ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής

Την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών (7/11/10) εκφράστηκε η αποδοκιμασία μιας σαφούς πλειοψηφίας του ελληνικού λαού προς την πολιτική του μνημονίου. Η ανάδειξη του μνημονίου σε κεντρικό ζήτημα των αυτοδιοικητικών εκλογών έγινε με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης (κυρίως της αξιωματικής) και το μήνυμα δόθηκε κυρίως στις περιφερειακές εκλογές. Στις δημοτικές εκλογές έπαιξαν σημαντικότερο ρόλο οι τοπικές συνθήκες, οι επιλογές των προσώπων κ.λπ.

Μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων, όμως, ενώ αντιτίθενται στο μνημόνιο, έκαναν αποχή ή ψήφισαν τα κόμματα του μνημονίου, υποκύπτοντας στις γνωστές μεθόδους υφαρπαγής της ψήφου, αυταπατώμενοι ότι θα βρουν ατομικές λύσεις στα εντεινόμενα από την κρίση προβλήματά τους. Έτσι η έκταση της αποδοκιμασίας δεν ήταν τόσο μεγάλη και τα ΜΜΕ την παρουσίασαν ακόμη μικρότερη απ’ όσο πράγματι ήταν.

Η δεύτερη Κυριακή και το τελικό αποτέλεσμα

Τη δεύτερη Κυριακή οι κυβερνητικοί υποψήφιοι πήραν αρκετές ψήφους από πολίτες που την πρώτη Κυριακή ψήφισαν αντιμνημονιακά, ενώ οι υποψήφιοι της Ν.Δ. πήραν ή λιγότερες ή ελάχιστες επιπλέον ψήφους. Στη Θεσσαλονίκη, π.χ. ο Παπαθεμελής πήρε 7500 ψήφους και ο ΛΑΟΣ (που, υποτίθεται, ότι στήριξε Γκιουλέκα) 4500, ενώ ο Γκιουλέκας αύξησε τις ψήφους του μόνο κατά 4500. Αντιθέτως, ο Μπουτάρης πήρε το σύνολο σχεδόν των αντιμνημονιακών οικολόγων και συνασπισμένων, 10.500 επιπλέον ψήφους. Στην Πελοπόννησο ο Δράκος πήρε 12.000 λιγότερες ψήφους.

Έτσι το ΠΑΣΟΚ επικράτησε στις περιφέρειες (8-5) και πήρε μετά πολλά χρόνια τους δήμους της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.

Με τα δεδομένα αυτά, οι ξένοι προστάτες και η κατοχική τους κυβέρνηση με τους πολιτικούς της συμμάχους (που περιμένουν τη στιγμή που θα περιληφθούν στο κυβερνητικό σχήμα) θεωρούν ότι έχουν το ελεύθερο να προχωρήσουν σε περαιτέρω άγρια αφαίμαξη των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων, σε επαχθείς παραχωρήσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο (βλ. ειδικά άρθρα), τη Θράκη και το σκοπιανό, σε παράδοση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ξένους και στο ιδιωτικό κεφάλαιο κ.λπ. [Στον αντίποδα: Μόλις η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αποφάσισε να προσφύγει στην τρόικα για υπογραφή μνημονίου, την άλλη μέρα έπεσε! Εμείς μάλλον πρέπει να ντρεπόμαστε!]

Για την αποχή

Η αποχή μεγάλωσε τη δεύτερη Κυριακή, προς όφελος των κατοχικών, αφού δεν αθροίστηκαν οι αντιμνημονιακές ψήφοι. Και σ’ αυτό έπαιξαν τον ύπουλο ρόλο τους τα ΜΜΕ, που, με στημένες ή επιλεγμένες συνεντεύξεις, οδήγησαν τους πιο εξοργισμένους με το μνημόνιο στην αποχή, το άκυρο και το λευκό, όπως δείχνουν και οι σχετικές δημοσκοπήσεις.

Την ώρα που σε λίγους μήνες κρίνεται το μέλλον της πατρίδας μας, η ακεραιότητά της και η ταυτότητά της, την ώρα που το 11% των κατοίκων της Αθήνας τρέφεται στα συσσίτια και το 1/3 δεν μπορεί να πληρώσει τη ΔΕΗ, κάποιοι «προοδευτικοί» και «επαναστάτες», μόνιμοι προπαγανδιστές στα ΜΜΕ, ενώ οι ίδιοι ασφαλώς ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, έπειθαν τους πλέον θιγόμενους από το μνημόνιο (νέους, απολυμένους κ.λπ.) ότι η πιο επαναστατική στάση είναι η αποχή, με τη γιγάντωση της οποίας ανοίγουν δήθεν τη συζήτηση για … το τέλος της μεταπολίτευσης και την ανατροπή του πολιτικού συστήματος!! (Όσοι εδώ και χρόνια υποστηρίζουμε πραγματικά αυτές τις απόψεις ποτέ δε φιλοξενηθήκαμε στα κανάλια τους, ούτε πρόκειται!) Μέχρι να βρουν άκρη οι «επαναστάτες» μ’ αυτή τη συζήτηση, οι κατοχικοί θα έχουν ολοκληρώσει το καταστροφικό τους έργο.

