο. Τώρα, όμως, που χρειάστηκαν την υποστήριξή του προς το Γιωργάκη και τις ψήφους του υπέρ του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, τον έκαψαν! Ελπίζουμε ότι σύντομα θα τον εγκαταλείψουν όσοι ανιδιοτελώς τον ακολούθησαν.

Οι πολιτικές εξελίξεις

Όλοι βλέπουν ότι η κυβέρνηση του Γιωργάκη δεν μπορεί να σταθεί. Κάποιες σκέψεις-απειλές για άμεση προκήρυξη εκλογών και «επανανομιμοποίηση» μάλλον εγκαταλείπονται μπροστά στη βεβαιότητα του καταποντισμού. Οι υποστηρικτές της θα την κρατήσουν όσο περισσότερο μπορούν, για να περάσει όσα μέτρα προλάβει, αλλά όλοι άρχισαν ήδη να παίρνουν τις αποστάσεις τους, ακόμη και τα ΜΜΕ, μέχρι και ο κ. Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ. Θέλουν να επιβιώσουν και την επόμενη μέρα, χωρίς όμως να προτείνουν πιο φιλολαϊκή πολιτική από το Γιωργάκη (ίσως κάποιοι προτείνουν και χειρότερη), διεκδικώντας ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας. Στην αμηχανία τους προετοιμάζουν την κοινωνία για διάδοχες καταστάσεις, όπως π.χ. ανασχηματισμό με διεύρυνση προς Ντόρα (και Καρατζαφέρη;) ή κυβέρνηση τεχνοκρατών και επιχειρηματιών. Υπάρχει και η λύση Σαμαρά, που φαίνεται ότι δεν την προτιμούν, τουλάχιστον ως πρώτη επιλογή.

Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι η χώρα μας έχει ανάγκη από μια εντελώς διαφορετική πορεία, έξω από την Ε.Ε. και τους άλλους λεόντειους οργανισμούς, με διεύρυνση της δημοκρατίας, με κοινωνικό έλεγχο της παραγωγής και των προϊόντων της, στηριγμένη στο δικό της πολιτισμό και τις παραδόσεις της, έχει ανάγκη να δημιουργήσει σχέσεις φιλίας και ισότιμης συνεργασίας με όλες τις χώρες του κόσμου (πιο αναλυτικά σε άλλα κείμενα του ΑΣΚΕ). Αν αυτά δε γίνουν, δυστυχώς η κατηφόρα θα συνεχιστεί και, μάλιστα, με το χειρότερο τρόπο όσο η χώρα μας ακολουθεί την πολιτική του άξονα Γιωργάκη-«εκσυγχρονιστών» του ΠΑΣΟΚ-Μητσοτάκη-Καρατζαφέρη - Ρεπούση και λοιπών αστέρων που χρησιμοποιεί και η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για τον αφελληνισμό της νεολαίας.

Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο έως ακατόρθωτο ν’ αλλάξει πορεία η χώρα, μόνο μια ματιά στην ιστορία μας δείχνει ότι πολλές φορές περάσαμε από δυσκολότερες καταστάσεις κι όμως επιβιώσαμε και προοδεύσαμε (μερικές φορές και μεγαλουργήσαμε), όχι βέβαια σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας από τους άλλους να μας λύσουν τα προβλήματα. Αυτό λένε ο εθνικός ύμνος κι ο ποιητής της Ρωμιοσύνης.