Την αποχή μπορεί ο καθένας να την ερμηνεύσει όπως θέλει, το ίδιο βεβαίως έκαναν οι κατοχικοί, θεωρώντας το αποτέλεσμα ως ψήφο εμπιστοσύνης ή, έστω, ανοχής προς την κυβέρνηση του μνημονίου.

Ο ρόλος των ΜΜΕ

Ο ρόλος των ΜΜΕ στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος δεν εξαντλείται στα παραπάνω. Επί ένα χρόνο προσπαθούν να πείσουν ότι την κύρια ευθύνη για το χάλι της οικονομίας φέρει η (τραγική, όντως) 5ετία της Ν.Δ. και ότι η κυβέρνηση του Γιωργάκη (έστω με λάθη, παραλείψεις, υπερβολές, αλαζονεία) αγωνίζεται για το καλό της χώρας!

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές έδωσαν ρέστα! Σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και τους συμμάχους της δημιούργησαν μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα οικονομικής τρομοκρατίας με τη διακαναλική και τη μπλόφα περί πρόωρων βουλευτικών εκλογών, που θα είχαν δήθεν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του κράτους να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, τη δέσμευση των καταθέσεων κ.λπ. Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν γνωστό εκ των προτέρων από τις κρυφές δημοσκοπήσεις, εκλογές βουλευτικές ήταν βέβαιο ότι δε θα γίνουν, γιατί δεν τις ήθελαν οι ξένοι προστάτες και δανειστές ούτε τα κόμματα που τους εξυπηρετούν, αφού η εκλογική τους δύναμη θα μειωνόταν. Η μπλόφα είχε ως συνέπειες περιορισμό της πτώσης του ΠΑΣΟΚ και εκτίναξη του spread από τις 650 στις 900 μονάδες, και τα δύο προς μεγάλη ικανοποίηση των ξένων, που αύξησαν και πάλι τα κέρδη τους!

Απέφυγε τη μεγαλύτερη πτώση το ΠΑΣΟΚ

Παρότι από την κυβερνητική πολιτική υποφέρει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, νομίζουμε ότι η πτώση του ΠΑΣΟΚ δεν πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις και για τους εξής, πέραν όσων προαναφέραμε,.λόγους:

Α) Με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση από το 1981 και μετά η διαφθορά στο δημόσιο βίο γενικεύτηκε και θεωρείται πλέον ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Οι διορισμοί «ημετέρων», η αναξιοκρατία, οι παράνομες και χαριστικές επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις και δανειοδοτήσεις, η συγκάλυψη παρανομιών, οι μίζες είναι κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής ζωής, που δεσμεύει μεγάλο αριθμό πολιτών (και τις οικογένειές τους) στο κυβερνητικό κόμμα.

Β) Η φθορά των συνειδήσεων στο χώρο του ΠΑΣΟΚ έχει προχωρήσει τόσο ώστε οι πολλοί να μην αντιδρούν ακόμη κι όταν το κόμμα τους συμμαχεί με ό,τι χειρότερο κοινωνικά (Μάνος, Ανδριανόπουλος) ή πολιτικά (Καρατζαφέρης, μητσοτακέικο), π.χ. υπερψήφιση μνημονίου, περιφέρεια Πελοποννήσου, δήμος Θεσσαλονίκης.

Γ) Το ΠΑΣΟΚ είχε την υποστήριξη σύσσωμου σχεδόν του ξένου παράγοντα, με το άφθονο χρήμα, τους πολυπρόσωπους μηχανισμούς, τα ΜΜΕ, τις ανεξάρτητες αρχές, τις ΜΚΟ κ.λπ. Ειδικά τα ΜΜΕ, πέραν όσων προαναφέραμε, επέφεραν συνεχή ύπουλα χτυπήματα στους εχθρούς του μνημονίου, ενώ προστάτευαν σκανδαλωδώς τους υποστηρικτές του. Ο Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ Στρος-Καν πανηγυρίζει: «Αυτό που με ενδιαφέρει … είναι … ότι η κυβέρνηση, με το πρόγραμμα του ΔΝΤ, έγινε κατανοητή από την κοινή γνώμη και ότι η κοινή γνώμη υποστηρίζει την κυβέρνηση»!! (δηλώσεις στο ραδιοφωνικό δίκτυο France Inter στις 15/11/10) Ο πρόεδρος της Ε.Ε. Βαν Ρομπάι είναι επίσης σαφής: «Ποιος άλλος εκτός από το σοσιαλιστή Έλληνα πρωθυπουργό θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα ευρωπαϊκά μέτρα λιτότητας;» (Κυριακάτικη 21/11/10) Μαζί με τους ξένους συντάσσεται, όπως πάντα, και η μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας, όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα του Κολωνακίου, όπου ο Καμίνης πήρε το υψηλότερο ποσοστό του.

Δ) Η Ντόρα, που πριν από ένα χρόνο είχε την υποστήριξη του 40% των μελών της Ν.Δ., είναι βέβαιο ότι εξακολουθεί να επηρεάζει μεγάλο μέρος απ’ αυτούς και υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ αλλού από τον πρώτο γύρο, π.χ. Θεσσαλονίκη, Πελοπόννησος, κι αλλού στο δεύτερο, π.χ. Αθήνα.

Ε) Το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής έκανε εκστρατεία υπέρ του υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ (μέχρι ψηφοφόρους από την Τουρκία κουβάλησε), που κέρδισε την περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης, παίρνοντας 65% στο νομό Ροδόπης (το μοναδικό όπου πλειοψηφεί το μειονοτικό στοιχείο), ενώ μειοψήφισε και στους 4 υπόλοιπους νομούς! Αποκαλύφθηκε ότι παραμονές εκλογών ο Ξυνίδης είχε συνάντηση με τον ψευδομουφτή!

Το εκλογικό αποτέλεσμα ανέβαλε επ’ αόριστον τα σχέδια αμφισβήτησης της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής της. Κανείς δεν περιμένει ότι το ΠΑΣΟΚ θα επιστρέψει ποτέ στις αρχές της 3^ης του Σεπτέμβρη, αλλά θα μπορούσε η κομματική βάση του να αποτρέψει τα χειρότερα, όπως έκανε η βάση της Ν.Δ. ένα χρόνο πριν.

Οι (ανυπέρβλητες;) δυσκολίες του Α. Σαμαρά

Ο Αντ. Σαμαράς είχε μια μεγάλη (και απρόσμενη, για τους περισσότερους) επιτυχία πέρσι στις εσωκομματικές εκλογές, αλλά στη συνέχεια έχει σοβαρά προβλήματα:

Α) Δεν μπόρεσε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι η σημερινή Ν.Δ. είναι διαφορετική από το κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα κατά τραγικό τρόπο επί 5 χρόνια. Το «αναγεννημένη Ν.Δ.» το τόνισε μετά τις εκλογές, κατόπιν εορτής. Μάλλον δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό, γιατί θα ερχόταν σε σύγκρουση και με τους καραμανλικούς τη στιγμή που βρίσκεται σε θανάσιμη σύγκρουση με το μητσοτακέικο.

Β) Ηγείται ενός κόμματος που τα περισσότερα στελέχη του (όχι τα μέλη του) δεν πιστεύουν και δε στηρίζουν τη γραμμή του. ’λλοι είναι έτοιμοι να προσχωρήσουν στο κόμμα της Ντόρας κι άλλοι κρατούν στάση αναμονής. Κι αυτά ο κόσμος τα βλέπει.

Γ) Μια παράταξη που για δεκαετίες είχε την υποστήριξη του κατεστημένου και του ξένου παράγοντα βλέπει τώρα ότι όλοι αυτοί στηρίζουν μετά μανίας τους «σοσιαλιστές»! Πώς να συνηθίσουν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις άνθρωποι που μέχρι τώρα ήξεραν ότι είχαν ισχυρή προστασία και χτυπούσαν την πόρτα του πολιτευτή για την προσωπική επίλυση των προβλημάτων τους;

Ο Σαμαράς, νομίζουμε, έκανε και ένα λάθος τακτικής. Βιάστηκε να ερμηνεύσει ως νίκη της Ν.Δ. το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, ενώ θα έπρεπε να το θεωρήσει ως αποδοκιμασία του μνημονίου. Τα επινίκια μπορούσαν να περιμένουν μια βδομάδα. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος των αντιμνημονιακών των άλλων ψηφοδελτίων πήγε στην αποχή, το λευκό και το άκυρο, το μικρότερο μέρος (αλλά καθοριστικό για την έκβαση των μονομαχιών) πήγε στο ΠΑΣΟΚ και ελάχιστο στη Ν.Δ.

Πάντως το συνολικό αποτέλεσμα σταθεροποίησε τη θέση του Σαμαρά στην προεδρία της Ν.Δ. και θα την κρατήσει, εφ’ όσον το κόμμα καταγράφει μια ανοδική τάση. Τα σχέδια για ανατροπή του και επάνοδο της Ντόρας αναβάλλονται επ’ αόριστον. Έτσι η Ντόρα προχώρησε στην ίδρυση του δικού της κόμματος, διακηρύσσοντας απροκάλυπτα την πίστη της στο νεοφιλελευθερισμό. Το χειρότερο με τους μητσοτάκηδες είναι ότι ποτέ δεν ντρέπονται γι’ αυτό που είναι! Πάντως ο αρραβώνας του ΠΑΣΟΚ με τη Ντόρα έγινε ήδη στις περιφερειακές της Κρήτης.

Και πάλι για την αποχή

Στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» εξηγήσαμε γιατί το ΑΣΚΕ είναι γενικά εναντίον της αποχής, του άκυρου και του λευκού. Σ’ αυτό το άρθρο εξηγήσαμε πώς οδήγησαν στην αποχή ή το άκυρο-λευκό τους πλέον θιγόμενους από το μνημόνιο πολίτες. Εξεμάνησαν με τη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας για την αποχή, την οποία το ΑΣΚΕ προσυπογράφει. Χρειάζεται, όμως, να προσθέσουμε κάτι ακόμη, γιατί όλα τα άλλα κόμματα κολακεύουν όσους έκαναν αποχή, θεωρώντας ότι από αυτούς είναι πιο εύκολο να αντλήσουν νέες ψήφους.

Η μεγάλη αποχή είναι πολυσήμαντη, καθένας γύρισε την πλάτη στις εκλογές για διαφορετικούς λόγους. Ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτούς απέχει βλέποντας τα πράγματα μέσα από το πιο αντιδραστικό, αντικοινωνικό, ατομικιστικό πρίσμα. Είναι άνθρωποι συνηθισμένοι στο ρουσφέτι, τους οποίους τώρα το σύστημα, αδηφάγο και αλαζονικό, αποφάσισε ότι δεν τους έχει ανάγκη κι έπαψε να τους εξυπηρετεί προσωπικά. Κι αφού δεν έχουν προσωπικό συμφέρον, δε βλέπουν κανέναν άλλο λόγο ν’ ασχοληθούν με την πολιτική. Όλοι αυτοί, που τους προβάλλουν τα κανάλια ως πρότυπα συμπεριφοράς, μιλούν στον ενικό αριθμό: «Αφού κανείς δε με υπολογίζει, γιατί να πάω να ψηφίσω;» και άλλα παρόμοια. Ο πληθυντικός αριθμός τους είναι άγνωστος! ’ξιοι της τύχης τους!

Οι υπόλοιποι απέχουν, γιατί βλέπουν ότι κανείς (απ’ όσους τουλάχιστον προβάλλονται από τα ΜΜΕ) δεν τους εκφράζει, βλέπουν παντού διαφθορά και παρακμή και νομίζουν ότι τα πάντα είναι ελεγχόμενα και προκαθορισμένα. Αυτό το τελευταίο είναι σωστό εφ’ όσον οι πολλοί κρατούν τη δική τους στάση και αφήνουν ανενόχλητους αυτούς που καταστρέφουν τη χώρα μας. Και η ανοχή είναι συνενοχή! Όταν δραστηριοποιηθούν, θα καταλάβουν τη δύναμή τους και θα επιβεβαιωθεί ότι ένας λαός ενωμένος και αποφασισμένος καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του!

Νέο πολιτικό σκηνικό

Είναι προφανές ότι έχουμε ήδη μπει σε μια νέα φάση της πολιτικής ζωής. Το κατά τον τίτλο μόνο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ είναι πλέον ο κύριος εκφραστής των συμφερόντων της μεγάλης αστικής τάξης και των ξένων. Διαθέτει εν δυνάμει συμμάχους τους παραδοσιακούς νεοφιλελεύθερους (Ντόρα, Μάνος), τον ανεκδιήγητο ακροδεξιό Καρατζαφέρη, τη «Δημοκρατική Αριστερά» του ευρωπαϊσμού, τους Οικολόγους-Πράσινους των ΜΚΟ, στους οποίους μπορεί να στηριχτεί όποτε χρειαστεί. Η Ν.Δ. μετατοπίζεται προς τις θέσεις της λαϊκής δεξιάς. Το ΚΚΕ αυτοαπομονώθηκε στο σταλινισμό του. Η «ανανεωτική αριστερά» βρίσκεται σε κρίση ύπαρξης. Όσοι ακροδεξιοί δεν κάηκαν ακόμη με την ανοιχτή υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ (’νθιμος, Χρυσή Αυγή) κάνουν αισθητή την παρουσία τους με δηλώσεις και ενέργειες που αποθαρρύνουν τους δημοκρατικούς πολίτες να κινητοποιηθούν κατά των κατοχικών. Το νέο σκηνικό εγκυμονεί μεγαλύτερους κινδύνους, γι’ αυτό η επαγρύπνηση πρέπει να ενισχυθεί.